3.2. Experiment 23.2.1. Participant

3.2. Experiment 2
3.2.1. Participants
A total of 34 participants, 15 males and 19 females completed the study. The majority of the sample was nonobese (BMIb30) (56%), college educated (85%), and either White/Caucasian (47%) or Asian (50%). There were no differences as a function of gender for age, TFEQ (disinhibition, hunger), BES, QEWP, race, education, or income (all p> .046).
There was a significant gender difference in TFEQ restraint score (β=−4.183; (p= 0.009) with females having higher
scores than males (Table 1). TFEQ restraint scores were used as covariates in the subsequent analyses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. การทดลอง 23.2.1. ผู้เข้าร่วมจำนวน 34 คน ชาย 15 และหญิง 19 สำเร็จการศึกษา ตัวอย่างส่วนใหญ่คือ nonobese (BMIb30) (56%), วิทยาลัยศึกษา (85%), และสีขาว/ผิวขาว (47%) หรือเอเชีย (50%) มีความแตกต่างไม่เป็นฟังก์ชันของเพศอายุ TFEQ (หยุดยับยั้ง หิว), BES, QEWP การแข่งขัน การศึกษา หรือรายได้ (p ทั้งหมด > .046). มีความแตกต่างเพศอย่างมีนัยสำคัญใน TFEQ ยับยั้งชั่งใจคะแนน (β = −4.183 (p = 0.009) กับเพศเมียที่มีสูงคะแนนมากกว่าเพศชาย (ตารางที่ 1) คะแนนยึดเหนี่ยว TFEQ ถูกใช้เป็น covariates ในวิเคราะห์ตามมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 การทดลองที่ 2
3.2.1 ผู้เข้าร่วม
ทั้งหมด 34 ผู้เข้าร่วม 15 เพศชายและหญิง 19 เสร็จสิ้นการศึกษา ส่วนใหญ่ของกลุ่มตัวอย่างเป็นอ้วน (BMIb30) (56%), วิทยาลัยการศึกษา (85%) และทั้งขาว / ฝรั่ง (47%) หรือเอเชีย (50%) มีความแตกต่างไม่เป็นหน้าที่ของเพศอายุ TFEQ (disinhibition หิว), บีอีเอส QEWP, การแข่งขัน, การศึกษา, หรือรายได้ (ทุก p> 0.046) ถูก.
มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางเพศในคะแนนความยับยั้งชั่งใจ TFEQ (เป็นβ = -4.183 (p = 0.009) กับผู้หญิงที่มีความสูงกว่า
คะแนนมากกว่าเพศชาย (ตารางที่ 1) คะแนนความยับยั้งชั่งใจ TFEQ ถูกนำมาใช้เป็นตัวแปรในการวิเคราะห์ในภายหลัง.