Extracellular enzymes mediate the d

Extracellular enzymes mediate the degradation, transformation and mineralization of soil organic matter. The activity of cellulases, phosphatases and other hydrolases has received extensive study and in many cases stoichiometric relationships and responses to disturbances are well established. In contrast, phenol oxidase and peroxidase activities, which are often uncorrelated with hydrolase activities, have been measured in only a small subset of soil enzyme studies. These enzymes are expressed for a variety of purposes including ontogeny, defense and the acquisition of carbon and nitrogen. Through excretion or lysis, these enzymes enter the environment where their aggegrate activity mediates key ecosystem functions of lignin degradation, humification, carbon mineralization and dissolved organic carbon export. Phenol oxidases and peroxidases are less stable in the environment than extracellular hydrolases, espe- cially when associated with organic particles. Activities are also affected, positively and negatively, by interaction with mineral surfaces. High spatiotemporal variation obscures their relationships with envi- ronmental variables and ecological process. Across ecosystems, phenol oxidase and peroxidase activities generally increase with soil pH, a finding not predicted from the pH optima of purified enzymes. Activities associated with plant litter and particulate organic matter often correlate with decomposition rates and potential activities generally increase with the lignin and secondary compound content of the material. At the ecosystem scale, nitrogen amendment alters the expression of phenol oxidase and peroxidase enzymes more broadly than culture studies imply and these responses correlate with positive and negative changes in litter decomposition rates and soil organic matter content. At the global scale, N amendment of basidiomycete-dominated soils of temperate and boreal forest ecoystems often leads to losses of oxidative enzyme activity, while activities in grassland soils dominated by glomeromycota and ascomycetes show little net response. Land use that leads to loss of soil organic matter tends to increase oxidative activities. Across ecosystems, soil organic matter content is not correlated with mean potential phenol oxidase and peroxidase activities. A multiple regression model that includes soil pH, mean annual temperature, mean annual precipitation and potential phenol oxidase activity accounts for 37% of the variation in soil organic matter (SOM) content across ecosystems (n 1⁄4 63); a similar model for peroxidase activity describes 32% of SOM variance (n 1⁄4 43). Analysis of residual variation suggest that suites of interacting factors create both positive and