Jacob had entered his cabin and imm

Jacob had entered his cabin and immediately and purposefully walked to his bedside and assumed his familiar position on his knees. His hands clasped and eyes closed, Jacob began to speak with his Lord.
"Lord, this village was started by twenty like-minded people, all united for the purpose of creating a society devoted to you and to each other. A society that was supposed to grow and spread, from a village to a town, even becoming one of the future great cities of this country. But instead, we have been losing each other. Last week Ruth became the twelfth member to leave. The world outside has lost us more than half our population and I sometimes fear that Satan has a stronghold on this village. We started this village to escape from the world and focus on you and your Word. Not on money. Not on goods. Not on clothes. Not on our appearances. Only through our combined efforts will Satan be defeated and our village be replenished. I pray Lord that you will ensure that the remaining eight members of our village stay and in doing so, have their faith renewed. Please strengthen us all to fight against our individual weaknesses. Please give us hope when we need it. Please ensure that the world outside is extinguished in our hearts..."
The other seven villagers were dutifully confined to their own cabins, having mostly finished their prayers but choosing to remain indoors, lying on their beds after a hearty breakfast. Motionless. Had Jacob heard their earlier prayers, perhaps he would not have been displeased.
Elias:
"Lord, please help me to endure until the end. I am trying to be a good person... I am trying to be sociable to all, especially Jacob, but... I want so much to endure to the end. I don’t wish to quarrel with Jacob. If he is the leader, help me to accept that. I just do not want to let you or myself down. I want to win the race, just as the Bible says, by keeping my eyes on the prize. I believe that Lord, I trust in you. Please Lord, help me to be sustained. I believe I can make it where others have failed. Help me to win the battle. Please Lord; help me to stay in Happy Valley...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จาค็อบได้ป้อนห้องโดยสารของเขาทันที และเด็ดเดี่ยวเดินไปที่ข้างเตียงของเขา และถือว่าตำแหน่งของเขาคุ้นเคยคุกเข่า มือของเขา clasped และตาปิด จาค็อบเริ่มพูดกับเจ้าของเขา"พระเจ้า หมู่บ้านนี้เริ่มต้น โดยยี่สิบพ้อง สหรัฐทั้งหมดเพื่อวัตถุประสงค์ในการสร้างสรรค์สังคมที่อุทิศให้ กับคุณ และคนอื่น ๆ สังคมที่ควรจะเติบโต และ แพร่กระจาย จากหมู่บ้านไปยังเมือง แม้กระทั่งกลายเป็นหนึ่งในเมืองที่ดีในอนาคตของประเทศนี้ แทน เรามีการสูญเสียกันได้ สัปดาห์สุดท้ายรูกลายเป็น สิบสองสมาชิกต้องออกจาก โลกภายนอกได้สูญเสียเรามีประชากรมากกว่าครึ่งหนึ่งของเรา และบางครั้งผมกลัวว่า ซาตานมีฐานที่มั่นในหมู่บ้านนี้ เราเริ่มต้นหมู่บ้านนี้ เพื่อหลบหนีจากโลกเน้นคุณและคำของคุณ ไม่ได้อยู่บนเงิน ไม่ได้อยู่ในสินค้า ไม่ได้อยู่บนเสื้อผ้า ไม่ได้อยู่ในลักษณะของเรา โดยความร่วมมือของเรา จะซาตานพ่าย และเติมหมู่บ้านของเรา อธิษฐานพระที่คุณจะมั่นใจได้ว่า แปดสมาชิกที่เหลือของหมู่บ้านของเราอยู่ และทำเช่นนั้น มีความเชื่อมั่นต่ออายุ กรุณาเสริมสร้างเราทั้งหมดในการต่อสู้กับจุดอ่อนของเราแต่ละคน กรุณาให้เราหวังว่าเมื่อเราต้องการ โปรดแน่ใจว่า โลกภายนอกจะดับสิ้นในหัวใจของเรา..."ชาวบ้านเจ็ดอื่น ๆ มีเวลาจำกัดไปกระท่อมของตนเอง มีส่วนใหญ่เสร็จสิ้นการสวดมนต์ แต่เลือกยังคงอยู่ในที่ร่ม นอนอยู่บนเตียงของพวกเขาหลังจากอาหารเช้าแสนอร่อย นิ่ง จาค็อบยินคำอธิษฐานของพวกเขาก่อนหน้านี้ บางทีเขาจะไม่เคยเห็นมาชา:"พระเจ้า โปรดช่วยฉันจะอดทนจนจบ ฉันพยายามเป็นคนดี... ฉันพยายามเป็นกันเองกับทุก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Jacob แต่... อยากเป็นมากที่จะอดทนต่อการสิ้นสุด ฉันไม่ต้องการทะเลาะกับยาโคบ ถ้าเขาเป็นผู้นำ ช่วยให้ฉันเพื่อยอมรับว่า ฉันเพียงต้องการให้คุณหรือตัวเองลง ฉันต้องการชนะการแข่งขัน เช่นเดียวกับที่พระคัมภีร์กล่าวว่า โดยการรักษาตาของฉันในรางวัล เพราะเชื่อว่าพระเจ้า ฉันเชื่อถือในตัวคุณ โปรดพระเจ้า ช่วยฉันคง ผมเชื่อว่า สามารถทำเรื่องที่คนอื่นล้มเหลว ช่วยให้ชนะสงคราม โปรดพระเจ้า ช่วยฉันที่พักในหุบเขาแห่งความสุข...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จาค็อบได้เข้ามาในห้องโดยสารของเขาและทันทีและเด็ดเดี่ยวเดินไปที่เตียงของเขาและคิดว่าตำแหน่งที่คุ้นเคยของเขาบนหัวเข่าของเขา มือของเขาประสานและปิดตาจาค็อบเริ่มที่จะพูดคุยกับพระเจ้าของเขา.
