MOUTH-TO-MOUTH RESUSCITATION Histor

MOUTH-TO-MOUTH RESUSCITATION
History of Mouth-to-Mouth Resuscitation
The usefulness of mouth-to-mouth resuscitation has been recognized since ancient times, and references to mouth resuscitation can be found in the Bible and the Talmud. In 1472, mouth-to-mouth to resuscitation of the newborn was described in the first book published on childhood diseases by Paulus Bagellardus.Building on the work of Dr. James Elam, who first proved that expired air was sufficient to maintain adequate oxygenation in 1946, Peter Safar wrote ABC of Resuscitation in 1957, in which he discussed mouth-to-mouth resuscitation and chest compressions. The following endorsement can be found in the May 17, 1958. issue of the Journal of the American Medical Association : "Skillful performance of expired air breathing is an easily learned, lifesaving procedure..." In the 1970s, the technique was promoted for use by the public. In 1988 the American Heart Association introduced the first pediatric courses, including neonatal resuscitation, cosponsored by the American Academy of Pediatrics (AAP). In recent years, however, these recommendations have changed. Although the American Heart Association recommendations for adult cardiopulmonary resuscitation (CPR) using mouth-to-mouth resuscitation have been revised to recommend chest compressions only when CPR is administered by a lay bystander, the airway-breathing-circulation (A-B-C) sequence has been retained for resuscitation of the newborn (unless there is a known cardiac problem, which is extremely rare). Recommendations for routine suctioning to clear the airway have been changed to recommend clearing the airway only if there is an obvious obstruction. Recommendations for ventilation are unchanged since 2005. However, mouth-to mouth resuscitation, is not mentioned. The recommendation is for positive pressure ventilation using a bag and mask. The WHO 2012 Guidelines for basic newborn resuscitation also recommend positive pressure ventilation using a selfinflating bag and mask. Mouth-to-mouth ventilation is again not mentioned. Clearing the airway is recommended only if secretions are excessive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

MOUTH-TO-MOUTH RESUSCITATION ประวัติของ Mouth-to-Mouth Resuscitation The usefulness of mouth-to-mouth resuscitation has been recognized since ancient times, and references to mouth resuscitation can be found in the Bible and the Talmud. In 1472, mouth-to-mouth to resuscitation of the newborn was described in the first book published on childhood diseases by Paulus Bagellardus.Building on the work of Dr. James Elam, who first proved that expired air was sufficient to maintain adequate oxygenation in 1946, Peter Safar wrote ABC of Resuscitation in 1957, in which he discussed mouth-to-mouth resuscitation and chest compressions. The following endorsement can be found in the May 17, 1958. issue of the Journal of the American Medical Association : "Skillful performance of expired air breathing is an easily learned, lifesaving procedure..." In the 1970s, the technique was promoted for use by the public. In 1988 the American Heart Association introduced the first pediatric courses, including neonatal resuscitation, cosponsored by the American Academy of Pediatrics (AAP). In recent years, however, these recommendations have changed. Although the American Heart Association recommendations for adult cardiopulmonary resuscitation (CPR) using mouth-to-mouth resuscitation have been revised to recommend chest compressions only when CPR is administered by a lay bystander, the airway-breathing-circulation (A-B-C) sequence has been retained for resuscitation of the newborn (unless there is a known cardiac problem, which is extremely rare). Recommendations for routine suctioning to clear the airway have been changed to recommend clearing the airway only if there is an obvious obstruction. Recommendations for ventilation are unchanged since 2005. However, mouth-to mouth resuscitation, is not mentioned. The recommendation is for positive pressure ventilation using a bag and mask. The WHO 2012 Guidelines for basic newborn resuscitation also recommend positive pressure ventilation using a selfinflating bag and mask. Mouth-to-mouth ventilation is again not mentioned. Clearing the airway is recommended only if secretions are excessive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปากเพื่อปากช่วยชีวิต
