As shown by Farah (1993) approximat

As shown by Farah (1993) approximately 25% of
developing countries lack any kind of legislation to control the distribution
and use of pesticide, and 80% lack the resources to implement and
enforce the legislation that does exist. A further concern, exemplified by
recent research in Turkey (Durmusoglu et al., 2008) is the extent of
the penetration into local markets of so-called “me too” products —
pesticides containing off-patent active ingredients manufactured in
many Asian, Middle Eastern and North African countries. In the case of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดง โดยฟาราห์ (1993) ประมาณ 25% ของประเทศกำลังพัฒนาขาดใด ๆ ของกฎหมายเพื่อควบคุมการกระจายใช้ยาฆ่าแมลง และ 80% ขาดทรัพยากรในการดำเนินการ และบังคับใช้กฎหมายที่มีอยู่ ความกังวลเพิ่มเติม exemplified โดยการวิจัยล่าสุดในตุรกี (Durmusoglu et al., 2008) เป็นขอบเขตของเจาะเข้าไปในตลาดท้องถิ่นของเรียกว่า "ฉันไป" ผลิตภัณฑ์ —ยาฆ่าแมลงที่ประกอบด้วยการออกสิทธิบัตรส่วนผสมที่ผลิตในเอเชีย ตะวันออกกลาง และแอฟริกาเหนือประเทศ ในกรณีของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่แสดงโดยเราะห์ (1993) ประมาณ 25% ของ
ประเทศกำลังพัฒนาขาดชนิดของการออกกฎหมายเพื่อควบคุมการกระจายใด ๆ
และการใช้ยาฆ่าแมลงและ 80% ขาดทรัพยากรในการดำเนินการและ
การบังคับใช้กฎหมายที่ไม่อยู่ ความกังวลต่อไปแบบสุดขั้ว
(. Durmusoglu et al, 2008) งานวิจัยล่าสุดในตุรกีเป็นขอบเขตของ
การรุกเข้าไปในตลาดท้องถิ่นที่เรียกว่า "ฉันเกินไป" ผลิตภัณฑ์ -
สารกำจัดศัตรูพืชที่มีส่วนผสมที่ใช้งานออกสิทธิบัตรผลิตใน
จำนวนมากในเอเชียกลาง ตะวันออกและประเทศในแอฟริกาเหนือ ในกรณีที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงโดย Farah ( 1993 ) ประมาณ 25% ของ
ประเทศกำลังพัฒนาขาดชนิดใด ๆของกฎหมายเพื่อควบคุมการกระจาย
และการใช้ยาฆ่าแมลงและ 80% ขาดทรัพยากรที่จะใช้และบังคับใช้กฎหมาย
ที่มีอยู่ ความกังวลต่อ exemplified โดย
งานวิจัยล่าสุดในตุรกี ( durmusoglu et al . , 2008 ) คือขอบเขตของ
การเจาะเข้าไปในตลาดท้องถิ่นของที่เรียกว่า " ฉันด้วย " ผลิตภัณฑ์ -
ยาฆ่าแมลงที่มีส่วนผสมจากสิทธิบัตรผลิต
มากมาย เอเชีย ตะวันออกกลาง และเหนือประเทศในแอฟริกา ในกรณีของ