Using the Flory-Huggins equation it

Using the Flory-Huggins equation it is possible to account for the equilibrium thermodynamic properties of polymer solutions, particularly the large negative deviations from Raoult's Law, phase-separation and fractionation behaviour, melting-point depressions in crystalline polymers, and swelling of networks. However, whilst the theory is able to predict general trends, precise agreement with experimental data is not achieved. The deficiencies of the theory result from the limitations both of the model and of the assumptions employed in its derivation. The use of a single type of lattice for pure solvent, pure polymer and their mixtures is unrealistic and requires there to be no volume change upon mixing. The mathematical procedure used to calculate the total number of possible conformations of a polymer molecule in the lattice does not exclude self-intersections of the chain, which clearly is physically unrealistic. Furthermore, the use of a mean-field approximation to facilitate this calculation for placement of a polymer molecule in a partly-filled lattice, is satisfactory only when the volume fraction, ¢2, of polymer is high. In view of this, Flory-Huggins theory is least satisfactory for dilute polymer solutions because the polymer molecules in such solutions are isolated from each other by regions of pure solvent, i.e. the segments are not uniformly distributed in the lattice. Additionally, the interaction parameter, X, introduced to account for the effects of contact interactions, is not a simple parameter. Equation (3.20) resulted from a recognition that X contains both enthalpy and entropy contributions, and X also has been shown to depend upon ¢2. Despite these shortcomings, Flory-Huggins lattice theory was a major step forward towards understanding the thermodynamics of polymer solutions, and is the basis of many other theories. The theory will be developed further in subsequent sections since the relationships obtained are instructive, though the above limitations must be borne in mind when applying the resulting equations. Some of the more refined theories developed since the advent of Flory-Huggins lattice theory will be given brief consideration, but in general are beyond the scope of this book.
