Methods: Participants were 52 indiv

Methods: Participants were 52 individuals diagnosed with PTSD.Baseline and follow-up assessments were 13 to 15 months apart.
Defeat and entrapment were conceptualized and analyzed as a unique construct (defeat/entrapment) in this study. Multiple regression analysis was applied to examine the predictive effects of defeat/entrapment on suicidal ideation. Results: Defeat/entrapment scores predicted changes in the levels of suicidal ideation at follow-up while controlling for baseline suicidal ideation, PTSD severity, comorbid depressive symptoms, and hopelessness. Conclusions: These outcomes provide support to contemporary models of suicidality that suggest that defeat/entrapment is a strong predictor of suicidality in PTSD.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการ: ผู้เข้าร่วมมี 52 บุคคลแล้ววินิจฉัยว่า พื้นฐานและการติดตามประเมินผลได้ 13-15 เดือนกัน พ่ายแพ้และยางกว้างได้แนว และวิเคราะห์เป็นโครงสร้างเฉพาะ (แพ้ยางกว้าง) ในการศึกษานี้ ใช้การวิเคราะห์การถดถอยหลายการตรวจสอบผลการคาดการณ์ของพ่ายแพ้/ยางกว้าง ideation ฆ่าตัวตาย ผลลัพธ์: ความพ่ายแพ้/ยางกว้างคะแนนทำนายการเปลี่ยนแปลงในระดับของ ideation ฆ่าตัวตายที่ติดตามในขณะที่ควบคุมพื้นฐาน ideation ฆ่าตัวตาย แล้วความรุนแรง อาการซึมเศร้า comorbid และหวัง บทสรุป: ผลเหล่านี้ให้การสนับสนุนรุ่นร่วมสมัยของ suicidality ที่แนะนำความพ่ายแพ้ที่ดักเป็น predictor แข็งแกร่งของ suicidality ในพล็อต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการ: ผู้เข้าร่วม 52 บุคคลที่ได้รับการวินิจฉัยกับ PTSD.Baseline และการประเมินผลติดตามถูก 13-15 เดือนนอกเหนือ.
ความพ่ายแพ้และถูกกักเก็บแนวความคิดและวิเคราะห์เป็นโครงสร้างที่ไม่ซ้ำกัน (ความพ่ายแพ้ / ดัก) ในการศึกษานี้ การวิเคราะห์การถดถอยหลายถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบผลกระทบที่คาดการณ์ของความพ่ายแพ้ / กับดักบนคิดฆ่าตัวตาย ผล: คะแนนความพ่ายแพ้ / ดักคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในระดับของการคิดฆ่าตัวตายที่ติดตามขณะที่การควบคุมสำหรับพื้นฐานคิดฆ่าตัวตาย, พล็อตความรุนแรงอาการซึมเศร้า comorbid และความสิ้นหวัง สรุปผลเหล่านี้ให้การสนับสนุนรูปแบบร่วมสมัยของ Suicidality ที่ชี้ให้เห็นว่าความพ่ายแพ้ / กับดักเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่แข็งแกร่งของ Suicidality ในพล็อต