negative feedbacks on soil organic matter storage. Soils with high oxygen availability, pH and mineral activity tend to be substrate limited: high in situ oxidative activities limit soil organic matter accumulation. Soils with opposing characteristics are activity limited: low in situ oxidative activities promote soil organic matter storage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอนไซม์สารไกล่เกลี่ยลด การเปลี่ยนแปลง และ mineralization ของดินอินทรีย์ กิจกรรมของ cellulases, phosphatases และ hydrolases อื่น ๆ ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง และในหลายกรณี stoichiometric ความสัมพันธ์และการตอบสนองการรบกวนจะดีขึ้น ตรงกันข้าม ฟีนอ oxidase และฮอสกิจกรรม ซึ่งมัก uncorrelated hydrolase กิจกรรม ได้รับการวัดในเพียงชุดย่อยขนาดเล็กของดินการศึกษาเอนไซม์ เอนไซม์เหล่านี้จะแสดงความหลากหลายของวัตถุประสงค์รวมทั้ง ontogeny ป้องกัน และคาร์บอนและไนโตรเจน การขับถ่ายหรือ lysis เอนไซม์เหล่านี้ป้อนสภาพแวดล้อมซึ่งกิจกรรม aggegrate สื่อฟังก์ชันคีย์ระบบนิเวศย่อยสลายลิกนิ humification คาร์บอน mineralization และละลายคาร์บอนอินทรีย์ส่งออก ฟีนอล oxidases และอิสระจะเสถียรน้อยในสภาพแวดล้อมกว่า hydrolases สาร espe-cially เมื่อเกี่ยวข้องกับอนุภาคอินทรีย์ กิจกรรมจะยังมีผลกระทบ บวก และ ลบ โดยการปฏิสัมพันธ์กับพื้นผิวแร่ รูปแบบ spatiotemporal สูง obscures ความสัมพันธ์กับตัวแปร ronmental แวดล้อมและกระบวนการทางนิเวศวิทยา ในระบบนิเวศ ฟีนอ oxidase และฮอสกิจกรรมโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นกับค่า pH ดิน ค้นหาที่ไม่คาดการณ์จาก optima pH ของเอนไซม์บริสุทธิ์ กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับพืชครอก และอนุภาคอินทรีย์มักจะสัมพันธ์กับอัตราการสลายตัว และกิจกรรมมีศักยภาพเพิ่มขึ้นกับลิกนินและรองผสมเนื้อหาของวัสดุโดยทั่วไป ส่วนระบบนิเวศ แก้ไขไนโตรเจนเปลี่ยนนิพจน์ของฟีนอ oxidase และเอนไซม์ฮอสอย่างกว้างขวางขึ้นกว่าที่บ่งบอกถึงวัฒนธรรมการศึกษา และคำตอบเหล่านี้สัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงค่าบวก และค่าลบในครอกอัตราการสลายตัวและดินอินทรีย์เนื้อหา ที่ระดับโลก N การแก้ไข basidiomycete ครอบงำดินของป่าเมืองหนาว และ ecoystems มักจะนำไปสู่ออกซิเดชันเอนไซม์ ขาดทุนในขณะที่กิจกรรมในดินทุ่งหญ้าครอบงำ โดย glomeromycota และ ascomycetes แสดงตอบสนองสุทธิน้อย ใช้ที่ดินที่นำไปสู่การสูญเสียของดินอินทรีย์มีแนวโน้มที่จะ เพิ่มกิจกรรมออกซิเดชัน ในระบบนิเวศ ดินอินทรีย์เนื้อหามีความสัมพันธ์กับหมายถึงศักยภาพฟีนอ oxidase และฮอสกิจกรรม แบบจำลองถดถอยหลายที่มีค่า pH ในดิน อุณหภูมิหมายถึง หมายความว่า ฟีนอลฝนและศักยภาพประจำปีบัญชีกิจกรรม oxidase สำหรับ 37% ของการเปลี่ยนแปลงในดินอินทรีย์ (SOM) เนื้อหาในระบบนิเวศ (n ว่า 63); รูปแบบคล้ายฮอสกิจกรรมอธิบายถึง 32% ของผลต่างของส้ม (n ว่า 43) การวิเคราะห์ของการเปลี่ยนแปลงที่เหลือแนะนำว่า สวีแคระปัจจัยสร้างตอบทั้งบวก และลบในการเก็บข้อมูลดินอินทรีย์ ดินที่ มีออกซิเจนสูงพร้อมใช้งาน ค่า pH และแร่กิจกรรมมักจะ มีพื้นจำกัด: กิจกรรมออกซิเดชันในแหล่งกำเนิดสูงจำกัดดินอินทรีย์สะสม