“What kind of food is this!”A hyste

“What kind of food is this!”

A hysterical, high-pitched cry, followed by the sound of cutlery clattering against the plates, rang throughout the surroundings.

Several people in the restaurant turned their gaze toward the girl that was throwing a tantrum.

The girl’s appearance was beautiful, to the point where the word ‘beautiful’ would be inadequate to describe her. Her beauty was even enough to rival the most beautiful in the kingdom, also known as the “Golden” princess. Even her anger only added to her charm.





Not only that, even though she was so noisy, her every movement was filled with grace and brimmed with elegance.

Surely, she must be the daughter of a noble from another country. Not only that, but both a highborn and wealthy noble. She impatiently lifted her long luscious hair and stared dissatisfied at the dishes in front of her.

The whole table was almost filled to the brink with plates full of food.

Inside the basket were steaming, heavenly soft, white breads fresh from the oven. On the plate, there were chunks of lightly grilled meat that was so juicy and tender it made one’s mouth water. The meats was complemented with aromatic, grilled, sweet buttered corn and creamy, scrumptious mashed potato as side dishes. The combination greatly excited one’s sense of hunger and appetite. There was also a tasty salad made with grilled marinated tenderloin on top of vegetables so fresh it was as they were right from the garden. The tantalizing and aromatic fragrance of tangerine could also be smelled from the salad dressing.

These were the best and most extravagant dishes made by the restaurant inside the most luxurious inn of the walled city Re-Lantier, the “Shining Golden Pavilion”... Their ingredients were guaranteed to be at their freshest through the use of the spell 「Preservation」. Naturally, all their cooks were first-class elite chefs.

These were cuisines only the nobles and the wealthy may savor. However, the girl was clearly not impressed by these artful and superb dishes.

“This doesn’t taste good at all!”

Not only were the people surprised hearing her complaints, but they also wondered what kind of heavenly food this beautiful girl must be having normally.

The inappropriate grumbling she muttered to herself caused everyone to show a stunned expression.

In the meantime, the old butler behind her had kept his posture and expression unchanged. Even after she turned around and stared harshly at him, he still kept firm. It was as if he had only one expression.

“I cannot continue to stay at this ramshackle town, prepare to leave immediately!”

“But ojou-sama, it is already dusk——“

“Shut up! Do as I say, is that clear!”

Faced with her childish tantrum, the butler finally changed his posture and lowered his head:

“Understood, ojou-sama. I shall make preparations for us to leave immediately.”

“Humph! If you get it then hurry and make haste, Sebas!”

The girl tossed her fork aside with a clang. Having nothing left to vent on, she stood up dissatisfied and stomped out of the restaurant.

After the commotion, a dignified voice broke through the dissipating tension in the restaurant:

“I give my sincerest apologies to everyone, for causing such a commotion.”

The butler took the chair which had nearly been knocked over when the girl stood up and returned it to its original position. Having apologized, he courteously bowed his head towards the patrons inside the restaurant. The guests graciously accepted the old butler’s perfect apology, and many even looked at him in sympathy.

“——Manager.”

“Yes.”

A man, who had been waiting nearby, quietly moved to the butler’s side.

“I sincerely apologise for the disturbance and even if it isn’t much of a compensation, allow me to cover the dinner expenses of everyone present.”

Quite a few patrons couldn’t refrain from showing a delighted expression after hearing his offer, since eating a meal in the restaurant of the city’s most luxurious inn was definitely not cheap. If the butler was willing to pay for their meals, it should be more than enough to forgive the commotion brought about by the behavior of his mistress.

On the other hand, the manager of the “Shining Golden Pavilion” kept his face firm and unfazed and courteously bowed in response to the butler’s suggestion. His unshaken expression showed that this wasn’t the first time a scene like this had happened.

Sebastian directed his eyes toward a corner of the restaurant, settling his gaze onto a poor and deprived-looking man in the middle of wolfing down his food. Noticing the butler’s line of sight, the man hurriedly stood up and walked towards Sebastian.

In comparison to the other guests, this man really stood out because his utter lack of ‘manners’ and ‘class’ made it impossible for him to blend into his surroundings without giving off the feeling of being totally out of place.

Though his clothes were just as good compared to the patrons here, his clothes gave the impression of wearing him and he was looking so much like a clown dressed in an elegant outfit, that he was a somewhat amusing sight.

“Master Sebas.”

“What is it, Zach-san?”

The other guests frowned when they heard the pretentious tone of the man called Zach. Hearing that kind of servile greeting coming out of his mouth, they wouldn’t have been surprised if he was rubbing his hands together.

However, Sebastian’s expression did not change in the slightest.

“As a hired hand, I know I am hardly in a position to make any suggestions here, but is it possible for us to reconsider leaving immediately?”

“Are you implying you have difficulties in handling the carriage and horses at night?”

“...That’s part of the reason. And… I have some things to take care of in this city… I need a bit of time.”

Zach was constantly scratching his head. Even though his hair looked clean enough, the way he kept scratching his head made it look like dandruff would be flying around any second. Seeing this, some of the guests frowned even further but in the end it wasn’t clear whether Zach noticed or not since he just scratched his head even harder.

“Ojou-sama will probably not accept this suggestion. No, according to her temperament, she will not change her decision.”

Sebastian determined with a firm and adamant expression before adding in a curt voice:

“So, we have no other choice.”

“But…”

Zach’s eyes darted around, as if trying to find an excuse, but he wasn’t able to come up with anything and a frown appeared on his face.

“Of course, we still have some time before we leave. I need some time to load all of ojou-sama’s luggage onto the carriage. You may do as you wish in the meantime and take care of whatever you need.”

Sebastian didn’t miss the treacherous look in the scrubby man’s eyes, as if he was still trying to find another excuse to delay the group even further. But he pretended not to realise Zach’s foul intentions and kept his face indifferent.