"พระองค์เจ้าข้าหมู่บ้านนี้เริ่มต้นจากยี่สิบคนที่มีใจ, สหทั้งหมดสำหรับวัตถุประสงค์ในการสร้างสังคมที่ทุ่มเทให้กับคุณและเพื่อกันและกัน. สังคมที่เป็น ควรที่จะเติบโตและการแพร่กระจายจากหมู่บ้านไปยังเมืองแม้กลายเป็นหนึ่งในเมืองที่ยิ่งใหญ่ในอนาคตของประเทศนี้. แต่แทนที่จะเราได้รับการสูญเสียแต่ละอื่น ๆ . สัปดาห์ที่ผ่านมารู ธ กลายเป็นสมาชิกคนที่สิบสองที่จะออกจาก. โลกภายนอกได้หายไป เรามากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรและบางครั้งฉันกลัวว่าซาตานมีฐานที่มั่นในหมู่บ้านนี้ของเรา. เราเริ่มต้นหมู่บ้านนี้จะหลบหนีจากโลกและมุ่งเน้นไปที่ตัวคุณและ Word ของคุณ. ไม่เกี่ยวกับเงิน. ไม่เกี่ยวกับสินค้า. ไม่ได้อยู่ในเสื้อผ้า. ไม่ได้อยู่ใน การปรากฏตัวของเรา. เพียงผ่านความพยายามร่วมกันของเราจะซาตานจะพ่ายแพ้และหมู่บ้านของเราถูกเติมเต็ม. ผมขออธิษฐานให้พระเจ้าที่คุณจะให้แน่ใจว่าที่เหลืออีกแปดสมาชิกในการเข้าพักในหมู่บ้านของเราและในการทำเช่นนั้นมีความเชื่อของพวกเขาต่ออายุ. โปรดสร้างความเข้มแข็งให้พวกเราทุกคนที่จะต่อสู้ กับจุดอ่อนของเราแต่ละคน กรุณาให้เราหวังว่าเมื่อเราต้องการมัน โปรดตรวจสอบว่าโลกภายนอกจะดับในหัวใจของเรา ... "
อีกเจ็ดชาวบ้านถูกกักขังตามหน้าที่ไปที่กระท่อมของตัวเองที่มีส่วนใหญ่เสร็จสิ้นการละหมาดของพวกเขา แต่เลือกที่จะอยู่ในบ้านนอนอยู่บนเตียงของพวกเขาหลังจากอาหารเช้าแสนอร่อย. นิ่ง. Had จาค็อบได้ยินคำอธิษฐานก่อนหน้านี้ของพวกเขาบางทีเขาอาจจะไม่ได้รับไม่พอใจ.
