- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
As we discussed in the previous seg
As we discussed in the previous segment, radioactive decay is a process in which a radioactive atom spontaneously gives off energy in the form of radio particles to reach a more stable state. Now, this process that we call radioactive decay can also be called disintegration, transition, transformation – they all essentially mean the same thing. But what's important to remember and distinguish between radioactive material that contains radioactive atoms and the radiation that it emits.
There are three types of radiation given off by radioactive atoms: alpha particles, beta particles, or gamma rays. [Sound effects] Radioactive atoms may give off one or more of these types of radiation when they go through radioactive decay to reach a more stable state. In other words, a radioactive atom may give off an alpha particle and a gamma ray, or they may give off a beta particle and a gamma ray, or just an alpha particle. It just depends.
Each type of radiation – alpha, beta, or gamma – has different properties that would affect how we can detect it, and how it can potentially affect us. Alpha particles are sub‑atomic particles, and they're actually pretty bulky. They don't travel very far in space, 'cause they bump into other atoms. The range of alpha particles in the air is up to 1 inch, and we can shield them very easily. They can be blocked by a piece of paper.
That means that alpha particles don't really represent a external hazard to us, as long as alpha particles are outside of our body they can't penetrate through clothing, and they can't penetrate through the external layer of skin. So they don't harm us as long as they're outside. But they're a serious internal hazard [sound effects] if we internalize them, and they come inside our body, then alpha particles can damage your cells. So it's an internal hazard, not an external hazard.
Beta particles, they're also particles, not rays. They're very similar to electrons. And these have a longer range. They can go up to several feet in the air, and it will take maybe an inch of plastic or so to block beta particles. [Sound effects] Many of them can penetrate a layer of clothing. If they're on skin they can cause skin burn. So beta particles represent an external hazard on the skin, because they can penetrate the outer layer of the skin, but also internal hazard.
Gamma rays have a long range. [Sound effects] They can go many yards in air, and it takes an inch or more of lead, several inches of lead, to block them completely. And they're also of course an external hazard, because they can penetrate through material. They can penetrate through clothing. They will penetrate through plastic. And we'll talk later about how first responders need to be aware, because their protective clothing won't protect them against penetrating gamma rays. It takes lead to block those.
But there also can be an internal hazard. They're an external hazard, obviously. But if ingested, inhaled, radioactive material that emits gamma rays that could be exposing us to radiation from inside.
Now, detecting and differentiating alpha particles, beta particles, and gamma rays, is actually fairly easy if you have the right instrumentation. I'm going to demonstrate that to you. This particular instrument is a Geiger-Mueller instrument, GM probe. This is a pancake-style of instrument. This is a very versatile equipment which is commonly used, and there are many different manufacturers that make these. And it can detect all three types of radiation – alpha, beta, and gamma. It is designed for surface contamination for beta particles. But like I said, it can detect all three forms of radiation.
And there are more specialized equipment too. I have one detector here that's specialized for detection of alpha particles. I wanna demonstrate alpha particles, I'll use this particular instrument. So, let's begin. I have some check sources too. These sources have a very small quantity of radioactive materials that are fixed to the surface, so they don't come off. And I have here to demonstrate to you.
I'm gonna start with the alpha particles. And actually for a source of alpha particles what I have here is Americium 241. Americium 241 is a man-made radionuclide, so it doesn't happen naturally in nature. We don't find it naturally. It's a man-made radionuclide. It's commonly used in household smoke detectors. The particular piece that I have here actually came from a household smoke detector. Now, you'll wonder why do you have Americium 241 in a smoke detector. The reason it's there is that Americium 241 gives off alpha particles. And these alpha particles ionize air molecules inside the smoke detector. And those create a small electrical current.
So when smoke enters into the smoke detector, smoke particles attach to these charged particles and disrupt the current. That'll set off the alarm. It's a very sensitive instrument. So we have this Americium 241 here, and I've said we can detect them with both of these, but I'm going to use this particular instrument. And remember, alpha particles have a short range in air. And they can be stopped easily with a piece of paper. So we're going to see if that's true. [Beep]
So there's alpha particles being emitted here. See, I can't see it here. But if I put it right on top [beep] if I move up the detector a little bit, 'cause I'm about an inch off, then I can no longer see it. Because alpha particles have this limited range in air. They can be stopped in air like that. And now let's see if I put it – so if I put it right on top like that, you hear the counts, and when I put the paper on top of it, and right on top, nothing. So I slipped the paper out just like that.
So this piece of paper can stop alpha particles. And so they're easily shielded. And what that means is that alpha particles are not an external hazard. What I mean by that, means that first of all if you have a lot of alpha particles here, they can't reach us. So they have a very short range in air. If we have it in our clothes, they can't penetrate our clothing. And if they are on skin, they can't penetrate the dead layer of skin. But they are, of course, a hazard if we internalize them by getting them inside of our bodies.
So now I'm going to demonstrate a beta particle, and we're going to use Strontium 90 for the beta particle source. [Beep] So you can see it has a higher range than alpha particles, 'cause I can still see it. And this piece of paper shouldn't do much. Strontium 90 has a pretty energetic beta particle, so it will go right through paper. But now I can block it with a piece of plastic. Here, plastic shield. Here, you can see it here.
So as I put the plastic right between the source and the detector, the counts are gone. So this is an effective shield for beta particles. So beta particles do present an external hazard, because even though clothing can offer some protection, some of the energetic beta particles can go through clothing. But certainly if they're on skin they can go through the outer layer of skin and cause skin burns, and they're also an internal hazard.
Now let's move on to gamma rays. And the source we have here is Cesium 137. [Beep] of course the cesium – now to block cesium, it takes lead to block it. I have two sheets of lead. It comes maybe to less than ½ an inch. And let's see if I can hold this into it. I'll put it on top like that. [Beep] See, I'll put this – so it's not all gone. It cuts it. But that's the effect of lead. So it takes lead to shield gamma rays. Gamma rays are obviously an external hazard, because for example first responders, if they show up on a scene and their protective clothing cannot stop penetrating gamma rays. They will go right through that. So it's an external hazard that needs special attention.
Another feature of each radionuclide is its half-life. That is the length of time it takes for half of the radioactive atoms in a population of radionuclides to decay. And I'll show it to you in an example.
[Sound effects, bell]Imagine we have 100 radioactive atoms sitting here, and after one half-life half of them would decay to a more stable state, and we will have 50 left. After another half-life we would have 25. And after another half-life, we would have 12, and then 6, and then 3, and then 1, and eventually all of the radioactive [bell] atoms that we started with have decayed to a more stable state. So half-life.
And each radionuclide has its own specific half-life. And a good rule of thumb for every radionuclide is that after seven half-lives, less than 1 percent the original number are still around. And this half-life can range from microseconds to billions of years. So the half-life varies depending on radionuclide. Some have very short half-lives – microseconds – and some have very long half-lives measured in billions of years.
To give you a couple examples, most radionuclides used in nuclear medicine have short half-lives, because we don't want them in the patient for too long. Technetium 99 is the most common radionuclide used in imaging studies. That has a half-life of six hours. So one feature of a radionuclide with a short half-life is that later when we talk about environmental contamination, if you have an event, an incident, that involved contaminating the area or the room, but the decontaminant has a short half-life, that means it will decay really quickly and go away. So something that has a six‑hour half-life, after just 24 hours more than 90 percent of it is gone.
On the other hand, uranium has an extremely long half-life. The half-life of Uranium 238 is 4 ½ billion years. Remember, that's the primordial radionuclide that's been part of the earth's crust. It's in our soil and rock. So we still have plenty of it around, and in fact, if we take a soil sample from the backyard you're gonna find Uranium 238 in there.
Now before we leave the subject of radioactive decay, one last point to make is that som
There are three types of radiation given off by radioactive atoms: alpha particles, beta particles, or gamma rays. [Sound effects] Radioactive atoms may give off one or more of these types of radiation when they go through radioactive decay to reach a more stable state. In other words, a radioactive atom may give off an alpha particle and a gamma ray, or they may give off a beta particle and a gamma ray, or just an alpha particle. It just depends.
Each type of radiation – alpha, beta, or gamma – has different properties that would affect how we can detect it, and how it can potentially affect us. Alpha particles are sub‑atomic particles, and they're actually pretty bulky. They don't travel very far in space, 'cause they bump into other atoms. The range of alpha particles in the air is up to 1 inch, and we can shield them very easily. They can be blocked by a piece of paper.
That means that alpha particles don't really represent a external hazard to us, as long as alpha particles are outside of our body they can't penetrate through clothing, and they can't penetrate through the external layer of skin. So they don't harm us as long as they're outside. But they're a serious internal hazard [sound effects] if we internalize them, and they come inside our body, then alpha particles can damage your cells. So it's an internal hazard, not an external hazard.
Beta particles, they're also particles, not rays. They're very similar to electrons. And these have a longer range. They can go up to several feet in the air, and it will take maybe an inch of plastic or so to block beta particles. [Sound effects] Many of them can penetrate a layer of clothing. If they're on skin they can cause skin burn. So beta particles represent an external hazard on the skin, because they can penetrate the outer layer of the skin, but also internal hazard.
Gamma rays have a long range. [Sound effects] They can go many yards in air, and it takes an inch or more of lead, several inches of lead, to block them completely. And they're also of course an external hazard, because they can penetrate through material. They can penetrate through clothing. They will penetrate through plastic. And we'll talk later about how first responders need to be aware, because their protective clothing won't protect them against penetrating gamma rays. It takes lead to block those.
But there also can be an internal hazard. They're an external hazard, obviously. But if ingested, inhaled, radioactive material that emits gamma rays that could be exposing us to radiation from inside.
Now, detecting and differentiating alpha particles, beta particles, and gamma rays, is actually fairly easy if you have the right instrumentation. I'm going to demonstrate that to you. This particular instrument is a Geiger-Mueller instrument, GM probe. This is a pancake-style of instrument. This is a very versatile equipment which is commonly used, and there are many different manufacturers that make these. And it can detect all three types of radiation – alpha, beta, and gamma. It is designed for surface contamination for beta particles. But like I said, it can detect all three forms of radiation.
And there are more specialized equipment too. I have one detector here that's specialized for detection of alpha particles. I wanna demonstrate alpha particles, I'll use this particular instrument. So, let's begin. I have some check sources too. These sources have a very small quantity of radioactive materials that are fixed to the surface, so they don't come off. And I have here to demonstrate to you.
