This thesis adds to the field of Ap

This thesis adds to the field of Applied Cognitive Linguistics by testing
empirically the effectiveness of Cognitive Grammar L1 pedagogy (particularly
with English and/or composition classrooms). Using the cognitive linguistics
theory of boundedness, which explains both the count/mass distinction and the
perfective and progressive tenses, students are given either Traditional Grammar
instruction or Cognitive Grammar instruction and are then tested on explicit
measures. Their performance is gauged by multiple comparisons over a period of
several weeks. Moreover, these models of instruction are built within the
framework of the grammar mini-lesson supported by Calkins (1986) and Weaver
(1996). Hence, both are in line with current thinking about the role of grammar
in the composition classroom. This thesis does not make the case for teaching
grammar, but instead makes the case for the use of Cognitive Grammar pedagogy
over Traditional Grammar pedagogy. That is, if grammar is taught at all, the
cognitive method should be used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยานิพนธ์นี้จะเพิ่มด้านการประยุกต์องค์ความรู้ภาษาศาสตร์โดยการทดสอบ
สังเกตุความมีประสิทธิผลของความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์ L1 การเรียนการสอน (โดยเฉพาะ
ภาษาอังกฤษและ / หรือห้องเรียนองค์ประกอบ) โดยใช้ภูมิปัญญาภาษาศาสตร์
ทฤษฎีของ boundedness ซึ่งจะอธิบายทั้งนับ / ความแตกต่างของมวลและ
เพอร์เฟกาลและความก้าวหน้านักเรียนจะได้รับทั้งแบบดั้งเดิมไวยากรณ์
การเรียนการสอนหรือการเรียนการสอนความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์และได้รับการทดสอบแล้วบนอย่างชัดเจน
มาตรการ ประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขาจะประเมินโดยเปรียบเทียบหลายช่วงเวลาของ
หลายสัปดาห์ นอกจากนี้รูปแบบการเรียนการสอนเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นภายใน
กรอบของไวยากรณ์บทเรียนการสนับสนุนโดย Calkins (1986) และผู้ประกอบการ
(1996) ดังนั้นทั้งสองมีความสอดคล้องกับการคิดในปัจจุบันเกี่ยวกับบทบาทของไวยากรณ์
ในห้องเรียนองค์ประกอบ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ไม่ได้ทำให้กรณีสำหรับการเรียนการสอน
ไวยากรณ์ แต่แทนที่จะทำให้กรณีการใช้ความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์การเรียนการสอน
มากกว่าการเรียนการสอนแบบดั้งเดิมไวยากรณ์ นั่นคือถ้าไวยากรณ์การเรียนการสอนในทุก
วิธีการองค์ความรู้ที่ควรจะใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ เพื่อเพิ่มทางด้านภาษาศาสตร์ประยุกต์โดยการทดสอบผลของการใช้ไวยากรณ์ภาษาไทยครุศาสตร์ ( โดยเฉพาะกับภาษาอังกฤษและ / หรือองค์ประกอบห้องเรียน ) ใช้ภาษาศาสตร์ปัญญาทฤษฎีมีขอบเขต ซึ่งอธิบายทั้งนับ / มวลความแตกต่างและกาลและมีความก้าวหน้า นักเรียนจะได้รับทั้งไวยากรณ์ดั้งเดิมหรือการสอนการเรียนการสอนไวยากรณ์ การคิดและจะทดสอบที่ชัดเจนมาตรการ งานของพวกเขาคือโดยการเปรียบเทียบดังกล่าวหลายช่วงเวลาหลายสัปดาห์ นอกจากนี้ รูปแบบของการ สร้าง ภายในกรอบของมินิ ไวยากรณ์บทเรียนที่ได้รับการสนับสนุน โดยแคลคินส์ ( 1986 ) และวีเวอร์( 1996 ) ดังนั้น ทั้งสอดคล้องกับปัจจุบันคิดเกี่ยวกับบทบาทของไวยากรณ์ในองค์ประกอบของชั้นเรียน วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ไม่ได้ทำให้กรณีสำหรับสอนไวยากรณ์ แต่ทำให้กรณีสำหรับการใช้ความรู้ไวยากรณ์การสอนมากกว่าการสอนไวยากรณ์ดั้งเดิม นั่นคือ ถ้าไวยากรณ์สอนเลยวิธีการรับรู้ ควรใช้