“Really?” Su Luo lazily smiled.When

“Really?” Su Luo lazily smiled.

When had the words, “I like the god-like, noble Prince Jin described by them,” ever come out of her mouth?!?

Boring commoners were always so laughable. Despite the notion that you don’t care about something, others seem to stubbornly insisted that you do. What’s more, at the same time, they tried to deride you for not caring.

“Open your eyes and look closely. That person is the Jade Lake Palace’s young princess. People call her Jade Lake’s fairy. Regardless of whether its innate talent, accomplishments in martial arts, or even family background, none of it is something you a good-for-nothing can compare. You still don’t get it right? In everyone’s eyes those two were made for one another like a pair of Jade Annulus. There won’t exist a even more suited pair then them.”

Liu Ruohua’s eyes were filled to the brim with maliciousness and a mocking disdain that seemed to take joy in calamity and delight in disaster (1). If she couldn’t be with him, then Su Luo, this lump of mud, even more shouldn’t think about it!

“Really?” Su Luo’s expression was indifferent, apparently unconcerned.

She nonchalantly seized up the the immortal fairy not far from her. This was the most suitable companion in the legendary rumor?

They stood facing each other, and it seemed like a painter’s masterpiece of being in love and inseparable in the human world inked on a picture scroll.

Nangong Liuyun’s phoenix eyes were narrowed, his features were picturesque with red alluring lips. A head of fine, jet-black hair poured down in torrents. A faint, flirtatiously fiendish charm exuded from his entire persons, which was currently giving off a very languid air.

Clothed in a dark, mysterious robe traced with hidden patterns of bright embroidery. The hem of his brocade robe was lifted gently by gusts of wind. It was elegantly and gracefully dancing in the breeze like a brightly-colored butterfly.

The Jade Lake fairy’s features were fine and slender like sculpted gems. Her lips were a frosty cherry color and emitted a bright, glossy sheen. Her neck was delicate and graceful. Her skin was like ice that glowed with the luster of gems. Dressed in an snow-white, inviting skirt she gave the appearance of a simple and elegant immortal with a manner that was exceedingly untouched and above the common people.

One individual was handsome and outstandingly talented. The other individual was devastatingly beautiful capable of causing the downfall of a city or state. One was devilish charming and the other rose from the perfection of nature.

Although Liu Ruohua was annoying, but her words were not false. Nangong Liuyun and the Jade Lake fairy were indeed the perfect match like a pair of Jade Annulus made by Heaven and arranged by Earth (2).

Su Luo folded both her arms and narrowed her beautiful eyes slightly. Just in this way, she unconcernedly stood in her original place for a long time, motionless while quietly watching them.

Currently, it seemed as if suddenly Nangong Liuyun just thought of something. He glanced back and beckoned to Su Luo.