I'm gonna start with the alpha particles. And actually for a source of alpha particles what I have here is Americium 241. Americium 241 is a man-made radionuclide, so it doesn't happen naturally in nature. We don't find it naturally. It's a man-made radionuclide. It's commonly used in household smoke detectors. The particular piece that I have here actually came from a household smoke detector. Now, you'll wonder why do you have Americium 241 in a smoke detector. The reason it's there is that Americium 241 gives off alpha particles. And these alpha particles ionize air molecules inside the smoke detector. And those create a small electrical current.
So when smoke enters into the smoke detector, smoke particles attach to these charged particles and disrupt the current. That'll set off the alarm. It's a very sensitive instrument. So we have this Americium 241 here, and I've said we can detect them with both of these, but I'm going to use this particular instrument. And remember, alpha particles have a short range in air. And they can be stopped easily with a piece of paper. So we're going to see if that's true. [Beep]
So there's alpha particles being emitted here. See, I can't see it here. But if I put it right on top [beep] if I move up the detector a little bit, 'cause I'm about an inch off, then I can no longer see it. Because alpha particles have this limited range in air. They can be stopped in air like that. And now let's see if I put it – so if I put it right on top like that, you hear the counts, and when I put the paper on top of it, and right on top, nothing. So I slipped the paper out just like that.
So this piece of paper can stop alpha particles. And so they're easily shielded. And what that means is that alpha particles are not an external hazard. What I mean by that, means that first of all if you have a lot of alpha particles here, they can't reach us. So they have a very short range in air. If we have it in our clothes, they can't penetrate our clothing. And if they are on skin, they can't penetrate the dead layer of skin. But they are, of course, a hazard if we internalize them by getting them inside of our bodies.
So now I'm going to demonstrate a beta particle, and we're going to use Strontium 90 for the beta particle source. [Beep] So you can see it has a higher range than alpha particles, 'cause I can still see it. And this piece of paper shouldn't do much. Strontium 90 has a pretty energetic beta particle, so it will go right through paper. But now I can block it with a piece of plastic. Here, plastic shield. Here, you can see it here.
So as I put the plastic right between the source and the detector, the counts are gone. So this is an effective shield for beta particles. So beta particles do present an external hazard, because even though clothing can offer some protection, some of the energetic beta particles can go through clothing. But certainly if they're on skin they can go through the outer layer of skin and cause skin burns, and they're also an internal hazard.
Now let's move on to gamma rays. And the source we have here is Cesium 137. [Beep] of course the cesium – now to block cesium, it takes lead to block it. I have two sheets of lead. It comes maybe to less than ½ an inch. And let's see if I can hold this into it. I'll put it on top like that. [Beep] See, I'll put this – so it's not all gone. It cuts it. But that's the effect of lead. So it takes lead to shield gamma rays. Gamma rays are obviously an external hazard, because for example first responders, if they show up on a scene and their protective clothing cannot stop penetrating gamma rays. They will go right through that. So it's an external hazard that needs special attention.
Another feature of each radionuclide is its half-life. That is the length of time it takes for half of the radioactive atoms in a population of radionuclides to decay. And I'll show it to you in an example.
[Sound effects, bell]Imagine we have 100 radioactive atoms sitting here, and after one half-life half of them would decay to a more stable state, and we will have 50 left. After another half-life we would have 25. And after another half-life, we would have 12, and then 6, and then 3, and then 1, and eventually all of the radioactive [bell] atoms that we started with have decayed to a more stable state. So half-life.
And each radionuclide has its own specific half-life. And a good rule of thumb for every radionuclide is that after seven half-lives, less than 1 percent the original number are still around. And this half-life can range from microseconds to billions of years. So the half-life varies depending on radionuclide. Some have very short half-lives – microseconds – and some have very long half-lives measured in billions of years.
To give you a couple examples, most radionuclides used in nuclear medicine have short half-lives, because we don't want them in the patient for too long. Technetium 99 is the most common radionuclide used in imaging studies. That has a half-life of six hours. So one feature of a radionuclide with a short half-life is that later when we talk about environmental contamination, if you have an event, an incident, that involved contaminating the area or the room, but the decontaminant has a short half-life, that means it will decay really quickly and go away. So something that has a six‑hour half-life, after just 24 hours more than 90 percent of it is gone.
On the other hand, uranium has an extremely long half-life. The half-life of Uranium 238 is 4 ½ billion years. Remember, that's the primordial radionuclide that's been part of the earth's crust. It's in our soil and rock. So we still have plenty of it around, and in fact, if we take a soil sample from the backyard you're gonna find Uranium 238 in there.
Now before we leave the subject of radioactive decay, one last point to make is that som
0/5000
As we discussed in the previous segment, radioactive decay is a process in which a radioactive atom spontaneously gives off energy in the form of radio particles to reach a more stable state. Now, this process that we call radioactive decay can also be called disintegration, transition, transformation – they all essentially mean the same thing. But what's important to remember and distinguish between radioactive material that contains radioactive atoms and the radiation that it emits.
There are three types of radiation given off by radioactive atoms: alpha particles, beta particles, or gamma rays. [Sound effects] Radioactive atoms may give off one or more of these types of radiation when they go through radioactive decay to reach a more stable state. In other words, a radioactive atom may give off an alpha particle and a gamma ray, or they may give off a beta particle and a gamma ray, or just an alpha particle. It just depends.
Each type of radiation – alpha, beta, or gamma – has different properties that would affect how we can detect it, and how it can potentially affect us. Alpha particles are sub‑atomic particles, and they're actually pretty bulky. They don't travel very far in space, 'cause they bump into other atoms. The range of alpha particles in the air is up to 1 inch, and we can shield them very easily. They can be blocked by a piece of paper.
That means that alpha particles don't really represent a external hazard to us, as long as alpha particles are outside of our body they can't penetrate through clothing, and they can't penetrate through the external layer of skin. So they don't harm us as long as they're outside. But they're a serious internal hazard [sound effects] if we internalize them, and they come inside our body, then alpha particles can damage your cells. So it's an internal hazard, not an external hazard.
Beta particles, they're also particles, not rays. They're very similar to electrons. And these have a longer range. They can go up to several feet in the air, and it will take maybe an inch of plastic or so to block beta particles. [Sound effects] Many of them can penetrate a layer of clothing. If they're on skin they can cause skin burn. So beta particles represent an external hazard on the skin, because they can penetrate the outer layer of the skin, but also internal hazard.
Gamma rays have a long range. [Sound effects] They can go many yards in air, and it takes an inch or more of lead, several inches of lead, to block them completely. And they're also of course an external hazard, because they can penetrate through material. They can penetrate through clothing. They will penetrate through plastic. And we'll talk later about how first responders need to be aware, because their protective clothing won't protect them against penetrating gamma rays. It takes lead to block those.
But there also can be an internal hazard. They're an external hazard, obviously. But if ingested, inhaled, radioactive material that emits gamma rays that could be exposing us to radiation from inside.
Now, detecting and differentiating alpha particles, beta particles, and gamma rays, is actually fairly easy if you have the right instrumentation. I'm going to demonstrate that to you. This particular instrument is a Geiger-Mueller instrument, GM probe. This is a pancake-style of instrument. This is a very versatile equipment which is commonly used, and there are many different manufacturers that make these. And it can detect all three types of radiation – alpha, beta, and gamma. It is designed for surface contamination for beta particles. But like I said, it can detect all three forms of radiation.
And there are more specialized equipment too. I have one detector here that's specialized for detection of alpha particles. I wanna demonstrate alpha particles, I'll use this particular instrument. So, let's begin. I have some check sources too. These sources have a very small quantity of radioactive materials that are fixed to the surface, so they don't come off. And I have here to demonstrate to you.
I'm gonna start with the alpha particles. And actually for a source of alpha particles what I have here is Americium 241. Americium 241 is a man-made radionuclide, so it doesn't happen naturally in nature. We don't find it naturally. It's a man-made radionuclide. It's commonly used in household smoke detectors. The particular piece that I have here actually came from a household smoke detector. Now, you'll wonder why do you have Americium 241 in a smoke detector. The reason it's there is that Americium 241 gives off alpha particles. And these alpha particles ionize air molecules inside the smoke detector. And those create a small electrical current.
So when smoke enters into the smoke detector, smoke particles attach to these charged particles and disrupt the current. That'll set off the alarm. It's a very sensitive instrument. So we have this Americium 241 here, and I've said we can detect them with both of these, but I'm going to use this particular instrument. And remember, alpha particles have a short range in air. And they can be stopped easily with a piece of paper. So we're going to see if that's true. [Beep]
So there's alpha particles being emitted here. See, I can't see it here. But if I put it right on top [beep] if I move up the detector a little bit, 'cause I'm about an inch off, then I can no longer see it. Because alpha particles have this limited range in air. They can be stopped in air like that. And now let's see if I put it – so if I put it right on top like that, you hear the counts, and when I put the paper on top of it, and right on top, nothing. So I slipped the paper out just like that.
So this piece of paper can stop alpha particles. And so they're easily shielded. And what that means is that alpha particles are not an external hazard. What I mean by that, means that first of all if you have a lot of alpha particles here, they can't reach us. So they have a very short range in air. If we have it in our clothes, they can't penetrate our clothing. And if they are on skin, they can't penetrate the dead layer of skin. But they are, of course, a hazard if we internalize them by getting them inside of our bodies.
So now I'm going to demonstrate a beta particle, and we're going to use Strontium 90 for the beta particle source. [Beep] So you can see it has a higher range than alpha particles, 'cause I can still see it. And this piece of paper shouldn't do much. Strontium 90 has a pretty energetic beta particle, so it will go right through paper. But now I can block it with a piece of plastic. Here, plastic shield. Here, you can see it here.
So as I put the plastic right between the source and the detector, the counts are gone. So this is an effective shield for beta particles. So beta particles do present an external hazard, because even though clothing can offer some protection, some of the energetic beta particles can go through clothing. But certainly if they're on skin they can go through the outer layer of skin and cause skin burns, and they're also an internal hazard.
Now let's move on to gamma rays. And the source we have here is Cesium 137. [Beep] of course the cesium – now to block cesium, it takes lead to block it. I have two sheets of lead. It comes maybe to less than ½ an inch. And let's see if I can hold this into it. I'll put it on top like that. [Beep] See, I'll put this – so it's not all gone. It cuts it. But that's the effect of lead. So it takes lead to shield gamma rays. Gamma rays are obviously an external hazard, because for example first responders, if they show up on a scene and their protective clothing cannot stop penetrating gamma rays. They will go right through that. So it's an external hazard that needs special attention.