ดินที่ มีลักษณะตรงข้ามกันจะจำกัดกิจกรรม: ส่งเสริมกิจกรรมออกซิเดชันต่ำในรูปทรงเก็บดินอินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอนไซม์เป็นสื่อกลางในการย่อยสลายการเปลี่ยนแปลงและแร่อินทรียวัตถุในดิน กิจกรรมของเซลลู, ฟอสฟาและ hydrolases อื่น ๆ ที่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางและในหลายกรณีความสัมพันธ์ทางทฤษฎีและการตอบสนองต่อการรบกวนจะดีขึ้น ในทางตรงกันข้าม oxidase ฟีนอลและ peroxidase กิจกรรมซึ่งมักจะไม่มีความกับกิจกรรมไฮโดรเลสได้รับการวัดเป็นเพียงส่วนย่อยเล็ก ๆ ของการศึกษาเอนไซม์ดิน เอนไซม์เหล่านี้จะแสดงสำหรับความหลากหลายของวัตถุประสงค์รวมทั้ง ontogeny ป้องกันและการเข้าซื้อกิจการของคาร์บอนและไนโตรเจน ผ่านการขับถ่ายหรือสลายเอนไซม์เหล่านี้เข้าสู่สภาพแวดล้อมที่กิจกรรมของพวกเขา aggegrate ไกล่เกลี่ยฟังก์ชั่นระบบนิเวศที่สำคัญของการย่อยสลายลิกนินเกิดฮิวมัส, แร่ธาตุคาร์บอนและการส่งออกที่ละลายอินทรีย์คาร์บอน oxidases ฟีนอลและ peroxidases มีความเสถียรน้อยกว่าในสภาพแวดล้อม hydrolases extracellular ที่ espe- cially เมื่อเกี่ยวข้องกับอนุภาคอินทรีย์ กิจกรรมได้รับผลกระทบยังบวกและลบโดยการมีปฏิสัมพันธ์กับพื้นผิวแร่ รูปแบบ spatiotemporal สูงปิดบังความสัมพันธ์กับตัวแปรแวดล้อมและกระบวนการทางนิเวศวิทยา ข้ามระบบนิเวศฟีนอลออกซิเดสและกิจกรรม peroxidase ทั่วไปเพิ่มขึ้นด้วยค่า pH ของดินหาไม่ได้จากที่คาดการณ์ไว้ Optima ค่า pH ของเอนไซม์บริสุทธิ์ กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับครอกอาคารและอนุภาคสารอินทรีย์มักจะมีความสัมพันธ์กับอัตราการสลายตัวและกิจกรรมที่อาจเกิดขึ้นโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นด้วยลิกนินและสารประกอบรองเนื้อหาของวัสดุ ในระดับระบบนิเวศไนโตรเจนการแก้ไขเปลี่ยนแปลงการแสดงออกของฟีนอลออกซิเดสและเอนไซม์ peroxidase ในวงกว้างมากขึ้นกว่าการศึกษาวัฒนธรรมและบ่งบอกถึงการตอบสนองเหล่านี้มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกและเชิงลบในอัตราการย่อยสลายเศษซากพืชและดินเนื้อหาสารอินทรีย์ ในระดับโลก, N แก้ไขเพิ่มเติมหนังสือบริคณห์สนธิของดิน basidiomycete ที่โดดเด่นของเมืองหนาวและเหนือ ecoystems ป่ามักจะนำไปสู่​​การสูญเสียของเอนไซม์ oxidative ในขณะที่กิจกรรมในดินทุ่งหญ้าครอบงำโดย Glomeromycota และ ascomycetes แสดงการตอบสนองสุทธิเล็กน้อย การใช้ที่ดินที่นำไปสู่​​การสูญเสียของอินทรียวัตถุในดินมีแนวโน้มที่จะเพิ่มกิจกรรมออกซิเดชัน ข้ามระบบนิเวศเนื้อหาอินทรียวัตถุในดินไม่ได้มีความสัมพันธ์กับค่าเฉลี่ย oxidase ฟีนอลที่มีศักยภาพและกิจกรรม peroxidase รูปแบบการถดถอยพหุคูณที่มีค่า pH ของดินหมายถึงปีอุณหภูมิเฉลี่ยประจำปีการเร่งรัดและฟีนอลออกซิเดสบัญชีกิจกรรมที่มีศักยภาพสำหรับ 37% ของการเปลี่ยนแปลงในอินทรียวัตถุในดิน (SOM) เนื้อหาในระบบนิเวศ (n 1/4 63) นั้น รูปแบบที่คล้ายกันสำหรับกิจกรรม peroxidase อธิบาย 32% ของ SOM แปรปรวน (n 1/4 43) การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงที่เหลือแนะนำว่าห้องสวีทของปัจจัยการโต้ตอบสร้างการตอบรับทั้งบวกและลบในดินที่จัดเก็บสารอินทรีย์ ดินที่มีออกซิเจนสูงค่า pH และกิจกรรมของแร่ธาตุที่มีแนวโน้มที่จะตั้งต้น จำกัด : สูงในแหล่งกำเนิดกิจกรรมออกซิเดชัน จำกัด ดินสะสมสารอินทรีย์ ดินที่มีลักษณะตรงข้ามมีกิจกรรม จำกัด : ต่ำในกิจกรรมแหล่งกำเนิดออกซิเดชันส่งเสริมการจัดเก็บอินทรียวัตถุในดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยัดเยียดไกล่เกลี่ยการย่อยสลายการเปลี่ยนแปลงและปลดปล่อยธาตุอาหารของดินอินทรีย์ กิจกรรมของเซลลูเลสดิไฮโดรเลส , และอื่น ๆ ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางและในหลายกรณีความสัมพันธ์ของอัตราส่วนและการตอบสนองต่อการรบกวนขึ้นดี ในทางตรงกันข้าม , กิจกรรมเอนไซม์ฟีนอลและเปอร์ออกซิเดส ซึ่งมักจะ uncorrelated กับกิจกรรมไฮโดรเลส เคยวัดได้เฉพาะในการศึกษาเอนไซม์ย่อยขนาดเล็กของดิน เอนไซม์เหล่านี้จะแสดงสำหรับความหลากหลายของวัตถุประสงค์ ได้แก่ พัฒนาการป้องกันและการเข้าซื้อกิจการของคาร์บอนและไนโตรเจน ผ่านการขับถ่ายหรือการสลายเอนไซม์เหล่านี้เข้าสู่สภาพแวดล้อมที่กิจกรรมของพวกเขา aggegrate mediates คีย์ฟังก์ชันของระบบนิเวศของลิกนิน การย่อยสลาย ฮิวมิฟิเกชั่นอนินทรีย์คาร์บอนและคาร์บอนอินทรีย์ส่งออก , ละลาย oxidases ฟีนอลและเพอร์ กซิเดสมีเสถียรภาพน้อยลงในสภาพแวดล้อมมากกว่าภายนอกเซลล์ไฮโดรเลสเอสป์ - , cially เมื่อเกี่ยวข้องกับอนุภาคอินทรีย์ กิจกรรมนี้ยังมีผลกระทบทางบวกและทางลบ โดยการมีปฏิสัมพันธ์กับพื้นผิวแร่ สูง spatiotemporal การแปรปิดกั้นความสัมพันธ์กับ ronmental Envi - ตัวแปรและกระบวนการทางนิเวศวิทยา ในระบบนิเวศ กิจกรรมของเอนไซม์ฟีนอลและโดยทั่วไปเพิ่ม pH ดิน , การไม่คาดการณ์จาก pH Optima ของเอนไซม์บริสุทธิ์ . กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับแคร่พืชและอนุภาคอินทรีย์มักจะสัมพันธ์กับอัตราการย่อยสลายและกิจกรรมเพิ่มศักยภาพโดยทั่วไปกับลิกนินและเนื้อหาสารทุติยภูมิของวัสดุ ในระบบนิเวศแบบแก้ไขไนโตรเจนเปลี่ยนแปลงการแสดงออกของเอนไซม์ฟีนอลและเปอร์ออกซิเดสเอนไซม์มากขึ้นกว่าวัฒนธรรมที่บ่งบอกและการตอบสนองเหล่านี้มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงทางบวกและทางลบ ในครอกและอัตราการย่อยสลาย ปริมาณอินทรียวัตถุในดิน ในระดับโลก , การแก้ไขแบสิดิโ ัยซีสครอบงำดินและป่าเขตหนาวเหนือ ecoystems มักจะนำไปสู่การสูญเสียของเอนไซม์ออกซิเดชันในขณะที่กิจกรรมในทุ่งหญ้าดิน dominated โดย glomeromycota แอ คไมซิทิสและแสดงการตอบสนองสุทธิเล็กน้อย การใช้ประโยชน์ที่ดินที่นำไปสู่ความสูญเสียของดินอินทรีย์มีแนวโน้มที่จะเพิ่มกิจกรรมออกซิเดชัน ในระบบนิเวศ , ดินอินทรีย์เนื้อหาไม่มีความสัมพันธ์กับกิจกรรมและฟีนอลออกซิเดสหมายถึงศักยภาพในประเทศไทย แบบจำลองการถดถอยหลายที่มี pH ดิน อุณหภูมิเฉลี่ยรายปี หมายถึงปริมาณน้ำฝนประจำปีและกิจกรรมเอนไซม์ฟีนอลอาจบัญชีสำหรับ 37% ของการเปลี่ยนแปลงในดินอินทรีย์ ( ส้ม ) เนื้อหาในระบบนิเวศ ( 1 ⁄ 4 63 ) ; รุ่นเดียวกัน สำหรับกิจกรรมมีอธิบายถึงร้อยละ 32 ซม ( 1 ⁄ 4 43 ) การวิเคราะห์ความแปรปรวนตกค้างว่าสวีทของการโต้ตอบปัจจัยที่สร้างทั้งทางบวกและทางลบ การตอบในดินอินทรีย์ที่จัดเก็บ ดินและออกซิเจนสูง และมีแนวโน้มที่จะ จำกัด กิจกรรมแร่ตั้งต้นสูงในแหล่งกำเนิดออกซิเดชันกิจกรรมจำกัดการสะสมอินทรียวัตถุในดิน ดินที่มีลักษณะตรงข้าม กิจกรรม : ต่ำในแหล่งกำเนิดออกซิเดชันจำกัดกิจกรรมส่งเสริมกระเป๋าอินทรียวัตถุในดิน