Several of the 20th century’s most

Several of the 20th century’s most famous gas balloonists were based in Albuquerque, which is proud to be called the hot-air ballooning capital of the world. Among the adventurers who chalked up record long-distance gas flights were Ben Abruzzo, Maxie Anderson, and Larry Newman, who became the first to cross the Atlantic in their Double Eagle II. But the history of their sport has its roots in Europe in the 1700s, where several people experimented for years with the idea of putting people in flight. Gas ballooning finally took off in 1783, within months of the first-ever unmanned hot-air flight. This new science of aviation was born in France, about the same time the United States was wrapping up its War of Independence against England. Those first balloon builders, French papermakers Joseph and Etienne Montgolfier, used heated air to make their craft rise. Not fully understanding the principles of lighter-than-air flight, they thought smoke from a straw fire did the trick. From the date of an early public flight in 1783 -- with a balloon carrying a duck, a rooster, and a sheep -- hot-air balloons have been called the Montgolfier type. It took a real scientist, Parisian physicist Jacques A.C. Charles to figure out that other gases that are lighter than air should cause balloons to rise. He believed that hydrogen would work as a lifting gas, and he found engineers who could make fabric air-tight by rubberizing it. For Professor Charles’ first flight, which also was unmanned, it took three days to fill the balloon with hydrogen, but it finally flew to the cheers of a crowd in Paris. Gas balloons are still called the Charliere-type in honor of their developer.     Human flight began with a daring young man who had helped recover the animals from the Montgolfier flight – unharmed except for the rooster, whose wing may have been hurt during the rough landing in a tree. Jean Francois Pilatre de Rozier, working with a friend, the marquis D’Arlandes, convinced the skeptical French king to let them be the first human aeronauts. They took off on Nov. 21, 1783, and landed safely 25 minutes later. The dream of human flight had finally become a reality. Ten days later, Professor Charles flew in his gas balloon. He had already solved the most important problems of balloon flight. From his time until today, the tube under the balloon, called the appendix, would remain open in flight, and he added a valve that let pilots fly lower by letting gas out of the balloon. His Dec. 1, 1783, flight went 27 miles. Today’s gas balloonists use many of the professor’s methods, which included using sand for ballast.