He also wanted to hide the fact that Zach had fallen for his trap.

“So, when do we leave?”

“About that, it should be around two or three hours? If we leave any later than that the streets will be completely engulfed in darkness, so three hours would be the limit.”

The man’s eyes once again showed that detestable calculating look, and Sebastian again tried his best pretending not to realize. Zach then licked his lips a of couple times before speaking:

“Heheh, then we shouldn’t have any problems.”

“Very well, could you please immediately start making preparations for us to leave?”

Sebastian looked at Zach’s retreating back. He then waved his hand as if to disperse an unpleasant air around him, feeling as if something filthy had stuck onto him.

Without showing any visible expression on his face, Sebastian suppressed his urge to sigh.

To be honest, Sebastian couldn’t find it in himself to like such a base and vulgar character like Zach at all. Demiurge, Shalltear and some of the others might be able to treat someone like him like a toy for their personal amusement, but Sebastian didn’t even want to get close to that kind of person.

There were some common viewpoints within the Great Tomb of Nazarick: ‘Those who don’t belong to Nazarick are inferior’ and ‘Apart from a few exceptions, humans and demi-humans should be annihilated for being an inferior race’. Sebastian on the other hand shared the same opinion as his creator, ‘Those who cannot save the weak shouldn’t claim to be strong’, but after having met such a despicable human like Zach, he started to think that maybe the shared viewpoint of Nazarick wasn’t so wrong after all.

“Ahh, humans were supposed to be more splendid than this…”

Sebastian lifted his hand to stroke his well-trimmed beard in order to take his mind off the matter and pondered about on how to continue their current operation.

The operation is going quite smoothly, but perhaps I should still monitor him to make sure.

While Sebastian was considering how to proceed with the direction of the operation, he noticed a man walking toward him.

“Having to leave at this hour must be rather difficult for you...”

The man that spoke with Sebastian was between forty and fifty years old, clean shaven and his black hair was streaked with many strands of white hair. Perhaps due to his old age and extravagant eating habits, there was a big belly on his stomach.

He was dressed tastefully, his clothes elegant enough for a man in a high position.

“If it isn’t Bardo-san?”

Sebastian nodded slightly as to greet him, but the man hurriedly tries to stop such gesture:

“Ah, no need to be so courteous.”

His name was Bardo Lovely and he was a well-known food merchant controlling a considerable amount of the food trade within this city. Sebastian wasn’t sure why this man had come over to talk with him.

