Logistic Regression ModelsWe estima

Logistic Regression Models
We estimated logistic regression models to test whether T1 fat
intake, binge eating, exercise level, dietary restraint, compensatory
behaviors, depressive symptoms, and perceived parental obesity
increased the risk for onset of obesity over the 4-year follow-up
period among adolescents who were not obese at T1. Participants
who met criteria for obesity at T1 were excluded to ensure that we
conducted a truly prospective test of our hypotheses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โมเดลถดถอยโลจิสติกเราประมาณการแบบจำลองถดถอยโลจิสติกเพื่อทดสอบว่า T1 ไขมันบริโภค ดื่มสุรารับประทานอาหาร ออกกำลังกายระดับ ภัตตาคารอาหาร ชดเชยพฤติกรรม อาการซึมเศร้า และโรคอ้วนผู้ปกครองรับรู้เพิ่มความเสี่ยงสำหรับการโจมตีของโรคอ้วนกว่าติดตามผล 4 ปีระยะเวลาในหมู่วัยรุ่นที่ไม่ได้อ้วนที่ T1 ผู้เข้าร่วมที่ตรงตามเกณฑ์สำหรับโรคอ้วนที่ T1 ถูกแยกออกเพื่อให้แน่ใจว่าเราดำเนินการทดสอบสมมติฐานของเราคาดหวังอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลจิสติกรุ่นถดถอย
เราประมาณรุ่นถดถอยโลจิสติเพื่อทดสอบว่า T1 ไขมัน
ปริมาณการกินการดื่มสุราระดับการออกกำลังกายยับยั้งชั่งใจอาหารชดเชย
พฤติกรรมอาการซึมเศร้าและการรับรู้โรคอ้วนผู้ปกครอง
เพิ่มความเสี่ยงสำหรับการโจมตีของโรคอ้วนมากกว่าการติดตาม 4 ปี
ระยะเวลา ในหมู่วัยรุ่นที่ไม่ได้เป็นโรคอ้วนที่ T1 ผู้เข้าร่วมกิจกรรม
ที่ผ่านเกณฑ์สำหรับโรคอ้วนที่ T1 ได้รับการยกเว้นเพื่อให้มั่นใจว่าเรา
ดำเนินการทดสอบในอนาคตอย่างแท้จริงของสมมติฐานของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวแบบถดถอยโลจิสติกเราคาดว่าโมเดลการถดถอยโลจิสติกเพื่อทดสอบว่าไขมัน T1การบริโภค , การดื่มสุรากิน ระดับการออกกำลังกาย บริโภคได้ในระยะพฤติกรรม , อาการของโรคซึมเศร้า และการรับรู้ของโรคอ้วนเพิ่มความเสี่ยงสำหรับการติดตามโรคอ้วนมากกว่า 4 ปีช่วงเวลาของวัยรุ่นที่ไม่อ้วนที่ T1 . เข้าร่วมที่ได้เกณฑ์โรคอ้วน T1 ถูกแยกออกเพื่อให้แน่ใจว่าเราทำการทดสอบอนาคตอย่างแท้จริงของสมมติฐานของเรา