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลาย balloonists ก๊าซแห่งศตวรรษ 20 มีอยู่ในอัลเบอร์เคอร์กี ซึ่งเป็นความภูมิใจที่จะเรียกน้ำภาพยนตร์ระดับโลก ระหว่าง adventurers ที่ chalked ค่าแก๊สทางไกลบันทึก เที่ยวบินได้ในอาบรุ ซโซ Ben, Maxie แอนเดอร์สัน และแลร์รีนิ วแมน ที่กลายเป็นหนึ่งข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกใน II ของอินทรีคู่ แต่ประวัติของกีฬาของพวกเขามีความเชี่ยวในยุโรปใน 1700s เบื้องที่คนหลายปีด้วยความคิดในการวางคนในเที่ยวบิน ภาพยนตร์แก๊สสุดท้ายเอาออกใน 1783 เดือนบินน้ำแรกเคยไม่ ศาสตร์การบินนี้ใหม่เกิดในประเทศฝรั่งเศส เกี่ยวกับเวลาเดียวกันที่ประเทศสหรัฐอเมริกาถูกตัดค่าความสงครามอิสรภาพกับอังกฤษ สร้างที่บอลลูนครั้งแรก papermakers ฝรั่งเศสโจเซฟและมงก Etienne ใช้อุ่นอากาศให้ขึ้นยานของพวกเขา อย่างไม่เข้าใจหลักการบิน lighter-than-air พวกเขาคิดว่า ควันจากไฟไหม้ฟางไม่ได้หลอกลวง จากวันที่ของการบินสาธารณะใน 1783 -กับบอลลูนกำลังเป็ด ไก่ และแกะ - บอลลูนอากาศร้อนมีการเรียกชนิดมงก ใช้นักวิทยาศาสตร์ที่แท้จริง physicist ปารีสชาร์ลส์ชื่อ Jacques จะคิดออกที่อื่น ๆ ก๊าซที่เบากว่าอากาศควรทำบอลลูนจะเพิ่มขึ้น เขาเชื่อว่า ไฮโดรเจนจะทำงานเป็นแก๊สยก และเขาพบวิศวกรที่สามารถให้อากาศแน่นผ้า โดย rubberizing นั้น สำหรับศาสตราจารย์ชาร์ลส์เที่ยวบินแรก ซึ่งยัง มีไม่ ใช้เวลาสามวันเพื่อเติมบอลลูน ด้วยไฮโดรเจน แต่ในที่สุดอดีตการของฝูงชนในกรุงปารีส บอลลูนแก๊สจะยังคงเรียกแบบ Charliere ในเกียรติของนักพัฒนาของพวกเขา เที่ยวบินที่มนุษย์เริ่มต้น ด้วยอาจหาญหนุ่มผู้ช่วยกู้คืนสัตว์จากมงกบิน – ผจญเว้นระกา วิงซึ่งอาจถูกทำร้ายในระหว่างการขนย้ายสินค้าในการวางแผน ฌองรีสฟรนคอยส์ Pilatre de Rozier ทำงานกับเพื่อน D'Arlandes มาร์ควิส มั่นใจกษัตริย์ฝรั่งเศสแคลงใจให้พวกเขาสามารถ aeronauts คนแรก พวกเขาเอาออกบน 21 พฤศจิกายน 1783 และที่ดิน 25 นาทีภายหลังได้อย่างปลอดภัย ความฝันของมนุษย์บินได้ในที่สุดกลายเป็น จริง สิบวันต่อมา ศาสตราจารย์ชาร์ลส์บินในบอลลูนแก๊สของเขา นอกจากนี้เขาแล้วก็แก้ไขปัญหาสำคัญของการบินบอลลูน จากเวลาวันนี้ ท่อใต้บอลลูน ภาคผนวก เรียกว่าจะยังคงเปิดให้บริการในเที่ยวบิน และเขาเพิ่มวาล์วที่ช่วยให้นักบินบินต่ำกว่า โดยให้แก๊สออกจากบอลลูน 1 ธ.ค. 1783 บินของเขาไป 27 ไมล์ วันนี้แก๊ส balloonists ใช้หลายวิธีการของศาสตราจารย์ ซึ่งรวมการใช้ทรายสำหรับบัลลาสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายศตวรรษที่ 20 ของบอลลูนก๊าซที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคืออยู่ใน Albuquerque, ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจที่จะเรียกว่าบอลลูนอากาศร้อนเมืองหลวงของโลก ในบรรดานักผจญภัยที่ chalked ขึ้นบันทึกเที่ยวบินก๊าซทางไกลเป็นเบนอาบรุซโซแม็กซีนเดอร์สันและแลร์รี่นิวแมนที่กลายเป็นคนแรกที่จะข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกในอีเกิลคู่ของพวกเขาครั้งที่สอง แต่ประวัติศาสตร์ของกีฬาของพวกเขามีรากในยุโรปในยุค 1700 ที่หลายคนทดลองสำหรับปีที่มีความคิดในการวางคนในเที่ยวบิน บอลลูนก๊าซในที่สุดก็เอาออกใน 1783 ภายในเดือนของการบินอากาศร้อนครั้งแรกที่เคยหมดกำลังใจ นี้วิทยาศาสตร์ใหม่ของการบินที่เกิดในประเทศฝรั่งเศสในเวลาเดียวกันสหรัฐอเมริกาได้รับการห่อขึ้นของสงครามอิสรภาพกับอังกฤษ ผู้สร้างบอลลูนครั้งแรก, ฝรั่งเศส Papermakers และโจเซฟเอเตียน Montgolfier ใช้ลมร้อนที่จะทำให้งานฝีมือของพวกเขาเพิ่มขึ้น ไม่เต็มความเข้าใจหลักการของการบินเบากว่าอากาศที่พวกเขาคิดว่าควันจากไฟไหม้ฟางไม่หลอกลวง นับจากวันที่เที่ยวบินของประชาชนในช่วงต้น 1783 - มีบอลลูนถือเป็ดไก่และแกะ - บอลลูนอากาศร้อนได้รับการเรียกว่าชนิด Montgolfier มันต้องใช้เวลาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่แท้จริงฟิสิกส์ปารีสฌา AC ชาร์ลส์ที่จะคิดออกว่าก๊าซอื่น ๆ ที่มีน้ำหนักเบากว่าอากาศควรทำให้เกิดลูกโป่งจะเพิ่มขึ้น เขาเชื่อว่าจะทำงานไฮโดรเจนเป็นก๊าซยกและเขาก็พบว่าวิศวกรที่จะทำให้ผ้าเครื่องแน่นโดย rubberizing มัน สำหรับศาสตราจารย์ชาร์ลส์เที่ยวบินแรกที่ยังเป็นกำลังใจก็เอาสามวันเพื่อเติมเต็มบอลลูนกับไฮโดรเจน