As for the old man, he could feel a

As for the old man, he could feel a weak Soul Power from him. He should be an alchemist. His skill wasn’t mediocre either, he had reached the Middle Qi Hai level.

“Leave us alone.”

Jiang Chen said to Jiang Cheng. His voice was hoarse, so Jiang Cheng couldn’t recognize him. Jiang Cheng looked at the grandmaster with a curious expression for a moment before he respectfully left.

“Why didn’t young master come together with grandmaster?”

Jiang Cheng stood guard and scratched his head with a puzzled expression on his face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับคนเก่า เขารู้สึกถึงพลังจิตใจอ่อนแอจากเขา เขาควรจะมีกล ทักษะของเขาไม่ได้ราคาอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาได้ถึงระดับกลาง Qi Hai"ปล่อยให้เราคนเดียว"เจียงเฉินกล่าวถึงเจียงเฉิง เสียงของเขาเป็นแหบ ดังนั้นเฉิงเจียงไม่รู้จักเขา เฉิงเจียงดู grandmaster ที่ มีนิพจน์ที่มีความอยากรู้อยากเห็นช่วงก่อนกราบซ้าย"ทำไมไม่โทหนุ่มมาร่วมกับ grandmaster"เฉิงเจียงยืนยาม และขูดศีรษะกับนิพจน์การงงบนใบหน้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นคนเก่าเขาอาจจะรู้สึกพลังงานวิญญาณที่อ่อนแอจากเขา เขาควรจะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ ทักษะของเขาไม่ได้ปานกลางอย่างใดอย่างหนึ่งที่เขาได้ถึงระดับกลาง Qi Hai.

"ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว."

เจียงเฉินกล่าวว่าการเจียงเฉิง เสียงของเขาแหบแห้งดังนั้นเจียงเฉิงไม่สามารถจำเขาได้ เจียงเฉิงมองไปที่แกรนด์มาสเตอร์ที่มีการแสดงออกที่อยากรู้อยากเห็นสำหรับช่วงเวลาก่อนที่เขาซ้ายกราบได้.

"ทำไมไม่ได้ต้นแบบหนุ่มมาร่วมกับแกรนด์มาสเตอร์?"

เจียงเฉิงยืนยามและรอยขีดข่วนหัวของเขาด้วยสีหน้างงบนใบหน้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับชายชรา เขารู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่อ่อนแอจากเขา เขาควรเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ . ฝีมือไม่ใช่ธรรมดาเหมือนกัน เขาถึงกลางฉีไห่ )" ปล่อยเราตามลำพัง . "เจียง เฉินกล่าวว่า เจียงเฉิง เสียงของเขาแหบแห้ง ดังนั้นเจียงเฉิงไม่สามารถจำเขาได้ เจียงเฉิงดู Grandmaster ด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็นชั่วขณะก่อนที่เขาจะกราบซ้าย" ทำไมไม่นายน้อยมาด้วยกันกับนายท่าน ? "เจียงเฉิงยืนยามและเกาหัวด้วยความงงการแสดงออกบนใบหน้าของเขา