Something had changed in his mind.

Something had changed in his mind. He had achieved a state of enlightenment regarding life itself. At dawn on the eighth day, he looked down to see officials and soldiers arrive at the Tower of Tang to perform a rite. A middle-aged man stood there wearing a golden robe. Behind him were crowds of people, standing neatly in formation. He offered sacrifices to heaven and earth, as did many of the commoners throughout the city.

Meng Hao stood as they began to bow to the heavens. He left the tower, avoiding their obeisance. Stepping onto the treasured fan, he soared forward, knowing that the time had come for him to leave. As he prepared to depart, he looked back toward the tower one more time.

When he did, his eyes grew wide.

He watched as the people kowtowed outside of the Tower of Tang, which then began to glow softly. It was a sparkling glow that the mortals could not see, but someone filled with spiritual energy could.

The light shot upwards, sending the clouds roiling, whereupon a huge vortex appeared. This, also, was invisible to the eyes of the mortals, but not to Meng Hao. He could see the vortex clearly, and it caused him to suck in a breath. He looked shaken.

Inside the vortex, he could see… an endless field of bones and ruins, filled with a ghastly aura and a curling, black fog. He couldn’t see very many clear details, but could sense a mysterious and gruesome air roiling out.

His mind was shaken, especially when he noticed that within the black mist of the vortex was an enormous coffin. There, amidst the ruins, sitting cross-legged next to the coffin, was a shrivelled corpse. It suddenly opened its eyes. They were as gray as ash, and within them seven faint spots of light rotated about like stars. The corpse’s vision shot out from within the vortex, straight onto Meng Hao.

