The fishing industry is hazardous f

The fishing industry is hazardous for fishermen. Between 1992 and 1999, US commercial fishing vessels averaged 78 deaths per year. The main contributors to fatalities are:[7]

inadequate preparation for emergencies
poor vessel maintenance and inadequate safety equipment
lack of awareness of or ignoring stability issues.
Many fishermen, while accepting that fishing is dangerous, staunchly defend their independence. Many proposed laws and additional regulation to increase safety have been defeated because fishermen oppose them.[7]

Alaska's commercial fishermen work in one of the world's harshest environments. Many of the hardships they endure include isolated fishing grounds, high winds, seasonal darkness, very cold water, icing, and short fishing seasons, where very long work days are the norm. Fatigue, physical stress, and financial pressures face most Alaska fishermen through their careers. The hazardous work conditions faced by fishermen have a strong impact on their safety. Out of 948 work-related deaths that took place in Alaska during 1990-2006, one-third (311) occurred to fishermen. This is equivalent to an estimated annual fatality rate of 128/100,000 workers/year. This fatality rate is 26 times that of the overall U.S. work-related fatality rate of approximately 5/100,000 workers/year for the same time period.[8]

While the work-related fatality rate for commercial fishermen in Alaska is still very high, it does appear to be decreasing: since 1990, there has been a 51 percent decline in the annual fatality rate. The successes in commercial fishing are due in part to the U.S. Coast Guard implementing new safety requirements in the early 1990s. These safety requirements contributed to 96 percent of the commercial fishermen surviving vessel sinkings/capsizings in 2004, whereas in 1991, only 73 percent survived. While the number of occupational deaths in commercial fishermen in Alaska has been reduced, there is a continuing pattern of losing 20 to 40 vessels every year. There are still about 100 fishermen who must be rescued each year from cold Alaska waters. Successful rescue is still dependent on the expertly trained personnel of the US Coast Guard Search and Rescue operations, and such efforts can be hindered by the harshness of seas and the weather. Furthermore, the people involved in Search and Rescue operations are themselves at considerable risk for injury or death during these rescue attempts

