CHANGING FOOD PRACTICESChanges in c

CHANGING FOOD PRACTICES
Changes in consumption2 and their effects, particularly on health,
have been an important theme in much recent writing on food. One
debate concerns the extent to which palatability coincides not only
with edibility, but also with desirability from a nutritional
viewpoint. Some nutritionists, such as Yudkin and McKenzie
(1964), have maintained that humans like to eat what is good for
them. More recently, some anthropologists, notably Marvin Harris
and Eric Ross, have also argued that humans tend to choose what is
good for them nutritionally on the grounds of evolutionary
selectivity and adaptation (Harris 1985, Harris and Ross 1987).
Others have demonstrated that such a link is tenuous and argued for
the importance of culture as a determining factor in taste. They
point to the huge range of potentially edible items which are
ignored in every culture. Leach (1964), for instance, notes that
Westerners do not eat animals which are either far away and out of
our control, nor animals which are very close because they are ‘like
us’; indeed, the British treat certain animals, such as dogs and
horses, as taboo. Sahlins, too, notes that ‘edibility is inversely
related to humanity’ (1976:175). This explains the strength of the
taboo on eating cat or dog meat, which is also discussed by Goody
in the light of his own experience as a prisoner of war (1982:83–5).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปลี่ยนวิธีปฏิบัติอาหารการเปลี่ยนแปลง consumption2 และผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุขภาพได้รับชุดรูปแบบสำคัญในการเขียนนานมากเกี่ยวกับอาหาร หนึ่งอภิปรายเกี่ยวกับขอบเขตซึ่งเกิดขึ้นพร้อมโภชนะไม่เพียงกับ edibility แต่ยังมีปรารถนาจากการโภชนาการจุดชมวิว นักโภชนาการบางอย่าง เช่น Yudkin และแม็คเคนซี(1964), ได้รักษาว่า มนุษย์ชอบกินมีอะไรดีพวกเขา เพิ่มเติมล่าสุด นักมานุษยวิทยาบาง สะดุดตามาร์วินแฮและ Eric Ross มีโต้เถียงด้วยที่ มนุษย์มักจะ เลือกคืออะไรดีสำหรับพวกเขามีคุณค่าทางโภชนาการมีนวิวัฒนาการคัดเลือกและดัดแปลง (1985 แฮร์ริส Harris และ Ross 1987)คนอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่าการเชื่อมโยงประกอบ และโต้เถียงสำหรับความสำคัญของวัฒนธรรมเป็นตัวคูณ determining ในรสชาติ พวกเขาชี้ไปที่รายการอาจกินที่หลากหลายละเว้นในทุกวัฒนธรรม โกรก (1964), เช่น บันทึกย่อที่ชาวตะวันตกกินสัตว์ซึ่งอยู่ห่างไกลออกไป และออกจากควบคุมของเรา หรือสัตว์ซึ่งมีมาก เพราะพวกเขาเป็น ' เช่นเรา จริง อังกฤษรักษาสัตว์ได้บางอย่าง เช่น และม้า เป็นข้อห้าม Sahlins เกินไป หมายเหตุที่ ' edibility จะตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับมนุษยชาติ ' (1976:175) อธิบายความแรงของการต้องห้ามในการกินหมาหรือแมว ซึ่งยังมีการกล่าวถึง โดยกู๊ดดี้ไฟประสบการณ์ของเขาเองเป็นนักโทษของสงคราม (1982:83 – 5)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปลี่ยนสารอาหารให้ปฏิบัติ
การเปลี่ยนแปลงใน consumption2 และผลกระทบของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อสุขภาพ
ได้รับรูปแบบที่สำคัญในการเขียนที่ผ่านมามากในอาหาร หนึ่งใน
การอภิปรายกังวลขอบเขตที่อร่อยเกิดขึ้นไม่เพียง แต่
กับคุยโว แต่ยังมีความปรารถนาทางโภชนาการจาก
มุมมอง โภชนาการบางอย่างเช่น Yudkin และแมคเคนซี่
(1964) ได้ยืนยันว่ามนุษย์ชอบกินสิ่งที่ดีสำหรับ
พวกเขา เมื่อเร็ว ๆ นี้นักมานุษยวิทยาบางสะดุดตามาร์วินแฮร์ริส
และเอริครอสส์เป็นที่ถกเถียงกันว่ามนุษย์มีแนวโน้มที่จะเลือกสิ่งที่
ดีสำหรับพวกเขามีคุณค่าทางโภชนาการในพื้นที่ของวิวัฒนาการ
การคัดสรรและการปรับตัว (แฮร์ริสปี 1985, แฮร์ริสและรอสส์ 1987).
