I am joining a book club. "How quai

I am joining a book club. "How quaint and antiquated that sounds," remarked my daughter when I told her. Is reading truly a thing of the past? Newspapers are fading into oblivion, gradually to disappear off the face of the earth, like the dinosaurs. That's what people in the know have been telling me. At least that's not going to happen within this year, so I assume my job is safe until I retire.

I still enjoy reading, but I admit that I have become a bit lazy of late. I have several excuses for that.

My eyesight tends to find difficulty in focusing on small text unless the light is perfect, and reading glasses are still rather elusive for me. I can't get into the habit of carrying and wearing them, and I find them a nuisance.

I also have a nasty habit of reading one book, then turning my attention to another book midway.

Sometimes I have two or three books going at the same time, and after a while I lose the thread of one book, and eventually lose interest. Magazines are worse because of their smaller font size. My pile of magazines is going to topple over soon.

I actually bought myself a comfortable recliner for my bedroom. I put it next to the window where the light is perfect for reading. The problem, however, is that it is too comfortable. The moment I get into position, my eyes begin to droop, and my book slips from my hands onto my lap. I can never get beyond one page of reading before I fall asleep.

And, I hate to admit it, but social media has usurped my life to a huge extent that I would throw it out of the window except for the fact that I would just have to walk around to the back and retrieve it the moment after, just in case my friends have just updated their IG or sent some cute Line stickers that I might just want to download too.

Do I really want to see pictures of my friends' grandchildren's first teeth, or new Caiman Lizard pet, or cute, fluffy, doe-eyed puppies on Facebook? You bet I do. I have no idea why. It does provide topics for conversation when you meet at various social events, I suppose.

It's the curiosity of human nature, or maybe it's a journalist kind of thing, that you want to know what's going on with everyone. And it's all available on your smartphone. That's why I can't throw it out of the window after all. That's why I pick it up first thing in the morning, and check it last thing at night.

If I want to watch the amazing Misty Copeland, the ballet world's newest cover girl, I can log onto YouTube, and I will inadvertently be drawn deeper and deeper into other dance clips that keep me going for hours on end.

And that's why my reading habits are totally out of sync.

Just like I need the discipline of a fitness class to exercise, I feel that the discipline imposed by a book club will help me break some of those interfering social media habits and get back on track with my reading.

None of us in the group have any real experience or idea of what a book club should be like.

All we know is that we all need some structure to our reading activities, and that the sharing of ideas after reading might help us retain some of the beauty of the prose, the creativity or narrative skill of the author, or simply the story itself that tends to become a blur not long after we put down the book.

We have no idea how each discussion is going to proceed, except that there will probably be a bottle of wine (or two) involved, and hopefully some snacks to tide us through the heated discussion. There is also that possibility that the wine will distract us away from the business of books altogether. Who knows?

You're never too old for new learning experiences. At least it's going to give me something to share with you in the not too distant future.