This walled city held an important strategic importance for war. As s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ชนิดของอาหารนี่"เป็น hysterical, high-pitched ร้องไห้ ตาม ด้วยเสียงมีด clattering กับแผ่น รังตลอดทั้งสภาพแวดล้อมหลายคนในร้านหันสายตาของพวกเขาต่อผู้หญิงที่ถูกขว้างปา tantrum การลักษณะของหญิงสาวมีความสวยงาม ไปที่คำว่า 'สวย' จะไม่เพียงพอเพื่ออธิบายเธอ ความงามของเธอได้แม้เพียงพอที่ประชันสวยที่สุดในราชอาณาจักร เจ้าหญิง "ทอง" หรือที่เรียกว่า แม้เธอโกรธเพิ่มเสน่ห์ของเธอเท่า นั้นไม่เพียงแต่ว่า ถึงแม้ว่าเธอเสียงดังดังนั้น เธอเต็มไป ด้วยพระคุณ และหล่อนเปี่ยมไป ด้วยความสง่างามทุกการเคลื่อนไหวแน่นอน เธอต้องเป็นลูกสาวของตระกูลจากประเทศอื่น ไม่เท่านั้น แต่ทั้งโนเบิลเป็น highborn และมั่งคั่ง เธอ impatiently ยกผมของเธอยาวฉ่ำ และเริ่มพอที่อาหารตรงหน้าตารางทั้งหมดมีการกรอกข้อมูลเกือบต้องมีแผ่นเต็มรูปแบบของอาหารภายในตะกร้าก็นึ่ง สวรรค์อ่อน ขาวขนมปังสดใหม่จากเตาอบ บนแผ่น มีก้อนเนื้อย่างเบา ๆ ที่ให้ฉ่ำ และชำระเงินที่มันทำตัวปากน้ำ เนื้อสัตว์มีครบครัน ด้วยหอม ย่าง หวาน buttered ข้าวโพดและมันฝรั่งบดครีม แสนอร่อยเป็นเครื่องเคียง การรวมกันอย่างตื่นเต้นของความหิวและความอยากอาหาร นอกจากนี้ยังมีสลัดอร่อยกับสันในหมักย่างบนผักสดดังนั้นก็เป็นพวกขวาจากสวน นอกจากนี้ยังมีกลิ่นยั่วเย้า และหอมกลิ่นแทนเจอรีนจากน้ำสลัดเป็นอาหารสุดหรู และดีที่สุดที่ทำร้านอาหารภายในอินน์หรูหราที่สุดของการเมืองใหม่-Lantier "ส่องแสงทองพาวิลเลี่ยน" ... ส่วนผสมของพวกเขาถูกรับประกันได้ในความสดใหม่โดยใช้ 「Preservation」 สะกด ธรรมชาติ พ่อครัวทั้งหมดของพวกเขาได้เชฟชั้นยอดเหล่านี้ได้เฉพาะขุนนางและมั่งคั่งอาจลิ้มรสอาหาร อย่างไรก็ตาม สาวชัดเจนไม่แหล่งอาหารเหล่านี้อย่าง มาก ๆ ครับ"นี้ไม่รสชาติดีเลย"ไม่เพียงถูกคนประหลาดใจได้ยินเธอร้องเรียน แต่พวกเขายังสงสัยว่า ชนิดของอาหารสวรรค์นี้สาวสวยต้องมีตามปกติไม่เหมาะสมโอดครวญเธอ muttered กับตัวเองทำให้ทุกคนแสดงนิพจน์ตกตะลึงไปในขณะเดียวกัน คนเก่าเธอก็เก็บเขาท่าทางและการเปลี่ยนแปลง แม้หลังจากที่เธอหันไปรอบ ๆ และเริ่มดุที่เขา เขายังคงเก็บของบริษัท ว่า เขามีนิพจน์เดียวได้"ฉันไม่ต่อไปเมืองนี้ ramshackle เตรียมไปทันที""แต่ ojou-sama แล้วค่ำ — — ""หยุดพูด ทำ ตามที่ฉันพูด ที่ชัดเจน"ประสบกับ tantrum เธอพูดแบบเด็ก คนที่เปลี่ยนท่าทางของเขา และหัวของเขาลดลง:"เข้าใจ ojou sama ผมจะได้เตรียมให้เราทิ้งทันที""Humph ถ้าคุณได้รับมัน แล้วรีบกุลีกุจอ Sebas "หญิงสาวเพราะเธอส้อมไว้ ด้วยเป็น clang มีอะไรเหลือให้ระบายบน เธอลุกขึ้นยืนพอ และ stomped ออกจากร้านหลังจากหลีกหนีความวุ่นวาย เสียงทียากจนผ่านความตึง dissipating ในร้านอาหาร:"ฉันให้ฉันขอโทษ sincerest ทุกคน เกิดเช่นการหลีกหนีความวุ่นวาย"คนเอาเก้าอี้ซึ่งก็เกือบถูกโบว์ลิ่งกว่าเมื่อเธอยืนขึ้น และถูกส่งกลับไปยังตำแหน่งเดิม มีอุ้ม เขา courteously ลงของเขามุ่งหน้าสู่นั่งภายในร้าน ยอมรับของพนักงานเก่าขอโทษโกปรมิ และหลายคนได้ดูที่เขาเห็นใจ" — — ผู้จัดการ""ใช่"เงียบ ๆ คน ที่มารอใกล้เคียง ย้ายของพนักงานด้าน"ฉันขอแสดงความนับถือ apologise สำหรับความยินดี และแม้ว่าไม่มากของค่าตอบแทน ให้ฉันครอบคลุมค่าใช้จ่ายอาหารของทุกคนอยู่"เที่ยวเหนื่อยไม่สามารถละเว้นการแสดงนิพจน์ยินดีหลังจากได้ยินข้อเสนอของเขา เนื่องจากรับประทานอาหารในห้องอาหารสุดหรูหราน่าพักไม่แน่นอนราคาถูก ถ้าคนยินดีจ่ายสำหรับรับประทานอาหาร ควรมีมากกว่าพอที่จะหลีกหนีความวุ่นวายโดยลักษณะการทำงานของเล็กเขายกโทษให้บนมืออื่น ๆ ผู้จัดการของการ "ส่องแสงทองพาวิลเลี่ยน" เก็บหน้าของบริษัท และ unfazed และ courteously นั้นโค้งรับกับคำแนะนำของพนักงาน นิพจน์ของ unshaken แสดงให้เห็นว่าที่นี่ไม่ได้เป็นครั้งแรกที่เกิดฉากเช่นนี้เซบาสเตียนตรงตาไปทางมุมของร้านอาหาร สายตาของเขาไปเป็นคนยากจน และปราศจากดูกลาง wolfing ลงอาหารตกตะกอน สังเกตเห็นสายตาของบรรทัดของพ่อบ้าน คนรีบลุกขึ้นยืน แล้วเดินเข้าไปหาเซบาสเตียนโดยการพักผ่อน คนนี้จริง ๆ ยืนออกเนื่องจากขาด 'มารยาท' และ 'คลาส' สุดทำให้กลมกลืนสภาพแวดล้อมของเขาก็ออกของทั้งหมดออกจากสถานแม้ว่าเสื้อผ้าได้สวยเมื่อเทียบกับนั่งที่นี่ เสื้อผ้าของเขาให้การแสดงผลของใส่เขา และเขาถูกมองมากเช่นตัวตลกที่แต่งตัวในชุดหรูหรา ว่า เป็นสายตาที่ค่อนข้างสนุก"หลัก Sebas""มันคืออะไร ฮิลตันซาน"แขกอื่น