of storage under MAP conditions. Wh

of storage under MAP conditions. When compared to the applied concentration, the O2 and CO2 deviations were smaller in packs with a 3:1 headspace than in those with a 1:1 headspace. Seydim, Acton, Hall, and Dawson (2006)
reported that the mean headspace compositions of ground ostrich meat packages during storage were 91.2±2.1% N2, 4.5±1.15% O2 and 4.3±1.05% CO2 in air and 9.1±3.1% N2, 76.6±2.7% O2 and 14.3±3.2% CO2 in O2 MA packs. Daly and Acton (2004) found minor changes in high O2 MA ground beef over 9 days storage. Similarly, Coventry et al. (1998) reported that the composition of MAP packs remained relatively stable over 6 weeks at −1 °C; but after at 4 °C an increase in CO2 levels was seen. In addition, Jakobsen and Bertelsen (2000) using a high ratio of headspace to meat (about 9:1) showed that headspace composition remained constant during the entire experiment except for samples stored at 8 °C where reduced oxygen levels (5–10% less) were observed on days 8 and 10, due to microbial
metabolism and/or endogenous biochemical reactions. Kennedy,
Buckley, and Kerry (2004) reported that oxygen concentrations in
2:1 and 1.5:1 headspace to meat volume ratio packs containing lamb
were significantly (Pb0.05) higher than in those in 1:1 ratio packs
after 3 days of storage. They reported that in hogget packs with a 2:1
ratio, oxygen concentrations were also significantly (Pb0.001) higher
than in packs with 1:1 and 1.5:1 (Pb0.01) ratios after 3, 6, 9, and
12 days of storage.
The headspace is dynamic, with CO2 dissolving in the meat and
being formed by tissue and bacterial respiration, with the consumption
of O2 (Gill, 1996). Thus higher headspaces to meat volume ratios
were more effective at buffering against such changes and so
maintaining the initial gas mix. The increase in CO2 was correlated
with the decrease in O2 concentration in the headspace.
Daun, Solberg, Franke, and Gilbert (1971) reported similar results
using MA packaged beef, and suggested the initial increase in CO2 was
due to tissue utilisation of O2 while the second increase corresponded
to microbial growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จัดเก็บภายใต้เงื่อนไขที่แผนที่ เมื่อเทียบกับความเข้มข้นที่ใช้ ความเบี่ยงเบนของ O2 และ CO2 ได้ในชุดมี headspace 3:1 กว่าในผู้ที่มี headspace 1:1 Seydim ราชดำเนินใน ฮอลล์ และดอว์สัน (2006)รายงานองค์ headspace หมายถึงแพคเกจเนื้อนกกระจอกเทศของพื้นดินระหว่างการเก็บรักษาได้ 91.2±2.1% N2, 4.5±1.15% O2 และ 4.3±1.05% CO2 ในอากาศและ 9.1±3.1% N2, 76.6±2.7% O2 และ 14.3±3.2% CO2 ในชุด O2 MA Daly และราชดำเนินใน (2004) พบแก้ไขเล็กน้อยในดิน O2 MA สูงเนื้อจัดเก็บกว่า 9 วัน ในทำนองเดียวกัน ทุน et al. (1998) รายงานว่า องค์ประกอบของแผนที่ชุดยังคงค่อนข้างมั่นคงกว่า 6 สัปดาห์ที่ −1 ° C แต่หลัง จากได้เห็นการเพิ่มขึ้นของระดับ CO2 