However, Su Luo only raised her dainty, slender eyebrows, returning his look with a smile that was not a smile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"จริงเหรอ?" ซู Luo ซมยิ้ม. เมื่อมีคำว่า "ผมชอบพระเจ้าเหมือนขุนนางเจ้าชายจินอธิบายโดยพวกเขา" เคยออกมาจากปากของเธอ?!? ไพร่น่าเบื่อเสมอดังนั้นบ้องแบ๊ว แม้จะมีความคิดที่ว่าคุณไม่สนใจเกี่ยวกับสิ่งที่คนอื่น ๆ ดูเหมือนจะยืนยันหัวชนฝาที่คุณทำ มีอะไรเพิ่มเติมในเวลาเดียวกันพวกเขาพยายามที่จะดูถูกคุณไม่ดูแล. "เปิดตาของคุณและมองอย่างใกล้ชิด คนที่เป็นเจ้าหญิงสาวหยกเลคพาเลซ คนเรียกเธอว่านางฟ้าหยกทะเลสาบ โดยไม่คำนึงว่าพรสวรรค์โดยธรรมชาติของมันจะประสบความสำเร็จในศิลปะการต่อสู้หรือแม้กระทั่งพื้นหลังครอบครัวไม่มีมันเป็นสิ่งที่คุณดีสำหรับอะไรที่สามารถเปรียบเทียบ คุณยังไม่ได้รับมันใช่มั้ย? ในสายตาของทุกคนทั้งสองที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับอีกคนหนึ่งเหมือนคู่ของหยกห่วง จะได้อยู่คู่แม้ความเหมาะสมมากขึ้นแล้วพวกเขา. " ตาหลิว Ruohua ถูกแประกับการปองร้ายและดูหมิ่นเยาะเย้ยที่ดูเหมือนจะใช้เวลาความสุขในการภัยพิบัติและความสุขในการเกิดภัยพิบัติ (1) หากเธอไม่สามารถอยู่กับเขาแล้วซู Luo ก้อนโคลนนี้มากยิ่งขึ้นไม่ควรคิดเกี่ยวกับมัน! "จริงเหรอ?" แสดงออกซู Luo เป็นไม่แยแสเห็นได้ชัดว่าไม่แยแส. เธอเมินเฉยยึดขึ้นนางฟ้าอมตะไม่ไกล จากเธอ. นี่เป็นคู่หูที่เหมาะสมที่สุดในข่าวลือตำนาน? พวกเขายืนหันหน้าไปทางอื่น ๆ และดูเหมือนว่าผลงานชิ้นเอกของจิตรกรของการอยู่ในความรักและแยกออกไม่ได้ในโลกมนุษย์ลงนามในการเลื่อนภาพ. Nangong Liuyun ตา Phoenix แคบคุณสมบัติของเขาได้ งดงามด้วยริมฝีปากสีแดงมีเสน่ห์ หัวปรับผมดำเทลงไปในเพลง ลมเสน่ห์โหดเหี้ยม flirtatiously ปริกจากบุคคลทั้งหมดของเขาซึ่งปัจจุบันให้ปิดเครื่องไม่สนใจใยดีมาก. สวมเสื้อผ้าสีเข้มเสื้อคลุมลึกลับโยงกับรูปแบบที่ซ่อนของเย็บปักถักร้อยที่สดใส มิ้มเสื้อคลุมผ้าของเขาถูกยกขึ้นเบา ๆ โดยกระโชกของลม มันเป็นอย่างหรูหราและสง่างามเต้นรำในสายลมเหมือนผีเสื้อสีสดใส. คุณลักษณะหยกทะเลสาบนางฟ้าของคนดีและเรียวเหมือนอัญมณีแกะสลัก ริมฝีปากของเธอเป็นเชอร์รี่สีหนาวและปล่อยออกมาสดใสเงา ลำคอของเธอเป็นที่ละเอียดอ่อนและสง่างาม ผิวของเธอเป็นเหมือนน้ำแข็งเรืองแสงที่มีความมันวาวของอัญมณี สวมใส่ในกระโปรงเชิญหิมะสีขาวที่เธอให้ลักษณะของอมตะง่ายและสง่างามที่มีลักษณะที่เป็นเหลือเกินแตะต้องและสูงกว่าคนทั่วไป. หนึ่งบุคคลหล่อและมีความสามารถโดดเด่น บุคคลอื่น ๆ devastatingly สวยงามความสามารถในการก่อให้เกิดการล่มสลายของเมืองหรือรัฐ หนึ่งคือวายร้ายที่มีเสน่ห์และอื่น ๆ ที่เพิ่มขึ้นจากความสมบูรณ์ของธรรมชาติ. แม้ว่าหลิว Ruohua เป็นที่น่ารำคาญ แต่คำพูดของเธอไม่ได้เป็นเท็จ Nangong Liuyun และนางฟ้าหยกทะเลสาบจริง ๆ คู่ที่สมบูรณ์แบบเช่นเดียวกับคู่ของหยกห่วงทำโดยสวรรค์และจัดโดยโลก (2) ก. ซู Luo พับแขนทั้งสองข้างของเธอและหรี่ตาสวยงามของเธอเล็กน้อย เพียงแค่ในลักษณะนี้อย่างไม่แยแสเธอยืนอยู่ในสถานที่เดิมของเธอเป็นเวลานานนิ่งในขณะที่เงียบ ๆ ดูพวกเขา. ปัจจุบันมันดูราวกับว่าจู่ ๆ Nangong Liuyun แค่คิดว่าบางสิ่งบางอย่าง เขาเหลือบมองย้อนกลับไปและกวักมือเรียกไปซู Luo. อย่างไรก็ตามซู Luo เพียงยกโอชะคิ้วเรียวของเธอกลับมามองเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่ได้รอยยิ้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" จริงเหรอ ? " ซู หลัวเหม่อยิ้มเมื่อมีคำว่า " ฉันชอบพระเจ้าเหมือนขุนนาง องค์ชายจินอธิบาย โดยพวกเขา " เคยออกมาจากปากเธอ ! ?