ๆ frowned เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงดัดจริตของมนุษย์ที่เรียกว่าฮิลตัน ได้ยินการทักทายของพวกที่ออกมาจากปากของเขา พวกเขาจะไม่ได้แปลกใจถ้าเขาได้ถูมือเข้าด้วยกันอย่างไรก็ตาม นิพจน์ของเซบาสเตียนก็ไม่เปลี่ยนแปลงในตัวเพียงน้อยนิด"เป็นมือ hired ฉันรู้ว่า ฉันไม่อยู่ในตำแหน่งที่ต้องการคำแนะนำใด ๆ ที่นี่ แต่มันเป็นไปได้สำหรับเรา reconsider ออกทันทีหรือไม่""มีคุณหน้าที่คุณมีปัญหาในการจัดการขนส่งและม้าในเวลากลางคืนหรือไม่"“... ที่เป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล เกราะ มีสิ่งที่ต้องดูแลในเมือง... ฉันต้องการเวลา"ฮิลตันถูกเกาศีรษะของเขาตลอดเวลา แม้ผมของเขาดูสะอาดพอ แบบเขาเก็บไว้เกาศีรษะทำให้ดูเหมือนรังแคที่จะบินรอบสองใด ๆ เห็น บางอัน frowned ยิ่ง แต่ในสุด มันไม่ได้ชัดเจน ว่าสังเกตเห็นฮิลตัน หรือไม่เนื่อง จากเขาเพียงแค่มีรอยขีดข่วนหัวของเขาได้ยาก"Ojou-sama จะคงไม่ยอมรับคำแนะนำนี้ ไม่มี ตาม temperament ของเธอ เธอจะไม่เปลี่ยนการตัดสินใจของเธอ"เซบาสเตียนกำหนดกับนิพจน์ที่มีความมั่นคง และความมุ่งมั่นก่อนที่จะเพิ่มในเสียงห้วน ๆ ที่มีต่อ:"ดังนั้น เรามีทางเลือกอื่นไม่""แต่..."ตาของฮิลตันพุ่งตัวตามรอบ ๆ พยายามที่จะหาข้อแก้ตัว ว่า แต่เขาไม่สามารถที่จะเกิดขึ้นกับอะไร และคิ้วที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา"แน่นอน เรายังมีเวลาก่อนทิ้ง ฉันต้องการเวลาโหลดกระเป๋า ojou-sama ลงการขนส่งทั้งหมด คุณอาจทำ ตามที่คุณต้องการในระหว่างนี้ และดูแลสิ่งที่คุณต้องการ"เซบาสเตียนไม่พลาดดูทรยศในสายตาของมนุษย์ scrubby ว่าเขายังคงพยายามค้นหาแก้อื่นกลุ่มยิ่งล่าช้า แต่เขาไม่ให้ตระหนักถึงความตั้งใจเหม็นของฮิลตัน pretended และเก็บหน้าสนใจเขายังต้องการที่จะซ่อนความจริงที่ว่า ฮิลตันได้ตกลงมาในกับดักของเขา"ดังนั้น เมื่อทำเราบ้าง""ว่า ควรมีรอบสอง หรือสามชั่วโมงหรือไม่ ถ้าเราปล่อยใด ๆ ในภายหลังกว่าที่ ถนนจะได้สมบูรณ์สูง ๆ ในที่มืด ดังนั้น 3 ชั่วโมงจะได้ขีดจำกัด"ตาของมนุษย์อีกครั้งพบว่าโหดร้ายคำนวณดู และเซบาสเตียนอีกพยายามที่เขาสุดหลอกไม่ทราบ ฮิลตันได้เลียริมฝีปากของเขาแล้วเป็นสองครั้งก่อนพูด:"Heheh แล้วเราไม่ควรมีปัญหาใดๆ""ดี สามารถคุณกรุณาทันทีเริ่มการเตรียมเราให้"เซบาสเตียนมองที่หลังเพียงของฮิลตัน เขาแล้ว waved มือเป็นการกระจายอากาศไม่พอรอบ รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างส่วนมีติดอยู่บนเขาโดยไม่แสดงนิพจน์ใด ๆ ที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา เซบาสเตียนถูกระงับกระตุ้นเขาถอนหายใจที่จะซื่อสัตย์ เซบาสเตียนไม่พบมันในตัวเองชอบเช่นฐาน และหยาบคายอักขระเช่นฮิลตันเลย Demiurge, Shalltear และบางคนอาจจะต้องรักษาคนเหมือนเขาเช่นเครื่องเล่นในสวนสนุกส่วนตัวของพวกเขา แต่เซบาสเตียนไม่อยากใกล้บุคคลประเภทนั้นมีบางมุมมองทั่วไปภายในหลุมฝังศพดี Nazarick: 'ผู้ไม่เป็นสมาชิกของ Nazarick จะน้อย' และ 'นอกเหนือจากข้อยกเว้นไม่กี่ มนุษย์และมนุษย์สีควรจะกำจัดใน การแข่งขันน้อย' เซบาสเตียนคงร่วมความคิดเดียวกันที่เป็นผู้สร้างของเขา 'ผู้ที่ไม่สามารถบันทึกอ่อนแอไม่ควรเรียกร้องอย่างแรง' แต่หลังจากมีพบมนุษย์ดังกล่าวน่าชังเช่นฮิลตัน เขาเริ่มคิดว่า บางทีมุมมองร่วมของ Nazarick ไม่ถูกต้องดังนั้นหลังจากทั้งหมด"ตื่นเต้น มนุษย์ควรจะสวยงามมากขึ้นกว่านี้..."เซบาสเตียนยกมือเชยเคราของเขาถูกตัดออกดีใช้จิตใจของเขาปิดเรื่อง และ pondered เกี่ยวกับวิธีการดำเนินการปัจจุบันการดำเนินการเป็นไปค่อนข้างราบรื่น แต่บางทีฉันควรยังคงตรวจสอบให้แน่ใจว่าเขาในขณะที่เซบาสเตียนได้พิจารณาวิธีการดำเนินการทิศทางของการดำเนินงาน เขาสังเกตเห็นชายคนหนึ่งเดินไปทางเขา"ไม่ต้องออกจากที่ชั่วโมงนี้ต้องค่อนข้างยากสำหรับคุณ..."คนที่พูดกับเซบาสเตียนได้ระหว่างสี่สิบห้าสิบปีเก่า shaven สะอาดและผมของเขาสีดำมีลาย มีหลาย strands ของผมสีขาว อาจเนื่องจากวัยของเขาและนิสัยการกินแบบ มีท้องใหญ่ในกระเพาะอาหารของเขาเขาแต่งตัวรสนิยม เสื้อผ้าสวยงามพอที่คนในตำแหน่งที่สูงขึ้น"ถ้าไม่ Bardo ซัง"เซบาสเตียนพยักหน้าเล็กน้อยเป็นทักทายเขา แต่ชายคนนั้นรีบพยายามหยุดท่าดังกล่าว:"อา ไม่จำเป็นต้องสุภาพเพื่อให้"พระสวย Bardo และเขามีร้านค้าอาหารรู้จักควบคุมจำนวนการค้าอาหารภายในเมืองนี้มาก เซบาสเตียนไม่แน่ใจว่าทำไมคนนี้ได้มาพูดคุยกับเขานี้กำแพงเมืองถือความสำคัญเชิงกลยุทธ์ที่สำคัญสำหรับสงคราม เป็น s

