Van Gogh started the first version

Van Gogh started the first version during mid October 1888 while staying in Arles, and explained his aims and means to his brother Theo:

This time it simply reproduces my bedroom; but colour must be abundant in this part, its simplification adding a rank of grandee to the style applied to the objects, getting to suggest a certain rest or dream. Well, I have thought that on watching the composition we stop thinking and imagining. I have painted the walls pale violet. The ground with checked material. The wooden bed and the chairs, yellow like fresh butter; the sheet and the pillows, lemon light green. The bedspread, scarlet coloured. The window, green. The washbasin, orangey; the tank, blue. The doors, lilac. And, that is all. There is not anything else in this room with closed shutters. The square pieces of furniture must express unswerving rest; also the portraits on the wall, the mirror, the bottle, and some costumes. The white colour has not been applied to the picture, so its frame will be white, aimed to get me even with the compulsory rest recommended for me. I have depicted no type of shade or shadow; I have only applied simple plain colours, like those in crêpes.[2]
Van Gogh included sketches of the composition in this letter as well as in a letter to Gauguin, written slightly later.[3] In the letter, Van Gogh explained that the painting had come out of a sickness that left him bedridden for days.[4] This version has on the wall to the right miniatures of Van Gogh's portraits of his friends Eugène Boch and Paul-Eugène Milliet. The portrait of Eugène Boch is called The Poet and the portrait of Paul Eugène Milliet is called The Lover.[5][6

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตู้เซฟเริ่มรุ่นแรกในช่วงกลางเดือน 1888 ตุลาคมในอาร์ลส์ และอธิบายจุดมุ่งหมายและวิธีการของเขากับน้องที:เวลานี้มันก็คมห้องนอนของฉัน แต่สีต้องมากในส่วนนี้ รวบตัวเพิ่มลำดับแกรนด์ดีแบบที่ใช้กับวัตถุ การแนะนำส่วนที่เหลือหรือความฝันบางอย่าง ดี มีคิดที่ในองค์ประกอบที่เราหยุดคิดและ imagining ชม ผมได้ทาสีผนังม่วงอ่อน พื้นดินกับวัสดุที่เลือก เตียงไม้และเก้าอี้ สีเหลืองคล้ายเนยสด แผ่นงานและหมอน สีเขียวมะนาว ห่ม สการ์เล็ตสี หน้าต่าง สีเขียว ฟิค orangey ตัวถัง สีน้ำเงิน ประตู รีแลกซ์ ก ที่มีทั้งหมด ไม่มีอะไรในห้องนี้มีบานเกล็ดปิด ชิ้นส่วนขนาดของเฟอร์นิเจอร์ต้องด่วนเหลือ unswerving นอกจากนี้ภาพ บนผนัง กระจก ขวด เครื่องแต่งกายบางอย่าง สีขาวยังไม่ถูกใช้รูปภาพ เพื่อของเฟรมจะขาว มุ่งรับฉันกับเหลือคิดที่แนะนำสำหรับฉัน ฉันได้แสดงชนิดไม่มีสีหรือเงา ฉันได้ใช้ง่ายสีธรรมดา เช่นใน crêpes เท่านั้น [2]ตู้เซฟรวมร่างขององค์ประกอบในจดหมายนี้เช่นในจดหมายเพื่อลโกแก็ง เขียนเล็กน้อยในภายหลัง [3] ในจดหมาย ตู้เซฟอธิบายว่า ภาพมาจากโรคที่เหลือเขานอนแบบวัน [4] รุ่นนี้มีบนผนังให้เดียวด้านขวาของตู้เซฟภาพของเพื่อนของ Eugène Boch และ Paul Eugène Milliet ภาพเหมือนของ Eugène Boch เรียกว่ากวี และภาพเหมือนของ Paul Eugène Milliet เรียกว่าที่รัก [5] [6

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟานก็อกฮ์เริ่มต้นรุ่นแรกในช่วงกลางเดือนตุลาคม 1888 ขณะที่อยู่ในอาร์ลส์และอธิบายจุดมุ่งหมายของเขาและหมายถึงพี่ชายของเขาธีโอ: เวลามันก็พันธุ์ห้องนอนของฉันนี้; สี แต่ต้องมากมายในส่วนนี้เข้าใจง่ายของการเพิ่มยศ Grandee กับรูปแบบที่ใช้กับวัตถุที่ได้รับการแนะนำบางส่วนที่เหลือหรือความฝัน ดีฉันมีความคิดว่าในการดูองค์ประกอบเราหยุดคิดและจินตนาการ ฉันได้ทาสีผนังสีม่วงอ่อน พื้นดินด้วยวัสดุการตรวจสอบ เตียงไม้และเก้าอี้สีเหลืองเช่นเนยสด แผ่นและหมอนที่แสงสีเขียวมะนาว ผ้าคลุมเตียง, สีแดงเข้มสี หน้าต่าง, สีเขียว อ่างล้างหน้าส้ม; ถังสีฟ้า ประตู, ม่วง และนั่นคือทั้งหมดที่ ไม่มีสิ่งอื่นที่อยู่ในห้องนี้มีบานประตูหน้าต่างปิด ชิ้นที่สองของเฟอร์นิเจอร์ส่วนที่เหลือจะต้องแสดงความมั่นคง; นอกจากนี้ยังมีภาพวาดบนผนังกระจกขวดและเครื่องแต่งกายบาง สีขาวยังไม่ได้ถูกนำไปใช้ภาพดังนั้นกรอบของมันจะเป็นสีขาวมีวัตถุประสงค์เพื่อรับฉันแม้จะมีส่วนที่เหลือได้รับคำสั่งที่แนะนำสำหรับฉัน ฉันมีภาพประเภทของสีเงาหรือไม่; ผมได้นำมาใช้สีธรรมดาง่ายเช่นผู้ที่อยู่ในเครป. [2] ฟานก็อกฮ์รวมภาพวาดขององค์ประกอบในจดหมายฉบับนี้เช่นเดียวกับในจดหมายถึงโกแกงเขียนเล็กน้อยในภายหลัง. [3] ในจดหมายฟานก็อกฮ์อธิบายว่า ภาพที่ได้ออกมาจากความเจ็บป่วยที่เหลือเขาล้มป่วยในวัน. [4] รุ่นนี้มีบนผนังเพื่อเพชรประดับด้านขวาของภาพวาดของแวนโก๊ะของเพื่อนของเขาEugène Boch และพอล-Eugène Milliet ภาพของEugène Boch ที่เรียกว่ากวีและภาพของพอลEugène Milliet ที่เรียกว่ารัก. [5] [6