Regarding the review of laptop-base

Regarding the review of laptop-based programs, Zucker and Light (2009) believed that school programs integrating laptops into schools have a positive impact on student learning. However, they also believed that laptop use did not achieve
the goals of increasing higher-level thinking and transformation of classroom teaching methods. Penuel (2006) reviewed 30 studies that examined the usage of laptops with wireless connectivity in one-to-one computer programs. Those studies
found that students most often used the laptops to do homework, take notes, and finish assignments. General-purpose software such as word processors, web browsers, and presentation software were relatively common. Bebell and
O'Dwyer (2010) examined four different empirical studies of laptop programs in schools. They discovered that in most schools participating in one-to-one programs there were significant increases in grade-point averages or standardized tests
of student achievement, relative to schools that did not provide such programs. In addition, they found that most students used their laptops to write, browse the Internet, make presentations, do homework, or take tests. Furthermore, teachers
made more changes to their teaching methods when they had increased opportunities to use laptops. Students participating in one-to-one programs also had a deeper engagement with what they were learning when compared to control
groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับการตรวจแล็ปท็อปใช้โปรแกรม Zucker และแสง (2009) เชื่อว่า โปรแกรมโรงเรียนบูรณาการแล็ปท็อปในโรงเรียนที่มีผลบวกบนนักเรียนเรียนรู้ อย่างไรก็ตาม พวกเขายังเชื่อว่า ไม่ได้ใช้แล็ปท็อปเป้าหมายเพิ่มมากขึ้นความคิดและการเปลี่ยนแปลงของวิธีการสอนห้องเรียนสูงกว่า Penuel (2006) สอบทาน 30 ศึกษาที่ถูกระงับการใช้งานของแล็ปท็อป มีการเชื่อมต่อไร้สายในโปรแกรมคอมพิวเตอร์ตัวต่อตัว การศึกษาเหล่านั้นพบว่า นักเรียนส่วนใหญ่มักจะใช้แล็ปท็อปที่ทำการบ้าน หมายเหตุ และงามในกำหนด ซอฟต์แวร์ใช้งานทั่วไปเช่นประมวลผลคำ เว็บเบราว์เซอร์ และซอฟต์แวร์การนำเสนอได้บ่อย Bebell และO'Dwyer (2010) เป็นการตรวจสอบสี่การศึกษาเชิงประจักษ์ที่แตกต่างกันโปรแกรมแล็ปท็อปในโรงเรียน พวกเขาค้นพบว่า ในโรงเรียนส่วนใหญ่ที่เข้าร่วมในโปรแกรมตัวต่อตัว มีงมากเพิ่มค่าเฉลี่ยระดับคะแนนหรือการทดสอบตามมาตรฐานความสำเร็จนักเรียน สัมพันธ์กับโรงเรียนที่ไม่มีโปรแกรมดังกล่าว นอกจากนี้ พวกเขาพบว่า นักเรียนส่วนใหญ่ใช้แล็ปท็อปเพื่อเขียน อินเตอร์เน็ต นำเสนอ ทำการบ้าน หรือทำข้อสอบ นอกจากนี้ ครูเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมวิธีการสอนของพวกเขาเมื่อพวกเขาเพิ่มขึ้นโอกาสในการใช้แล็ปท็อป นักเรียนที่เข้าร่วมในโปรแกรมตัวต่อตัวยังมีการสู้รบที่ลึกซึ้งกับสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้เมื่อเปรียบเทียบกับการควบคุมกลุ่มนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับความคิดเห็นของโปรแกรมแล็ปท็อปที่ใช้ซูเกอร์และแสง (2009) เชื่อว่าโปรแกรมโรงเรียนการบูรณาการเข้าไปในโรงเรียนแล็ปท็อปมีผลกระทบในเชิงบวกต่อการเรียนรู้ของนักเรียน แต่พวกเขายังเชื่อว่าการใช้งานแล็ปท็อปไม่บรรลุ
เป้าหมายของการเพิ่มความคิดระดับสูงและการเปลี่ยนแปลงของวิธีการสอนในชั้นเรียน เปนูเอล (2006) การทบทวนการศึกษา 30 ที่ตรวจสอบการใช้งานแล็ปท็อปที่มีการเชื่อมต่อไร้สายในโปรแกรมคอมพิวเตอร์แบบหนึ่งต่อหนึ่ง การศึกษาเหล่านั้น
พบว่านักเรียนส่วนใหญ่มักจะใช้แล็ปท็อปที่จะทำบ้านจดบันทึกและการกำหนด Fi Nish ซอฟแวร์เพื่อใช้งานทั่วไปเช่นการประมวลผลคำเว็บเบราเซอร์และซอฟต์แวร์ที่นำเสนอค่อนข้างที่พบบ่อย Bebell และ
ของ Dwyer (2010) ตรวจสอบสี่การศึกษาเชิงประจักษ์ที่แตกต่างกันของโปรแกรมแล็ปท็อปในโรงเรียน พวกเขาค้นพบว่าในโรงเรียนส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในหนึ่งต่อหนึ่งโปรแกรมที่มีนัยสำคัญเพิ่มขึ้น Fi ลาดเทในค่าเฉลี่ยเกรดจุดหรือการทดสอบมาตรฐาน
ผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนเทียบกับโรงเรียนที่ไม่ได้ให้โปรแกรมดังกล่าว นอกจากนี้พวกเขาพบว่านักเรียนส่วนใหญ่ใช้แล็ปท็อปของพวกเขาที่จะเขียนท่องอินเทอร์เน็ตให้นำเสนอทำการบ้านหรือใช้การทดสอบ นอกจากนี้ครูผู้สอน
ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงมากขึ้นเพื่อการเรียนการสอนของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้เพิ่มขึ้นโอกาสที่จะใช้แล็ปท็อป นักเรียนที่เข้าร่วมในโปรแกรมแบบหนึ่งต่อหนึ่งยังมีความผูกพันลึกซึ้งกับสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้เมื่อเทียบกับการควบคุม
กลุ่ม