While the capacity of zooplankton t

While the capacity of zooplankton to fragment secondary plastics requires further study, we suggest that embrittlement of secondary plastics will facilitate digestive fragmentation. We hypothesise fragmentation of microplastics after ingestion may be more common in the environment than the published literatures currently demonstrate. Previous observations of crabs altering laboratory-degraded fibres after ingestion offer weight to this hypothesis

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าความสามารถของแพลงก์ตอนสัตว์ในการแยกชิ้นส่วนพลาสติกทุติยภูมิจำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติม เราแนะนำว่าการแตกตัวของพลาสติกทุติยภูมิจะช่วยให้เกิดการแตกตัวของระบบย่อยอาหารได้ เราตั้งสมมติฐานว่าการกระจายตัวของไมโครพลาสติกหลังจากการกลืนกินอาจพบได้ทั่วไปในสิ่งแวดล้อมมากกว่าที่วรรณกรรมตีพิมพ์ในปัจจุบันแสดงให้เห็น การสังเกตปูก่อนหน้านี้ที่เปลี่ยนแปลงเส้นใยที่ย่อยสลายในห้องปฏิบัติการหลังจากการกลืนกินทำให้สมมติฐานนี้มีน้ำหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ความสามารถของแพลงก์ตอนสัตว์ที่จะทำลายพลาสติกทุติยภูมิได้นั้นจะต้องมีการศึกษาเพิ่มเติม แต่เราเชื่อว่าการทำให้พลาสติกทุติยภูมิแตกตัวเป็นกรอบ จะช่วยส่งเสริมการย่อยอาหารทุติยภูมิ เราตั้งสมมติฐานว่าชิ้นส่วนของไมโครพลาสติกหลังการกลืนกินอาจพบได้ทั่วไปในสิ่งแวดล้อมมากกว่าวรรณกรรมที่ตีพิมพ์ในปัจจุบัน ข้อสังเกตก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการเปลี่ยนเส้นใยที่ย่อยสลายในห้องปฏิบัติการหลังจากการบริโภคปูเป็นพื้นฐานสำหรับสมมติฐานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าความสามารถของแพลงก์ตอนพลาสติกทุติยภูมิในการทําลายพลาสติกทุติยภูมิจําเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมแต่เราเชื่อว่าความเปราะบางของพลาสติกทุติยภูมิจะช่วยในการย่อยอาหารและบด เราสันนิษฐานว่าเศษไมโครพลาสติกที่กินอาจพบได้บ่อยขึ้นในสิ่งแวดล้อมมากกว่าที่เผยแพร่ในปัจจุบัน ข้อสังเกตก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการเปลี่ยนเส้นใยย่อยสลายในห้องปฏิบัติการหลังจากการบริโภคเป็นพื้นฐานสําหรับสมมติฐานนี้