Results. As described in Table 1, m

Results. As described in Table 1, more males (91%) as compared with females (9%) participated in this study. As a preliminary analysis illustrated in (Table 2), Mean and standard deviation (SD) were calculated of total sample. The mean and standard deviation of psychological distress scores was 31.3 ± 6.2 (range 5-50). While mean ± SD of resilience and its subcomponents scores were total score of resilience 91.3 ± 13.5 (absolute range= 5-140), individual factors 35.9 ± 6.9 (absolute range= 5-55), caregiving factors 23.0 ± 4.8 (absolute range= 5-35), and contextual factors 32.5 ± 5.8 (absolute range= 5-50). Correlation of psychological distress with resilience and its subdomains was computed and as can be seen in (Table 3), resilience was significantly negatively correlated (r= -0.203, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ที่ ตามที่อธิบายไว้ในตารางที่ 1 มากกว่าผู้ชาย (91%) เมื่อเทียบกับผู้หญิง (9%) เข้าร่วมในการศึกษานี้ เป็นการวิเคราะห์เบื้องต้น แสดงใน (ตารางที่ 2), ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) ได้คำนวณของตัวอย่างทั้งหมด ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนความทุกข์ทางจิตใจคือ 31.3 ± 6.2 (ช่วง 5-50) ขณะหมายถึง ± SD ความยืดหยุ่น และคะแนนย่อยของมันได้คะแนนรวมของความยืดหยุ่น 91.3 ± 13.5 (สัมบูรณ์ช่วง = 5-140), บุคคลปัจจัย 35.9 ± 6.9 (ช่วงสัมบูรณ์ = 5-55), caregiving ปัจจัย 23.0 ± 4.8 (สัมบูรณ์ช่วง = 5-35), และปัจจัยบริบท 32.5 ± 5.8 (สัมบูรณ์ช่วง = 5-50) แก้ไขคำนวณความสัมพันธ์ของความทุกข์ทางจิตใจมีความยืดหยุ่นและโดเมนย่อย และสามารถเห็นได้ใน (ตารางที่ 3), ความยืดหยุ่นเป็นอย่างมากในเชิงลบความสัมพันธ์ (r =-0.203, p < 0.05) กับความทุกข์ทางจิตใจ เพิ่มเติม บริบทปัจจัย (r =-0.292, p < 0.01) รวมถึงการ subscales ของจิตวิญญาณ (r =-0.239, p < 0.05) และปัจจัยทางวัฒนธรรม (r =-0.287, p < 0.01) นอกจากนี้ยังพบว่านัยสำคัญในเชิงลบสัมพันธ์กับความทุกข์ทางจิตใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล. ตามที่อธิบายไว้ในตารางที่ 1 เพศชายมากขึ้น (91%) เมื่อเทียบกับผู้หญิง (9%) มีส่วนร่วมในการศึกษาครั้งนี้ ในฐานะที่เป็นการวิเคราะห์เบื้องต้นแสดงใน (ตารางที่ 2) ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) จะถูกคำนวณของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานค่าเฉลี่ยและคะแนนความทุกข์ทางจิตใจเป็น 31.3 ± 6.2 (ช่วง 5-50) ในขณะที่ค่าเฉลี่ย± SD ของความยืดหยุ่นและส่วนประกอบย่อยของคะแนนเป็นคะแนนรวมของความยืดหยุ่น 91.3 ± 13.5 (ช่วงที่แน่นอน = 5-140) ปัจจัยส่วนบุคคล 35.9 ± 6.9 (ช่วงที่แน่นอน = 5-55) การดูแลปัจจัย 23.0 ± 4.8 (ช่วงที่แน่นอน = 5-35) และบริบทปัจจัย 32.5 ± 5.8 (ช่วงที่แน่นอน = 5-50) ความสัมพันธ์ของความทุกข์ทางจิตใจที่มีความยืดหยุ่นและโดเมนย่อยถูกคำนวณและสามารถมองเห็นได้ใน (ตารางที่ 3) ความยืดหยุ่นมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในเชิงลบ (r = -0.203, p <0.05) มีความทุกข์ทางจิตใจ นอกจากนี้ปัจจัยบริบท (r = -0.292, p <0.01) รวมทั้ง subscales ของจิตวิญญาณ (r = -0.239, p <0.05) และปัจจัยทางวัฒนธรรม (r = -0.287, p <0.01) นอกจากนี้ยังพบว่ามีความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญ กับความทุกข์ทางจิตใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ ตามที่อธิบายไว้ใน ตารางที่ 1 ผู้ชายมากขึ้น ( 91% ) เมื่อเทียบกับหญิง ( 9% ) เข้าร่วมในการศึกษานี้ เป็นเบื้องต้น การวิเคราะห์ภาพประกอบ ( ตารางที่ 2 ) ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( SD ) ได้ตัวอย่างทั้งหมด ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนความทุกข์ทางจิตใจคือ 31.3 ± 6.2 ( ช่วง 5-50 ) ในขณะที่หมายถึง± SD ของความยืดหยุ่นและ subcomponents คะแนน มีคะแนนรวมของความยืดหยุ่นเพิ่มขึ้น± 13.5 ( แน่นอนช่วง = 5-140 ) ปัจจัยส่วนบุคคลส่วนใหญ่± 6.9 ( แน่นอนช่วง = 5-55 ) , การดูแลปัจจัยกลุ่ม± 4.8 ( แน่นอนช่วง = 5-35 ) และปัจจัยบริบท 32.5 ± 5.8 ( แน่นอนช่วง = 5-50 ) ความสัมพันธ์ของจิตวิทยาทุกข์กับความยืดหยุ่นและย่อยได้คำนวณและสามารถเห็นได้ใน ( ตารางที่ 3 ) และมีความสัมพันธ์ทางลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( r = -0.203 , p < 0.05 ) กับความทุกข์ทางด้านจิตใจ นอกจากนี้ปัจจัยบริบท ( r = -0.292 , p < 0.01 ) โดยรวมของจิตวิญญาณ ( r = -0.239 , p < 0.05 ) และปัจจัยทางวัฒนธรรม ( r = - 0.287 , P < 0.01 ) พบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับความทุกข์ทางด้านจิตใจ