น่าเบื่อ สามัญชนมักจะดูน่าหัวเราะ แม้จะมีความคิดว่าคุณไม่ต้องแคร์อะไร คนอื่นดูเหมือนหัวชนฝายืนยันว่าคุณทำอะไร มีอะไรเพิ่มเติม ในเวลาเดียวกัน พวกเขาพยายามที่จะเยาะเย้ยเธอไม่สน" ลืมตาและมองอย่างใกล้ชิด คนๆ นั้นคือ หยกทะเลสาบวังเด็กเจ้าหญิง ผู้คนเรียกนางฟ้าหยกทะเลสาบ . ไม่ว่าความสามารถโดยธรรมชาติของมัน ความสำเร็จในศิลปะ หรือแม้แต่ครอบครัว แต่มันเป็นสิ่งที่คุณไม่มีอะไรดี สามารถเปรียบเทียบได้ คุณยังไม่เข้าใจใช่มั้ย ? ในสายตาของคนทั้งสองคน ทำกันเหมือนคู่ของหยก แอนนูลัส ไม่มีมีมากขึ้นเหมาะกับคู่จากนั้นพวกเขา”ของหลิว ruohua ดวงตาที่เต็มเปี่ยมกับความมุ่งร้ายและเยาะเย้ยเหยียดหยามที่ดูเหมือนจะนำความสุขในภัยพิบัติและพอใจในภัยพิบัติ ( 1 ) ถ้าเธอไม่ได้อยู่กับเค้าแล้ว ซู ลู นี่ก้อนโคลน ยิ่งไม่ควรคิดเกี่ยวกับมัน" จริงเหรอ ? " การแสดงออกของซูหลัวอยู่เฉย ไม่สนใจเลยเธอหน้าตาเฉย ยึดถึงอมตะเทพนิยายไม่ไกลจากเธอ นี้เป็นสหายที่เหมาะที่สุดในข่าวลือในตำนาน ?พวกเขายืนหันหน้าเข้าหากัน และดูเหมือนว่าของจิตรกรเอกในเรื่องของความรัก และซี้ในโลกมนุษย์หมึกบนรูปภาพเลื่อนก็นังก๊อก liuyun ฟีนิกซ์ ดวงตาของเขามีลักษณะคอด งดงาม ริมฝีปากแดงน่าดึงดูดใจ หัวปรับ เจ็ทสีดำผมเทลงในโปรแกรม . เป็นลม flirtatiously โหดเหี้ยม , เสน่ห์ exuded จากคนของเขาทั้งหมด ซึ่งขณะนี้ปิดให้อากาศมากดู .ผ้าในที่มืด , เสื้อคลุมลึกลับสืบด้วยลวดลายที่ซ่อนอยู่ของสดใสเย็บปักถักร้อย ชายเสื้อคลุมของเขา ทีถูกยกขึ้นเบาๆ ตามแรงลม มันเป็นอย่างหรูหราและสง่างามเต้นรำในสายลมเหมือนสีแจ๊ดผีเสื้อมีหยกทะเลสาบนางฟ้าสบายดี และ ผอมเหมือนแกะสลักพลอย ริมฝีปากสีเชอร์รี่ และปล่อยออกมาเป็นเพลงที่สดใส ผิวมันเงา คอของเธอที่ละเอียดอ่อนและสง่างาม ผิวของเธอเป็นเหมือนน้ำแข็งที่เปล่งแสงกับเงาของอัญมณี การแต่งตัวในแนว เชิญ กระโปรงเธอให้ลักษณะของง่ายและสง่างามอมตะ ด้วยลักษณะที่เป็นยิ่งนักแตะต้องและเหนือคนทั่วไปแต่ละคนก็หล่อ โดยใช้ความสามารถ บุคคลอื่นเป็น devastatingly สวยงามสามารถก่อให้เกิดความหายนะของเมืองหรือรัฐ หนึ่งคือปีศาจที่มีเสน่ห์และอื่น ๆ เพิ่มขึ้น จากความสมบูรณ์ของธรรมชาติแม้ว่าหลิว ruohua มันน่ารำคาญ แต่คำพูดของเธอไม่ได้ปลอม นังก๊อก liuyun และหยกแฟรี่เลคมีแน่นอนคู่ที่สมบูรณ์แบบเหมือนกับคู่ของหยกฟ้ามืดมน โดยจัดโดยโลก ( 2 )ซู หลัว พับแขนทั้งสองของเธอและคอดตาแสนสวยของเธอเล็กน้อย ในวิธีนี้ เธอ unconcernedly ยืนอยู่ในสถานที่เดิมของเธอมานาน นิ่ง มองดูอย่างเงียบๆ ในขณะที่พวกเขาขณะนี้ดูเหมือนว่าจู่ๆนังก๊อก liuyun คิดอะไรบางอย่าง เขาเหลือบมองกลับและกวักมือเรียก ซู หลัว .อย่างไรก็ตาม ซู ลู เพียงยกคิ้วเรียวของเธออร่อย กลับมองเขาด้วยรอยยิ้มนั่นไม่ใช่รอยยิ้ม