อื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่า การเชื่อมโยงเป็นผอมบางและเป็นที่ถกเถียงกันสำหรับ
ความสำคัญของวัฒนธรรมเป็นปัจจัยในรสชาติ พวกเขา
ชี้ไปที่หลากหลายของรายการอาจกินได้ซึ่งได้รับการ
ละเว้นในทุกวัฒนธรรม กรอง (1964) ตัวอย่างเช่นข้อสังเกตว่า
ชาวตะวันตกไม่กินสัตว์ซึ่งมีทั้งที่อยู่ห่างไกลและออกจาก
การควบคุมของเราหรือสัตว์ที่มีความใกล้ชิดเพราะพวกเขาเป็นเหมือน
เรา '; แน่นอนอังกฤษรักษาสัตว์บางอย่างเช่นสุนัขและ
ม้าเป็นข้อห้าม ซาฮิเกินไปข้อสังเกตว่า 'คุยโวจะผกผัน
ที่เกี่ยวข้องกับความเป็นมนุษย์' (1976: 175) นี้จะอธิบายถึงความแข็งแรงของ
ข้อห้ามในการรับประทานอาหารแมวหรือสุนัขเนื้อซึ่งเป็นที่กล่าวถึงโดยคนดี
ในแง่ของประสบการณ์ของตนเองในฐานะเชลยศึก (1982: 83-5)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนอาหารการเปลี่ยนแปลงใน consumption2 และผลกระทบ โดยเฉพาะด้านสุขภาพเป็นธีมสำคัญในการเขียนล่าสุดมากในอาหาร หนึ่งการอภิปรายเกี่ยวกับขอบเขตที่ความน่ากินเกิดขึ้นไม่เพียงกับอาหาร แต่ยังมีความพอใจจากภาวะจุดชมวิว บางอย่าง เช่น ยุดคิน McKenzie และนักโภชนาการ( 1964 ) ได้ยืนยันว่า มนุษย์ชอบกินอะไรดีพวกเขา เมื่อเร็วๆ นี้ นักมานุษยวิทยาบางคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งมาร์วินแฮร์ริสและเอริครอส ยังถกเถียงกันอยู่ว่า มนุษย์มีแนวโน้มที่จะเลือกสิ่งที่เป็นดีสำหรับพวกเขามีคุณค่าทางโภชนาการในพื้นฐานของวิวัฒนาการการเลือกสรรและการปรับตัว ( Harris แฮร์ริสรอสและ 1985 , 1987 )คนอื่น ๆได้แสดงให้เห็นว่ามันไม่สำคัญ เช่น การเชื่อมโยงและเป็นที่ถกเถียงกันสำหรับความสำคัญของวัฒนธรรมในฐานะที่เป็นปัจจัยชี้ขาดในการลิ้มรส พวกเขาชี้ช่วงใหญ่ของรายการซึ่งอาจกินละเว้นในทุกวัฒนธรรม กรอง ( 1964 ) , ตัวอย่าง บันทึกว่าฝรั่งไม่กิน สัตว์ที่ให้ห่างออกการควบคุมของเรา หรือสัตว์ซึ่งสนิทกันมากเพราะพวกเขาเป็นเช่นเรา แน่นอน อังกฤษ รักษาสัตว์บางอย่าง เช่น สุนัข และม้า เป็นสิ่งต้องห้าม ซาฮิน ก็บันทึกว่า " อาหารผกผันที่เกี่ยวข้องกับมนุษยชาติ " ( 1976:175 ) นี้จะอธิบายถึงความแข็งแกร่งของห้ามกินเนื้อแมว หรือสุนัข ซึ่งจะกล่าวถึงโดยกู๊ดดี้ในแง่ของประสบการณ์ของเขาเองในฐานะนักโทษของสงคราม ( 1982:83 ( 5 )