Another feature of each radionuclide is its half-life. That is the length of time it takes for half of the radioactive atoms in a population of radionuclides to decay. And I'll show it to you in an example.
[Sound effects, bell]Imagine we have 100 radioactive atoms sitting here, and after one half-life half of them would decay to a more stable state, and we will have 50 left. After another half-life we would have 25. And after another half-life, we would have 12, and then 6, and then 3, and then 1, and eventually all of the radioactive [bell] atoms that we started with have decayed to a more stable state. So half-life.
And each radionuclide has its own specific half-life. And a good rule of thumb for every radionuclide is that after seven half-lives, less than 1 percent the original number are still around. And this half-life can range from microseconds to billions of years. So the half-life varies depending on radionuclide. Some have very short half-lives – microseconds – and some have very long half-lives measured in billions of years.
To give you a couple examples, most radionuclides used in nuclear medicine have short half-lives, because we don't want them in the patient for too long. Technetium 99 is the most common radionuclide used in imaging studies. That has a half-life of six hours. So one feature of a radionuclide with a short half-life is that later when we talk about environmental contamination, if you have an event, an incident, that involved contaminating the area or the room, but the decontaminant has a short half-life, that means it will decay really quickly and go away. So something that has a six‑hour half-life, after just 24 hours more than 90 percent of it is gone.
On the other hand, uranium has an extremely long half-life. The half-life of Uranium 238 is 4 ½ billion years. Remember, that's the primordial radionuclide that's been part of the earth's crust. It's in our soil and rock. So we still have plenty of it around, and in fact, if we take a soil sample from the backyard you're gonna find Uranium 238 in there.
Now before we leave the subject of radioactive decay, one last point to make is that som
There are three types of radiation given off by radioactive atoms: alpha particles, beta particles, or gamma rays. [Sound effects] Radioactive atoms may give off one or more of these types of radiation when they go through radioactive decay to reach a more stable state. In other words, a radioactive atom may give off an alpha particle and a gamma ray, or they may give off a beta particle and a gamma ray, or just an alpha particle. It just depends.
Each type of radiation – alpha, beta, or gamma – has different properties that would affect how we can detect it, and how it can potentially affect us. Alpha particles are sub‑atomic particles, and they're actually pretty bulky. They don't travel very far in space, 'cause they bump into other atoms. The range of alpha particles in the air is up to 1 inch, and we can shield them very easily. They can be blocked by a piece of paper.
That means that alpha particles don't really represent a external hazard to us, as long as alpha particles are outside of our body they can't penetrate through clothing, and they can't penetrate through the external layer of skin. So they don't harm us as long as they're outside. But they're a serious internal hazard [sound effects] if we internalize them, and they come inside our body, then alpha particles can damage your cells. So it's an internal hazard, not an external hazard.
Beta particles, they're also particles, not rays. They're very similar to electrons. And these have a longer range. They can go up to several feet in the air, and it will take maybe an inch of plastic or so to block beta particles. [Sound effects] Many of them can penetrate a layer of clothing. If they're on skin they can cause skin burn. So beta particles represent an external hazard on the skin, because they can penetrate the outer layer of the skin, but also internal hazard.
Gamma rays have a long range. [Sound effects] They can go many yards in air, and it takes an inch or more of lead, several inches of lead, to block them completely. And they're also of course an external hazard, because they can penetrate through material. They can penetrate through clothing. They will penetrate through plastic. And we'll talk later about how first responders need to be aware, because their protective clothing won't protect them against penetrating gamma rays. It takes lead to block those.
But there also can be an internal hazard. They're an external hazard, obviously. But if ingested, inhaled, radioactive material that emits gamma rays that could be exposing us to radiation from inside.
Now, detecting and differentiating alpha particles, beta particles, and gamma rays, is actually fairly easy if you have the right instrumentation. I'm going to demonstrate that to you. This particular instrument is a Geiger-Mueller instrument, GM probe. This is a pancake-style of instrument. This is a very versatile equipment which is commonly used, and there are many different manufacturers that make these. And it can detect all three types of radiation – alpha, beta, and gamma. It is designed for surface contamination for beta particles. But like I said, it can detect all three forms of radiation.
And there are more specialized equipment too. I have one detector here that's specialized for detection of alpha particles. I wanna demonstrate alpha particles, I'll use this particular instrument. So, let's begin. I have some check sources too. These sources have a very small quantity of radioactive materials that are fixed to the surface, so they don't come off. And I have here to demonstrate to you.
I'm gonna start with the alpha particles. And actually for a source of alpha particles what I have here is Americium 241. Americium 241 is a man-made radionuclide, so it doesn't happen naturally in nature. We don't find it naturally. It's a man-made radionuclide. It's commonly used in household smoke detectors. The particular piece that I have here actually came from a household smoke detector. Now, you'll wonder why do you have Americium 241 in a smoke detector. The reason it's there is that Americium 241 gives off alpha particles. And these alpha particles ionize air molecules inside the smoke detector. And those create a small electrical current.
So when smoke enters into the smoke detector, smoke particles attach to these charged particles and disrupt the current. That'll set off the alarm. It's a very sensitive instrument. So we have this Americium 241 here, and I've said we can detect them with both of these, but I'm going to use this particular instrument. And remember, alpha particles have a short range in air. And they can be stopped easily with a piece of paper. So we're going to see if that's true. [Beep]
So there's alpha particles being emitted here. See, I can't see it here. But if I put it right on top [beep] if I move up the detector a little bit, 'cause I'm about an inch off, then I can no longer see it. Because alpha particles have this limited range in air. They can be stopped in air like that. And now let's see if I put it – so if I put it right on top like that, you hear the counts, and when I put the paper on top of it, and right on top, nothing. So I slipped the paper out just like that.
So this piece of paper can stop alpha particles. And so they're easily shielded. And what that means is that alpha particles are not an external hazard. What I mean by that, means that first of all if you have a lot of alpha particles here, they can't reach us. So they have a very short range in air. If we have it in our clothes, they can't penetrate our clothing. And if they are on skin, they can't penetrate the dead layer of skin. But they are, of course, a hazard if we internalize them by getting them inside of our bodies.
So now I'm going to demonstrate a beta particle, and we're going to use Strontium 90 for the beta particle source. [Beep] So you can see it has a higher range than alpha particles, 'cause I can still see it. And this piece of paper shouldn't do much. Strontium 90 has a pretty energetic beta particle, so it will go right through paper. But now I can block it with a piece of plastic. Here, plastic shield. Here, you can see it here.
So as I put the plastic right between the source and the detector, the counts are gone. So this is an effective shield for beta particles. So beta particles do present an external hazard, because even though clothing can offer some protection, some of the energetic beta particles can go through clothing. But certainly if they're on skin they can go through the outer layer of skin and cause skin burns, and they're also an internal hazard.
Now let's move on to gamma rays. And the source we have here is Cesium 137. [Beep] of course the cesium – now to block cesium, it takes lead to block it. I have two sheets of lead. It comes maybe to less than ½ an inch. And let's see if I can hold this into it. I'll put it on top like that. [Beep] See, I'll put this – so it's not all gone. It cuts it. But that's the effect of lead. So it takes lead to shield gamma rays. Gamma rays are obviously an external hazard, because for example first responders, if they show up on a scene and their protective clothing cannot stop penetrating gamma rays. They will go right through that. So it's an external hazard that needs special attention.
Another feature of each radionuclide is its half-life. That is the length of time it takes for half of the radioactive atoms in a population of radionuclides to decay. And I'll show it to you in an example.
[Sound effects, bell]Imagine we have 100 radioactive atoms sitting here, and after one half-life half of them would decay to a more stable state, and we will have 50 left. After another half-life we would have 25. And after another half-life, we would have 12, and then 6, and then 3, and then 1, and eventually all of the radioactive [bell] atoms that we started with have decayed to a more stable state. So half-life.
And each radionuclide has its own specific half-life. And a good rule of thumb for every radionuclide is that after seven half-lives, less than 1 percent the original number are still around. And this half-life can range from microseconds to billions of years. So the half-life varies depending on radionuclide. Some have very short half-lives – microseconds – and some have very long half-lives measured in billions of years.
To give you a couple examples, most radionuclides used in nuclear medicine have short half-lives, because we don't want them in the patient for too long. Technetium 99 is the most common radionuclide used in imaging studies. That has a half-life of six hours. So one feature of a radionuclide with a short half-life is that later when we talk about environmental contamination, if you have an event, an incident, that involved contaminating the area or the room, but the decontaminant has a short half-life, that means it will decay really quickly and go away. So something that has a six‑hour half-life, after just 24 hours more than 90 percent of it is gone.
On the other hand, uranium has an extremely long half-life. The half-life of Uranium 238 is 4 ½ billion years. Remember, that's the primordial radionuclide that's been part of the earth's crust. It's in our soil and rock. So we still have plenty of it around, and in fact, if we take a soil sample from the backyard you're gonna find Uranium 238 in there.
Now before we leave the subject of radioactive decay, one last point to make is that som
การแปล กรุณารอสักครู่..