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุตสาหกรรมประมงเป็นอันตรายสำหรับชาวประมง ระหว่างสหรัฐอเมริกา 1992 และ 1999 เรือประมงพาณิชย์ averaged ตาย 78 ปี ร่วมสมทบหลักการผู้: [7]เตรียมความพร้อมไม่เพียงพอสำหรับกรณีฉุกเฉินการบำรุงรักษาเรือดีและอุปกรณ์ความปลอดภัยไม่เพียงพอการขาดจิตสำนึกหรือละเว้นปัญหาความมั่นคงชาวประมงหลาย ในขณะที่ยอมรับว่าปลาอันตราย staunchly ปกป้องเอกราชของพวกเขา หลายคนเสนอกฎหมายและข้อบังคับเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มความปลอดภัยได้รับการแพ้เนื่องจากชาวประมงต่อต้านพวกเขา [7]ชาวประมงพาณิชย์ของรัฐอะแลสกาในโลก harshest สภาพแวดล้อมอย่างใดอย่างหนึ่งได้ พวกเขาอดทนต่อความยากลำบากมากมายได้แก่ปลาแยกจาก ลมสูง ความมืดตามฤดูกาล น้ำมาก น้ำตาลโรยหน้ารส และฤดู กาลตกปลาสั้น ที่ทำงานนานวันเป็นปกติ ความเมื่อยล้า ความเครียดทางกายภาพ และแรงกดดันทางการเงินหน้าใหญ่อลาสก้าประมงผ่านอาชีพของพวกเขา เงื่อนไขทำงานอันตรายกับชาวประมงมีผลแข็งแรงเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา จาก 948 ที่เกี่ยวข้องกับการทำงานเสียชีวิตที่เกิดขึ้นในรัฐอะแลสกาในระหว่างปี 1990-2006 หนึ่งในสาม (311) เกิดขึ้นกับชาวประมง นี้จะเท่ากับมีอัตราผิวประจำปีประมาณ 128/100000 คน/ปี อัตรานี้ผิวคือ 26 ครั้งสหรัฐอเมริกาที่เกี่ยวข้องกับงานผิวโดยรวมประมาณ 5/100000 คน/ปีสำหรับรอบระยะเวลาเดียวกัน [8]ในขณะทำงานเกี่ยวข้องผิวอัตราการประมงเชิงพาณิชย์ในอลาสก้ายังคงสูงมาก มันจะถูกลดลง: ตั้งแต่ปี 1990 ได้มีการลดลงร้อยละ 51 อัตราผิวประจำปี ความสำเร็จในการประมงเชิงพาณิชย์จะครบกำหนดบางส่วนไปสหรัฐฯ ยามชายฝั่งได้ปฏิบัติตามข้อกำหนดด้านความปลอดภัยใหม่ในช่วงปี 1990 ข้อกำหนดด้านความปลอดภัยเหล่านี้ส่วนร้อยละ 96 ของประมงพาณิชย์ที่รอดเรือ sinkings/capsizings ในปี 2004 ในขณะที่ในปี 1991 เพียง 73 เปอร์เซ็นต์รอดชีวิต ในขณะที่มีการลดจำนวนตายอาชีพในการประมงเชิงพาณิชย์ในอลาสก้า มีรูปแบบต่อเนื่องของการสูญเสีย 20 ถึง 40 เรือทุกปี มีชาวประมงยังคง 100 ที่ต้องได้รับแต่ละปีจากรัฐอะแลสกาน่านน้ำที่เย็น กู้ภัยประสบความสำเร็จยังขึ้นอยู่กับบุคลากรฝึกอบรมอย่างกลมกลืนของเรายามชายฝั่งค้นหาและช่วยเหลือการดำเนินงาน และความพยายามดังกล่าวสามารถเป็นผู้ที่ขัดขวาง โดย harshness ทะเลและสภาพอากาศ นอกจากนี้ ผู้เกี่ยวข้องในการดำเนินงานค้นหาและกู้ภัยตัวเองบาดเจ็บหรือตายในระหว่างความพยายามในการช่วยเหลือเหล่านี้เสี่ยงมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมการประมงเป็นอันตรายสำหรับชาวประมง ระหว่างปี 1992 และปี 1999 สหรัฐฯเรือประมงเชิงพาณิชย์เฉลี่ย 78 รายต่อปี ผู้ให้หลักในการเสียชีวิตคือ: [7] การเตรียมความพร้อมไม่เพียงพอสำหรับกรณีฉุกเฉินการบำรุงรักษาเรือยากจนและอุปกรณ์ความปลอดภัยไม่เพียงพอขาดความตระหนักหรือไม่สนใจปัญหาความมั่นคง. ชาวประมงจำนวนมากในขณะที่การยอมรับประมงที่เป็นอันตรายอย่างแข็งขันปกป้องอิสระของพวกเขา กฎหมายที่นำเสนอจำนวนมากและกฎระเบียบเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มความปลอดภัยได้รับการพ่ายแพ้เพราะชาวประมงต่อต้านพวกเขา. [7] อลาสก้าของชาวประมงในเชิงพาณิชย์ทำงานในหนึ่งของสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายของโลก หลายของความยากลำบากที่พวกเขาทนรวมถึงแยกบริเวณพื้นที่ลมมืดตามฤดูกาลน้ำเย็นมากน้ำแข็งและฤดูตกปลาระยะสั้นที่วันทำงานนานมากเป็นบรรทัดฐาน ความเมื่อยล้าความเครียดทางร่างกายและแรงกดดันทางการเงินต้องเผชิญกับชาวประมงอลาสก้ามากที่สุดผ่านทางอาชีพของพวกเขา เงื่อนไขการทำงานที่เป็นอันตรายที่ต้องเผชิญกับชาวประมงที่มีผลกระทบต่อความปลอดภัยของพวกเขา ออกจาก 948 เสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับงานที่เกิดขึ้นในอลาสก้าในช่วง 1990-2006 ซึ่งเป็นหนึ่งในสาม (311) ที่เกิดขึ้นกับชาวประมง นี้จะเทียบเท่ากับอัตราการเสียชีวิตประจำปีประมาณ 128 / 100,000 คนงาน / ปี อัตราการเสียชีวิตนี้เป็น 26 เท่าของอัตราการตายของสหรัฐที่เกี่ยวข้องกับการทำงานโดยรวมประมาณ 5 / 100,000 คนงาน / ปีในช่วงเวลาเดียวกัน. [8] ในขณะที่อัตราการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการทำงานสำหรับชาวประมงเชิงพาณิชย์ในอลาสก้ายังคงสูงมาก มันไม่ปรากฏที่จะลดลง: ตั้งแต่ปี 1990 ได้มีการปรับตัวลดลงร้อยละ 51 ในอัตราการตายประจำปี ความสำเร็จในการประมงเชิงพาณิชย์เนื่องจากในส่วนที่หน่วยยามฝั่งสหรัฐดำเนินข้อกำหนดด้านความปลอดภัยใหม่ในช่วงปี 1990 ข้อกำหนดด้านความปลอดภัยเหล่านี้มีส่วนร้อยละ 96 ของชาวประมงเชิงพาณิชย์ที่รอดตาย sinkings เรือ / capsizings ในปี 2004 ขณะที่ในปี 1991 มีเพียงร้อยละ 73 ที่รอดชีวิต ในขณะที่จำนวนผู้เสียชีวิตในการประกอบอาชีพประมงเชิงพาณิชย์ในอลาสก้าที่ได้รับการลดลงมีอย่างต่อเนื่องในรูปแบบของการสูญเสีย 20 ถึง 40 เรือทุกปี ยังคงมีประมาณ 100 ชาวประมงที่จะต้องได้รับความช่วยเหลือในแต่ละปีจากน้ำเย็นอลาสก้า กู้ภัยที่ประสบความสำเร็จยังคงขึ้นอยู่กับการฝึกอบรมบุคลากรเชี่ยวชาญของหน่วยยามฝั่งสหรัฐค้นหากู้ภัยและการดำเนินงานและความพยายามดังกล่าวสามารถขัดขวางโดยความรุนแรงของทะเลและสภาพอากาศที่ นอกจากนี้คนที่เกี่ยวข้องในการค้นหาและการดำเนินงานช่วยเหลือตัวเองที่มีความเสี่ยงมากสำหรับการบาดเจ็บหรือเสียชีวิตในระหว่างความพยายามช่วยเหลือเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุตสาหกรรมประมงเป็นอันตรายสำหรับชาวประมง ระหว่างปี 1999 เราพาณิชย์เรือประมงจำนวน 78 คนต่อปี ผู้สนับสนุนหลักของการเสียชีวิต : [ 7 ]