His heart trembled, and he involuntarily closed his eyes as he felt a stab of pain within them. It felt as if seven stars were about to appear within his own pupils, the same as those within the ash-gray eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่ได้เปลี่ยนแปลงในจิตใจของเขา เขาประสบความสำเร็จของตรัสรู้เกี่ยวกับชีวิตของตัวเอง ยามรุ่งอรุณในวันแปด เขามองลงไปเห็นเจ้าหน้าที่และทหารที่มาถึงที่หอถังเพื่อทำพิธี คนสู่ยืนมีสวมเสื้อคลุมสีทอง หลังเขาถูกฝูงชนของคน ยืนเรียบร้อยก่อ เขาเสนอบูชาสวรรค์และโลก เป็นได้ของไพร่เมืองเฮา เมงยืนเป็นการโบว์ฟ้าสวรรค์ เขาซ้ายทาวเวอร์ หลีกเลี่ยงการ obeisance ก้าวไปไกลพัดลม เขาเพิ่มสูงขึ้นไปข้างหน้า รู้ว่า เวลาที่ได้มาเขาจะออกจาก เขาเตรียมความพร้อมออกเดินทาง เขาดูกลับสู่หออีกครั้งเมื่อเขา ดวงตาของเขาเติบโตมากมายเขาดูเหมือนเป็นคน kowtowed อยู่หอของถัง ซึ่งจากนั้น เริ่มการเรืองแสงนวล แสงประกายที่ปุถุชนไม่สามารถเห็น แต่คนที่เต็มไป ด้วยพลังแห่งจิตวิญญาณไม่ ได้ไฟยิงขึ้นไป ส่งเมฆโพรง ครั้นปรากฏวนใหญ่ นี้ นอกจากนี้ ถูกมองไม่เห็นสายตาของปุถุชน แต่ไม่ ห้าวเมง เขาสามารถเห็นวนอย่างชัดเจน และมันทำให้เขาดูดลม เขาดูหวั่นไหวภายในวน เขาได้เห็น...เป็นฟิลด์สิ้นสุดของกระดูก และซากปรักหักพัง เต็มไป ด้วยกลิ่นอายส่วน และดัดผม หมอกสีดำ เขาไม่สามารถเห็นรายละเอียดชัดเจนมาก แต่อาจรู้สึกอากาศก็ ตายที่โพรงออกจิตใจของเขาถูกเขย่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาสังเกตเห็นซึ่งภายในละอองสีดำของวนเป็นหีบศพที่มหาศาล ท่ามกลางซาก นั่งไขว่ห้างข้างโลงศพ ได้ศพ shrivelled ก็เปิดตาของกะทันหัน พวกเขาได้เป็นสีเทาเป็นเถ้า และไว้เจ็ดลมจุดของแสงหมุนเกี่ยวกับเช่นดาว ภาพจากวิสัยทัศน์ของศพออกจากภายในวน ตรงไปยังเมงเฮาหัวใจของเขา trembled และเขาสถานปิดดวงตาของเขาเขารู้สึกแทงปวดภายในพวกเขา รู้สึกว่าเจ็ดดาวจะ ปรากฏภายในนักเรียนของเขาเอง เหมือนที่ภายในดวงตาสีเทาแอช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางสิ่งบางอย่างที่มีการเปลี่ยนแปลงในใจของเขา เขาได้ประสบความสำเร็จในรัฐแห่งการตรัสรู้เกี่ยวกับชีวิตของตัวเอง ในช่วงเริ่มต้นในวันที่แปดเขามองลงไปเห็นเจ้าหน้าที่และทหารมาถึงที่หอคอยแห่งราชวงศ์ถังในการดำเนินการพระราชพิธี ชายวัยกลางอายุยืนอยู่ที่นั่นสวมเสื้อคลุมสีทอง หลังเขาถูกฝูงชนของคนที่ยืนอยู่อย่างเรียบร้อยในการก่อ เขาถวายเครื่องบูชาแด่สวรรค์และโลกเช่นเดียวกับหลายไพร่ทั่วเมือง. เม้งเฮาลุกขึ้นยืนเมื่อพวกเขาเริ่มที่จะน้อมไปถึงสวรรค์ เขาออกจากหอหลีกเลี่ยงการไหว้ของพวกเขา ก้าวเข้าสู่แฟนที่รักเขาเพิ่มสูงขึ้นไปข้างหน้ารู้ว่าเวลาที่ได้มาสำหรับเขาที่จะออกจาก ขณะที่เขาเตรียมที่จะออกเขามองกลับไปที่หออีกครั้งหนึ่ง. เมื่อเขาได้ตาของเขาขยายตัวกว้าง. เขาดูเป็นคน kowtowed นอกหอคอยแห่งราชวงศ์ถังซึ่งจากนั้นจะเริ่มที่จะเรืองแสงเบา ๆ มันเป็นเรืองแสงประกายที่มนุษย์ไม่สามารถมองเห็น แต่คนที่เต็มไปด้วยพลังทางจิตวิญญาณสามารถ. แสงยิงขึ้นไปส่งเมฆ roiling ครั้นแล้วน้ำวนขนาดใหญ่ปรากฏ นี้ยังมองไม่เห็นดวงตาของมนุษย์ แต่ไม่เม้งเฮา เขาจะได้เห็นน้ำวนอย่างชัดเจนและมันทำให้เขาต้องดูดในลมหายใจ เขามองเขย่า. ภายใน Vortex ที่เขาจะได้เห็น ... สนามไม่มีที่สิ้นสุดของกระดูกและซากปรักหักพังที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายน่ากลัวและดัดผมหมอกสีดำ เขาไม่สามารถดูรายละเอียดที่ชัดเจนมาก แต่รู้สึกได้ถึงความอากาศลึกลับและน่ากลัว roiling ออก. ใจของเขาถูกเขย่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าภายในหมอกสีดำของกระแสน้ำวนเป็นโลงศพอย่างใหญ่หลวง มีท่ามกลางซากปรักหักพังนั่งไขว่ห้างอยู่ถัดจากโลงศพเป็นศพหด มันก็เปิดตาของมัน พวกเขาเป็นสีเทาเป็นเถ้าและภายในเขาเจ็ดจุดลมของแสงหมุนเหมือนดาว วิสัยทัศน์ของศพยิงออกมาจากภายใน Vortex ที่ตรงไปยังเม้งเฮา. หัวใจของเขาสั่นสะท้านและเขาไม่ได้ตั้งใจปิดตาของเขาในฐานะที่เขารู้สึกว่าถูกแทงเจ็บภายในพวกเขา มันให้ความรู้สึกราวกับว่าเจ็ดดาวกำลังจะปรากฏในนักเรียนของตัวเองเช่นเดียวกับผู้ที่อยู่ในสายตาของเถ้าสีเทา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีบางอย่างเปลี่ยนไปในความคิดของเขา เขาได้รับรัฐธรรมเกี่ยวกับชีวิตตัวเอง ยามเช้าในวันที่แปด เขาก้มลงมอง เห็นทหารมาถึงหอถัง การประกอบพิธีกรรม ชายวัยกลางคนยืนสวมเสื้อคลุมสีทอง ข้างหลังเขามีฝูงชนยืนบรรจงในการสร้าง เขาถวายสัตวบูชาต่อฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก เช่นเดียวกับหลายสามัญชนตลอดเมืองเมิ่งเฮ่าอยู่เช่นที่พวกเขาเริ่มที่จะโค้งสวรรค์ เขาออกจากหอคอย หลีกเลี่ยงการของพวกเขา การก้าวเข้าสู่หวงแฟน เขาถีบตัวเองไปข้างหน้า ทราบว่า ถึงเวลา ต้องให้เขาออกไป เขาเตรียมจะออกเดินทาง เขาหันไปมองทางหออีกครั้งเมื่อเขา ตาของเขาเริ่มกว้างเขาดูเป็นคน kowtowed นอกหอถัง ซึ่งก็เริ่มเรืองแสง เบาๆ มันเป็นแสงประกายที่ปุถุชนไม่อาจเห็น แต่คนที่เต็มไปด้วยพลังลมปราณได้แสงที่ยิงขึ้นไป ส่งเมฆทอย ซึ่งน้ำวนขนาดใหญ่ปรากฎขึ้น นี้ยังเป็นมองไม่เห็นสายตาของปุถุชน แต่ไม่ใช่กับเมิ่งเฮ่า เขาได้เห็นน้ำวนได้อย่างชัดเจน และมันทำให้เขาสูดลมหายใจ เขาดูหวั่นไหวในวอร์ก็เห็น . . . . . . . สนามเจ็ดชั่วโคตรของกระดูกและซากปรักหักพังที่เต็มไปด้วยออร่าน่ากลัวและการดัดผม ดำ หมอก เขาไม่สามารถเห็นรายละเอียดชัดเจนมาก แต่ก็รู้สึกลึกลับ และน่ากลัวเครื่องทอยออกมาความคิดของเขาถูกสั่นคลอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าภายในหมอกสีดำของ Vortex เป็นโลงศพที่ใหญ่หลวง ตรงนั้น ท่ามกลางซากปรักหักพังแพนงเชิงข้างโลงศพ เป็น shrivelled ศพ มันก็เปิดของตา พวกเขาเป็นสีเทาเป็นเถ้า และภายในเจ็ดจุดหมุนของลมแสงเหมือนดาว วิสัยทัศน์ของศพถูกยิงจากภายใน vortex ตรงไปยังเมิ่งเฮ่าหัวใจของเขาสั่น เขารัวปิดตาของเขาที่เขารู้สึกว่าแทงเจ็บภายในพวกเขา มันรู้สึกเหมือนกับว่า เจ็ดดาวกำลังจะปรากฏขึ้นในนักเรียนของเขาเอง เช่นเดียวกับในเถ้าสีเทาตา