3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้สมการ Flory Huggins เป็นบัญชีคุณสมบัติทางอุณหพลศาสตร์สมดุลของพอลิเมอร์โซลูชั่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใหญ่ลบความเบี่ยงเบนจากกฎหมายของ Raoult พฤติกรรมระยะแยกและแยกส่วน ทรายจุดละลายผลึกโพลิเมอร์ การบวมของเครือข่าย อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ทฤษฎีที่จะสามารถทำนายแนวโน้มทั่วไป ข้อตกลงที่ชัดเจนกับข้อมูลทดลองไม่ทำ ทรงของทฤษฎีที่เกิดจากข้อจำกัดทั้งรูปแบบ และสมมติฐานที่ว่าจ้างในการมา ใช้ของโครงตาข่ายประกอบสำหรับพอลิเมอร์บริสุทธิ์ ตัวทำละลายบริสุทธิ์และส่วนผสมของไม่เป็น และต้องมี ไม่เปลี่ยนแปลงปริมาตรเมื่อผสม กระบวนการทางคณิตศาสตร์ที่ใช้ในการคำนวณจำนวนรวมของ conformations เป็นไปได้ของโมเลกุลพอลิเมอร์ในโครงตาข่ายประกอบแยกแยกตนเองของ ซึ่งเป็นร่างกายไม่ชัดเจน นอกจากนี้ ใช้ประมาณฟิลด์หมายความว่าเพื่อความสะดวกในการคำนวณนี้สำหรับตำแหน่งของโมเลกุลพอลิเมอร์ในโครงตาข่ายประกอบเติมบางส่วน มีเฉพาะเมื่อเป็นที่พอใจปริมาณเศษ หมายเลข 2 ของพอลิเมอร์จะสูง มุมมองนี้ ทฤษฎี Flory Huggins คือพอใจน้อยที่สุดสำหรับโซลูชั่นโพลีเมอร์ dilute เนื่องจากโมเลกุลพอลิเมอร์ในโซลูชั่นดังกล่าวแยกต่างหากจากกันตามภูมิภาคของตัวทำละลายบริสุทธิ์ เช่นเซ็กเมนต์ไม่สม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงกระจายในโครงตาข่ายประกอบ นอกจากนี้ การโต้ตอบพารามิเตอร์ X นำบัญชีสำหรับผลของการติดต่อโต้ตอบ ไม่ใช่พารามิเตอร์อย่างง่าย สมการ (3.20) เป็นผลมาจากการรู้ว่า X ประกอบด้วยความร้อนแฝงและเอนโทรปีผลงาน และ X ยังมีการแสดงจะขึ้นเลข 2 แม้ มีการแสดงเหล่านี้ Flory Huggins โครงตาข่ายประกอบทฤษฎีสำคัญก้าวไปข้างหน้าการศึกษาอุณหพลศาสตร์ของพอลิเมอร์โซลูชั่น และเป็นพื้นฐานของทฤษฎีอื่น ๆ ทฤษฎีที่จะพัฒนาเพิ่มเติมในภายหลัง เนื่องจากความสัมพันธ์ที่ได้รับจะให้คำแนะนำ แม้ว่าข้อจำกัดข้างต้นต้องจะแบกรับทราบเมื่อใช้สมการผลลัพธ์ บางทฤษฎีสลวยยิ่งขึ้นพัฒนาตั้งแต่ถือกำเนิดทฤษฎีโครงตาข่ายประกอบ Flory Huggins จะได้รับพิจารณาโดยสังเขป แต่โดยทั่วไป อยู่นอกเหนือขอบเขตของหนังสือเล่มนี้ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้สมการ Flory-ฮักกินส์ก็เป็นไปได้ในการบัญชีสำหรับคุณสมบัติทางอุณหพลศาสตร์สมดุลของการแก้ปัญหาลิเมอร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเบี่ยงเบนเชิงลบที่มีขนาดใหญ่จาก Raoult กฎหมายของการแยกเฟสและพฤติกรรมแยกหดหู่ละลายจุดในโพลิเมอร์ผลึกและบวมของเครือข่าย อย่างไรก็ตามในขณะที่ทฤษฎีนี้ก็คือความสามารถในการคาดการณ์แนวโน้มทั่วไปข้อตกลงแม่นยำด้วยข้อมูลการทดลองนั้นไม่สามารถทำได้ ข้อบกพร่องของทฤษฎีผลจากข้อ จำกัด ทั้งสองรูปแบบและข้อสมมติฐานที่ใช้ในแหล่งที่มาของ การใช้เป็นชนิดเดียวของตาข่ายสำหรับตัวทำละลายบริสุทธิ์พอลิเมอบริสุทธิ์และสารผสมของพวกเขาจะไม่สมจริงและต้องจะมีการเปลี่ยนแปลงปริมาณไม่เมื่อผสม ขั้นตอนการทางคณิตศาสตร์ที่ใช้ในการคำนวณจำนวน conformations เป็นไปได้ของโมเลกุลพอลิเมอในตาข่ายไม่ได้ยกเว้นแยกตัวเองของห่วงโซ่ที่ชัดเจนจะไม่สมจริงร่างกาย นอกจากนี้การใช้งานของการประมาณค่าเฉลี่ยของสนามเพื่ออำนวยความสะดวกการคำนวณตำแหน่งของโมเลกุลพอลิเมอในตาข่ายส่วนหนึ่งที่เต็มไปด้วยนี้เป็นที่น่าพอใจก็ต่อเมื่อส่วนปริมาณ¢ 2 ของพอลิเมอสูง ในมุมมองนี้ทฤษฎี Flory-ฮักกินส์เป็นอย่างน้อยที่น่าพอใจสำหรับการแก้ปัญหาพอลิเมอเจือจางเนื่องจากโมเลกุลของพอลิเมอในการแก้ปัญหาดังกล่าวจะถูกแยกออกจากกันโดยภูมิภาคของตัวทำละลายบริสุทธิ์เช่นกลุ่มจะไม่กระจายอย่างสม่ำเสมอในตาข่าย นอกจากนี้พารามิเตอร์ปฏิสัมพันธ์, X, แนะนำให้รู้จักกับบัญชีสำหรับผลกระทบของการมีปฏิสัมพันธ์ที่ติดต่อไม่ได้เป็นพารามิเตอร์ที่เรียบง่าย สมการ (3.20) ผลจากการรับรู้ที่มี X เอนทัลปีและผลงานของเอนโทรปีและ X ยังได้รับการแสดงที่จะขึ้นอยู่กับ¢ 2 แม้จะมีข้อบกพร่องเหล่านี้ Flory-ฮักกินส์ทฤษฎีตาข่ายเป็นขั้นตอนสำคัญไปข้างหน้าต่อการทำความเข้าใจอุณหพลศาสตร์ของการแก้ปัญหาลิเมอร์และเป็นพื้นฐานของทฤษฎีอื่น ๆ อีกมากมาย ทฤษฎีที่จะมีการพัฒนาต่อไปในส่วนที่ตามมาตั้งแต่ความสัมพันธ์ที่ได้ให้คำแนะนำที่มี แต่ข้อ จำกัด ดังกล่าวข้างต้นจะต้องเป็นพาหะในใจเมื่อใช้สมการที่เกิดขึ้น บางส่วนของทฤษฎีการกลั่นมากขึ้นการพัฒนาตั้งแต่การถือกำเนิดของทฤษฎีตาข่าย Flory-ฮักกินส์จะได้รับการพิจารณาสั้น ๆ แต่โดยทั่วไปอยู่นอกเหนือขอบเขตของหนังสือเล่มนี้.
3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ฟลอรี่ฮักกินส์สมการมันเป็นไปได้เพื่อให้บัญชีสมดุล thermodynamic คุณสมบัติของโพลิเมอร์เหลว โดยเฉพาะเชิงลบมากเบี่ยงเบนจากราอุลต์ของกฎหมาย การแยกเฟส และพฤติกรรมการแยก , จุดหลอมเหลว depressions ในพอลิเมอร์ผลึก และการบวมของเครือข่าย อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ทฤษฎีได้ทำนายแนวโน้มทั่วไปแม่นยำสอดคล้องกับข้อมูลที่ไม่ประสบความสำเร็จ ข้อบกพร่องของทฤษฎีผลจากข้อ จำกัด ทั้งในรูปแบบของสมมติฐานที่ใช้ในการ . ส่วนที่ใช้เป็นชนิดเดียวของแลตทิซพอลิเมอร์ผสมตัวทำละลายบริสุทธิ์ บริสุทธิ์และพวกเขาจะไม่สมจริง และต้องไม่มีปริมาณการเปลี่ยนแปลงเมื่อมีการผสมกระบวนการทางคณิตศาสตร์ที่ใช้ในการคำนวณจำนวนของโครงสร้างที่เป็นไปได้ของโพลิเมอร์โมเลกุลในขัดแตะไม่แยกตนเองทางแยกของห่วงโซ่ที่ชัดเจนสมจริงทางกายภาพ นอกจากนี้ การใช้ข้อมูลเพื่อความสะดวกในการคำนวณค่าเฉลี่ยประมาณนี้สำหรับตำแหน่งของโพลิเมอร์ โมเลกุลในเต็มบางส่วนขัดแตะอยู่ในระดับที่น่าพอใจ แต่เมื่อปริมาณเศษ¢ 2 ของโพลิเมอร์สูง ในมุมมองของนี้ทฤษฎีฟลอรี่ฮักกินส์เป็นที่น่าพอใจก็เจือจางของโพลิเมอร์เหลว เพราะโพลิเมอร์ โมเลกุลในโซลูชั่นดังกล่าวจะแยกจากแต่ละภูมิภาคอื่น ๆของตัวทำละลายบริสุทธิ์ โดย คือ ส่วนที่เป็นจุดกระจายในตาข่าย นอกจากนี้ ระหว่างตัวแปร X