The Arts and Crafts Movement (1850-

The Arts and Crafts Movement (1850-1900) was a reaction against the Industrial Revolution. The development of the steam engine by James Watt in 1765 led to the mechanization of industry, agriculture and transportation and changed the life of the working man in Britain. The cities and towns grew to accommodate the expanding industries and the influx of workers from the countryside looking for employment. However, living standards gradually deteriorated and industrialization left people with a sense that their life had changed for the worst. Many had sacrificed a rural lifestyle 'in England's green and pleasant land' for the sake of a job in the 'dark Satanic mills' of the Industrial Revolution. As a result, they lost that feeling of security and belonging which comes from living in smaller communities.

The members of the Arts and Crafts Movement included artists, architects, designers, craftsmen and writers. They feared that industrialization was destroying the environment in which traditional skills and crafts could prosper, as machine production had taken the pride, skill and design out of the quality of goods being manufactured. They believed that hand crafted objects were superior to those made by machine and that the rural craftsman had a superior lifestyle to those who slaved in the urban mills and factories. They were convinced that the general decline of artistic standards brought on by industrialization was linked to the nation's social and moral decline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเคลื่อนไหวศิลปะและงานหัตถกรรม (1850-1900) มีปฏิกิริยาต่อต้านการปฏิวัติอุตสาหกรรม การพัฒนาเครื่องจักรไอน้ำโดย James วัตต์ในลตันกับ mechanization ของอุตสาหกรรม การเกษตร และการเดินทาง และเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนทำงานในสหราชอาณาจักร การเมืองและการเมืองเพิ่มขึ้นเพื่อรองรับอุตสาหกรรมขยายตัวและการหลั่งไหลของแรงงานจากชนบทที่หางาน อย่างไรก็ตาม คุณภาพชีวิตค่อย ๆ เสื่อมสภาพ และทวีความรุนแรงมากจากคน มีความรู้สึกที่มีการเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขาสำหรับร้าย หลายได้เสียสละชีวิตชนบท 'ในอังกฤษของเขียว และผ่อนที่ดิน' เพื่องานในการ 'มืดอำมหิตลัอ' ของการปฏิวัติอุตสาหกรรม ดังนั้น พวกเขาแพ้ที่รู้สึกปลอดภัย และเป็นของที่มาอาศัยอยู่ในชุมชนขนาดเล็กสมาชิกของการเคลื่อนไหวศิลปะและงานหัตถกรรมรวมศิลปิน สถาปนิก นักออกแบบ ช่างฝีมือ และนักเขียน พวกเขากลัวที่ทวีความรุนแรงมากทำลายสิ่งแวดล้อมซึ่งทักษะดั้งเดิมและงานฝีมือสามารถเจริญ เป็นเครื่องผลิตได้นำความภาคภูมิใจ ทักษะ และการออกแบบจากคุณภาพของสินค้าการผลิต พวกเขาเชื่อว่าการวัตถุที่สร้างขึ้นได้จะแปลงเครื่อง และช่างฝีมือดีในชนบทมีวิถีชีวิตที่เหนือกว่าที่ slaved ในเมืองโรงงานผลิตและโรงงาน พวกเขาได้ความเชื่อมั่นที่ลดลงทั่วไปมาตรฐานศิลปะนำ โดยทวีความรุนแรงมากในลิงค์ไปปฏิเสธทางศีลธรรม และสังคมของประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะหัตถกรรมเคลื่อนไหว (1850-1900) เป็นปฏิกิริยาต่อต้านการปฏิวัติอุตสาหกรรม การพัฒนาของรถจักรไอน้ำโดยเจมส์วัตต์ใน 1765 นำไปสู่การใช้เครื่องจักรกลของอุตสาหกรรมการเกษตรและการขนส่งและการเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนทำงานในสหราชอาณาจักร เขตเมืองและขยายตัวเพื่อรองรับการขยายตัวของอุตสาหกรรมและการไหลบ่าเข้ามาของแรงงานจากชนบทที่กำลังมองหาการจ้างงาน อย่างไรก็ตามมาตรฐานการดำรงชีวิตค่อย ๆ เสื่อมลงและอุตสาหกรรมที่เหลือคนที่มีความรู้สึกว่าชีวิตของพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงที่เลวร้ายที่สุด หลายคนได้เสียสละวิถีชีวิตชนบทของอังกฤษในพื้นที่สีเขียวและมีความสุข 'เพื่อประโยชน์ของงานในโรงสีนรกมืด' ของการปฏิวัติอุตสาหกรรม เป็นผลให้พวกเขาหายไปที่ความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยและเป็นของที่มาจากที่อาศัยอยู่ในชุมชนเล็ก ๆ . สมาชิกของศิลปะและหัตถกรรมการเคลื่อนไหวรวมศิลปินสถาปนิกนักออกแบบช่างฝีมือและนักเขียน พวกเขากลัวว่าอุตสาหกรรมถูกทำลายสภาพแวดล้อมที่มีทักษะฝีมือแบบดั้งเดิมและสามารถประสบความสำเร็จในขณะที่การผลิตเครื่องได้รับความภาคภูมิใจทักษะและการออกแบบจากคุณภาพของสินค้าการผลิต พวกเขาเชื่อว่าวัตถุที่สร้างขึ้นด้วยมือได้ดีกว่าผู้ที่ทำโดยเครื่องและช่างฝีมือในชนบทมีวิถีชีวิตที่ดีกว่าให้กับผู้ที่ทาสในโรงงานในเมืองและโรงงาน พวกเขาเชื่อว่าการลดลงโดยทั่วไปของมาตรฐานศิลปะนำโดยอุตสาหกรรมที่เชื่อมโยงกับการลดลงของประเทศสังคมและศีลธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปะและการเคลื่อนไหว ( 1850-1900 ) เป็นปฏิกิริยาตอบสนองต่อการปฏิวัติอุตสาหกรรม การพัฒนาเครื่องจักรไอน้ำของเจมส์ วัตต์ใน 1765 นำไปสู่ใน อุตสาหกรรม เกษตร และการขนส่ง และเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนที่ทำงานในอังกฤษเมืองและเมืองขยายตัวเพื่อรองรับการขยายตัวของอุตสาหกรรม และการหลั่งไหลของแรงงานจากชนบทมองสำหรับการจ้างงาน อย่างไรก็ตาม มาตรฐานความเป็นอยู่ค่อยๆ เสื่อมลง และอุตสาหกรรมจากคนที่มีความรู้สึกว่า ชีวิตของเขาได้เปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดีหลายคนเสียสละชีวิตชนบทในอังกฤษเป็นสีเขียวและรื่นรมย์แผ่นดิน ' เพื่องานในโรงงานนรกมืด ' ' ของการปฏิวัติอุตสาหกรรม เป็นผลให้พวกเขาสูญเสียความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยและของที่มาจากที่อาศัยอยู่ในชุมชนขนาดเล็ก

สมาชิกของศิลปะและการเคลื่อนไหวรวม ศิลปิน สถาปนิก นักออกแบบ นักเขียนช่าง .พวกเขากลัวว่าอุตสาหกรรมได้ทำลายสิ่งแวดล้อมซึ่งทักษะแบบดั้งเดิมและงานฝีมือสามารถเจริญเป็นเครื่องจักรผลิตเอาศักดิ์ศรีทักษะและการออกแบบจากคุณภาพของสินค้าที่ผลิตพวกเขาเชื่อว่าวัตถุมือที่สร้างขึ้นเหนือกว่าผู้ที่ทำโดยเครื่องจักร และช่างฝีมือในชนบทมีวิถีชีวิตที่เหนือผู้ทำงานในโรงงานในเมืองและโรงงาน พวกเขาเชื่อว่าทั่วไปลดลงมาตรฐานศิลปะนำโดยอุตสาหกรรมที่เชื่อมโยงกับความเสื่อมทางสังคมและศีลธรรมของประเทศ