He does not dismiss externally orie

He does not dismiss externally oriented explanations of profitability,
but wishes to explore the internally oriented explanation that idiosyncratic firm resources are at the base of superior performance.
He sets out on this task by pinpointing the two fundamental assumptions on which the resource-based view rests – that firms have different resources (resource heterogeneity) and that these resources cannot be easily transferred to, or copied by, other firms (resource immobility). He goes on to argue that these resources can be the basis of competitive advantage if they meet four criteria: they must be valuable and rare, while being difficult to imitate and substitute.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาไม่ได้ยกเลิกคำอธิบายเชิงภายนอกในการทำกำไร
แต่ประสงค์จะหาคำอธิบายเชิงภายในว่าทรัพยากรที่มีนิสัยเฉพาะของ บริษัท อยู่ที่ฐานของประสิทธิภาพที่เหนือกว่า
เขากำหนดออกในงานนี้โดยแนวร่วมทั้งสองสมมติฐานพื้นฐานที่มุมมองทรัพยากรที่ใช้อยู่ - ว่า บริษัท มีทรัพยากรที่แตกต่างกัน (ความหลากหลายของทรัพยากร) และว่าทรัพยากรเหล่านี้ไม่สามารถโอนได้อย่างง่ายดายหรือคัดลอกโดย บริษัท อื่น ๆ (ไม่สามารถเคลื่อนทรัพยากร) . เขาก็จะอ้างว่าทรัพยากรเหล่านี้สามารถเป็นพื้นฐานของความได้เปรียบในการแข่งขันในกรณีที่พวกเขาได้พบสี่เกณฑ์:พวกเขาจะต้องมีคุณค่าและหายากในขณะที่เป็นเรื่องยากที่จะเลียนแบบและแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขายกเลิกคำอธิบายภายนอกแนวของผลกำไร,
แต่ปรารถนาการอธิบายภายในมุ่งเน้นที่ทรัพยากร idiosyncratic ยืนยันในประสิทธิภาพ
เขากำหนดออกในงานนี้ โดย pinpointing สมมติฐานพื้นฐานสองที่ดูทรัพยากรที่ใช้อยู่ที่บริษัทมีทรัพยากรแตกต่างกัน (heterogeneity ทรัพยากร) และว่า ทรัพยากรเหล่านี้ไม่สามารถได้ถูกโอนย้ายไป หรือคัดลอก โดย บริษัทอื่น ๆ (ที่พบทรัพยากร) เขาไปเถียงว่า ทรัพยากรเหล่านี้สามารถเป็นพื้นฐานของการได้เปรียบเชิงแข่งขันว่าจะเกณฑ์สี่: จะต้องมีคุณค่า และหา ยาก ก็ยากที่จะเลียนแบบ และทดแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาจะไม่ยกเลิกคำอธิบายจาก ภายนอก ตามแบบตะวันออกของความสามารถในการทำกำไร
แต่ความปรารถนาเพื่อการสำรวจคำอธิบาย ภายใน ตามแบบตะวันออกที่ทรัพยากรบริษัทลักษณะเฉพาะตัวอยู่ที่ฐานของ ประสิทธิภาพ ที่เหนือกว่า
เขาจะตั้งค่าออกมาในงานนี้โดย pinpointing สองอย่างพื้นฐานที่ดูทรัพยากรที่ใช้อยู่ที่บริษัทมีทรัพยากรอื่น(ของลีทรัพยากร)และที่ทรัพยากรเหล่านี้ไม่สามารถเป็นได้อย่างง่ายดายจะพาท่านไปส่งถึงยังหรือคัดลอกจากบริษัทอื่น(ไม่เคลื่อนไหวทรัพยากร) เขาจะให้เหตุผลว่าทรัพยากรเหล่านี้สามารถเป็นพื้นฐานของความได้เปรียบในการแข่งขันหากพวกเขาพบกับสี่เกณฑ์พวกเขาจะต้องมีค่าและหาได้ยากในขณะที่เป็นเรื่องยากที่จะเลียนแบบและทดแทน