(1) Monitor the patient's vital sig

(1) Monitor the patient's vital signs closely for changes in pulse or blood pressure that may indicate hemorrhage under the bulky dressing. A temperature elevation may indicate the presence of infection.

(2) Check the stump dressing regularly. Evidence of bloody drainage should be marked with date and time, and excessive bleeding reported to the physician. Check the proximal end of the stump dressing for swelling. The dressings are applied to provide some compression of the stump, but a dressing that is too tight may cause ischemia at the stump end.

(3) Observe the patient for pain. Pain medication may be required for several days post-operatively. Some patients experience a phenomenon known as "phantom pain" or "phantom sensation" in which they "feel" the lost limb.

(4) Maintain the prescribed position of the stump. Depending upon the type of procedure used, the extremity may be in a splint, in traction, or elevated on pillows. Proper positioning will prevent contracture of the involved muscles.




(5) Encourage prescribed exercises to preserve the range of motion in the affected limb and to strengthen the remaining limbs.

(6) Remove and reapply the bandage. When the wound is healed, the stump must be conditioned and shaped for the proper fitting of a prosthesis. A special bandaging technique is used to shrink and mold the stump to a smooth, conical shape. During the shaping process, the bandage is worn day and night. It is customarily removed and reapplied twice daily or as ordered by the physician. Different methods are employed in wrapping the bandage, but the objective is the same: to provide equal, firm compression to the stump. A criss-cross or spiral pattern is used to avoid constricting the stump and interfering with circulation. One technique for wrapping a stump is illustrated in figure 1-20.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(1) ตรวจสอบสัญญาณชีพของผู้ป่วยอย่างใกล้ชิดสำหรับการเปลี่ยนแปลงชีพจรหรือความดันโลหิตที่อาจบ่งบอกถึงการตกเลือดใต้น้ำขนาดใหญ่ ระดับอุณหภูมิที่อาจบ่งชี้สถานะของการติดเชื้อ (2) ตรวจตอแต่งตัวเป็นประจำ หลักฐานการระบายเลือดควรทำเครื่องหมายวันที่และเวลา และมีเลือดออกมากเกินไปรายงานแพทย์ ตรวจสอบตอนท้ายใกล้เคียงของแต่งตอสำหรับอาการบวม น้ำสลัดที่ใช้เพื่อให้บีบอัดของเหง้าบาง แต่แป้งที่แน่นเกินไปอาจทำให้เกิดการขาดเลือดที่ปลายตอ (3) สังเกตผู้ป่วยสำหรับอาการปวด ยาแก้ปวดอาจต้องใช้เวลาหลายวัน post-operatively ผู้ป่วยบางรายพบเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "ความเจ็บปวดแฝง" หรือ "แฝงความรู้สึก" ที่พวกเขา "รู้สึก" ขาหายไป (4) รักษาตำแหน่งของโคนกำหนด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของกระบวนใช้ ปลายอาจเป็นแ ฉุด หรือสูงขึ้นบนหมอนนั้น ตำแหน่งที่เหมาะสมจะทำให้นมของกล้ามเนื้อเกี่ยวข้อง Encourage (5) กำหนดออกกำลังกาย เพื่อรักษาช่วงของการเคลื่อนไหวในขาได้รับผลกระทบ และเสริมสร้างแขนขาที่เหลือ (6) เอา และนำแผล เมื่อแผลหาย เหง้าต้องถูกปรับ และรูปการติดตั้งกายอุปกรณ์เหมาะสม ใช้เทคนิคพิเศษสัมผัสพันแผลจะหดตัว และปั้นตอเป็นรูปร่างเรียบ ทรงกรวย ในระหว่างกระบวนการ shaping แผลถูกสวมใส่ทั้งกลางวันและกลางคืน มันจะออก และนำมาใช้สองครั้งทุกวัน หรือตามที่สั่ง โดยแพทย์ วิธีทำงานในการตัดแผล แต่วัตถุประสงค์เดียว: ให้เท่ากัน บริษัทอัดกับโคน รูปแบบกาก หรือสไปรัลถูกใช้เพื่อหลีกเลี่ยงการ constricting เหง้า และรบกวนการไหลเวียน เทคนิคหนึ่งสำหรับการตัดตอจะแสดงในรูปที่ 1-20

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(1) การตรวจสอบสัญญาณชีพของผู้ป่วยอย่างใกล้ชิดสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการเต้นของชีพจรหรือความดันโลหิตที่อาจบ่งชี้ภาวะเลือดออกใต้น้ำสลัดขนาดใหญ่ การยกระดับอุณหภูมิอาจบ่งบอกถึงการปรากฏตัวของการติดเชื้อ. (2) ตรวจสอบตอการแต่งกายอย่างสม่ำเสมอ หลักฐานของการระบายน้ำเลือดควรจะทำเครื่องหมายกับวันที่และเวลาและเลือดออกมากเกินไปรายงานไปยังแพทย์ ตรวจสอบสิ้นสุดใกล้เคียงของตอการแต่งกายสำหรับอาการบวม แผลถูกนำมาใช้เพื่อให้การบีบอัดของตอไม้บางส่วน แต่การแต่งกายที่มีความแน่นเกินไปอาจทำให้เกิดการขาดเลือดที่ปลายตอ. (3) สังเกตผู้ป่วยสำหรับอาการปวด ยาแก้ปวดอาจจะต้องใช้เวลาหลายวันหลังผ่าตัด ผู้ป่วยบางคนได้สัมผัสกับปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "ผีเจ็บปวด" หรือ "ผีความรู้สึก" ที่พวกเขา "รู้สึก" แขนขาหายไป. (4) รักษาตำแหน่งที่กำหนดของตอ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของขั้นตอนการใช้ปลายอาจจะอยู่ในเฝือกในการลากหรือยกระดับบนหมอน ตำแหน่งที่เหมาะสมจะป้องกันไม่ให้ contracture ของกล้ามเนื้อส่วนร่วม. (5) ส่งเสริมการออกกำลังกายที่กำหนดเพื่อรักษาช่วงของการเคลื่อนไหวในแขนขาได้รับผลกระทบและเพื่อเสริมสร้างแขนขาที่เหลือ. (6) การเอาออกและนำไปใช้ใหม่ผ้าพันแผล เมื่อแผลหายแล้วตอไม้จะต้องมีการปรับอากาศและรูปสำหรับการกระชับที่เหมาะสมของอวัยวะ เทคนิคการพันผ้าพิเศษที่ใช้ในการหดตัวและปั้นตอไปเรียบรูปทรงกรวย ในระหว่างขั้นตอนการสร้างผ้าพันแผลเป็นวันสวมใส่และกลางคืน จะถูกลบออกตามปรกติและนำมาใช้วันละสองครั้งหรือตามคำสั่งแพทย์ วิธีการต่าง ๆ ที่ถูกว่าจ้างในการตัดผ้าพันแผล แต่มีวัตถุประสงค์เดียวกันคือ: เพื่อให้เท่ากับการบีบอัด บริษัท จะตอ กากบาดหรือรูปแบบเกลียวถูกนำมาใช้เพื่อหลีกเลี่ยงการหดตอไม้และรบกวนการไหลเวียน เทคนิคหนึ่งสำหรับการตัดตอไม้จะแสดงในรูปที่ 1-20