phenylazo anilines are mutagenic as

phenylazo anilines are mutagenic as well as carcinogenic.
In mammals, azo dyes are reduced to aryl amines
by cytochrome p450 and a flavin-dependent cytosolic
reductase (Fujita and Peisach, 1977). Microbial decolourization
has been proposed as a less expensive and
less environmentaly intrusive alternative. Various bacteria
and fungi have decolourizing abilities and an extensive
review of microbiological decolourization is
available (Glenn and Gold, 1983). At present decolourization
of various kinds of azo dyes by various fungi
has been reported (Bumpus et al., 1988; Cripps et al.,
1990; Rafii et al., 1990; Paszezynski et al., 1991). Colleen
et al. (1990) demonstrated the degradation of azo and
heterocyclic dyes of orange II, tropeolin O, congo red
and azure B by Phanerochaete chrysosporium. The
degradation of azo, anthraquinone, heterocyclic, triphenylmethane
and polymeric dyes by P. chrysosporium
has been intensively studied (Bumpus et al., 1988;
Cripps et al., 1990; Kling and Neto, 1991; Ollikka et al.,
1993).
Adsorption of dyes to the microbial cell surface is the
primary mechanism of decolourization (Knapp et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

phenylazo anilines มี mutagenic เป็น carcinogenicลดลงในการเลี้ยงลูกด้วยนม สีย้อม azo เป็น aryl aminesโดย cytochrome p450 และ flavin-ผู้อยู่ในอุปการะ cytosolicreductase (ฟูจิตะและ Peisach, 1977) Decolourization จุลินทรีย์ได้รับการเสนอชื่อเป็นตัวแพง และเลือกน้อยบุก environmentaly แบคทีเรียต่าง ๆและเชื้อรามีความสามารถในการ decolourizing และการเป็นของ decolourization ทางจุลชีววิทยา(เกล็นและทอง 1983) ที่อยู่ decolourizationประเภทต่าง ๆ ของสีย้อม azo ด้วยเชื้อราต่าง ๆมีการรายงาน (Bumpus et al., 1988 Cripps et al.,ปี 1990 Rafii และ al., 1990 Paszezynski et al., 1991) คอal. ร้อยเอ็ด (1990) แสดงให้เห็นว่าการลดประสิทธิภาพของ azo และ๔๒๓ สีส้ม II, tropeolin O คองโกแดงและ B สีฟ้า โดย Phanerochaete chrysosporium ที่ของ azo, anthraquinone ๔๒๓ triphenylmethaneและสีย้อมชนิด โดย P. chrysosporiumได้ศึกษา intensively (Bumpus et al., 1988Cripps et al., 1990 มูเดราทันและ Neto, 1991 Ollikka et al.,1993)ดูดซับของสีพื้นผิวของเซลล์จุลินทรีย์เป็นการกลไกหลักของ decolourization (Knapp et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

anilines phenylazo มีการกลายพันธุ์เช่นเดียวกับสารก่อมะเร็ง.
ในการเลี้ยงลูกด้วยนม, สีเอโซจะลดลงไปเอมีน aryl
โดย cytochrome P450 และ cytosolic flavin ขึ้นอยู่กับ
reductase (ฟูจิและ Peisach, 1977) จุลินทรีย์ decolourization
ได้รับการเสนอเป็นราคาไม่แพงและ
environmentaly ล่วงล้ำทางเลือกน้อย แบคทีเรียต่างๆและเชื้อรามีความสามารถฟอกสีและครอบคลุมการตรวจสอบของทางจุลชีววิทยาdecolourization เป็นใช้ได้(เกล็นและทอง, 1983) ที่ decolourization ปัจจุบันหลายชนิดของสีย้อมazo จากเชื้อราต่างๆได้รับการรายงาน (Bumpus et al, 1988;. Cripps, et al. 1990;. Rafii, et al, 1990;. Paszezynski, et al, 1991) คอลลีนและอัล (1990) แสดงให้เห็นถึงการเสื่อมสภาพของเอโซและสีส้มเฮครั้งที่สองโอtropeolin คองโกแดงบีและสีฟ้าโดยPhanerochaete chrysosporium การย่อยสลายของเอโซ, แอนทราค, เฮ, triphenylmethane และสีพอลิเมอพี chrysosporium ได้รับการศึกษาอย่างเข้มงวด (Bumpus et al, 1988;. Cripps, et al, 1990;. แพรวและเน 1991. Ollikka, et al, 1993) การดูดซับสีย้อมกับพื้นผิวของเซลล์จุลินทรีย์เป็นกลไกหลักของ decolourization (แนป et al.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

phenylazo anilines เป็นสารก่อกลายพันธุ์ รวมทั้งสารก่อมะเร็ง .
ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สีอะโซจะลดลงให้กลืนกันเอมีน
โดยไซโตโครมพี 450 และวิตามินบีสองขึ้นอยู่กับ cytosolic
รีดักเทส ( ฟูจิตะ และ peisach , 1977 ) ขจัดสีออกไปทาง
ได้รับการเสนอเป็นมีราคาแพงน้อยลงและน้อยกว่า environmentaly
รบกวนทางเลือก แบคทีเรียและเชื้อราได้ ๆ

decolourizing ความสามารถและกว้างขวางขจัดสีออกไปทางจุลชีววิทยาคือการทบทวน
ใช้ได้ ( Glenn และทอง , 1983 ) ปัจจุบัน การขจัดสีออกไป
ทุกชนิดสีอะโซโดยต่างๆเชื้อรา
ได้รับรายงาน บัมปัส et al . , 1988 ; คริป et al . ,
1990 ; rafii et al . , 1990 ; paszezynski et al . , 1991 ) คอลลีน
et al . ( 1990 ) โดยการย่อยสลายและสีของเฮ :
2 , ส้ม tropeolin O
คองโกเรดและสีฟ้า B โดย phanerochaete chrysosporium .
: การย่อยสลายของแอนทราเฮ , , , และสีโดย สารไตรฟีนิลมีเทน

chrysosporium ได้รับอย่างละเอียด พบ บัมปัส et al . , 1988 ;
คริป et al . , 1990 ; กลิ้งและ เนโต้ , 1991 ; ollikka et al . ,

1993 ) การดูดซับสีย้อมไปยังพื้นผิวของเซลล์จุลินทรีย์ คือ
กลไกหลักของการขจัดสีออกไป ( Knapp et al . ,