อีเลียส:
"พระเจ้าโปรดช่วยฉันจะอดทนจนกว่าจะเสร็จสิ้น ฉันพยายามที่จะเป็นคนดี ... ฉันกำลังพยายามที่จะเข้ากับคนง่ายทุกคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งยาโคบ แต่ ... ฉันต้องการมากที่จะอดทนไปจนถึง ฉันไม่อยากจะทะเลาะกับจาค็อบ ถ้าเขาเป็นผู้นำที่ช่วยให้ผมที่จะยอมรับว่า ผมก็ไม่ต้องการที่จะให้คุณหรือตัวเองลง ฉันต้องการที่จะชนะการแข่งขันเช่นเดียวกับที่พระคัมภีร์กล่าวว่าโดยการรักษาตาของฉันเมื่อได้รับรางวัล ผมเชื่อว่าพระเจ้าผมเชื่อมั่นในคุณ โปรดพระเจ้าช่วยให้ผมได้อย่างยั่งยืน ฉันเชื่อว่าฉันสามารถทำให้มันเป็นที่คนอื่น ๆ ได้ล้มเหลว ช่วยฉันจะชนะการต่อสู้ กรุณาองค์พระผู้เป็นเจ้า ช่วยให้ผมที่จะอยู่ในหุบเขาแห่งความสุข ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาโคบได้เข้าไปในกระท่อมของเขาและทันทีและตั้งใจเดินมาข้างเตียงของเขา และถือว่าเป็นตำแหน่งที่คุ้นเคยของเขาบนหัวเข่าของเขา มือของเขากุมตาปิด เจคอบก็เริ่มพูดกับเจ้านายของเขา" พระเจ้า หมู่บ้านนี้เริ่มต้นจากยี่สิบคนรู้กัน ทุกแห่ง สำหรับวัตถุประสงค์ของการสร้างสังคมเพื่อรองรับคุณและกับแต่ละอื่น ๆ สังคมที่กำลังเติบโตและแพร่กระจาย จากหมู่บ้านไปยังเมือง ยังเป็นหนึ่งในเมืองใหญ่ในอนาคตของประเทศนี้ แต่เราต้องสูญเสียกันและกัน สัปดาห์ที่แล้ว รูธ กลายเป็นสิบสมาชิกที่จะไป โลกภายนอกมันเสียเรามากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรของเรา และบางครั้งผมกลัวว่าซาตานมีที่มั่นอยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้ เราเริ่มที่หมู่บ้านนี้เพื่อหนีจากโลก และมุ่งเน้นที่คุณและ Word ของคุณ ไม่ใช่เรื่องเงิน ไม่บนสินค้า ไม่บนเสื้อผ้า ไม่ใช่ในลักษณะของเรา แค่ผ่านความพยายามของเรารวมกันจะซาตานพ่ายแพ้ และหมู่บ้านของเราจะเติม ขอพระเจ้าที่คุณจะมั่นใจได้ว่า ที่เหลืออีกแปดสมาชิกของการเข้าพักที่หมู่บ้านของเราและในการทำเช่นนั้น มีความเชื่อเดิมๆ กรุณาให้เราทั้งหมดต้องต่อสู้กับจุดอ่อนของเราแต่ละคน โปรดให้ความหวังกับเราเมื่อเราต้องการมัน กรุณาตรวจสอบให้แน่ใจว่าโลกภายนอกก็ดับในหัวใจของเรา . . . "อีก 7 หมู่บ้านตามหน้าที่คับกระท่อมตนเองมีส่วนใหญ่เสร็จละหมาดของพวกเขา แต่เลือกที่จะอยู่ในที่ร่ม นอนบนเตียงของพวกเขาหลังจากอาหารเช้าแสนอร่อย . นิ่งไม่ขยับ มีเจคอบได้ยินคำอธิษฐานของตนเองก่อน บางทีเขาคงไม่พอใจเอลียาห์" พระเจ้าโปรดช่วยฉันต้องทนจนถึงที่สุด ฉันพยายามที่จะเป็นคนดี . . . . . . . ฉันพยายามจะเข้ากับคนง่ายไปทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เจคอบ แต่ . . . . . . . ฉันต้องการมากที่จะอดทนให้ถึงที่สุด ฉันไม่อยากทะเลาะกับเจคอบ ถ้าเขาเป็นผู้นำ มาช่วยรับ ฉันแค่ไม่อยากให้คุณหรือตัวเองลง ฉันต้องการที่จะชนะการแข่งขัน เช่นเดียวกับที่พระคัมภีร์กล่าวว่า ด้วยการรักษาตาของฉันในการรับรางวัล ผมเชื่อว่าพระเจ้า ผมเชื่อในตัวคุณ ได้โปรดพระเจ้าช่วยฉันให้ยั่งยืน ฉันเชื่อว่าฉันสามารถทำให้คนอื่นล้มเหลว ช่วยให้ฉันชนะการต่อสู้ ได้โปรดพระผู้เป็นเจ้า ช่วยให้ฉันอยู่ในหุบเขาแห่งความสุข . . . . . . .