Usnisa Sukhsvasti is the features editor of the Bangkok Post.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันกำลังเข้าร่วมคลับจอง "บริการอย่างไร และล้าที่เสียง กล่าวลูกสาวของฉันเมื่อฉันบอกเธอ กำลังอ่านอย่างแท้จริงเป็นสิ่งของผ่านมา หนังสือพิมพ์มีเฟดเป็นให้อภัย ค่อย ๆ จะหายไปจากใบหน้าของแผ่นดิน เช่นไดโนเสาร์ นั่นคืออะไรคนในรู้ได้ได้บอกฉัน อย่างน้อยนั่นคือจะไม่เกิดขึ้นภายในปีนี้ ดังนั้นผมถือว่างานของฉันจะปลอดภัยจนผมถอนผมยังสนุกกับการอ่าน แต่ฉันยอมรับว่า ฉันได้กลายเป็นขี้เกียจเล็กน้อยของสาย ข้อแก้ตัวหลายที่แล้ว สายตาของฉันมีแนวโน้มที่จะ พบความยากลำบากในการเน้นข้อความขนาดเล็กยกเว้นแสงสมบูรณ์ และแว่นตาอ่านยังค่อนข้างเข้าใจยากสำหรับฉัน ฉันไม่ได้เป็นนิสัยของการถือครอง และการสวมใส่พวกเขา และฉันพบพวกเขาเป็นการรบกวน นอกจากนี้ผมยังมีนิสัยที่น่ารังเกียจของอ่านหนังสือหนึ่ง แล้วเปลี่ยนความสนใจของฉันไปมิดเวย์จองอีกบางครั้งมีสอง หรือสามเล่มไปในเวลาเดียวกัน และหลังฉันสูญเสียด้ายเล่ม และในที่สุดสูญเสียดอกเบี้ย นิตยสารมีแย่ขนาดของแบบอักษรขนาดเล็ก นิตยสารกองของฉันจะไปโค่นผ่านเร็ว ๆ นี้ฉันจริงซื้อเองนวมสบายสำหรับห้องนอนของฉัน ฉันใส่มันติดกับหน้าต่างที่แสงเหมาะสำหรับการอ่าน ปัญหา อย่างไรก็ตาม คือ ว่า มันจะสบายเกินไป ขณะนี้ฉันได้รับในตำแหน่ง ตาเริ่ม droop และจัดส่งหนังสือของฉันจากมือของฉันไว้บนตักของฉัน ฉันไม่เคยได้เกินกว่าหนึ่งหน้าอ่านก่อนหลับลงและ ฉันเกลียดการยอมรับมัน แต่สังคมมี usurped ชีวิตไปขอบเขตขนาดใหญ่ที่จะโยนมันออกจากหน้าต่างเสียดายที่ฉันเพียงต้อง การเดินเที่ยวไปด้านหลังเรียกว่าช่วงหลัง ในกรณีที่เพื่อนของฉันมีเพียง IG ของการปรับปรุง หรือส่งสติกเกอร์บางบรรทัดน่ารักที่ฉันอาจต้องการดาวน์โหลดเกินไป ฉันต้องการดูรูปภาพของเพื่อนหลานแรก ฟัน สัตว์เลี้ยงจิ้งจก Caiman ใหม่ หรือลูกสุนัขน่ารัก นุ่ม ป้องกันตาบน Facebook คุณเดิมพันทำ ทำไมฉันมีความคิด มันมีหัวข้อการสนทนาเมื่อคุณพบในสังคมต่าง ๆ ฉันคิดว่าจึงอยากของธรรมชาติของมนุษย์ หรืออาจจะเป็นแบบนักข่าวสิ่ง ที่คุณต้องการทราบสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกคน และเป็นทั้งหมดบนสมาร์ทโฟนของคุณ ที่ว่าทำไมฉันไม่สามารถโยนมันออกจากหน้าต่างทั้งหมดหลังจากนั้น ว่า ของทำไมฉันรับสิ่งแรกในตอนเช้า และตรวจสอบ นั้นล่าสุดสิ่งที่คืนถ้าต้องการดู Copeland มิสตี้มหัศจรรย์ โลกบัลเลต์ใหม่ล่าสุดหน้าปกผู้หญิง สามารถเข้าสู่ YouTube และฉันจะตั้งใจวาดลึก และลึกเป็นคลิปเต้นอื่น ๆ ที่ทำให้ฉันเกิดขึ้นชั่วโมงสิ้นสุดและที่ว่าทำไมพฤติกรรมการอ่านของฉันมีทั้งหมดเข้ากันเหมือนต้องวินัยของคลาสที่ฟิตเนสเพื่อการออกกำลังกาย ฉันรู้สึกว่า วินัยที่กำหนด โดยสโมสรหนังสือจะช่วยฉันแบ่งบางส่วนของพฤติกรรมที่สังคมรบกวน และกลับในการติดตามกับอ่านของฉันไม่มีเราในกลุ่มมีประสบการณ์จริง หรือความคิดของสโมสรใดจองควรเช่นหมดเรารู้ว่า เราต้องโครงสร้างบางกิจกรรมเราอ่าน และที่ร่วมความคิดหลังจากอ่านอาจช่วย เราเก็บของความงามของร้อยแก้ว ความคิดสร้างสรรค์ หรือทักษะการบรรยายของผู้เขียน หรือเพียงแค่เรื่องราวตัวเองที่มีแนวโน้มที่จะกลายเป็น ความพร่าไม่นานหลังจากที่เราใส่ลงในสมุดเรามีความคิดวิธีการไปสนทนาแต่ละการดำเนินการ ยกเว้นว่าอาจจะมีขวด ไวน์ (หรือสอง) ที่เกี่ยวข้อง และหวังว่าบางส่วนของว่างกับน้ำขึ้นลงของเราผ่านการอภิปรายอุ่น นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ที่ว่า ไวน์จะกวนใจเราจากธุรกิจหนังสือกัน ใครไปรู้คุณจะไม่เก่าเกินไปสำหรับการเรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ น้อย ก็จะให้แก่สิ่งที่ใช้ร่วมกันกับคุณในไม่เกินไกลอนาคตUsnisa Sukhsvasti เป็นตัวแก้ไขลักษณะการทำงานของบางกอกโพสต์