ในฐานะที่เรากล่าวถึงในส่วนก่อนหน้านี้การสลายกัมมันตรังสีเป็นกระบวนการที่อะตอมกัมมันตรังสีธรรมชาติให้ปิดพลังงานในรูปของอนุภาควิทยุไปถึงรัฐมีเสถียรภาพมากขึ้น ตอนนี้ขั้นตอนนี้ที่เราเรียกว่าการสลายกัมมันตรังสียังสามารถเรียกว่าการสลายตัว, การเปลี่ยนแปลง, การเปลี่ยนแปลง - พวกเขาทั้งหมดเป็นหลักหมายถึงสิ่งเดียวกัน แต่สิ่งที่สำคัญที่ต้องจำและความแตกต่างระหว่างวัสดุกัมมันตรังสีที่มีอะตอมของสารกัมมันตรังสีและการฉายรังสีที่มันปล่อยออกมา. มีสามประเภทของการฉายรังสีให้ปิดโดยอะตอมกัมมันตรังสีคืออนุภาคแอลฟาอนุภาคเบต้าหรือรังสีแกมมา [ผลเสียง] อะตอมกัมมันตรังสีอาจให้ปิดหนึ่งหรือมากกว่าของเหล่านี้ประเภทของรังสีเมื่อพวกเขาไปถึงการสลายกัมมันตรังสีไปถึงรัฐมีเสถียรภาพมากขึ้น ในคำอื่น ๆ อะตอมกัมมันตรังสีอาจให้ออกอนุภาคแอลฟาและรังสีแกมมาหรือพวกเขาอาจจะให้ออกอนุภาคเบต้าและรังสีแกมมาหรือเพียงแค่อนุภาคแอลฟา มันก็ขึ้นอยู่กับ. แต่ละประเภทของรังสี - อัลฟาเบต้าหรือแกมมา - มีคุณสมบัติที่แตกต่างกันจะมีผลต่อวิธีการที่เราสามารถตรวจสอบได้และวิธีการที่มันอาจจะส่งผลกระทบต่อเรา อนุภาคแอลฟาอนุภาคย่อยของอะตอมและพวกเขากำลังจริงสวยขนาดใหญ่ พวกเขาไม่ได้เดินทางไกลมากในพื้นที่ 'ทำให้พวกเขาชนอะตอมอื่น ๆ ช่วงของอนุภาคแอลฟาในอากาศจะขึ้นอยู่กับขนาด 1 นิ้วและเราสามารถป้องกันพวกเขาได้อย่างง่ายดายมาก พวกเขาสามารถจะถูกบล็อกโดยชิ้นส่วนของกระดาษ. นั่นหมายความว่าอนุภาคแอลฟาไม่ได้จริงๆเป็นตัวแทนของอันตรายจากภายนอกมาให้เราตราบใดที่อนุภาคแอลฟาอยู่นอกร่างกายของเราพวกเขาไม่สามารถเจาะผ่านเสื้อผ้าและพวกเขาก็ไม่สามารถเจาะ ผ่านชั้นนอกของผิว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เป็นอันตรายต่อเราตราบใดที่พวกเขากำลังออกไปข้างนอก แต่พวกเขากำลังเป็นอันตรายภายในร้ายแรง [ผลเสียง] ถ้าเรา internalize พวกเขาและพวกเขามาภายในร่างกายของเราแล้วอนุภาคแอลฟาสามารถทำลายเซลล์ของคุณ ดังนั้นจึงเป็นอันตรายภายในไม่อันตรายภายนอก. อนุภาคเบต้าพวกเขายังอนุภาคไม่รังสี พวกเขากำลังคล้ายกับอิเล็กตรอน และเหล่านี้มีระยะเวลานาน พวกเขาสามารถไปถึงหลายฟุตในอากาศและจะใช้เวลาบางทีนิ้วจากพลาสติกหรือดังนั้นเพื่อป้องกันอนุภาคเบต้า [ผลกระทบเสียง] หลายคนของพวกเขาสามารถเจาะชั้นของเสื้อผ้า หากพวกเขากำลังอยู่บนผิวก็สามารถทำให้เกิดการเผาไหม้ที่ผิวหนัง อนุภาคเบต้าดังนั้นเป็นตัวแทนของอันตรายจากภายนอกบนผิวเพราะพวกเขาสามารถเจาะชั้นนอกของผิวหนัง แต่ยังอันตรายภายใน. รังสีแกมมามีช่วงยาว [ผลเสียง] พวกเขาสามารถไปหลายหลาในอากาศและจะใช้เวลานิ้วหรือมากกว่านำหลายนิ้วตะกั่วเพื่อป้องกันพวกเขาอย่างสมบูรณ์ และพวกเขายังแน่นอนอันตรายภายนอกเพราะพวกเขาสามารถเจาะผ่านวัสดุ พวกเขาสามารถเจาะผ่านเสื้อผ้า พวกเขาจะเจาะผ่านพลาสติก และเราจะพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการต่อมาคนแรกที่ตอบจะต้องตระหนักเพราะเสื้อผ้าที่ใช้ป้องกันของพวกเขาจะไม่ปกป้องพวกเขาจากการเจาะรังสีแกมมา มันต้องใช้เวลานำไปสู่การปิดกั้นเหล่านั้น. แต่มียังสามารถเป็นอันตรายภายใน พวกเขากำลังอันตรายภายนอกอย่างเห็นได้ชัด แต่ถ้ากิน, สูดดมสารกัมมันตภาพรังสีที่ปล่อยรังสีแกมมาที่สามารถนำมาเปิดเผยให้เรากับรังสีจากภายใน. ตอนนี้การตรวจสอบและความแตกต่างของอนุภาคแอลฟาอนุภาคเบต้าและรังสีแกมมาเป็นจริงค่อนข้างง่ายถ้าคุณมีเครื่องมือที่เหมาะสม ฉันจะแสดงให้เห็นว่าอยู่กับคุณ เครื่องมือนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเครื่องมือวัด-มูลเลอร์สอบสวนของจีเอ็ม นี่คือแพนเค้กสไตล์ของตราสาร นี้เป็นอุปกรณ์ที่หลากหลายมากซึ่งเป็นที่นิยมใช้และมีผู้ผลิตที่แตกต่างกันหลายอย่างที่ทำให้เหล่านี้ และมันสามารถตรวจจับทั้งสามประเภทของรังสี - อัลฟาเบต้าและรังสีแกมมา มันถูกออกแบบมาสำหรับการปนเปื้อนพื้นผิวสำหรับอนุภาคเบต้า แต่อย่างที่ผมบอกว่ามันสามารถตรวจจับทั้งสามรูปแบบของรังสี. และมีอุปกรณ์พิเศษอื่น ๆ อีกมากมายเกินไป ฉันมีหนึ่งเครื่องตรวจจับที่นี่ที่พิเศษสำหรับการตรวจหาอนุภาคแอลฟา ฉันต้องการที่จะแสดงให้เห็นถึงอนุภาคแอลฟาฉันจะใช้เครื่องมือนี้โดยเฉพาะ ดังนั้นขอเริ่มต้น ฉันมีการตรวจสอบแหล่งที่มาบางเกินไป แหล่งข้อมูลเหล่านี้มีปริมาณที่น้อยมากวัสดุกัมมันตรังสีที่มีแก้ไขไปยังพื้นผิวเพื่อให้พวกเขาไม่ได้หลุดออกมา และฉันมีที่นี่เพื่อแสดงให้คุณ. ฉันจะเริ่มต้นด้วยอนุภาคแอลฟา และที่จริงสำหรับแหล่งที่มาของอัลฟาอนุภาคสิ่งที่ฉันมีที่นี่คืออเมริเมริ 241 241 เป็น radionuclide ที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่อให้มันไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติในธรรมชาติ เราพบว่ามันไม่เป็นธรรมชาติ มันเป็น radionuclide ที่มนุษย์สร้างขึ้น มันเป็นที่นิยมใช้ในตรวจจับควันที่ใช้ในครัวเรือน ชิ้นใดชิ้นหนึ่งที่ผมได้ที่นี่จริงมาจากตรวจจับควันที่ใช้ในครัวเรือน ตอนนี้คุณจะสงสัยว่าทำไมคุณมีอเมริ 241 ในตรวจจับควัน เหตุผลมันมีก็คืออเมริ 241 ให้ปิดอนุภาคแอลฟา และอนุภาคแอลฟาเหล่านี้อิออนโมเลกุลของอากาศภายในเครื่องตรวจจับควัน และผู้ที่สร้างกระแสไฟฟ้าขนาดเล็ก. ดังนั้นเมื่อควันเข้าไปในเครื่องตรวจจับควันอนุภาคควันแนบไปกับอนุภาคที่มีประจุเหล่านี้และส่งผลกระทบในปัจจุบัน ที่จะตั้งปิดเสียงเตือน มันเป็นเครื่องมือที่มีความสำคัญมาก ดังนั้นเราจึงมีอเมริ 241 ที่นี่และฉันได้บอกว่าเราสามารถตรวจสอบพวกเขาด้วยทั้งสองคนนี้ แต่ฉันจะใช้เครื่องมือนี้โดยเฉพาะ และจำไว้ว่าอนุภาคแอลฟามีช่วงสั้น ๆ ในอากาศ และพวกเขาสามารถหยุดได้อย่างง่ายดายกับชิ้นส่วนของกระดาษ ดังนั้นเราจะดูว่าเป็นความจริง [ปี๊บ] ดังนั้นจึงมีอนุภาคแอลฟาถูกปล่อยออกมาที่นี่ ดูผมไม่สามารถดูได้ที่นี่ แต่ถ้าผมใส่มันขวาบน [เสียงบี๊บ] ด้านบนถ้าผมย้ายขึ้นเครื่องตรวจจับนิด ๆ หน่อย ๆ 'ทำให้ฉันนิ้วออกแล้วฉันไม่สามารถดูได้ เพราะอนุภาคแอลฟามีนี้ช่วงที่ จำกัด อยู่ในอากาศ พวกเขาสามารถหยุดในอากาศเช่นนั้น และตอนนี้เรามาดูว่าฉันนำมัน - ดังนั้นถ้าฉันใส่มันขวาด้านบนเช่นเดียวกับที่คุณได้ยินนับและเมื่อฉันใส่กระดาษด้านบนของมันและขวาด้านบนไม่มีอะไร ดังนั้นผมจึงลื่นกระดาษออกเช่นเดียวกับที่. ดังนั้นชิ้นส่วนของกระดาษนี้สามารถหยุดอนุภาคแอลฟา และเพื่อให้พวกเขากำลังป้องกันได้อย่างง่ายดาย และสิ่งที่หมายถึงคืออนุภาคแอลฟาไม่ได้อันตรายจากภายนอก สิ่งที่ฉันหมายความว่าหมายความว่าครั้งแรกของทั้งหมดถ้าคุณมีจำนวนมากของอนุภาคอัลฟาที่นี่พวกเขาไม่สามารถติดต่อเราได้ ดังนั้นพวกเขาจึงมีช่วงสั้น ๆ ในอากาศ ถ้าเรามีมันอยู่ในเสื้อผ้าของเราพวกเขาไม่สามารถเจาะเสื้อผ้าของเรา และถ้าพวกเขาอยู่บนผิวของพวกเขาไม่สามารถเจาะชั้นของผิวที่ตายแล้ว แต่พวกเขาแน่นอนอันตรายถ้าเรา internalize พวกเขาโดยพวกเขาได้รับที่อยู่ภายในร่างกายของเรา. ดังนั้นตอนนี้ผมจะแสดงให้เห็นถึงอนุภาคเบต้าและเรากำลังจะใช้ Strontium 90 สำหรับแหล่งอนุภาคเบต้า [ปี๊บ] ดังนั้นคุณจะเห็นว่ามันมีช่วงที่สูงกว่าอนุภาคแอลฟา 'ทำให้ผมยังคงสามารถมองเห็นได้ และชิ้นส่วนของกระดาษนี้ไม่ควรทำมาก Strontium 90 มีอนุภาคเบต้าพลังสวยดังนั้นมันจะไปทางขวาผ่านกระดาษ แต่ตอนนี้ฉันสามารถปิดกั้นมันกับชิ้นส่วนของพลาสติก นี่โล่พลาสติก ที่นี่คุณสามารถดูได้ที่นี่. เพื่อที่ฉันใส่พลาสติกที่เหมาะสมระหว่างแหล่งที่มาและตรวจจับนับจะหายไป ดังนั้นนี่คือโล่ที่มีประสิทธิภาพสำหรับอนุภาคเบต้า ดังนั้นอนุภาคเบต้าทำนำเสนออันตรายภายนอกเพราะแม้ว่าเสื้อผ้าที่สามารถนำเสนอการป้องกันบางส่วนบางส่วนของอนุภาคเบต้าพลังสามารถไปถึงเสื้อผ้า แต่แน่นอนว่าพวกเขากำลังอยู่บนผิวที่พวกเขาสามารถผ่านชั้นนอกของผิวหนังและทำให้เกิดการไหม้ผิวหนังและพวกเขายังเป็นอันตรายภายใน. ตอนนี้ขอย้ายไปยังรังสีแกมมา และแหล่งที่มาที่เรามีที่นี่เป็นซีเซียม 137 [ปี๊บ] แน่นอนซีเซียม - ตอนนี้เพื่อป้องกันซีเซียมก็จะใช้เวลานำไปสู่การปิดกั้นมัน ฉันมีสองแผ่นตะกั่ว มันมาอาจจะน้อยกว่า½นิ้ว และให้ดูว่าฉันสามารถถือนี้เป็นมัน ฉันจะใส่มันอยู่ด้านบนเช่นนั้น [ปี๊บ] ดูฉันจะใส่นี้ - ดังนั้นจึงไม่หายไปทั้งหมด มันลดมัน แต่นั่นเป็นผลของการเป็นผู้นำ ดังนั้นต้องใช้เวลานำไปสู่การป้องกันรังสีแกมมา รังสีแกมมาที่เห็นได้ชัดอันตรายภายนอกเพราะตัวอย่างเช่นคนแรกที่ตอบถ้าพวกเขาปรากฏขึ้นบนฉากและเสื้อผ้าที่ใช้ป้องกันของพวกเขาไม่สามารถหยุดการเจาะรังสีแกมมา พวกเขาจะไปทางขวาผ่านที่ ดังนั้นจึงเป็นอันตรายภายนอกที่ต้องการความสนใจเป็นพิเศษ. คุณลักษณะของแต่ละ radionuclide ก็คือครึ่งชีวิต นั่นคือความยาวของเวลาที่ใช้สำหรับครึ่งหนึ่งของอะตอมกัมมันตรังสีในประชากรกัมมันตรังสีจะสลายตัว และฉันจะแสดงให้คุณในตัวอย่าง. [ผลกระทบเสียงระฆัง] ลองนึกภาพเรามี 100 อะตอมกัมมันตรังสีนั่งอยู่ที่นี่และหลังจากครึ่งหนึ่งครึ่งชีวิตของพวกเขาจะสลายตัวไปยังรัฐที่มีเสถียรภาพมากขึ้นและเราจะมี 50 ด้านซ้าย . หลังจากนั้นอีกครึ่งชีวิตเราจะมี 25 และหลังจากนั้นอีกครึ่งชีวิตเราจะมี 12 และจากนั้น 6 แล้ว 3 และจากนั้น 1 และในที่สุดทั้งหมดของ [ระฆัง] อะตอมกัมมันตรังสีที่เราได้เริ่มต้นด้วยการผุกร่อน ไปยังรัฐที่มีเสถียรภาพมากขึ้น ดังนั้นครึ่งชีวิต. และ radionuclide แต่ละคนมีครึ่งชีวิตของตัวเองที่เฉพาะเจาะจง และกฎที่ดีของหัวแม่มือสำหรับทุก radionuclide คือว่าหลังจากที่เจ็ดครึ่งชีวิตน้อยกว่าร้อยละ 1 หมายเลขเดิมยังคงรอบ และนี่ครึ่งชีวิตได้ตั้งแต่ microseconds ไปหลายพันล้านปี ดังนั้นครึ่งชีวิตแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับ radionuclide บางคนมีความสั้นมากครึ่งชีวิต - ไมโคร -. และบางส่วนมีครึ่งชีวิตยาวมากวัดในพันล้านปีที่ผ่านมาเพื่อให้คุณตัวอย่างคู่กัมมันตรังสีที่ใช้ในการแพทย์นิวเคลียร์มีครึ่งชีวิตสั้นเพราะเราไม่ต้องการให้พวกเขา ในผู้ป่วยที่นานเกินไป เทคนีเชียม 99 เป็น radionuclide ที่พบมากที่สุดที่ใช้ในการศึกษาการถ่ายภาพ ที่มีครึ่งชีวิตหกชั่วโมง ดังนั้นหนึ่งคุณสมบัติของ radionuclide มีครึ่งชีวิตสั้น ๆ ว่าต่อมาเมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับการปนเปื้อนสิ่งแวดล้อมถ้าคุณมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการปนเปื้อนในพื้นที่หรือห้อง แต่ decontaminant มีครึ่งชีวิตสั้น นั่นหมายความว่ามันจะสลายตัวจริงได้อย่างรวดเร็วและหายไป ดังนั้นสิ่งที่มีหกชั่วโมงครึ่งชีวิตหลังจากเพียง 24 ชั่วโมงเกินกว่าร้อยละ 90 ของมันจะหายไป. ในทางตรงกันข้ามยูเรเนียมมีครึ่งชีวิตยาวมาก ครึ่งชีวิตของยูเรเนียม 238 คือ 4 ½พันล้านปี โปรดจำไว้ว่า radionuclide แรกที่ได้รับส่วนหนึ่งของเปลือกโลก มันอยู่ในดินและหิน ดังนั้นเราจึงยังคงมีความอุดมสมบูรณ์ของมันไปรอบ ๆ และในความเป็นจริงถ้าเราใช้ตัวอย่างดินจากสนามหลังบ้านของคุณ gonna พบยูเรเนียม 238 ในมี. ตอนนี้ก่อนที่เราจะออกจากเรื่องของการสลายกัมมันตรังสีหนึ่งจุดสุดท้ายที่จะทำให้เป็นอย่างที่
การแปล กรุณารอสักครู่..
ในฐานะที่เรากล่าวถึงในส่วนก่อนหน้านี้ กัมมันตภาพรังสี คือ กระบวนการที่อะตอมกัมมันตรังสีได้ปล่อยพลังออกมาในรูปแบบของอนุภาควิทยุถึงสถานะมีเสถียรภาพมากขึ้น ตอนนี้ กระบวนการนี้เราเรียกว่าการสลายตัวของกัมมันตภาพรังสียังสามารถเรียกการเปลี่ยนแปลง , เปลี่ยนแปลง , และพวกเขาทั้งหมดเป็นหลักหมายถึงสิ่งเดียวกันแต่สิ่งที่สำคัญที่ต้องจำ และแยกแยะความแตกต่างระหว่างวัสดุกัมมันตรังสีที่ประกอบด้วยอะตอมกัมมันตรังสี และรังสีที่ปล่อย
มีสามประเภทของรังสีที่ให้ปิดโดยอะตอมกัมมันตรังสี : อนุภาคแอลฟาอนุภาคเบต้า หรือรังสีแกมมา .[ เสียง ] อะตอมกัมมันตรังสีอาจให้หนึ่งหรือมากกว่าของเหล่านี้ชนิดของรังสีเมื่อพวกเขาไปถึงการสลายกัมมันตรังสีถึงสถานะมีเสถียรภาพมากขึ้น ในคำอื่น ๆที่เป็นอะตอมกัมมันตรังสี อาจให้มีอนุภาคแอลฟา และรังสีแกมมา หรือพวกเขาอาจจะปล่อยอนุภาคเบต้าและแกมมาเรย์ หรือ อัลฟาอนุภาค มันขึ้นอยู่กับว่า . . . .