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สิ่งที่ชนิดของอาหารที่เป็นแบบนี้!" ตีโพยตีพายร้องแหลมสูงตามมาด้วยเสียงของมีคมกระทบกับแผ่นที่ดังไปทั่วบริเวณโดยรอบ. หลายคนในห้องอาหารหันมาจ้องมองของพวกเขาที่มีต่อหญิงสาวที่ถูกขว้างปาอารมณ์ฉุนเฉียวการปรากฏตัวของหญิงสาวสวยงามไปจนถึงจุดที่คำว่า 'สวย' จะไม่เพียงพอที่จะอธิบายให้เธอ ความงามของเธอก็ยิ่งมากพอที่จะเป็นคู่แข่งที่สวยที่สุดในราชอาณาจักรหรือที่เรียกว่า "ทอง" เจ้าหญิง แม้ความโกรธของเธอเพียงเพิ่มเสน่ห์ของเธอ. ไม่เพียง แต่ที่แม้ว่าเธอจะเป็นที่มีเสียงดังเช่นนั้นทุกการเคลื่อนไหวของเธอเต็มไปด้วยความสง่างามและปีกกับความสง่างาม. แน่นอนเธอต้องเป็นลูกสาวของขุนนางจากประเทศอื่น ไม่เพียงแค่นั้น แต่ทั้งสอง Highborn และมั่งคั่งเกียรติ เธออดทนยกฉ่ำผมยาวของเธอและจ้องไม่พอใจที่อาหารอยู่ตรงหน้าเธอ. ตารางทั้งหมดก็เต็มไปเกือบถึงปากด้วยแผ่นเต็มไปด้วยอาหาร. ภายในตะกร้าถูกนึ่งนุ่มสวรรค์, ขนมปังสีขาวที่สดใหม่จากเตาอบ ในจานมีก้อนเนื้อย่างเบา ๆ ที่เป็นฉ่ำมากและซื้อมันทำให้น้ำปาก เนื้อสัตว์ที่ถูกครบครันด้วยกลิ่นหอมย่างข้าวโพดหวานและเนยครีม, มันฝรั่งบดอร่อยกับอาหารด้านข้าง การรวมกันตื่นเต้นมากรู้สึกหนึ่งของความหิวและความอยากอาหาร มีสลัดยังอร่อยที่ทำด้วยเนื้อย่างหมักด้านบนของผักสดดังนั้นมันจึงเป็นเช่นที่พวกเขามีสิทธิจากสวน กลิ่นหอมเย้ายวนและมีกลิ่นหอมของส้มเขียวหวานอาจจะมีกลิ่นจากน้ำสลัด. เหล่านี้เป็นอาหารที่ดีที่สุดและฟุ่มเฟือยมากที่สุดที่ทำโดยร้านอาหารภายในโรงแรมที่หรูหราที่สุดของกำแพงเมืองใหม่ Lantier ที่ "โกลเด้นพาวิลเลี่ยน Shining" ... ส่วนผสมของพวกเขาถูกรับประกันว่าจะสดใหม่ที่ผ่านการใช้งานของพวกเขาสะกด「รักษา」ธรรมชาติทั้งหมดของพวกเขาพ่อครัวชั้นยอดเชฟ. เหล่านี้เป็นอาหารเพียงขุนนางและร่ำรวยอาจลิ้มรส แต่หญิงสาวที่เห็นได้ชัดว่าไม่ประทับใจอาหารเหล่านี้เก่งและยอดเยี่ยม. "นี้ไม่ได้รสชาติที่ดีที่ทุกคน!" ไม่เพียง แต่ถูกคนประหลาดใจที่ได้ยินข้อร้องเรียนของเธอ แต่พวกเขายังสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของอาหารสวรรค์สาวสวยนี้จะต้องเป็น มีปกติ. บ่นพึมพำเธอไม่เหมาะสมกับตัวเองที่เกิดจากทุกคนที่จะแสดงให้เห็นการแสดงออกตะลึง. ในขณะที่บัตเลอร์เก่าที่อยู่เบื้องหลังของเธอได้เก็บไว้ท่าทางและการแสดงออกของเขาไม่เปลี่ยนแปลง แม้หลังจากที่เธอหันไปรอบ ๆ และจ้องมองไปที่เขาอย่างรุนแรงเขาก็ยังคงเก็บไว้ที่ บริษัท มันเป็นเหมือนกับว่าเขามีเพียงหนึ่งในการแสดงออก. "ฉันไม่สามารถดำเนินการต่อไปอยู่ที่เมืองหลุดลุ่ยนี้เตรียมที่จะออกไปในทันที!" "แต่ ojou-sama มันมีอยู่แล้ว dusk--" "หุบปาก! ! ทำตามที่ผมบอกว่าเป็นที่ชัดเจน " ต้องเผชิญกับความโกรธเคืองของเธอหน่อมแน้มบัตเลอร์ในที่สุดก็เปลี่ยนท่าทางของเขาและลดหัวของเขา: "เข้าใจ, ojou-sama ฉันจะทำให้การเตรียมการที่เราจะออกไปในทันที. " "ฮึ! ถ้าคุณได้รับมันแล้วรีบทำรีบ Sebas! " สาวโยนส้อมของเธอกันด้วยเสียงดังกราว . มีอะไรเหลือที่จะระบายในเธอลุกขึ้นยืนไม่พอใจและกระทืบออกจากร้านอาหารหลังจากความวุ่นวายเสียงสง่างามยากจนผ่านความตึงเครียดสลายในร้านอาหาร: ". ฉันให้ขอโทษฉันจริงใจกับทุกคนที่ทำให้เกิดความวุ่นวายดังกล่าว" บริกรเอาเก้าอี้ที่ได้รับเกือบเคาะเมื่อหญิงสาวยืนขึ้นและกลับไปยังตำแหน่งเดิม มีขอโทษเขาสุภาพโค้งคำนับศีรษะของเขาที่มีต่อลูกค้าภายในร้านอาหาร แขกผู้เข้าพักเกล้าฯยอมรับคำขอโทษที่สมบูรณ์แบบเก่าของบัตเลอร์และอีกหลายแม้ที่มองเขาในความเห็นอกเห็นใจ. "--Manager." "ใช่." คนที่ได้รับการรอในบริเวณใกล้เคียงอย่างเงียบ ๆ ย้ายไปที่ด้านข้างบัตเลอร์. "ผมขอแสดงความนับถือต้องขออภัย รบกวนและแม้ว่าจะไม่มากของการชดเชยให้ฉันเพื่อครอบคลุมค่าใช้จ่ายอาหารค่ำของทุกคนในปัจจุบัน. " ค่อนข้างไม่กี่ลูกค้าไม่สามารถละเว้นจากการแสดงสีหน้าดีใจหลังจากที่ได้ยินข้อเสนอของเขาตั้งแต่การรับประทานอาหารใน ร้านอาหารของโรงแรมที่หรูหราที่สุดของเมืองเป็นมั่นเหมาะไม่ถูก ถ้าพ่อบ้านก็เต็มใจที่จะจ่ายค่าอาหารของพวกเขาก็ควรจะเกินพอที่จะให้อภัยความวุ่นวายโดยนำเกี่ยวกับพฤติกรรมของผู้เป็นที่รักของเขา. บนมืออื่น ๆ ผู้จัดการของ "โกลเด้นพาวิลเลี่ยน Shining" เก็บไว้ที่ บริษัท ใบหน้าของเขาและไม่สะทกสะท้าน และโค้งคำนับสุภาพในการตอบสนองต่อข้อเสนอแนะของบัตเลอร์ การแสดงออกของเขาแสดงให้เห็นว่าไม่หวั่นไหวว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเหตุเช่นนี้เคยเกิดขึ้น. เซบาสเตียนกำกับดวงตาของเขาที่มีต่อมุมของร้านอาหารนั่งจ้องมองไปยังเขาเป็นคนยากจนและขาดแคลนที่ดูในช่วงกลางของ wolfing ลงอาหารของเขา สังเกตเห็นสายบัตเลอร์จากสายตาคนรีบลุกขึ้นยืนและเดินไปทางเซบาสเตียน. เมื่อเปรียบเทียบกับแขกคนอื่น ๆ คนนี้จริงๆยืนออกเพราะขาดที่สุดของเขา 'มารยาท' และ 'ระดับ' ทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะเข้ากันได้ของเขา สภาพแวดล้อมโดยไม่ให้ออกจากความรู้สึกของการทั้งหมดออกจากสถาน. แม้ว่าเสื้อผ้าของเขาเป็นเพียงที่ดีเมื่อเทียบกับลูกค้าที่นี่เสื้อผ้าของเขาทำให้เกิดความรู้สึกของการสวมใส่เขาและเขาก็มองมากเหมือนตัวตลกในชุดเครื่องแต่งกายที่สง่างามที่ เขาเป็นภาพที่ค่อนข้างสนุก. "นาย Sebas." "มันคืออะไรซัคซัง" แขกคนอื่น ๆ ขมวดคิ้วเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงเก๊กของมนุษย์ที่เรียกว่าซัค ชนิดของการได้ยินคำทักทายเหมือนคนรับใช้ออกมาจากปากของเขาว่าพวกเขาจะไม่ได้รับแปลกใจถ้าเขาได้รับการถูมือของเขาเข้าด้วยกัน. แต่การแสดงออกของเซบาสเตียนไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงในน้อย. "ในฐานะที่ได้รับการว่าจ้างมือผมรู้ว่าผมแทบจะไม่ได้อยู่ใน ตำแหน่งที่จะให้คำแนะนำใด ๆ ที่นี่ แต่มันเป็นไปได้สำหรับเราที่จะพิจารณาออกได้ทันทีหรือไม่ " "คุณหมายความว่าคุณมีความยากลำบากในการจัดการการขนส่งและม้าในเวลากลางคืนได้หรือไม่" "... นั่นเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล และ ... ฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่จะดูแลในเมืองนี้ ... ฉันต้องบิตของเวลา. " ซัคได้รับการอย่างต่อเนื่องเกาหัวของเขา ถึงแม้ว่าผมของเขาดูสะอาดพอวิธีที่เขาเก็บไว้เกาหัวของเขาทำให้มันมีลักษณะเหมือนรังแคจะได้บินไปรอบที่สอง เห็นอย่างนี้บางส่วนของแขกผู้เข้าพักขมวดคิ้วยิ่งขึ้น แต่ในท้ายที่สุดมันก็ไม่ชัดเจนว่าซัคสังเกตเห็นหรือไม่เพราะเขาเพียงแค่รอยขีดข่วนหัวของเขาได้ยาก. "Ojou-sama อาจจะไม่ยอมรับข้อเสนอแนะนี้ ไม่เป็นไปตามอารมณ์ของเธอเธอจะไม่เปลี่ยนการตัดสินใจของเธอ ". เซบาสเตียนกำหนดกับ บริษัท และการแสดงออกยืนกรานก่อนที่จะเพิ่มในเสียงห้วน: ". ดังนั้นเราจึงไม่มีทางเลือกอื่น" "แต่ ... " สายตาของซัคพุ่งรอบเป็น ถ้าพยายามที่จะหาข้อแก้ตัว แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะเกิดขึ้นกับอะไรและขมวดปรากฏบนใบหน้าของเขา. "แน่นอนเรายังมีเวลาก่อนที่เราจะออกจาก ฉันจำเป็นต้องใช้เวลาในการโหลดกระเป๋าเดินทาง ojou-sama ลงบนสายการบิน