By the time Buddha died (about the

By the time Buddha died (about the same time Greek civilization was establishing Western Civilization as we know it), Buddhism had already spread all over central India, despite the Hindu military conquest against this powerful force. King Asoka, who inherited the throne and had a change of heart, reversed this revolution for a convergent evolution/assimilation, and sent missionaries to other lands to spread Buddhism further. One of the four great kingdoms in the region to which the missionaries went to spread Buddhism (and Buddha's ashes and other holy relics) was Suvarnabhumi, according to what historical records have survived the times, and the majority of scholars think that Nakhon Pathom was the capital, based on geographical reports from different explorers (Indian, Chinese, others), the abundance of the oldest Asoka-style relics and large ruins there, and the first rendition of the above Chedi as a stupa constructed in the third or fourth Buddhist century (200 to 100 years before Christ) which clearly stood out in size for its day. Indeed, according to some accounts, some of Buddha's ashes were enclosed in the first temple and hence may be enclosed within the current structure.

In India, Buddhism became banned when a Hindu kingdom expanded throughout India, and Buddhist monks were summarily executed en masse. Later, in practice, Hinduism and Buddhism merged. Buddhism was never suppressed in Siam, but was introduced and has been the predominant way of life for millenia.

Nakhon Pathom was a thriving cultural center for a millenia, and the stupa was restored several times over this period, along with many other stupas and temples. The latest restorations before the modern reconstruction were of Cambodian style, as the Khmers were overlords of the region in the last centuries before the downfall of Nakhon Pathom city.

In 1057, King Anurutha of Burma came with his army to attack the town, and reportedly took all its inhabitants back to Burma (e.g., as slaves). It is also reported that he tried to locate and dig up the Buddha ashes and relics, though there is no recording that such a prize was found and brought back to Burma. Other reports say that the remaining inhabitants fled and started Ayutthaya, which would eventually become the predominant cultural center of Siam for several hundred years until another Burmese invasion in the 1767 A.D. destroyed Ayuthaya.

In 1057, Nakhon Pathom was deserted, and it was eventually overcome by jungle. Some of its inhabitants reportedly returned but then abandoned the city due to flooding by a nearby river. (The area is still prone to flooding and swampiness.)

Phra Pathom Chedi was left to decay in the jungle without care or attention, until Buddhist monks came to reside there during the reign of King Rama 2 in the early 1800's A.D. During the reign of King Rama 3, his brother Prince (later King) Monghut, while a member of the Buddhist priesthood, went several times on pilgrimage to the stupa. On his accession to the Throne, King Monghut (Rama 4) began a restoration process by building an enormous Chedi over the existing one, including an entire complex with four chapels, numerous sculptures and castings of Buddha (including the immense Reclining Buddha), displays of ancient artifacts, caves into the base of the structure where one can go meditate and pray, and a nice garden sanctuary.

King Rama 4 did not live to see completion of the temple, and the work was carried on by King Chulalongkorn (Rama 5). In addition, King Rama 5 had the jungle pushed back and an entire city built around the Chedi.

Bus and train services run between the Nakhon Pathom Chedi and Thonburi (the train station on the river, and the bus station not far from the Chao Phraya River when you exit Bangkok proper).

Also worth visiting is the Human Imagery Museum along this highway about halfway from Thonburi to Nakhon Pathom, which presents elements of Thai culture using wax figures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยขณะพระชนม์ (เกี่ยวกับเวลาเดียวกันได้สร้างอารยธรรมตะวันตกอารยธรรมกรีกเรารู้), พระพุทธศาสนาแล้วแพร่ทั่วอินเดียกลาง แม้มีการพิชิตทหารฮินดูกับกองทัพนี้มีประสิทธิภาพ พระอโศกมหาราช ผู้สืบทอดราชบัลลังก์ และมีการเปลี่ยนแปลงของหัวใจ กลับปฏิวัติสำหรับวิวัฒนาการ convergent/อัน นี้ และข้าฯ ไปดินแดนอื่น ๆ เพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนาต่อไป หนึ่งของก๊กดีสี่ในภูมิภาคซึ่งข้าฯ จะไปเผยแพร่พระพุทธศาสนา (และขี้เถ้าของพระพุทธเจ้าและพระธาตุที่ศักดิ์สิทธิ์อื่น ๆ) สุวรรณภูมิ ตามระเบียนประวัติศาสตร์สิ่งมีชีวิตรอดเวลา และส่วนใหญ่ของนักวิชาการคิดว่า นครปฐมเป็นเมืองหลวง ตามรายงานภูมิศาสตร์จากเอ็กซ์พลอเรอร์ที่แตกต่างกัน (อินเดีย จีน อื่น ๆ), ความอุดมสมบูรณ์ ของธาตุอโศกมหาราชแบบเก่าแก่ และใหญ่ซากปรักหักพังมี และ rendition แรกของเจดีย์ด้านบนเป็นเจดีย์ที่สร้างในสาม หรือสี่พุทธศตวรรษ (200-100 ปีก่อนคริสตกาล) ซึ่งชัดเจนยืนออกในขนาดของวัน แน่นอน ตามบัญชีบาง บางขี้เถ้าพระอยู่ภายในวัดแรก และดังนั้น อาจจะอยู่ภายในโครงสร้างปัจจุบันในอินเดีย ศาสนาพุทธกลายเป็นห้ามเมื่อขยายราชอาณาจักรฮินดูทั่วอินเดีย และพระภิกษุสงฆ์ได้ดำเนินการ summarily มี ภายหลัง ในทางปฏิบัติ ศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธรวมกัน ศาสนาพุทธไม่เคยถูกระงับไว้ในสยาม แต่ถูกนำมาใช้ และได้รับวิถีชีวิตกันมิลเลเนียนครปฐมมีศูนย์วัฒนธรรมเจริญรุ่งเรืองมิลเลเนีย และเจดีย์ถูกเรียกคืนหลายครั้งช่วงนี้ พระธาตุและวัดอื่น ๆ มากมาย คืนค่าล่าสุดก่อนฟื้นฟูทันสมัยมีสไตล์กัมพูชา เป็น Khmers มี overlords ของภูมิภาคในศตวรรษก่อนการล่มสลายของเมืองนครปฐมใน 1057, Anurutha กษัตริย์ของพม่ามาทัพโจมตีเมือง และรายงานเอาคนกลับไปพม่า (เช่น เป็นทาส) แต่ก็ยังมีรายงานว่า เขาพยายามค้นหา และขุดขี้เถ้าพระพุทธเจ้าและพระธาตุ เป็นบันทึกไม่ว่า รางวัลดังกล่าวถูกพบ และนำกลับไปพม่า รายงานอื่น ๆ กล่าวว่า คนที่เหลือหลบหนีไป และเริ่มต้นอยุธยา ซึ่งในที่สุดจะเป็นการกันวัฒนธรรมศูนย์ไทยหลายร้อยปีจนกระทั่งอยุธยาทำลายบุกรุกพม่าอีกในคศ.ปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่งใน 1057 นครปฐมถูกร้าง และในที่สุดมันถูกเอาชนะ โดยป่า บางคนเป็นรายงานส่งกลับ แต่แล้ว ละทิ้งเมืองเนื่องจากน้ำท่วมริมแม่น้ำใกล้เคียง (พื้นที่มีแนวโน้มยังคงน้ำท่วมและ swampiness)พระปฐมเจดีย์ถูกทิ้งให้เสื่อมสลายในป่าโดยไม่ต้องดูแลหรือให้ความสนใจ จนกว่าพระสงฆ์มาอยู่มีในรัชสมัยของกษัตริย์พระราม 2 ในคศ. 1800's ต้น ในรัชสมัยของสมเด็จพระราม 3 พระพี่เจ้าชาย (หลังพระ) Monghut ในขณะที่สมาชิกของปุโรหิตพุทธ ไปหลายครั้งในแสวงบุญเจดีย์ บนบัลลังก์ภาคยานุวัติของเขา พระ Monghut (พระราม 4) เริ่มกระบวนการฟื้นฟู โดยสร้างเป็นเจดีย์ขนาดใหญ่กว่าที่มีอยู่ได้ รวมครบวงจรทั้งสี่ chapels ประติมากรรมจำนวนมากและ castings พุทธ (รวมทั้งพระนอนใหญ่), แสดงสิ่งประดิษฐ์โบราณ ถ้ำในฐานของโครงสร้างที่หนึ่งสามารถไปนั่งสมาธิ และสวดมนต์ และเขตอภัยทานสวนสวยสมัยรัชกาลที่ 4 ไม่ได้อยู่เพื่อดูความสมบูรณ์ของวัด และทำงานบนโดย (พระราม 5) นอกจากนี้ รัชกาลที่ 5 มีป่าผลักกลับและทั้งเมืองรอบ ๆ เจดีย์ใช้บริการรถโดยสารและรถไฟระหว่างนครปฐมเจดีย์และธนบุรี (สถานีรถไฟน้ำ และสถานีไม่ไกลจากแม่น้ำเจ้าพระยาเมื่อคุณออกจากกรุงเทพฯ ที่เหมาะสม)ยัง เที่ยวพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งบุคคลตามทางหลวงหมายเลขนี้เกี่ยวกับ halfway จากธนบุรีนครปฐม ที่แสดงองค์ประกอบของวัฒนธรรมไทยโดยใช้หุ่นขี้ผึ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามเวลาที่พระพุทธเจ้าเสียชีวิต (ประมาณเวลาเดียวกันอารยธรรมกรีกสร้างอารยธรรมตะวันตกที่เรารู้ว่ามัน) พระพุทธศาสนามีอยู่แล้วกระจายไปทั่วภาคกลางของอินเดียแม้จะมีทหารปราบฮินดูกับพลังที่ทรงพลังนี้ คิงอโศกที่ได้รับมรดกบัลลังก์และมีการเปลี่ยนแปลงของหัวใจกลับปฏิวัติสำหรับวิวัฒนาการมาบรรจบ / การดูดซึมนี้และส่งมิชชันนารีไปยังดินแดนอื่น ๆ ที่จะแพร่กระจายพุทธศาสนาต่อไป หนึ่งในสี่ของสหราชอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ในภูมิภาคที่มิชชันนารีไปที่จะแพร่กระจายพุทธศาสนา (และเถ้าถ่านของพระพุทธเจ้าและพระธาตุศักดิ์สิทธิ์อื่น ๆ ) เป็นสุวรรณภูมิตามสิ่งที่บันทึกทางประวัติศาสตร์จะมีชีวิตรอดครั้งและส่วนใหญ่ของนักวิชาการคิดว่านครปฐมเป็น ทุนตามรายงานทางจากนักสำรวจที่แตกต่างกัน (อินเดีย, จีน, อื่น ๆ ) ความอุดมสมบูรณ์ของที่เก่าแก่ที่สุดพระธาตุอโศกสไตล์และซากปรักหักพังที่มีขนาดใหญ่มีและการกระทำแรกของด้านบนเจดีย์เป็นเจดีย์ที่สร้างขึ้นในสามหรือสี่พุทธศตวรรษที่ (200-100 ปีก่อนคริสตกาล) ที่ชัดเจนออกมายืนในขนาดวัน จริงตามบัญชีบางขี้เถ้าพระพุทธรูปที่ถูกปิดล้อมอยู่ในวัดแรกและด้วยเหตุนี้อาจจะถูกปิดล้อมอยู่ในโครงสร้างปัจจุบัน. ในอินเดียพุทธศาสนากลายเป็นสิ่งต้องห้ามเมื่ออาณาจักรฮินดูขยายทั่วประเทศอินเดียและพระสงฆ์กำลังดำเนินการอย่างค์ไรเดอ ต่อมาในการปฏิบัติศาสนาฮินดูและพุทธศาสนารวม พุทธศาสนาก็ไม่เคยเก็บกดในไทย แต่เป็นที่รู้จักและได้รับวิธีที่เด่นของชีวิตนับพันปี. นครปฐมเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมที่เจริญรุ่งเรืองนับพันปีและเจดีย์ได้รับการบูรณะหลายครั้งในช่วงระยะเวลานี้พร้อมกับเจดีย์อื่น ๆ อีกมากมายและวัด . บูรณะล่าสุดก่อนการฟื้นฟูที่ทันสมัยมีสไตล์กัมพูชาเป็นเขมรเป็นเจ้านายของภูมิภาคในศตวรรษที่ผ่านมาก่อนที่จะล่มสลายของนครปฐมเมือง. ใน 1057 กษัตริย์ Anurutha พม่ามาพร้อมกับกองทัพของเขาจะโจมตีเมืองและมีรายงานว่า เอาคนที่อาศัยอยู่ทั้งหมดกลับไปยังประเทศพม่า (เช่นเป็นทาส) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าเขาพยายามที่จะค้นหาและขุดขึ้นขี้เถ้าพระพุทธรูปและพระธาตุแม้ว่าจะมีการบันทึกว่ารางวัลดังกล่าวถูกค้นพบและนำกลับไปยังประเทศพม่า รายงานอื่น ๆ บอกว่าคนที่อาศัยอยู่ที่เหลือหลบหนีไปและเริ่มอยุธยาซึ่งในที่สุดก็จะกลายเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมที่โดดเด่นของไทยมาเป็นเวลาหลายร้อยปีจนกระทั่งอีกบุกรุกพม่าใน 