แต่ในที่สุดมันก็บินไปเชียร์ของฝูงชนในกรุงปารีส ลูกโป่งก๊าซจะเรียกว่ายังคง Charliere ชนิดในเกียรติของนักพัฒนาของพวกเขา เที่ยวบินของมนุษย์เริ่มต้นด้วยการเป็นชายหนุ่มที่กล้าหาญที่ได้ช่วยกู้คืนสัตว์จากเที่ยวบิน Montgolfier - อั​​นตรายยกเว้นไก่มีปีกอาจจะได้รับบาดเจ็บในระหว่างการเชื่อมโยงไปถึงหยาบในต้นไม้ Jean Francois Pilatre เด Rozier การทำงานร่วมกับเพื่อนมาร์ควิส D'Arlandes เชื่อกษัตริย์ฝรั่งเศสสงสัยเพื่อให้พวกเขาเป็นมนุษย์คนแรกที่ Aeronauts พวกเขาเอาออกเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 1783 และลงจอดอย่างปลอดภัย 25 นาทีต่อมา ความฝันของเที่ยวบินของมนุษย์ได้กลายเป็นความจริงในที่สุด สิบวันต่อมาศาสตราจารย์ชาร์ลบินในบอลลูนก๊าซของเขา เขาได้รับการแก้ไขแล้วปัญหาที่สำคัญที่สุดของการบินบอลลูน จากเวลาที่เขาอยู่จนถึงวันนี้ท่อภายใต้บอลลูนที่เรียกว่าภาคผนวกจะยังคงเปิดในเที่ยวบินและเขาเพิ่มวาล์วที่ช่วยให้นักบินบินต่ำโดยให้ก๊าซออกจากบอลลูน เขา 1 ธันวาคม 1783 เที่ยวบินไป 27 ไมล์ ก๊าซวันนี้บอลลูนใช้หลายวิธีของอาจารย์ซึ่งรวมถึงการใช้ทรายสำหรับบัลลาสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายศตวรรษที่ 20 ที่มีชื่อเสียงที่สุด balloonists ก๊าซที่อยู่ใน Albuquerque ที่ภูมิใจที่ได้เรียกอากาศร้อนบอลลูนเมืองหลวงของโลก ของนักผจญภัยที่ chalked ขึ้นบันทึกแก๊สทางไกลเที่ยวบินถูกเบนแคว้นอาบรุซโซ แม็กซี่ แอนเดอร์สัน และ ลาร์รี่ นิวแมน ที่เป็นครั้งแรกที่จะข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกใน Double Eagle IIแต่ประวัติศาสตร์ของกีฬาของพวกเขามีรากในยุโรปใน 1700s ที่หลายคนทดลองปีกับความคิดของคนอื่นในการบิน ลูกโป่งแก๊สก็เอาออกใน 1783 ภายในเดือนแรกตรงคนขับเครื่องบิน วิทยาศาสตร์ใหม่ของการบินเกิดในฝรั่งเศส เกี่ยวกับเวลาเดียวกันสหรัฐอเมริกาถูกห่อขึ้นของสงครามอิสรภาพจากอังกฤษแรกสร้างบอลลูน , ฝรั่งเศส papermakers โจเซฟและเทียน montgolfier ใช้อุ่นอากาศเพื่อให้ยานขึ้น ไม่เต็มความเข้าใจหลักการของเบากว่าอากาศการบิน พวกเขาคิดว่าควันจากหลอดไฟไม่หลอกลวง . จากวันที่มีเที่ยวบินแรกสาธารณะใน 1783 . . กับบอลลูนอุ้มเป็ด , ไก่ ,และแกะ -- ลูกโป่งอากาศร้อนได้รับการเรียกประเภท montgolfier . มันเอานักวิทยาศาสตร์ที่แท้จริงของกรุงปารีสนักฟิสิกส์ฌาคส์ เอซี ชาร์ล คิดออกว่า อื่น ๆก๊าซที่เบากว่าอากาศ จะทำให้เกิดบอลลูนขึ้น เขาเชื่อว่าไฮโดรเจนจะเป็นก๊าซยกน้ำหนัก และเขาได้พบวิศวกรที่สามารถทำให้อากาศผ้าแน่น โดย rubberizing . สำหรับเที่ยวบินแรกของศาสตราจารย์ ชาร์ลส์ "ซึ่งยังไม่มีคนขับ มันใช้เวลา 3 วัน จะเติมลูกบอลลูน ไฮโดรเจน แต่ในที่สุดมันก็จะบินไปเชียร์ของฝูงชนในปารีส ลูกโป่งแก๊สยังเรียกว่า charliere ประเภทในเกียรติของนักพัฒนาของพวกเขา     มนุษย์บินเริ่มต้นด้วยความกล้าหาญ ชายหนุ่มที่ช่วยกู้คืนจากสัตว์ montgolfier เที่ยวบิน–อันตรายยกเว้นไก่แจ้ที่มีปีกอาจได้รับบาดเจ็บระหว่างลงจอดที่ขรุขระในต้นไม้ ฌอง ฟรังซัวส์ เดอ โนซีเออร์ pilatre ทำงานกับเพื่อน , Marquis d'arlandes ประจักษ์กษัตริย์ฝรั่งเศสสงสัยเพื่อให้พวกเขาเป็น aeronauts มนุษย์ก่อน ออกเดินทางเมื่อวันที่ 21 , 1783 และลงจอดอย่างปลอดภัย 25 นาที ความฝันของการบินของมนุษย์ สุดท้าย ก็กลายเป็นจริง สิบวันต่อมาศาสตราจารย์ ชาร์ลส์ บินบอลลูนก๊าซของเขา เขาได้แก้ไขปัญหาที่สำคัญที่สุดของเที่ยวบินบอลลูน เวลาของเขาจนถึงวันนี้ ท่อภายใต้บอลลูนที่เรียกว่าไส้ติ่ง จะยังคงเปิดในการบิน และเพิ่มวาล์วให้นักบินบินต่ำ โดยปล่อยแก๊สออกจากบอลลูน ของเขา 1 ธันวาคม 1783 , เที่ยวบินไป 27 ไมล์วันนี้ balloonists แก๊สใช้หลายวิธีการของอาจารย์ ซึ่งรวมถึงการใช้ทรายสำหรับบัลลาสต์