แต่ละชนิดของรังสี ( แอลฟา , เบต้าหรือแกมมา – มีสรรพคุณที่แตกต่างกันจะมีผลต่อวิธีที่เราสามารถตรวจสอบมันได้ และมันอาจส่งผลกระทบต่อเรา อนุภาคแอลฟามีย่อย‑อะตอมอนุภาคและพวกเขากำลังขนาดใหญ่สวย พวกเขาไม่ต้องเดินทางไกลมากในพื้นที่ เพราะมันชนอะตอมอื่น ๆ ช่วงของอัลฟาอนุภาคในอากาศได้ถึง 1 นิ้ว และเราสามารถป้องกันพวกเขาได้อย่างง่ายดายมาก พวกเขาสามารถจะถูกบล็อกโดยชิ้นส่วนของกระดาษ
แสดงว่าอนุภาคแอลฟาไม่ค่อยแสดงอันตรายภายนอกเรา ตราบใดที่อนุภาคแอลฟาอยู่ด้านนอกของร่างกายของเรา พวกเขาไม่สามารถเจาะผ่านเสื้อผ้าและพวกเขาไม่สามารถเจาะผ่านชั้นนอกของผิว ดังนั้น พวกเขาไม่ได้ทำร้ายเรา ตราบเท่าที่พวกเขาอยู่ข้างนอก แต่ก็อันตรายร้ายแรงภายใน [ เสียง ] ถ้าเราขึ้นเขา และพวกเขามาภายในร่างกายของเราแล้วอนุภาคแอลฟ่าสามารถทําลายเซลล์ของคุณ ดังนั้นมันเป็นความเสี่ยงอันตรายภายใน ไม่ใช่ภายนอก
อนุภาคบีตา พวกเขายังมีอนุภาค , รังสี มันคล้ายกันมากกับอิเล็กตรอน และเหล่านี้มีช่วงยาว พวกเขาสามารถไปหลายฟุตในอากาศและจะใช้เวลาบางทีนิ้วพลาสติกหรือดังนั้นเพื่อป้องกันอนุภาคเบต้า [ เสียง ] หลายของพวกเขาสามารถทะลุผ่านชั้นของเสื้อผ้าถ้าพวกเขาบนผิวหนังพวกเขาสามารถทำให้เกิดผิวหนังไหม้ . ดังนั้น อนุภาคเบต้าเป็นตัวแทนอันตรายภายนอกบนผิวหนัง เนื่องจากพวกเขาสามารถทะลุผ่านชั้นนอกของผิว แต่ยังอันตรายภายใน
รังสีแกมมามีช่วงยาว [ เสียง ] พวกเขาสามารถไปหลามากมายในอากาศ และใช้นิ้วหรือมากกว่าของตะกั่ว หลายนิ้ว ตะกั่ว บล็อกทั้งหมดและมันก็แน่นอน มีภัยจากภายนอก เพราะสามารถทะลุผ่านวัตถุ พวกเขาสามารถเจาะผ่านเสื้อผ้า พวกเขาจะเจาะผ่านพลาสติก เราค่อยคุยกันทีหลังว่า Responders แรกต้องระวัง เพราะป้องกันเสื้อผ้าของพวกเขาจะไม่ป้องกันการใช้รังสีแกมมา . มันจะนำไปสู่บล็อกเหล่านั้น
แต่ก็ยังสามารถเป็นอันตรายต่อภายในพวกเขากำลังมีภัยจากภายนอกอย่างชัดเจน แต่ถ้ากินเข้าไป , สูดดม , กัมมันตรังสีวัสดุที่ปล่อยรังสีแกมมาที่อาจจะเปิดเผยให้รังสีจากข้างใน . . . . . .
ตอนนี้ การตรวจจับและความแตกต่างของอนุภาคแอลฟาอนุภาคบีตา และรังสีแกมมาคือจริงค่อนข้างง่ายถ้าคุณมีเครื่องมือที่เหมาะสม ผมจะแสดงให้คุณเครื่องมือนี้โดยเฉพาะเป็นเครื่องมือที่ไกเกอร์มูลเลอร์ , ( gmt ) ด้วย แพนเค้กนี่ลักษณะของเครื่องมือ นี้เป็นอุปกรณ์อเนกประสงค์ที่ใช้กันทั่วไป และมีผู้ผลิตที่แตกต่างกันหลายอย่างที่ทำให้เหล่านี้ และสามารถตรวจสอบทั้งสามชนิด อัลฟา และเบต้าและรังสี , แกมมา มันถูกออกแบบมาสำหรับการปนเปื้อนบนพื้นผิวของอนุภาคเบต้า แต่อย่างที่ผมบอกมันสามารถตรวจสอบทั้งสามรูปแบบของรังสี .
และมีอุปกรณ์พิเศษเพิ่มเติมด้วย ผมมีเครื่องอยู่ที่เฉพาะสำหรับการตรวจหาอนุภาคแอลฟา ฉันอยากจะแสดงให้เห็นอนุภาคอัลฟ่า ผมจะใช้อุปกรณ์นี้โดยเฉพาะ งั้นเรามาเริ่มกัน ฉันมีแหล่งที่มาตรวจสอบด้วย แหล่งข้อมูลเหล่านี้มีปริมาณที่น้อยมากของวัสดุกัมมันตรังสีที่คงที่พื้นผิวดังนั้นพวกเขาไม่หลุดออกมา และฉันก็มาที่นี่เพื่อแสดงให้คุณ
ผมจะเริ่มด้วยอัลฟาอนุภาค และจริงสำหรับแหล่งที่มาของอนุภาคแอลฟา สิ่งที่มีที่นี่เป็นอะเมริเซียม 241 . อะเมริเซียม 241 เป็นนิวไคลด์รังสีที่มนุษย์สร้างขึ้น มันไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติในธรรมชาติ เราไม่พบตามธรรมชาติ มันคือรังสีที่มนุษย์สร้างขึ้น มักใช้ในเครื่องตรวจจับควันที่ใช้ในครัวเรือนโดยเฉพาะเพลงที่ฉันได้นี่มา จากเครื่องตรวจจับควันในครัวเรือน . ตอนนี้ คุณจะสงสัยว่าทำไมคุณมีคอเลสเตอรอล 241 ในเครื่องตรวจจับควัน . เหตุผลมันมีคู 241 ให้ปิดอนุภาคแอลฟา และอนุภาคแอลฟาเหล่านี้เปลี่ยนเป็นอิออนโมเลกุลของอากาศภายในเครื่องตรวจจับควัน และผู้ที่สร้างกระแสไฟฟ้าเล็กๆ
ดังนั้นเมื่อสูบเข้าไปในเครื่องตรวจจับควันอนุภาคควันแนบเหล่านี้ประจุ และทำลายปัจจุบัน จะปิดสัญญาณเตือนภัย มันเป็นอุปกรณ์ที่บอบบางมาก มีคู 241 ที่นี่ ผมเคยบอกว่า เราสามารถตรวจสอบได้กับทั้งสอง แต่ผมจะใช้เครื่องมือนี้โดยเฉพาะ และจำไว้ว่า อนุภาคแอลฟามีช่วงสั้น ๆในอากาศ และพวกเขาสามารถหยุดได้อย่างง่ายดายด้วยกระดาษดังนั้นเราต้องดูว่ามันจริง [ ปี๊บ ]
มีอนุภาคแอลฟาถูกปล่อยออกมาที่นี่ เห็นไหม ฉันไม่สามารถดูได้ที่นี่ แต่ถ้าฉันใส่มันขวาด้านบน [ ปี๊บ ] ถ้าผมย้ายไปขึ้นเครื่องนิด ๆหน่อย ๆเพราะฉันเกี่ยวกับนิ้วออก แล้วฉันก็ไม่เห็นมัน เพราะอนุภาคแอลฟามีช่วง จำกัด ในอากาศ พวกเขาสามารถหยุดในอากาศแบบนี้และตอนนี้ ถ้าฉันใส่มัน และถ้าผมใส่อยู่ด้านบนเหมือนที่คุณได้ยินนับ และเมื่อฉันใส่กระดาษด้านบนและด้านขวาด้านบนเลยครับ ฉันลื่นกระดาษออกมาแบบนี้ . . .
ดังนั้นกระดาษชิ้นนี้สามารถหยุดอนุภาคแอลฟา และเพื่อให้พวกเขาสามารถป้องกัน และนั่นหมายความว่าอนุภาคอัลฟ่าจะไม่มีภัยจากภายนอก สิ่งที่ฉันหมายถึงว่าหมายความว่า ครั้งแรกของทั้งหมด หากคุณมีมากของอนุภาคแอลฟาที่นี่ เค้าไม่ติดต่อเรา ดังนั้น พวกเขามีช่วงที่สั้นมากในอากาศ ถ้าเรามีเสื้อผ้าของเรา , พวกเขาไม่สามารถเจาะเสื้อผ้าของเรา และถ้าพวกเขาอยู่บนผิว พวกเขาไม่สามารถเจาะชั้นตายของผิวหนัง แต่พวกเขาจะ แน่นอน มี อันตราย ถ้าเราขึ้นได้ โดยได้รับการภายในของร่างกายของเรา
ตอนนี้ฉันจะแสดงรังสีเบต้า และเราจะใช้ Strontium 90 สำหรับอนุภาคบีตาแหล่ง [ ปี๊บ ] เพื่อให้คุณสามารถเห็นมันมีช่วงที่สูงกว่าอนุภาคแอลฟา เพราะผมยังเห็นอยู่เลย และไม่ควรทำกระดาษชิ้นนี้มาก Strontium 90 มีอนุภาคเบต้าค่อนข้างแรง ดังนั้นมันจะไปทางขวาผ่านกระดาษ แต่ตอนนี้ฉันสามารถป้องกันได้กับชิ้นส่วนของพลาสติก ที่นี่โล่พลาสติก ที่นี่คุณสามารถดูที่นี่
ดังนั้นฉันใส่พลาสติกขวาระหว่างแหล่งที่มาและตรวจนับแล้ว ดังนั้นนี้เป็นป้องกันที่มีประสิทธิภาพสำหรับอนุภาคเบต้า ดังนั้น อนุภาคเบต้า ทำให้ปัจจุบันมีภัยจากภายนอก เพราะแม้เสื้อผ้าจะเสนอบางป้องกันบางส่วนของอนุภาคเบต้า มีพลังสามารถผ่านเสื้อผ้าแต่ที่แน่ๆ ถ้าพวกมันบนผิวหนังพวกเขาสามารถผ่านชั้นนอกของผิว และทำให้ผิวเบิร์น และพวกเขาก็มีภัยภายใน