ที่ 4 ° C นอกจากนี้ Jakobsen และ Bertelsen (2000) โดยใช้อัตราส่วนที่สูงของ headspace ไปเนื้อ (เกี่ยวกับ 9:1) พบว่าองค์ประกอบ headspace ที่คงที่ก่อนหน้าในระหว่างการทดลองทั้งหมดยกเว้นตัวอย่างที่เก็บไว้ที่ 8 ° C ที่ออกซิเจนลดระดับ (5-10% น้อยสุภัควัน 8 และ 10 เนื่องจากจุลินทรีย์เผาผลาญหรือ endogenous ปฏิกิริยาชีวเคมี เคนเนดี้Buckley และเคอร์รี่ (2004) รายงานว่า ออกซิเจนความเข้มข้นใน2:1 และ 1.5:1 headspace อัตราส่วนปริมาตรเนื้อแพ็คที่มีแกะได้อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) สูงกว่าในผู้ในอัตราส่วน 1:1 ชุดหลังจาก 3 วันของการจัดเก็บ พวกเขารายงานว่า ในชุด hogget มี 2:1อัตราส่วน ความเข้มข้นของออกซิเจนได้ยังอย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.001) สูงขึ้นกว่าในแพ็ค 1:1 และ 1.5:1 (Pb0.01) อัตราส่วนหลัง 3, 6, 9 และวันที่ 12 ของการจัดเก็บHeadspace มีไดนามิก กับ CO2 ยุบในเนื้อ และเกิดเนื้อเยื่อและการหายใจแบคทีเรีย มีปริมาณการใช้ของ O2 (เหงือก 1996) จึงให้อัตราส่วนของปริมาตรเนื้อสูง headspacesมีประสิทธิภาพมากขึ้นที่บัฟเฟอร์การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวและรักษาผสมก๊าซครั้งแรก เพิ่ม CO2 ถูก correlatedมีการลดลงในความเข้มข้นของ O2 ใน headspaceดอน Solberg, Franke กิลเบิร์ต (1971) และรายงานผลที่คล้ายกันใช้ MA บรรจุเนื้อ และ CO2 เพิ่มเริ่มต้นแนะนำเนื่องจากเนื้อเยื่ออิเล็กทรอนิคส์ของ O2 ในขณะที่เพิ่มสอง correspondedการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดเก็บข้อมูลภายใต้เงื่อนไขแผนที่ เมื่อเทียบกับความเข้มข้นของการประยุกต์ใช้ที่ O2 และ CO2 เบี่ยงเบนมีขนาดเล็กในแพ็คมี 3: 1 headspace กว่าในผู้ที่มี 1: 1 headspace Seydim แอ็กตั้นฮอลล์และดอว์สัน (2006)
รายงานว่าองค์ประกอบ headspace เฉลี่ยของแพคเกจเนื้อนกกระจอกเทศพื้นดินระหว่างการเก็บรักษา 91.2 ± 2.1% N2 4.5 ± 1.15% O2 และ 4.3 ± CO2 1.05% ในอากาศและ 9.1 ± 3.1% N2 , 76.6 ± 2.7% O2 และ 14.3 ± 3.2% CO2 ในแพ็ค O2 ซาชูเซตส์ เดลีและแอคตัน (2004) พบว่าการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในเนื้อสูงพื้น O2 MA 9 วันที่จัดเก็บ ในทำนองเดียวกันโคเวนทรีอัลเอต (1998) รายงานว่าองค์ประกอบของแพ็คแผนที่ยังคงค่อนข้างคงที่ในช่วง 6 สัปดาห์ที่ -1 องศาเซลเซียส แต่หลังจากที่ 4 ° C เพิ่มขึ้นในระดับ CO2 ถูกเห็น นอกจากนี้ Jakobsen และ Bertelsen (2000) โดยใช้อัตราส่วนสูงของ headspace เนื้อ (ประมาณ 9: 1) แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบ headspace คงที่ในช่วงการทดลองทั้งหมดยกเว้นสำหรับตัวอย่างที่เก็บไว้ที่ 8 องศาเซลเซียสลดลงที่ระดับออกซิเจน (5-10% น้อยกว่า) ถูกตั้งข้อสังเกตในวันที่ 8 และ 10
เนื่องจากจุลินทรีย์การเผาผลาญอาหารและ/ หรือปฏิกิริยาทางชีวเคมีภายนอก เคนเนดี้บัคลี่ย์และเคอร์ (2004) รายงานว่าความเข้มข้นของออกซิเจนใน 2: 1 และ 1.5: 1 headspace ที่จะแพ็คอัตราส่วนเนื้อแกะที่มีอย่างมีนัยสำคัญ(Pb0.05) สูงกว่าในผู้ที่อยู่ในที่ 1: แพ็ค 1 หลัง 3 วัน การเก็บรักษา พวกเขาได้รายงานว่าในแพ็ค hogget กับ 2: 1 อัตราส่วนความเข้มข้นของออกซิเจนได้อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.001) สูงกว่าในแพ็ค1: 1 และ 1.5: 1 (Pb0.01) อัตราส่วนหลังจากที่ 