คุณอาจจะทำตามที่คุณต้องการในขณะเดียวกันและดูแลสิ่งที่คุณต้องการ. " เซบาสเตียนไม่พลาดดูทุจริตในสายตาของคนเตี้ยเช่นถ้าเขายังคงพยายามที่จะหาข้อแก้ตัวอีกกลุ่มที่จะชะลอการให้ดียิ่งขึ้น แต่เขาแกล้งทำเป็นไม่ได้ที่จะตระหนักถึงความตั้งใจเหม็นของซัคและเก็บไว้บนใบหน้าของเขาไม่แยแส. นอกจากนี้เขายังต้องการที่จะซ่อนความจริงที่ว่าซัคได้ลดลงกับดักของเขา. "ดังนั้นเมื่อเราจะออก?" "เกี่ยวกับที่มันควรจะเป็นรอบที่สองหรือสาม ชั่วโมง? ถ้าเราปล่อยต่อ ๆ ไปกว่านั้นถนนจะถูกปกคลุมไปอย่างสมบูรณ์ในความมืดเพื่อให้สามชั่วโมงจะมีขีด จำกัด . " ตาของมนุษย์อีกครั้งแสดงให้เห็นว่าลักษณะการคำนวณที่น่ารังเกียจและเซบาสเตียนอีกครั้งพยายามที่ดีที่สุดของเขาทำท่าไม่ได้ที่จะตระหนักถึง ซัคแล้วเลียริมฝีปากของเขาสองสามครั้งก่อนที่จะพูด: ". Heheh แล้วเราไม่ควรมีปัญหาใด ๆ " "ดีมากคุณสามารถโปรดทันทีเริ่มต้นการเตรียมการสำหรับเราที่จะออกจาก" เซบาสเตียนมองที่ถอยกลับของซัค จากนั้นเขาก็โบกมือราวกับจะแยกย้ายกันอากาศที่ไม่พึงประสงค์รอบ ๆ ตัวเขารู้สึกราวกับว่าบางสิ่งบางอย่างได้สกปรกที่ติดอยู่บนเขา. โดยไม่ต้องแสดงให้เห็นถึงการแสดงออกที่มองเห็นบนใบหน้าของเขาเซบาสเตียนปราบปรามการกระตุ้นของเขาที่จะถอนหายใจ. จะซื่อสัตย์เซบาสเตียนไม่สามารถหา มันอยู่ในตัวเองชอบเช่นฐานและตัวอักษรหยาบคายเช่นซัคที่ทุกคน Demiurge, Shalltear และบางส่วนของคนอื่น ๆ อาจจะสามารถที่จะรักษาคนที่ชอบเขาเหมือนของเล่นเพื่อความสนุกส่วนตัวของพวกเขา แต่เซบาสเตียนไม่ได้ต้องการที่จะได้ใกล้ชิดกับประเภทของบุคคลที่. มีบางมุมมองที่พบในหลุมฝังศพของผู้ยิ่งใหญ่ได้ Nazarick: 'ผู้ที่ไม่ได้อยู่ใน Nazarick จะด้อยกว่า' และ 'นอกเหนือจากข้อยกเว้นบางประการมนุษย์และเดมี่มนุษย์ควรจะวินาศสำหรับการแข่งขันที่ด้อยกว่า' เซบาสเตียนในมืออื่น ๆ ที่ใช้ร่วมกันมีความคิดเห็นเช่นเดียวกับผู้สร้างของเขา 'ผู้ที่ไม่สามารถบันทึกอ่อนแอไม่ควรเรียกร้องให้มีความแข็งแรง แต่หลังจากที่มีการพบดังกล่าวเป็นที่น่ารังเกียจของมนุษย์เช่นซัคเขาเริ่มที่จะคิดว่าอาจจะเป็นมุมมองที่ใช้ร่วมกันของ Nazarick ก็ไม่ผิดหลังจากทั้งหมด. "อ่ามนุษย์ถูกควรจะเป็นที่สวยงามมากขึ้นกว่านี้ ... " เซบาสเตียนยกมือของเขาจังหวะเคราดีตัดเขาเพื่อที่จะใช้ความคิดของเขาออกจากเรื่องนี้และครุ่นคิดเกี่ยวกับวิธีการที่จะดำเนินการต่อ การดำเนินงานปัจจุบันของพวกเขา. การดำเนินงานเป็นไปค่อนข้างราบรื่น แต่บางทีผมก็ยังควรตรวจสอบเขาเพื่อให้แน่ใจว่า. ในขณะที่เซบาสเตียนก็พิจารณาว่าจะดำเนินการกับทิศทางของการดำเนินการที่เขาสังเกตเห็นชายคนหนึ่งเดินเข้าไปหาเขา. "การมีที่จะออกจากที่นี้ ชั่วโมงจะต้องค่อนข้างยากสำหรับคุณ ... " ชายคนนั้นได้พูดคุยกับเซบาสเตียนอยู่ระหว่างสี่สิบห้าสิบปีเกลี้ยงเกลาสะอาดและผมสีดำของเขาก็มีลายเส้นหลายผมสีขาว อาจจะเป็นเพราะอายุของเขาและนิสัยการรับประทานอาหารฟุ่มเฟือยมีท้องใหญ่บนท้องของเขา. เขาได้รับการสวมใส่อย่างมีรสนิยมเสื้อผ้าของเขาสง่างามพอสำหรับคนที่อยู่ในตำแหน่งที่สูง. "ถ้ามันไม่ได้เป็น Bardo ซัง?" เซบาสเตียนพยักหน้า เล็กน้อยที่จะทักทายเขา แต่ชายคนนั้นรีบพยายามที่จะหยุดการแสดงท่าทางเช่น: ". อาไม่จำเป็นต้องสุภาพว่า" ชื่อของเขาคือ Bardo น่ารักและเขาก็เป็นผู้ประกอบการค้าอาหารที่รู้จักกันดีในการควบคุมจำนวนมากของการค้าอาหารภายใน เมืองนี้ เซบาสเตียนก็ไม่แน่ใจว่าทำไมผู้ชายคนนี้ได้มามากกว่าที่จะพูดคุยกับเขา. นี้จัดขึ้นกำแพงเมืองสำคัญทางยุทธศาสตร์ที่สำคัญสำหรับการทำสงคราม ในฐานะที่เป็น s