ประวัติของปากเพื่อปากกู้ชีพ
ประโยชน์ของการช่วยชีวิตปากเพื่อปากได้รับการยอมรับมาตั้งแต่สมัยโบราณและการอ้างอิงเพื่อช่วยชีวิตปากสามารถพบได้ในพระคัมภีร์และความภาคภูมิ ใน 1472, ปากเพื่อปากเพื่อช่วยชีวิตของทารกแรกเกิดที่ถูกอธิบายไว้ในหนังสือเล่มแรกที่ตีพิมพ์เกี่ยวกับโรคในวัยเด็กโดยพอลลัส Bagellardus.Building ในการทำงานของดร. เจมส์อีแลมคนแรกที่พิสูจน์ให้เห็นว่าหมดอายุแล้วอากาศก็เพียงพอที่จะรักษาออกซิเจนเพียงพอ ปี 1946 ปีเตอร์ Safar เขียน ABC ของการกู้ชีพในปี 1957 ซึ่งเขากล่าวถึงการกู้ชีพปากเพื่อปากและกดหน้าอก การรับรองต่อไปนี้สามารถพบได้ในวันที่ 17 พฤษภาคม 1958 ปัญหาของวารสารของสมาคมการแพทย์อเมริกัน: "การแสดงฝีมือของการหายใจอากาศที่หมดอายุคือได้เรียนรู้ได้อย่างง่ายดายขั้นตอนช่วยชีวิต ... " ในปี 1970, เทคนิคได้รับการเลื่อนสำหรับ ใช้ของประชาชน ในปี 1988 สมาคมหัวใจอเมริกันแนะนำหลักสูตรเด็กแรกรวมถึงการช่วยชีวิตทารกแรกเกิด, cosponsored โดย American Academy of Pediatrics (AAP) ในปีที่ผ่านมา แต่คำแนะนำเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลง แม้ว่าคำแนะนำสมาคมหัวใจอเมริกันสำหรับการช่วยชีวิตหัวใจผู้ใหญ่ (CPR) โดยใช้การช่วยชีวิตปากเพื่อปากได้รับการแก้ไขที่จะแนะนำการกดหน้าอกเฉพาะเมื่อ CPR คือยาที่บ้านใกล้เรือนเคียงนอนทางเดินหายใจหายใจไหลเวียน (ABC) ลำดับที่ได้รับการเก็บรักษาไว้ ช่วยชีวิตทารกแรกเกิด (ยกเว้นกรณีที่มีปัญหาการเต้นของหัวใจที่รู้จักกันซึ่งเป็นเรื่องยากมาก) คำแนะนำสำหรับการประจำการดูดเสมหะเพื่อยกเลิกสายการบินที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงที่จะแนะนำการล้างทางเดินลมหายใจเท่านั้นถ้ามีการอุดตันที่เห็นได้ชัด คำแนะนำสำหรับการระบายอากาศที่มีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 2005 แต่ปากเพื่อช่วยชีวิตปากไม่ได้กล่าวถึง คำแนะนำสำหรับการระบายแรงดันบวกโดยใช้ถุงและหน้ากาก WHO 2012 แนวทางการช่วยชีวิตทารกแรกเกิดขั้นพื้นฐานขอแนะนำให้ระบายแรงดันบวกโดยใช้ถุง selfinflating และหน้ากาก การระบายอากาศปากเพื่อปากเป็นอีกครั้งที่ไม่ได้กล่าวถึง การล้างทางเดินหายใจจะแนะนำเฉพาะในกรณีที่หลั่งมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป่าปากผายปอด
ประวัติเป่าปากผายปอด
ประโยชน์ของปากผายปอด ได้รับการยอมรับมาตั้งแต่สมัยโบราณ และการอ้างอิงถึงปาก ผายปอด สามารถพบได้ในพระคัมภีร์ พระคัมภีร์ . ใน 1 , 472 , ปากปากเพื่อช่วยชีวิตของทารกแรกเกิดที่ได้อธิบายไว้ในหนังสือเล่มแรกตีพิมพ์ในวัยเด็กโรคโดยพอลเลิส bagellardus .อาคารงานของ ดร. เจมส์ เอลาม คนแรกที่พิสูจน์ว่า หมดอายุ อากาศก็เพียงพอที่จะรักษาออกซิเจนเพียงพอใน 1946 , Peter Safar เขียน ABC ของการช่วยชีวิตใน พ.ศ. 2500 ซึ่งในปากเพื่อปากและเขากล่าวถึงการผายปอดปั๊มหัวใจ การรับรองต่อไปนี้สามารถพบได้ใน 17 พฤษภาคม 1958 ปัญหาของวารสารของสมาคมแพทย์อเมริกัน" ฝีมือการแสดงของอากาศหายใจออกหายใจได้อย่างง่ายดายเรียนรู้ขั้นตอนการช่วยชีวิต . . . . . . . " ในปี 1970 , เทคนิค การใช้ โดยสาธารณะ 1988 สมาคมหัวใจอเมริกันแนะนำหลักสูตรเด็กแรกเกิด รวมทั้งฟื้นฟู cosponsored , โดย American Academy of กุมารเวชศาสตร์ ( AAP ) ในปีล่าสุด แต่คำแนะนำเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงแม้ว่าสมาคมหัวใจอเมริกันแนะนำให้ผู้ใหญ่การนวดหัวใจผายปอดกู้ชีพ ( CPR ) โดยใช้ปากช่วยชีวิตที่ได้รับการแก้ไข ให้กดที่หน้าอกเมื่อ CPR เป็นการวัดผลโดยวางผู้เห็นเหตุการณ์ , การบินการหายใจการไหลเวียน ( ABC ) ลำดับได้ถูกเก็บไว้เพื่อช่วยชีวิตของทารกแรกเกิด ( เว้นแต่มีหรือหัวใจปัญหาซึ่งหายากมาก ) คำแนะนำสำหรับขั้นตอนให้ชัดเจนโดยการบิน มี การ เปลี่ยนแปลง แนะนำให้บินเท่านั้น หากมีการอุดตันที่ชัดเจน คําแนะนําสําหรับการระบายอากาศมีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 2005 อย่างไรก็ตาม เป่าปากผายปอด จะไม่กล่าวถึง คำแนะนำคือให้ความดันเพิ่มขึ้น โดยใช้ถุง และหน้ากากแนวทางการกู้ชีพทารกแรกเกิดปี 2555 ที่พื้นฐานยังแนะนําให้ความดันเพิ่มขึ้น การใช้ selfinflating กระเป๋าและหน้ากาก ปากระบายอีกที่ไม่ได้กล่าวถึง การล้างหลอดลมแนะนําถ้าหลั่งมีมากเกินไป