ตอนนี้ลองย้ายไปรังสีแกมมา . และแหล่งที่เรามีที่นี่คือ ซีเซียม - 137 . [ เตือน ] แน่นอนซีเซียม ( ตอนนี้บล็อก ซีเซียม ใช้ตะกั่วเพื่อป้องกันมัน ผมมี 2 แผ่นตะกั่ว มันอาจจะน้อยกว่า½นิ้วแล้วมาดูกันว่าผมจะเอาเรื่องนี้ลงได้ ผมจะใส่แบบนี้ [ ปี๊บ ] ดู ผมจะใส่–นี้มันไม่หายไปทั้งหมด มันตัดมัน แต่นั่นคือผลของตะกั่ว ดังนั้นมันต้องใช้ตะกั่วเพื่อป้องกันรังสีแกมมา . รังสีแกมมา เห็นได้ชัดว่ามีภัยจากภายนอก เพราะเช่น Responders แรก ถ้าพวกเขาแสดงในฉากและเสื้อผ้าที่ใช้ป้องกัน ไม่สามารถหยุดเจาะรังสีแกมมา .พวกเขาจะผ่านเข้าไปในนั้น ดังนั้นมันเป็นภายนอกอันตรายที่ต้องการความสนใจเป็นพิเศษ
อีกหนึ่งคุณลักษณะของแต่ละคอลัมน์เป็นครึ่งชีวิต คือความยาวของเวลาที่ใช้สำหรับครึ่งหนึ่งของอะตอมกัมมันตรังสีในประชากรของสารกัมมันตรังสีสลายตัว . และฉันจะแสดงให้คุณเห็นในตัวอย่าง
[ เสียงออด ] จินตนาการเราได้ 100 อะตอมกัมมันตรังสี นั่งอยู่ที่นี่และหลังจากครึ่ง - หนึ่งของพวกเขาจะสลายไปเป็นสถานะมีเสถียรภาพมากขึ้น และเราก็จะได้ 50 แล้ว หลังจากครึ่งชีวิตอีกเราก็จะได้ 25 และหลังจากชีวิตอื่น เราก็จะได้ 12 , 6 และ 3 แล้ว 1 และในที่สุดทั้งหมดของอะตอม [ Bell ] กัมมันตรังสีที่เราเริ่มมีผุ ให้รัฐมีเสถียรภาพมากขึ้น
แล้วครึ่งชีวิตและแต่ละค่ามีครึ่งชีวิตเฉพาะของตัวเอง และกฎของทุกคอลัมน์ ว่า หลังจากเจ็ดชีวิตครึ่ง น้อยกว่าร้อยละ 1 เบอร์เดิมก็ยังอยู่ และครึ่งชีวิตนี้สามารถช่วงจากไมโครวินาทีถึงพันล้านปี ดังนั้นค่าครึ่งชีวิตแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับค่า .บางคนมีชีวิตที่สั้นมากครึ่ง– 50 –และบางส่วนได้นานครึ่งอาศัยอยู่ในวัดเป็นพันล้านปี
ให้คุณสองตัวอย่าง ส่วนใหญ่ใช้ในการแพทย์นิวเคลียร์สารกัมมันตรังสีมีครึ่งชีวิตสั้น เพราะเราไม่ต้องการพวกเขาในผู้ป่วยนาน เทคนีเชียม 99 ส่วนใหญ่จะใช้ในการถ่ายภาพรังสีการศึกษา มีครึ่งชีวิต 6 ชั่วโมงดังนั้นคุณสมบัติของรังสีที่มีครึ่งชีวิตสั้น ๆ ว่าเมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับการปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม หากมีเหตุการณ์ เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องในจุดพื้นที่หรือห้องพัก แต่ decontaminant มีครึ่งชีวิตสั้น นั่นหมายความว่าจะสลายตัวอย่างรวดเร็วจริงๆและหายไป ดังนั้นสิ่งที่มีหก‑ชั่วโมงครึ่งชีวิตหลังจาก 24 ชั่วโมง มากกว่าร้อยละ 90 จะหายไป
บนมืออื่น ๆ , ยูเรเนียมมีครึ่งชีวิตยาวมาก ครึ่งชีวิตของยูเรเนียม 238 4 ½พันล้านปี จำไว้ว่า นั่นคือกลุ่มคอลัมน์ที่เป็นส่วนหนึ่งของเปลือกโลก มันอยู่ในดินและหินของเรา ดังนั้น เรา ยัง มี มากมายอยู่ และในความเป็นจริงถ้าเราเอาตัวอย่างดินจากสวนหลังบ้านคุณจะพบยูเรเนียม 238 ในนั้น
ตอนนี้ก่อนที่เราจะปล่อยให้เรื่องของกัมมันตภาพรังสี หนึ่งจุดสุดท้ายที่ทำคือส้ม
มีสามประเภทของรังสีที่ให้ปิดโดยอะตอมกัมมันตรังสี : อนุภาคแอลฟาอนุภาคเบต้า หรือรังสีแกมมา .[ เสียง ] อะตอมกัมมันตรังสีอาจให้หนึ่งหรือมากกว่าของเหล่านี้ชนิดของรังสีเมื่อพวกเขาไปถึงการสลายกัมมันตรังสีถึงสถานะมีเสถียรภาพมากขึ้น ในคำอื่น ๆที่เป็นอะตอมกัมมันตรังสี อาจให้มีอนุภาคแอลฟา และรังสีแกมมา หรือพวกเขาอาจจะปล่อยอนุภาคเบต้าและแกมมาเรย์ หรือ อัลฟาอนุภาค มันขึ้นอยู่กับว่า . . . .
แต่ละชนิดของรังสี ( แอลฟา , เบต้าหรือแกมมา – มีสรรพคุณที่แตกต่างกันจะมีผลต่อวิธีที่เราสามารถตรวจสอบมันได้ และมันอาจส่งผลกระทบต่อเรา อนุภาคแอลฟามีย่อย‑อะตอมอนุภาคและพวกเขากำลังขนาดใหญ่สวย พวกเขาไม่ต้องเดินทางไกลมากในพื้นที่ เพราะมันชนอะตอมอื่น ๆ ช่วงของอัลฟาอนุภาคในอากาศได้ถึง 1 นิ้ว และเราสามารถป้องกันพวกเขาได้อย่างง่ายดายมาก พวกเขาสามารถจะถูกบล็อกโดยชิ้นส่วนของกระดาษ
แสดงว่าอนุภาคแอลฟาไม่ค่อยแสดงอันตรายภายนอกเรา ตราบใดที่อนุภาคแอลฟาอยู่ด้านนอกของร่างกายของเรา พวกเขาไม่สามารถเจาะผ่านเสื้อผ้าและพวกเขาไม่สามารถเจาะผ่านชั้นนอกของผิว ดังนั้น พวกเขาไม่ได้ทำร้ายเรา ตราบเท่าที่พวกเขาอยู่ข้างนอก แต่ก็อันตรายร้ายแรงภายใน [ เสียง ] ถ้าเราขึ้นเขา และพวกเขามาภายในร่างกายของเราแล้วอนุภาคแอลฟ่าสามารถทําลายเซลล์ของคุณ ดังนั้นมันเป็นความเสี่ยงอันตรายภายใน ไม่ใช่ภายนอก
อนุภาคบีตา พวกเขายังมีอนุภาค , รังสี มันคล้ายกันมากกับอิเล็กตรอน และเหล่านี้มีช่วงยาว พวกเขาสามารถไปหลายฟุตในอากาศและจะใช้เวลาบางทีนิ้วพลาสติกหรือดังนั้นเพื่อป้องกันอนุภาคเบต้า [ เสียง ] หลายของพวกเขาสามารถทะลุผ่านชั้นของเสื้อผ้าถ้าพวกเขาบนผิวหนังพวกเขาสามารถทำให้เกิดผิวหนังไหม้ . ดังนั้น อนุภาคเบต้าเป็นตัวแทนอันตรายภายนอกบนผิวหนัง เนื่องจากพวกเขาสามารถทะลุผ่านชั้นนอกของผิว แต่ยังอันตรายภายใน
รังสีแกมมามีช่วงยาว [ เสียง ] พวกเขาสามารถไปหลามากมายในอากาศ และใช้นิ้วหรือมากกว่าของตะกั่ว หลายนิ้ว ตะกั่ว บล็อกทั้งหมดและมันก็แน่นอน มีภัยจากภายนอก เพราะสามารถทะลุผ่านวัตถุ พวกเขาสามารถเจาะผ่านเสื้อผ้า พวกเขาจะเจาะผ่านพลาสติก เราค่อยคุยกันทีหลังว่า Responders แรกต้องระวัง เพราะป้องกันเสื้อผ้าของพวกเขาจะไม่ป้องกันการใช้รังสีแกมมา . มันจะนำไปสู่บล็อกเหล่านั้น
แต่ก็ยังสามารถเป็นอันตรายต่อภายในพวกเขากำลังมีภัยจากภายนอกอย่างชัดเจน แต่ถ้ากินเข้าไป , สูดดม , กัมมันตรังสีวัสดุที่ปล่อยรังสีแกมมาที่อาจจะเปิดเผยให้รังสีจากข้างใน . . . . . .
ตอนนี้ การตรวจจับและความแตกต่างของอนุภาคแอลฟาอนุภาคบีตา และรังสีแกมมาคือจริงค่อนข้างง่ายถ้าคุณมีเครื่องมือที่เหมาะสม ผมจะแสดงให้คุณเครื่องมือนี้โดยเฉพาะเป็นเครื่องมือที่ไกเกอร์มูลเลอร์ , ( gmt ) ด้วย แพนเค้กนี่ลักษณะของเครื่องมือ นี้เป็นอุปกรณ์อเนกประสงค์ที่ใช้กันทั่วไป และมีผู้ผลิตที่แตกต่างกันหลายอย่างที่ทำให้เหล่านี้ และสามารถตรวจสอบทั้งสามชนิด อัลฟา และเบต้าและรังสี , แกมมา มันถูกออกแบบมาสำหรับการปนเปื้อนบนพื้นผิวของอนุภาคเบต้า แต่อย่างที่ผมบอกมันสามารถตรวจสอบทั้งสามรูปแบบของรังสี .