3, 6, 9, และ12 วันของการจัดเก็บ. headspace เป็นแบบไดนามิกที่มี CO2 ละลายในเนื้อสัตว์และถูกสร้างขึ้นโดยเนื้อเยื่อและการหายใจจากเชื้อแบคทีเรียที่มีการบริโภคของO2 (กิลล์ 1996) headspaces ดังนั้นอัตราส่วนที่สูงขึ้นปริมาณเนื้อมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการกำหนดบัฟเฟอร์กับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวและเพื่อให้การรักษาก๊าซผสมเริ่มต้น การเพิ่มขึ้นของ CO2 ที่มีความสัมพันธ์กับการลดความเข้มข้นของO2 ใน headspace ที่. Daun, เบิร์ก, Franke และกิลเบิร์ (1971) รายงานผลที่คล้ายกันโดยใช้แมสซาชูเซตเนื้อบรรจุและชี้ให้เห็นการเพิ่มขึ้นครั้งแรกในCO2 ได้อันเนื่องมาจากการใช้เนื้อเยื่อของในขณะที่O2 การเพิ่มขึ้นที่สองตรงต่อการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายใต้เงื่อนไขของการจัดเก็บแผนที่ เมื่อเทียบกับการใช้ความเข้มข้นของ O2 และ CO2 ส่วนเล็กในแพ็คมี 3 เฮดสเปซมากกว่าผู้ที่มีอัตราส่วน 1 : 1 เฮดสเปซ . seydim Acton , ห้องโถง , และ ดอว์สัน ( 2006 )
รายงานว่าหมายถึงองค์ประกอบของดินเนื้อนกกระจอกเทศชุดเฮดสเปซระหว่างการเก็บรักษาได้ 91.2 ± 2.1 % N2 , 4.5 ± 1.15 % O2 และ 4.3 ± 1.05 % CO2 ในอากาศและ 9.1 ± 3.1 % N2 76.6 ± , 27 % O2 และ 14.3 ± 3.2% CO2 ใน O2 มาแพ็ค ดาลี่ และ แอค ( 2004 ) พบการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยใน O2 มาสูง เนื้อดินกระเป๋ากว่า 9 วัน ในทำนองเดียวกัน โคเวนทรี et al . ( 2541 ) รายงานว่า องค์ประกอบของแผนที่ชุดค่อนข้างคงที่มากกว่า 6 สัปดาห์ที่− 1 ° C ; แต่หลังจากที่ 4 ° C เพิ่มขึ้นในระดับของ CO2 ถูกเห็น นอกจากนี้จาคอบเซ่น และ เบเตลเซน ( 2000 ) โดยใช้อัตราส่วนสูงของเฮดสเปซเนื้อ ( 9 : 1 ) พบว่าองค์ประกอบเฮดสเปซคงที่ในระหว่างการทดลองทั้งหมดยกเว้นสำหรับตัวอย่างที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 8 องศา C ที่ลดระดับออกซิเจน ( 5 – 10% น้อยกว่า ) พบว่าในวันที่ 8 และ 10 เนื่องจาก / เมแทบอลิซึม และจุลินทรีย์
หรือปฏิกิริยา ชีวเคมีภายใน . เคนเนดี ,
บัคลี่ย์และ เคอร์รี่ ( 2004 ) รายงานว่า ปริมาณออกซิเจนใน
2 : 1 และ 1.5 เฮดสเปซเนื้อแกะแพ็คที่มีอัตราส่วนปริมาตร
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0.05 ) สูงกว่าที่อัตรา 1 : 1 แพ็ค
หลังจาก 3 วันของการจัดเก็บ พวกเขารายงานว่าใน hogget แพ็คด้วยอัตราส่วน 2 : 1
, ออกซิเจนและความเข้มข้นอย่างมีนัยสำคัญ ( pb0.001 ) สูงกว่า
กว่าในแพ็คกับ 1 : 1 และ 1.5 ( pb0.01 ) อัตราส่วนหลังจาก 3 , 6 , 9และ

12 วันของการจัดเก็บ เฮดสเปซเป็นแบบไดนามิก กับ CO2 ที่ละลายในเนื้อและเนื้อเยื่อและแบคทีเรีย
ตั้งขึ้นโดยการหายใจ กับปริมาณของ O2
( เหงือก , 1996 ) ดังนั้น headspaces สูงกว่าเนื้อสัตว์ปริมาณอัตราส่วน
มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการป้องกันต่อต้านการเปลี่ยนแปลงเช่น การผสม ดังนั้น
แก๊สเบื้องต้น การเพิ่ม CO2 มีความสัมพันธ์
กับการลดลงของความเข้มข้นของ O2 ในเฮดสเปซ .
ดอนโซลเบิร์ก Franke , , , และ กิลเบิร์ต ( 1971 ) รายงานผลที่คล้ายกัน
ใช้มาบรรจุเนื้อ และแนะนำให้เพิ่มเริ่มต้นในคาร์บอนไดออกไซด์
เนื่องจากเนื้อเยื่อใช้ O2 ในขณะที่เพิ่มที่สองสอดคล้อง
การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์