ขาดการเตรียมการสำหรับเหตุฉุกเฉิน
จนเรือไม่เพียงพอ และการบำรุงรักษาอุปกรณ์ความปลอดภัย
ขาดความตระหนักหรือละเว้นปัญหาความมั่นคง .
ชาวประมงมาก ในขณะที่ยอมรับว่าตกปลาเป็นอันตรายอย่างเข้มแข็งปกป้องความเป็นอิสระของพวกเขา หลายคนเสนอกฎหมายและระเบียบเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มความปลอดภัยได้รับการพ่ายแพ้ เพราะชาวประมงต่อต้านพวกเขา . [ 7 ]

อลาสก้าของชาวประมงเชิงพาณิชย์ทำงานในหนึ่งของโลกที่แปรปรวนสภาพแวดล้อม มากของความยากลำบากพวกเขาทนรวมแยกประมง , ลมสูงความมืดฤดู หนาวมาก น้ำ น้ำแข็ง และฤดูกาลปลาสั้นวันงานที่ยาวมากเป็นเกณฑ์ ความเหนื่อยล้าความเครียดทางกายภาพและการเงินหน้าที่สุดอลาสก้าชาวประมงผ่านอาชีพของตน เป็นอันตรายทำงานเงื่อนไขที่เผชิญ โดยชาวประมงได้รับผลกระทบต่อความปลอดภัยของตนเอง จาก 948 เกี่ยวกับงานความตายซึ่งเอาสถานที่ในอลาสกาในช่วง 1990-2006 3 ( 311 ) เกิดขึ้นกับชาวประมงนี้จะเทียบเท่ากับประมาณประจำปีอัตราการชีวิตของ 100000 128 / คน / ปี อัตราตายนี่คือ 26 เท่าของอัตราการเสียชีวิตโดยรวมของงานประมาณ 5 / 100000 คน / ปีสำหรับรอบระยะเวลาเดียวกัน . [ 8 ]

ตอนที่งานอุบัติเหตุอัตราเชิงพาณิชย์ชาวประมงในอลาสก้ายังสูงมาก มันดูเหมือนจะลดลงตั้งแต่ปี 1990มีร้อยละ 51 ลดลงในอัตราการเสียชีวิตประจำปี จากความสำเร็จในการประมงเชิงพาณิชย์เนื่องจากในส่วนของหน่วยยามฝั่งสหรัฐใช้ความปลอดภัยใหม่ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ความต้องการความปลอดภัยเหล่านี้มีส่วนร่วมร้อยละ 96 ของชาวประมงเรือพาณิชย์ได้ sinkings / capsizings ในปี 2004 และในปี 1991 เพียง 73 เปอร์เซ็นต์รอดในขณะที่จำนวนของผู้เสียชีวิตในอาชีพชาวประมงเชิงพาณิชย์ในอลาสกาที่ได้รับลดลง มีต่อรูปแบบของการสูญเสีย 20 ถึง 40 ลำทุกปี ยังคงมีประมาณ 100 ชาวประมงที่ต้องได้รับการช่วยเหลือในแต่ละปีจากอลาสก้าเย็นน้ำ กู้ภัยสำเร็จยังต้องพึ่งพาบุคลากรโดยการฝึกอบรมของหน่วยยามฝั่งเราค้นหาและกู้ภัยการดำเนินงานและความพยายามดังกล่าวสามารถขัดขวางโดยตัวของทะเล และอากาศ นอกจากนี้ ผู้ที่เกี่ยวข้องในการค้นหาและช่วยชีวิตตัวเองเสี่ยงมากสำหรับการบาดเจ็บหรือตายในระหว่างความพยายามกู้ภัยเหล่านี้