และมีอุปกรณ์พิเศษเพิ่มเติมด้วย ผมมีเครื่องอยู่ที่เฉพาะสำหรับการตรวจหาอนุภาคแอลฟา ฉันอยากจะแสดงให้เห็นอนุภาคอัลฟ่า ผมจะใช้อุปกรณ์นี้โดยเฉพาะ งั้นเรามาเริ่มกัน ฉันมีแหล่งที่มาตรวจสอบด้วย แหล่งข้อมูลเหล่านี้มีปริมาณที่น้อยมากของวัสดุกัมมันตรังสีที่คงที่พื้นผิวดังนั้นพวกเขาไม่หลุดออกมา และฉันก็มาที่นี่เพื่อแสดงให้คุณ
ผมจะเริ่มด้วยอัลฟาอนุภาค และจริงสำหรับแหล่งที่มาของอนุภาคแอลฟา สิ่งที่มีที่นี่เป็นอะเมริเซียม 241 . อะเมริเซียม 241 เป็นนิวไคลด์รังสีที่มนุษย์สร้างขึ้น มันไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติในธรรมชาติ เราไม่พบตามธรรมชาติ มันคือรังสีที่มนุษย์สร้างขึ้น มักใช้ในเครื่องตรวจจับควันที่ใช้ในครัวเรือนโดยเฉพาะเพลงที่ฉันได้นี่มา จากเครื่องตรวจจับควันในครัวเรือน . ตอนนี้ คุณจะสงสัยว่าทำไมคุณมีคอเลสเตอรอล 241 ในเครื่องตรวจจับควัน . เหตุผลมันมีคู 241 ให้ปิดอนุภาคแอลฟา และอนุภาคแอลฟาเหล่านี้เปลี่ยนเป็นอิออนโมเลกุลของอากาศภายในเครื่องตรวจจับควัน และผู้ที่สร้างกระแสไฟฟ้าเล็กๆ
ดังนั้นเมื่อสูบเข้าไปในเครื่องตรวจจับควันอนุภาคควันแนบเหล่านี้ประจุ และทำลายปัจจุบัน จะปิดสัญญาณเตือนภัย มันเป็นอุปกรณ์ที่บอบบางมาก มีคู 241 ที่นี่ ผมเคยบอกว่า เราสามารถตรวจสอบได้กับทั้งสอง แต่ผมจะใช้เครื่องมือนี้โดยเฉพาะ และจำไว้ว่า อนุภาคแอลฟามีช่วงสั้น ๆในอากาศ และพวกเขาสามารถหยุดได้อย่างง่ายดายด้วยกระดาษดังนั้นเราต้องดูว่ามันจริง [ ปี๊บ ]
มีอนุภาคแอลฟาถูกปล่อยออกมาที่นี่ เห็นไหม ฉันไม่สามารถดูได้ที่นี่ แต่ถ้าฉันใส่มันขวาด้านบน [ ปี๊บ ] ถ้าผมย้ายไปขึ้นเครื่องนิด ๆหน่อย ๆเพราะฉันเกี่ยวกับนิ้วออก แล้วฉันก็ไม่เห็นมัน เพราะอนุภาคแอลฟามีช่วง จำกัด ในอากาศ พวกเขาสามารถหยุดในอากาศแบบนี้และตอนนี้ ถ้าฉันใส่มัน และถ้าผมใส่อยู่ด้านบนเหมือนที่คุณได้ยินนับ และเมื่อฉันใส่กระดาษด้านบนและด้านขวาด้านบนเลยครับ ฉันลื่นกระดาษออกมาแบบนี้ . . .
ดังนั้นกระดาษชิ้นนี้สามารถหยุดอนุภาคแอลฟา และเพื่อให้พวกเขาสามารถป้องกัน และนั่นหมายความว่าอนุภาคอัลฟ่าจะไม่มีภัยจากภายนอก สิ่งที่ฉันหมายถึงว่าหมายความว่า ครั้งแรกของทั้งหมด หากคุณมีมากของอนุภาคแอลฟาที่นี่ เค้าไม่ติดต่อเรา ดังนั้น พวกเขามีช่วงที่สั้นมากในอากาศ ถ้าเรามีเสื้อผ้าของเรา , พวกเขาไม่สามารถเจาะเสื้อผ้าของเรา และถ้าพวกเขาอยู่บนผิว พวกเขาไม่สามารถเจาะชั้นตายของผิวหนัง แต่พวกเขาจะ แน่นอน มี อันตราย ถ้าเราขึ้นได้ โดยได้รับการภายในของร่างกายของเรา
ตอนนี้ฉันจะแสดงรังสีเบต้า และเราจะใช้ Strontium 90 สำหรับอนุภาคบีตาแหล่ง [ ปี๊บ ] เพื่อให้คุณสามารถเห็นมันมีช่วงที่สูงกว่าอนุภาคแอลฟา เพราะผมยังเห็นอยู่เลย และไม่ควรทำกระดาษชิ้นนี้มาก Strontium 90 มีอนุภาคเบต้าค่อนข้างแรง ดังนั้นมันจะไปทางขวาผ่านกระดาษ แต่ตอนนี้ฉันสามารถป้องกันได้กับชิ้นส่วนของพลาสติก ที่นี่โล่พลาสติก ที่นี่คุณสามารถดูที่นี่
ดังนั้นฉันใส่พลาสติกขวาระหว่างแหล่งที่มาและตรวจนับแล้ว ดังนั้นนี้เป็นป้องกันที่มีประสิทธิภาพสำหรับอนุภาคเบต้า ดังนั้น อนุภาคเบต้า ทำให้ปัจจุบันมีภัยจากภายนอก เพราะแม้เสื้อผ้าจะเสนอบางป้องกันบางส่วนของอนุภาคเบต้า มีพลังสามารถผ่านเสื้อผ้าแต่ที่แน่ๆ ถ้าพวกมันบนผิวหนังพวกเขาสามารถผ่านชั้นนอกของผิว และทำให้ผิวเบิร์น และพวกเขาก็มีภัยภายใน
ตอนนี้ลองย้ายไปรังสีแกมมา . และแหล่งที่เรามีที่นี่คือ ซีเซียม - 137 . [ เตือน ] แน่นอนซีเซียม ( ตอนนี้บล็อก ซีเซียม ใช้ตะกั่วเพื่อป้องกันมัน ผมมี 2 แผ่นตะกั่ว มันอาจจะน้อยกว่า½นิ้วแล้วมาดูกันว่าผมจะเอาเรื่องนี้ลงได้ ผมจะใส่แบบนี้ [ ปี๊บ ] ดู ผมจะใส่–นี้มันไม่หายไปทั้งหมด มันตัดมัน แต่นั่นคือผลของตะกั่ว ดังนั้นมันต้องใช้ตะกั่วเพื่อป้องกันรังสีแกมมา . รังสีแกมมา เห็นได้ชัดว่ามีภัยจากภายนอก เพราะเช่น Responders แรก ถ้าพวกเขาแสดงในฉากและเสื้อผ้าที่ใช้ป้องกัน ไม่สามารถหยุดเจาะรังสีแกมมา .พวกเขาจะผ่านเข้าไปในนั้น ดังนั้นมันเป็นภายนอกอันตรายที่ต้องการความสนใจเป็นพิเศษ
อีกหนึ่งคุณลักษณะของแต่ละคอลัมน์เป็นครึ่งชีวิต คือความยาวของเวลาที่ใช้สำหรับครึ่งหนึ่งของอะตอมกัมมันตรังสีในประชากรของสารกัมมันตรังสีสลายตัว . และฉันจะแสดงให้คุณเห็นในตัวอย่าง
[ เสียงออด ] จินตนาการเราได้ 100 อะตอมกัมมันตรังสี นั่งอยู่ที่นี่และหลังจากครึ่ง - หนึ่งของพวกเขาจะสลายไปเป็นสถานะมีเสถียรภาพมากขึ้น และเราก็จะได้ 50 แล้ว หลังจากครึ่งชีวิตอีกเราก็จะได้ 25 และหลังจากชีวิตอื่น เราก็จะได้ 12 , 6 และ 3 แล้ว 1 และในที่สุดทั้งหมดของอะตอม [ Bell ] กัมมันตรังสีที่เราเริ่มมีผุ ให้รัฐมีเสถียรภาพมากขึ้น
แล้วครึ่งชีวิตและแต่ละค่ามีครึ่งชีวิตเฉพาะของตัวเอง และกฎของทุกคอลัมน์ ว่า หลังจากเจ็ดชีวิตครึ่ง น้อยกว่าร้อยละ 1 เบอร์เดิมก็ยังอยู่ และครึ่งชีวิตนี้สามารถช่วงจากไมโครวินาทีถึงพันล้านปี ดังนั้นค่าครึ่งชีวิตแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับค่า .บางคนมีชีวิตที่สั้นมากครึ่ง– 50 –และบางส่วนได้นานครึ่งอาศัยอยู่ในวัดเป็นพันล้านปี
ให้คุณสองตัวอย่าง ส่วนใหญ่ใช้ในการแพทย์นิวเคลียร์สารกัมมันตรังสีมีครึ่งชีวิตสั้น เพราะเราไม่ต้องการพวกเขาในผู้ป่วยนาน เทคนีเชียม 99 ส่วนใหญ่จะใช้ในการถ่ายภาพรังสีการศึกษา มีครึ่งชีวิต 6 ชั่วโมงดังนั้นคุณสมบัติของรังสีที่มีครึ่งชีวิตสั้น ๆ ว่าเมื่อเราพูดคุยเกี่ยวกับการปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม หากมีเหตุการณ์ เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องในจุดพื้นที่หรือห้องพัก แต่ decontaminant มีครึ่งชีวิตสั้น นั่นหมายความว่าจะสลายตัวอย่างรวดเร็วจริงๆและหายไป ดังนั้นสิ่งที่มีหก‑ชั่วโมงครึ่งชีวิตหลังจาก 24 ชั่วโมง มากกว่าร้อยละ 90 จะหายไป
บนมืออื่น ๆ , ยูเรเนียมมีครึ่งชีวิตยาวมาก ครึ่งชีวิตของยูเรเนียม 238 4 ½พันล้านปี จำไว้ว่า นั่นคือกลุ่มคอลัมน์ที่เป็นส่วนหนึ่งของเปลือกโลก มันอยู่ในดินและหินของเรา ดังนั้น เรา ยัง มี มากมายอยู่ และในความเป็นจริงถ้าเราเอาตัวอย่างดินจากสวนหลังบ้านคุณจะพบยูเรเนียม 238 ในนั้น
ตอนนี้ก่อนที่เราจะปล่อยให้เรื่องของกัมมันตภาพรังสี หนึ่งจุดสุดท้ายที่ทำคือส้ม
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Medical treadment
- ฉันมีอาหารแช่แข็งในตู้เย็นอุ่นกับไมโครเว
- You're cute inside and out you never fee
- อะไรอีก
- แนวครอบครัวญี่ปุ่น
- In comparison to the Iris treatment, abs
- ถ้าตื่นแล้วทักมาด้วย
- ฉันเล่นบาสได้ไม่ดี
- มากขึ้น
- How's your afternoon going?
- ฉันมีอาหารแช่แข็งในตู้เย็นอุ่นกับไมโครเว
- ฉันเกิดที่จังหวัดภูเก็ต
- The travel time We'll take you to find v
- จากกรุงเทพฯ ใช้ทางหลวงหมายเลข 35 (ถนนพระ
- 今天收到一封信很不錯!忍不住想傳給我的好友,這封信令人動容,教會人如何轉念 知足
- ผลการศึกษาวิจัยระหว่างประเทศพบว่า เด็กที
- I asked. Sorry. I'm tired with the exam
- The sanitary quality of the surimi will
- ทุ่งหญ้ากว้างสีเขียว
- Determination of Levels of Total Tannins
- มาฟิตแอนด์เฟิร์มกับผม
- ฉันเคยทำงานเป็นเลขานุการในบริษัทแห่งหนึ่
- บะหมี่เกี๊ยว
- SamhainHalloween, also known as All Hall
