Tobi and I have been friends for as

Tobi and I have been friends for as long as I can remember.I found this out last year when Tobi was chosen for the varsity soccer team.The next school year Tobi and I were not in many classes together. that’s okay with me, I thought. Tobi and I never do anything together anymore anyway. In fact, the only time I ever saw Tobi was when our families gathered for picnics or birthdays. We still had fun , bus it wasn’t the same as used to be. Sometime I felt as if a part of me was missing but most of the time I continued doing the things I always did. I liked school-particularly math. Some students thought math was just impossible

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Tobi และได้เพื่อนตราบใดที่ฉันสามารถจำ พบนี้ออกปีเมื่อ Tobi ถูกเลือกสำหรับทีมฟุตบอล varsity ปีโรงเรียนถัดไป Tobi และได้หลายชั้นเข้าด้วยกัน ก็มี ฉันคิดว่า Tobi และไม่เคยมีอะไรกันอีกต่อไป ในความเป็นจริง เวลาเท่านั้นที่เคยเห็น Tobi นั้นเมื่อครอบครัวของเรารวบรวมสำหรับปิกนิกหรือวันเกิด นอกจากนี้เรายังมีสนุก รถมันไม่ได้เหมือนกับที่เคยเป็น บางครั้งฉันรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของฉันได้หายไป แต่ส่วนใหญ่เวลาผมต่อสิ่งเสมอไม่ได้ ผมชอบคณิตศาสตร์โรงเรียนอย่างยิ่ง นักเรียนบางคนคิดว่า คณิตศาสตร์เป็นเพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tobi และฉันได้รับเพื่อนให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ remember.I พบนี้ออกมาในปีที่ผ่านมาเมื่อโทบิได้รับเลือกสำหรับ team.The ตัวแทนฟุตบอลโรงเรียนในปีถัดไป Tobi และผมไม่ได้อยู่ในชั้นเรียนจำนวนมากร่วมกัน ก็ไม่เป็นไรกับฉันฉันคิดว่า Tobi และฉันไม่เคยทำอะไรด้วยกันอีกต่อไปแล้วล่ะค่ะ ในความเป็นจริงเป็นครั้งเดียวที่ฉันเคยเห็นโทบิก็คือตอนที่ครอบครัวของเรารวมตัวกันเพื่อการปิกนิกหรือวันเกิด เรายังคงมีความสนุกสนานรถมันไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับที่เคยเป็น บางครั้งฉันรู้สึกราวกับว่าส่วนหนึ่งของฉันหายไป แต่ส่วนใหญ่ของเวลาที่ฉันยังคงทำในสิ่งที่ฉันมักจะทำ ฉันชอบเรียนคณิตศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักเรียนบางคนคิดว่าเป็นไปไม่ได้ทางคณิตศาสตร์เพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โทบิและฉันมีเพื่อนได้นานเท่าที่ผมจำได้ ฉันพบนี้เมื่อปีที่แล้วตอนที่โทบิถูกเลือกสำหรับตัวแทนทีมฟุตบอล ต่อมาปีการศึกษาโทบิและผมไม่ได้เรียนหลายๆอย่างด้วยกัน ไม่เป็นไร ผมคิด โทบิ และฉันไม่เคยทำอะไรด้วยกันได้อีกแล้ว ในความเป็นจริง เวลาเดียวเท่านั้นที่ผมเคยเห็นโทบิคือเมื่อครอบครัวรวมตัวกันเพื่อการปิกนิกหรือวันเกิดเรายังคงสนุก รถเมล์มันไม่เหมือนที่เคยเป็น บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของผมหายไป แต่ส่วนใหญ่ของเวลาที่ฉันยังคงทำในสิ่งที่ฉันมักจะทำ ผมชอบโรงเรียน โดยเฉพาะคณิตศาสตร์ นักเรียนคิดว่า คณิตศาสตร์ก็เป็นไปไม่ได้