Childhood poverty has pervasive neg

Childhood poverty has pervasive negative physical and psychological health sequelae in adulthood. Exposure to chronic stressors may be one underlying mechanism for childhood poverty−health relations by influencing emotion regulatory systems. Animal work and human cross-sectional studies both suggest that chronic stressor exposure is associated with amygdala and prefrontal cortex regions important for emotion regulation. In this longitudinal functional magnetic resonance imaging study of 49 participants, we examined associations between childhood poverty at age 9 and adult neural circuitry activation during emotion regulation at age 24. To test developmental timing, concurrent, adult income was included as a covariate. Adults with lower family income at age 9 exhibited reduced ventrolateral and dorsolateral prefrontal cortex activity and failure to suppress amygdala activation during effortful regulation of negative emotion at age 24. In contrast to childhood income, concurrent adult income was not associated with neural activity during emotion regulation. Furthermore, chronic stressor exposure across childhood (at age 9, 13, and 17) mediated the relations between family income at age 9 and ventrolateral and dorsolateral prefrontal cortex activity at age 24. The findings demonstrate the significance of childhood chronic stress exposures in predicting neural outcomes during emotion regulation in adults who grew up in poverty.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยากจนในวัยเด็กมี sequelae แพร่หลายค่าลบทางกายภาพ และจิตใจสุขภาพในวัยผู้ใหญ่ สัมผัสกับความเครียดเรื้อรังอาจจะอยู่ภายใต้กลไกความสัมพันธ์ poverty−health วัยเด็ก โดยมีอิทธิพลต่อระบบการควบคุมอารมณ์ สัตว์ทำงานและการศึกษาภาคตัดขวางของมนุษย์ทั้งสองแนะนำว่า stressor เรื้อรังแสงเกี่ยวข้องกับอะมิกดะลาและคอร์เทกซ์ prefrontal ภูมิภาคสำคัญสำหรับควบคุมอารมณ์ ในการศึกษานี้ยาวนเรศวร 49 คน เราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความยากจนในวัยเด็กอายุ 9 และเปิดใช้งานของวงจรประสาทผู้ใหญ่ระหว่างระเบียบอารมณ์อายุ 24 การทดสอบพัฒนาช่วงเวลา พร้อมกัน ผู้ใหญ่รายได้ถูกรวมเป็น covariate ที่ คนที่ มีรายได้ครอบครัวต่ำกว่าอายุ 9 แสดงลด ventrolateral และ dorsolateral คอร์เทกซ์ prefrontal กิจกรรมและการระงับการเปิดใช้งานของอะมิกดะลาในระหว่างระเบียบ effortful อารมณ์ลบอายุ 24 ตรงข้ามกับวัยเด็กรายได้ รายได้ผู้ใหญ่พร้อมกันไม่ได้เชื่อมโยงกับกิจกรรมประสาทระหว่างควบคุมอารมณ์ นอกจากนี้ แสง stressor เรื้อรังในวัยเด็ก (ที่อายุ 9, 13 และ 17) มีความสัมพันธ์ระหว่างรายได้ของครอบครัวอายุ 9 และกิจกรรม ventrolateral และ dorsolateral คอร์เทกซ์ prefrontal อายุ 24 ผลการวิจัยแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของแสงความเครียดเรื้อรังในวัยเด็กในการทำนายผลที่ระบบประสาทในการควบคุมอารมณ์ในผู้ใหญ่ที่เติบโตขึ้นในความยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยากจนในวัยเด็กมีแพร่หลายผลต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจลบในวัยผู้ใหญ่ การสัมผัสกับความเครียดเรื้อรังอาจเป็นหนึ่งในกลไกความสัมพันธ์ในวัยเด็กยากจนสุขภาพที่มีอิทธิพลต่ออารมณ์ความรู้สึกของระบบการกำกับดูแล การทำงานและการศึกษาสัตว์มนุษย์ตัดขวางทั้งชี้ให้เห็นว่าการได้รับแรงกดดันเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับต่อมทอนซิลและภูมิภาค prefrontal นอกที่สำคัญสำหรับการควบคุมอารมณ์ ในคลื่นสนามแม่เหล็กนี้ยาวการทำงานถ่ายภาพการศึกษาของผู้เข้าร่วม 49 เราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความยากจนในวัยเด็กที่อายุ 9 และยืนยันการใช้งานวงจรประสาทผู้ใหญ่ในระหว่างการควบคุมอารมณ์ที่อายุ 24 ในการทดสอบระยะเวลาการพัฒนาพร้อมกันรายได้ผู้ใหญ่ถูกรวมเป็นตัวแปรร่วม ผู้ใหญ่ที่มีรายได้ของครอบครัวต่ำกว่าที่อายุ 9 จัดแสดงและลด ventrolateral prefrontal dorsolateral กิจกรรมเยื่อหุ้มสมองและความล้มเหลวในการปราบปรามการกระตุ้นต่อมทอนซิลในระหว่างการควบคุม effortful ของอารมณ์ความรู้สึกเชิงลบที่อายุ 24 ในทางตรงกันข้ามกับรายได้ในวัยเด็กผู้ใหญ่รายได้พร้อมกันไม่ได้เกี่ยวข้องกับกิจกรรมของระบบประสาทในระหว่างการควบคุมอารมณ์ . นอกจากนี้การเปิดรับแรงกดดันเรื้อรังทั่ววัยเด็ก (อายุ 9, 13, และ 17) สื่อกลางความสัมพันธ์ระหว่างรายได้ของครอบครัวเมื่ออายุ 9 และ ventrolateral prefrontal dorsolateral และกิจกรรมเยื่อหุ้มสมองในวัย 24 แสดงให้เห็นถึงผลการวิจัยที่สำคัญของการเปิดรับความเครียดเรื้อรังในวัยเด็กในการทำนายประสาท ผลในระหว่างการควบคุมอารมณ์ในผู้ใหญ่ที่เติบโตขึ้นมาในความยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยากจนในวัยเด็กมีแพร่หลายลบทางกายภาพทางหัวใจสุขภาพในผู้ใหญ่และจิตวิทยา สัมผัสกับความเครียดเรื้อรังอาจเป็นหนึ่งในกลไกพื้นฐานสำหรับวัยเด็ก−ความยากจนสุขภาพความสัมพันธ์โดยมีอิทธิพลต่อระบบการควบคุมอารมณ์ งานและการศึกษา ทั้งมนุษย์ สัตว์จึงแนะนำว่า การกระตุ้นเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับนอกภูมิภาคที่สำคัญพรีฟรอนท Amygdala และการควบคุมอารมณ์ ในการทำงานและการสร้างภาพด้วยเรโซแนนซ์แม่เหล็กการศึกษา 49 คน เราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความยากจนในวัยเด็กที่อายุ 9 และวงจรประสาทกระตุ้นอารมณ์ผู้ใหญ่ในกฎระเบียบที่อายุ 24 ทดสอบพัฒนาการเวลาพร้อมกันในผู้ใหญ่คือ รายได้รวมเป็นขณะ ผู้ใหญ่ที่มีรายได้ของครอบครัวต่ำและลดลงเมื่ออายุ 9 ventrolateral และกิจกรรม dorsolateral เปลือกสมองส่วนหน้าและความล้มเหลวในการปราบปรามการกระตุ้นในระเบียบ effortful Amygdala ของอารมณ์เชิงลบที่อายุ 24 ในทางตรงกันข้ามกับรายได้รายได้ในวัยเด็ก ผู้ใหญ่พร้อมกันไม่ได้เกี่ยวข้องกับกิจกรรมของระบบประสาทในการควบคุมอารมณ์ นอกจากนี้ ความเครียดเรื้อรัง การในวัยเด็ก ( อายุ 9 , 13 และ 17 ) โดยความสัมพันธ์ระหว่างรายได้ของครอบครัวที่อายุ 9 และ ventrolateral และกิจกรรม dorsolateral เปลือกสมองส่วนหน้าที่อายุ 24 ผลการวิจัยแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของวัยเด็กเรื้อรังความเครียดการทำนายผลประสาท ระหว่างอารมณ์ระเบียบในผู้ใหญ่ที่โตมาจากความยากจน