1767 AD ทำลายอยุธยา. ใน 1057 นครปฐมถูกทิ้งร้างและในที่สุดก็เอาชนะ ด้วยป่า บางส่วนของผู้อยู่อาศัยกลับมารายงาน แต่แล้วเมืองที่ถูกทิ้งร้างเนื่องจากน้ำท่วมจากแม่น้ำที่อยู่บริเวณใกล้เคียง (พื้นที่ที่ยังคงมีแนวโน้มที่จะเกิดน้ำท่วมและ swampiness.) พระปฐมเจดีย์ถูกทิ้งให้ผุในป่าโดยไม่ต้องดูแลหรือให้ความสนใจจนพระสงฆ์มาอาศัยอยู่ที่นั่นในช่วงสมัยรัชกาลที่ 2 ในการโฆษณาในช่วงต้นปี 1800 ในช่วงรัชสมัยของ รัชกาลที่ 3 เจ้าชายพี่ชายของเขา (ต่อมากษัตริย์) Monghut ในขณะที่สมาชิกคนหนึ่งของพระพุทธไปหลายต่อหลายครั้งในการเดินทางไปยังเจดีย์ ในการเข้าของเขาที่จะบัลลังก์กษัตริย์ Monghut (พระราม 4) เริ่มกระบวนการฟื้นฟูโดยการสร้างเจดีย์มหาศาลกว่าที่มีอยู่หนึ่งรวมทั้งซับซ้อนทั้งสี่โบสถ์, รูปปั้นจำนวนมากและหล่อพระพุทธรูป (รวมทั้งพระนอนใหญ่) แสดง ของสิ่งประดิษฐ์โบราณถ้ำเป็นฐานของโครงสร้างที่หนึ่งสามารถไปนั่งสมาธิและอธิษฐานและสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สวนสวย. รัชกาลที่ 4 ไม่ได้อยู่ที่จะเห็นความสำเร็จของการวัดและการทำงานที่ถูกดำเนินการโดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า (รัชกาลที่ 5 ) นอกจากนี้รัชกาลที่ 5 มีป่าผลักดันให้กลับและเมืองทั้งเมืองสร้างขึ้นรอบ ๆ เจดีย์. รถประจำทางและบริการรถไฟวิ่งระหว่างนครปฐมเจดีย์และธนบุรี (สถานีรถไฟในแม่น้ำและสถานีรถประจำทางไม่ไกลจากแม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำเมื่อคุณออกจากกรุงเทพฯที่เหมาะสม). นอกจากนี้ยังมีมูลค่าการเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์เป็นภาพของมนุษย์ไปตามทางหลวงหมายเลขนี้ประมาณครึ่งทางจากธนบุรีไปยังจังหวัดนครปฐมซึ่งมีการจัดองค์ประกอบของวัฒนธรรมไทยโดยใช้หุ่นขี้ผึ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเวลาที่พระพุทธเจ้าตาย ( เกี่ยวกับเวลาเดียวกันอารยธรรมของกรีกถูกสร้างอารยธรรมตะวันตกที่เรารู้จัก ) พระพุทธศาสนาได้กระจายไปทั่วอินเดียกลาง แม้ฮินดูทหารชัยชนะต่อแรงที่มีประสิทธิภาพนี้ พระเจ้าอโศก ที่สืบทอดบัลลังก์ และเปลี่ยนใจ กลับการปฏิวัตินี้เป็นวิวัฒนาการของการผสมผสานทางวัฒนธรรมและได้ส่งมิชชันนารีไปยังดินแดนอื่น ๆ เพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนาต่อไป หนึ่งในสุดยอดอาณาจักรในเขตที่มิชชันนารีไปเผยแพร่พระพุทธศาสนา ( พระอัฐิและพระธาตุศักดิ์สิทธิ์และอื่น ๆ ) คือ สุวรรณภูมิ ตามที่บันทึกประวัติศาสตร์ที่รอดชีวิตมาได้หลายครั้ง และส่วนใหญ่ของนักวิชาการว่า นครปฐมเป็นเมืองหลวงตามรายงานจากการสำรวจทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกัน ( อินเดีย , จีน , อื่นๆ ) , ความอุดมสมบูรณ์ของที่เก่าแก่ที่สุดและมีซากปรักหักพังขนาดใหญ่สไตล์ชาวอโศก พระธาตุ และแรกความหมายของเจดีย์ ด้านบนเป็นเจดีย์ที่สร้างขึ้นในพุทธศตวรรษที่สาม หรือ สี่ ( 200 100 ปีก่อนคริสต์กาล ) ซึ่งเห็นได้ชัดว่ายืนออกในขนาดสำหรับวัน . แน่นอน ตามบางบัญชีบางพระอัฐิถูกล้อมรอบในวัดก่อน แล้วจึงอาจจะอยู่ภายในโครงสร้างปัจจุบัน