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ชนิดของอาหารนี้ "

โรคประสาทสูงเสียงร้อง ตามด้วยเสียงช้อนส้อม . ต่อแผ่น รังตลอดๆ

หลายคนในร้านหันมองไปทางหญิงสาวที่กำลังอารมณ์เสียอยู่

ของหญิงสาวหน้าตาสวยงาม จุดที่คำว่า ' สวย ' จะ จะไม่เพียงพอที่จะอธิบายความงามของเธอได้เพียงพอที่จะเป็นคู่แข่งที่สวยที่สุดในราชอาณาจักร หรือที่เรียกว่า " โกลเด้น " เจ้าหญิง แม้ความโกรธของเธอเท่านั้นเพิ่มเสน่ห์ของเธอ





ไม่เพียง แต่ที่ , แม้ว่าเธอเสียงดัง ทุกความเคลื่อนไหวของเธอเต็มไปด้วยพระคุณและ brimmed กับความสง่างาม

แน่นอน เธอต้องเป็นลูกสาวของขุนนางจากประเทศอื่น ไม่เพียงแค่นั้น แต่ทั้งสูงศักดิ์และร่ำรวย สูงศักดิ์เธออย่างหงุดหงิด ยกผมยาวฉ่ำของเธอ และเริ่มไม่พอใจที่อาหารตรงหน้าเธอ

ทั้งโต๊ะเกือบเต็ม เข้าใกล้กับจานที่เต็มไปด้วยอาหาร

ภายในตะกร้ามีนึ่ง , ทิพย์อ่อนสีขาว , ขนมปังสดใหม่จากเตาอบ ในจานมีชิ้นเบาเนื้อย่างนั้นฉ่ำและนุ่มทำให้คนปากน้ําเนื้อถูกเสริมด้วยกลิ่นหอมหวานข้าวโพดย่างเนยและครีมแสนอร่อยมันฝรั่งบดเป็นเครื่องเคียง การตื่นเต้นอย่างมากของความรู้สึกของความหิวและความอยากอาหาร มันยังอร่อยสลัดกับเนื้อสันในหมักย่างด้านบนของผักให้สดมันเป็นพวกเขาจากสวนยั่วเย้าและกลิ่นหอมหอมของส้มยังอาจจะได้กลิ่นจากน้ำสลัด

เหล่านี้ที่ดีที่สุดและอาหารฟุ่มเฟือยมากที่สุด โดยภัตตาคารภายในโรงแรมที่หรูหราที่สุดของกำแพงเมืองอีกครั้ง lantier , " ส่องแสงศาลาทอง " . . . . . . . ส่วนผสมของพวกเขารับประกันได้ของที่สดใหม่ ผ่านการใช้คาถา「รักษา」 . ธรรมชาติพ่อครัวของพวกเขาทั้งหมดมียอดเชฟชั้นหนึ่ง

เหล่านี้เป็นอาหารเท่านั้น ขุนนางและคนรวยอาจจะลิ้มรส อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงก็ไม่ใช่ ประทับใจอาหารเก่งและยอดเยี่ยมเหล่านี้

" นี่ไม่อร่อยเลย "

ไม่เพียง แต่เป็นคนตกใจได้ยินเสียงบ่นของเธอ แต่พวกเขายังสงสัยว่าชนิดของอาหารทิพย์นี้สาวสวยต้องมีปกติ

เธอบ่นพึมพำกับตัวเองที่ไม่เหมาะสม เป็นเหตุให้ทุกคนต้องแสดงสีหน้างง

ในขณะนั้น แก่พ่อบ้านข้างหลังเธอมีเก็บท่าทางและสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลงของเขา หลังจากที่เธอหันมาจ้องที่เขาอย่างเกรี้ยวกราด เขาก็ยังมั่นคง มันเป็นถ้าเขามีเพียงหนึ่งการแสดงออก .

" ผมจะอยู่ที่เมืองคลอนแคลนนี้ เตรียมตัวออกเดินทางทันที ! "

" แต่คุณหนูท่าน มันก็มืด . . . "

" หุบปาก ! ทำตามที่ฉันบอก ชัดเจน ! "

ต้องเผชิญกับความโกรธไร้เดียงสาของเธอ พ่อบ้านก็เปลี่ยนท่าเขาก้มหัว :

" เข้าใจคุณหนูซามะ ผมจะเตรียมให้เราออกไปทันที "

" หึ ! ถ้าคุณได้รับมันแล้วรีบตัดสินใจด่วน sebas ! "

สาวโยนเธอด้วยส้อมกันแคร๊ง มีอะไรเหลือที่จะระบายบนเธอลุกขึ้นยืนไม่พอใจและก้าวออกจากร้าน

หลังจากโวยวาย เสียงเกียรติยากจนผ่านสลายความตึงเครียดในภัตตาคาร :

" ฉันให้คำขอโทษอย่างจริงใจของผมทุกคน ที่ทำให้เกิดเหตุวุ่นวาย "

พ่อบ้านเอาเก้าอี้ที่เกือบจะล้ม เมื่อหญิงสาวยืนอยู่ ขึ้น และกลับไปยังตำแหน่งเดิม . ต้องขอโทษ