Sociolinguistics is the descriptive

Sociolinguistics is the descriptive study of the effect of any and all aspects of society, including cultural norms, expectations, and context, on the way language is used, and the effects of language use on society. Sociolinguistics differs from sociology of language in that the focus of sociolinguistics is the effect of the society on the language, while the sociology of language focuses on language's effect on the society. Sociolinguistics overlaps to a considerable degree with pragmatics. It is historically closely related to linguistic anthropology and the distinction between the two fields has even been questioned recently.[1]
It also studies how language varieties differ between groups separated by certain social variables, e.g., ethnicity, religion, status, gender, level of education, age, etc., and how creation and adherence to these rules is used to categorize individuals in social or socioeconomic classes. As the usage of a language varies from place to place, language usage also varies among social classes, and it is these sociolects that sociolinguistics studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาศาสตร์เป็นศึกษาเชิงพรรณนาจากผลกระทบของการใด ๆ และทุกแง่มุมของสังคมรวมทั้งวัฒนธรรมบรรทัดฐานความคาดหวังและบริบททางภาษาที่ถูกนำมาใช้และผลกระทบของการใช้ภาษาในสังคม ภาษาศาสตร์แตกต่างจากสังคมวิทยาของภาษาในการที่สำคัญของภาษาศาสตร์เป็นผลของสังคมกับภาษา,ในขณะที่สังคมวิทยาของภาษาที่มุ่งเน้นไปที่ผลกระทบของภาษาในสังคม คาบเกี่ยวภาษาศาสตร์ในระดับมากกับการปฏิบัติการ มันเป็นประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับมานุษยวิทยาภาษาและความแตกต่างระหว่างสองช่องที่ได้รับแม้กระทั่งถามเมื่อเร็ว ๆ นี้. [1]
มันยังศึกษาวิธีการที่หลากหลายภาษาที่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มที่แยกจากกันโดยตัวแปรทางสังคมบางอย่างเช่นการสร้างเชื้อชาติศาสนาสถานะเพศระดับการศึกษาอายุ ฯลฯ และวิธีการและยึดมั่นในกฎเหล่านี้จะใช้ในการจัดหมวดหมู่ของบุคคลในสังคมชนชั้นทางสังคมและเศรษฐกิจหรือ ในขณะที่การใช้งานของภาษาแตกต่างกันจากสถานที่ที่ใช้ภาษายังแตกต่างกันในหมู่ชนชั้นทางสังคมและมันก็เป็น sociolects เหล่านี้ว่าการศึกษาภาษาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาศาสตร์เชิงสังคมคือ การศึกษาผลกระทบด้านสังคม วัฒนธรรมบรรทัดฐาน ความคาดหวัง และบริบทใด ๆ และทั้งหมดอธิบาย ในทางการ ใช้ภาษา และลักษณะของภาษาที่ใช้ในสังคม ภาษาศาสตร์เชิงสังคมแตกต่างจากสังคมวิทยาภาษาที่จุดเน้นของภาษาศาสตร์เชิงสังคมเป็นผลของสังคมภาษา ในขณะสังคมวิทยาเน้นภาษาลักษณะของภาษาในสังคม ภาษาศาสตร์เชิงสังคมทับซ้อนระดับมากกับวจนปฏิบัติศาสตร์ มีประวัติใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับมานุษยวิทยาภาษาศาสตร์ และความแตกต่างระหว่างฟิลด์ 2 ได้แม้ไต่สวนเมื่อเร็ว ๆ นี้[1]
ก็ยังศึกษาวิธีหลากหลายภาษาที่แตกต่างระหว่างกลุ่มโดยสังคมข้อ เช่น เชื้อชาติ ศาสนา สถานะ เพศ ระดับการศึกษา อายุ ฯลฯ และวิธีการสร้างและติดกฎเหล่านี้จะใช้เพื่อจัดประเภทบุคคลในชนชั้นทางสังคม หรือประชากร เป็นการใช้ภาษาแตกต่างกันไปจากสถาน การใช้ภาษาแตกต่างกันระหว่างสังคมยัง และ sociolects เหล่านี้เป็นการศึกษาภาษาศาสตร์เชิงสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

sociolinguistics คือการศึกษาเป็นคำอธิบายที่มีผลให้การใดๆและทุกๆด้านของสังคมเป็นบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมรวมถึงความคาดหวังและบริบทในทาง ภาษา และการใช้งานของการใช้ ภาษา ในสังคม sociolinguistics แตกต่างไปจากสังคมของ ภาษา ในที่สำคัญของ sociolinguistics เป็นผลของสังคมใน ภาษาในขณะที่ทางด้านสังคมวิทยาของ ภาษา โดยจะเน้นไปที่ผลของ ภาษา ในสังคมได้ sociolinguistics ทับซ้อนกันในระดับมากที่พร้อมด้วย pragmatics โรงแรมมีความใกล้ชิดกับมานุษยวิทยา ภาษา ประวัติศาสตร์และความแตกต่างระหว่างสองสนามที่ได้รับการร้องเรียนนั้นเมื่อไม่นานมานี้.[ 1 ]แม้
และยังศึกษาได้อย่างไรความหลากหลาย ภาษา แตกต่างระหว่างกลุ่มแยกออกจากกันโดยตัวแปรทางสังคมบางอย่างเช่นสถานะเชื้อชาติศาสนาเพศอายุระดับการศึกษาและอื่นๆได้อย่างไรการสร้างและการยึดมั่นในกฎนี้จะใช้ในการแยกแยะผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายในชั้นเรียนสังคมหรือทางสังคมเศรษฐกิจ. ในการใช้งานของ ภาษา ที่แตกต่างกันไปจากสถานที่นอกจากนั้นยังจะแตกต่างกันไปตามการใช้งาน ภาษา ระหว่างทางสังคมและเป็น sociolects เหล่านี้ที่ sociolinguistics การศึกษา