ในอินเดีย พุทธศาสนาก็ห้ามเมื่อศาสนาฮินดูได้ขยายดินแดนทั่วอินเดีย และพระสงฆ์ถูกรวบรัดดำเนินการ en masse . ต่อมา ในการปฏิบัติ ศาสนาฮินดู และศาสนาพุทธที่ผสาน พระพุทธศาสนาไม่เคยหยุดยั้งในสยามแต่เป็นที่รู้จักและได้รับเด่นวิธีของชีวิต Millenia

จังหวัดนครปฐมเป็นเฟื่องฟู ศูนย์วัฒนธรรมเป็นพันปี และเจดีย์ได้รับการบูรณะหลายครั้งในช่วงเวลานี้ พร้อมกับอีกหลายเจดีย์และวัด ล่าสุดก่อนการฟื้นฟูบูรณะที่ทันสมัยมีสไตล์เขมรเป็นเขมรเป็น overlords ของภูมิภาคในศตวรรษสุดท้ายก่อนการล่มสลายของเมืองนครปฐม

ใน anurutha 1057 กษัตริย์พม่าเข้ามากับกองทัพของเขาโจมตีเมืองและทัวร์เอาประชากรของทั้งหมดกลับไปพม่า ( เช่นเป็นทาส ) และมีรายงานว่าเขาพยายามที่จะค้นหาและขุดพระอัฐิและพระธาตุ ,แม้ว่าจะไม่มีการบันทึกว่า เป็นรางวัลที่พบและนำกลับไปพม่า รายงานอื่น ๆกล่าวว่า ชาว ที่เหลือหนีและเริ่ม อยุธยา ซึ่งในที่สุดก็จะกลายเป็นศูนย์ วัฒนธรรมที่เด่นของสยามหลายร้อยปี จนอีกพม่าใน 1767 ) การบุกรุกทำลายอยุธยา .

ใน 1057 นครปฐมก็ร้างและในที่สุดเอาชนะโดยป่า บางส่วนของชาวทัวร์กลับมา แต่ก็ทิ้งเมืองเนื่องจากน้ำท่วมจากแม่น้ำในบริเวณใกล้เคียง ( พื้นที่ยังเสี่ยงน้ำท่วม swampiness )

พระปฐมเจดีย์ถูกทิ้งให้เน่าเปื่อยในป่าโดยไม่ต้องแคร์หรือสนใจ จนกระทั่งพระภิกษุมาอาศัยอยู่ที่นั่นในช่วงรัชกาลที่ 2 ในช่วงต้น 1800 A.D .ในช่วงรัชสมัยของรัชกาลที่ 3 พี่เจ้าชาย ( ต่อมากษัตริย์ ) monghut ของเขา ในขณะที่สมาชิกของพระพุทธศาสนาไปหลายครั้งบนจาริกไปยังเจดีย์ . ในหนังสือของเขาเพื่อบัลลังก์กษัตริย์ monghut ( พระราม 4 ) เริ่มกระบวนการฟื้นฟู โดยการสร้างเจดีย์ขนาดใหญ่กว่าที่มีอยู่เดิม รวมเป็นทั้งหมดสี่โบสถ์ที่ซับซ้อน ,ประติมากรรมมากมาย และหล่อพระพุทธรูป ( รวมทั้งเวิ้งว้างพระนอน ) แสดงวัตถุโบราณ , ถ้ำเข้าไปในฐานของโครงสร้างที่สามารถไปนั่งสมาธิ และอธิษฐาน และวิหารสวนสวย

รัชกาลที่ 4 ไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อดูความสมบูรณ์ของพระวิหาร และได้ดำเนินการโดยกษัตริย์จุฬาลงกรณ์ ( พระราม 5 ) นอกจากนี้รัชกาลที่ 5 มีป่าและผลักดันกลับทั้งเมืองที่สร้างขึ้นรอบ ๆเจดีย์

รถเมล์และรถไฟวิ่งระหว่างนครปฐมเจดีย์และธนบุรี ( สถานีรถไฟในแม่น้ำและสถานีรถบัสอยู่ไม่ไกลจากแม่น้ำเจ้าพระยา เมื่อคุณออกจากเขตที่เหมาะสม )

ยังคุ้มค่าเข้าชมเป็น ภาพมนุษย์พิพิธภัณฑ์ตามทางหลวงประมาณครึ่งหนึ่งจากกรุงธนบุรีไปนครปฐมที่นำเสนอองค์ประกอบของวัฒนธรรมไทยโดยใช้




หุ่นขี้ผึ้ง