There are different reasons for the

There are different reasons for the increase in the use of biomarkers in cancer epidemiology which is as follows: (i) the fact that the identification of new carcinogens, characterized by complex exposure circumstances and weak effects, has become increasingly difficult with traditional epidemiological approaches; (ii) the increasing understanding of mechanisms of carcinogenesis and (iii) technical developments in molecular biology and genetics. While a distinction is made between biomarkers of exposure, intermediate events, disease, outcome and susceptibility, their integration in a unique conceptual model is needed. The use of exposure biomarkers in cancer epidemiology aims at measuring the biologically relevant exposure more validly and precisely. In some instances, there is an obvious improvement in using an exposure biomarker, as in the case of urinary markers of aflatoxin and tobacco-specific nitrosamines. Intermediate (effect) biomarkers measure early—in general non-persistent—biological events that take place in the continuum between exposure and cancer development. These include cellular or tissue toxicity, chromosomal alterations, changes in DNA, RNA and protein expression and alterations in functions relevant to carcinogenesis (e.g. DNA repair, immunological response, etc.). The analysis of acquired TP53 mutations is an example of the potentially important. Biomarkers should be validated and consideration of sources of bias and confounding in molecular epidemiology studies should be no less stringent than in other types of epidemiological studies. The overarching goal is the integration of different types of biomarkers to derive risk and outcome profiles for healthy individuals as well as patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีเหตุผลต่าง ๆ สำหรับการเพิ่มขึ้นของการใช้ biomarkers ในระบาดวิทยาโรคมะเร็งที่เป็นดังนี้: (i) ความจริงที่ว่า รหัสของสารก่อมะเร็งใหม่ โดยสถานการณ์ความเสี่ยงที่ซับซ้อนและผลอ่อน กลายเป็นยากขึ้น ด้วยวิธีความดั้งเดิม (ii)ความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นของกลไกของการพัฒนาทางเทคนิค carcinogenesis และ (iii) ในอณูชีววิทยาและพันธุศาสตร์ ในขณะที่ทำการแยกความแตกต่างระหว่าง biomarkers แสง ระดับกลาง โรค ผล และภูมิไวรับ รวมของพวกเขาในรูปแบบแนวคิดไม่ซ้ำเป็นสิ่งจำเป็น ใช้แสง biomarkers ในระบาดวิทยาของโรคมะเร็งมีวัตถุประสงค์ในการวัดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องชิ้น validly มาก และแม่นยำ ในบางกรณี มีการปรับปรุงที่ชัดเจนในการใช้การสัมผัสไบโอมาร์คเกอร์ เช่นในกรณีของเครื่องหมายที่ท่อปัสสาวะของ aflatoxin nitrosamines เฉพาะยาสูบ Biomarkers ปานกลาง (ผล) วัดต้นซึ่งโดยทั่วไปไม่ใช่แบบ — กิจกรรมชีวภาพที่ทำได้ในความต่อเนื่องระหว่างความเสี่ยงและโรคมะเร็ง เหล่านี้รวมถึงมือถือ หรือความเป็นพิษของเนื้อเยื่อ การเปลี่ยนแปลงของโครโมโซม การเปลี่ยนแปลงในดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอ และโปรตีนนิพจน์และการเปลี่ยนแปลงในฟังก์ชันที่เกี่ยวข้องกับ carcinogenesis (เช่นซ่อมแซมดีเอ็นเอ การตอบสนองภูมิคุ้มกัน ฯลฯ) การวิเคราะห์ของ TP53 กลายพันธุ์ที่ซื้อมาเป็นตัวอย่างสำคัญอาจ ควรตรวจ biomarkers และพิจารณาแหล่งที่มาของอคติและ confounding ในศึกษาระบาดวิทยาโมเลกุลควรจะเข้มงวดไม่น้อยกว่าประเภทอื่น ๆ ของความ เป้าหมายคัดสรรคือ การบูรณาการแบบ biomarkers สามารถรับความเสี่ยงและผลโพรไฟล์สำหรับบุคคลที่มีสุขภาพดีเช่นเดียวกับผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีเหตุผลที่แตกต่างกันสำหรับการเพิ่มขึ้นของการใช้ไบโอมาร์คเกอร์ในทางระบาดวิทยาโรคมะเร็งซึ่งเป็นดังต่อไปนี้ (ก) ความจริงที่ว่าตัวของสารก่อมะเร็งใหม่ที่โดดเด่นด้วยการเปิดรับสถานการณ์ที่ซับซ้อนและผลกระทบที่อ่อนแอได้กลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นด้วยวิธีการทางระบาดวิทยาแบบดั้งเดิม; (ii) การเพิ่มความเข้าใจของกลไกของการเกิดมะเร็งและ (iii) การพัฒนาเทคนิคทางอณูชีววิทยาและพันธุศาสตร์ ในขณะที่ความแตกต่างระหว่างตัวบ่งชี้ของการเปิดรับเหตุการณ์กลางโรคผลและความไวต่อการรวมกลุ่มของพวกเขาในรูปแบบที่ไม่ซ้ำกันความคิดเป็นสิ่งจำเป็น การใช้ไบโอมาร์คเกอร์สัมผัสระบาดวิทยาโรคมะเร็งมีจุดมุ่งหมายที่การวัดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องทางชีวภาพมากขึ้นอย่างถูกต้องและแม่นยำ ในบางกรณีมีการปรับปรุงที่เห็นได้ชัดในการใช้ไบโอมาร์คเกอร์แสงเช่นในกรณีของเครื่องหมายปัสสาวะของอะฟลาท็อกซินและยาสูบเฉพาะไนโตรซา กลาง (ผล) biomarkers วัดต้นในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ถาวรชีวภาพทั่วไปที่เกิดขึ้นในระหว่างการเปิดรับอย่างต่อเนื่องและการพัฒนาของโรคมะเร็ง เหล่านี้รวมถึงเซลล์หรือเนื้อเยื่อพิษ, การเปลี่ยนแปลงของโครโมโซมการเปลี่ยนแปลงในดีเอ็นเออาร์เอ็นเอและโปรตีนการแสดงออกและการเปลี่ยนแปลงในการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการเกิดมะเร็ง (เช่นซ่อมแซมดีเอ็นเอการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน ฯลฯ ) การวิเคราะห์ที่ได้รับการกลายพันธุ์ TP53 เป็นตัวอย่างที่สำคัญที่อาจเกิดขึ้น biomarkers ควรได้รับการตรวจสอบและการพิจารณาแหล่งที่มาของอคติและเกะกะในการศึกษาด้านระบาดวิทยาโมเลกุลควรจะไม่เข้มงวดน้อยกว่าในประเภทอื่น ๆ ของการศึกษาทางระบาดวิทยา เป้าหมายที่ครอบคลุมคือการรวมของประเภทที่แตกต่างกันของไบโอมาร์คเกอร์ที่จะได้รับความเสี่ยงและผลโปรไฟล์สำหรับบุคคลที่มีสุขภาพดีเช่นเดียวกับผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีสาเหตุที่แตกต่างกันสำหรับการเพิ่มขึ้นของการใช้ความก้าวหน้าในมะเร็งระบาดวิทยาซึ่งมีดังนี้ : ( ฉัน ) ที่ว่า การกำหนดสารก่อมะเร็ง ใหม่ โดดเด่นด้วยสถานการณ์แสงที่ซับซ้อนและผลอ่อน ได้กลายเป็นยากมากขึ้นด้วยแบบดั้งเดิมและวิธี( 2 ) การเพิ่มความเข้าใจในกลไกของการเกิดโรคมะเร็ง และ ( 3 ) การพัฒนาเทคนิคทางอณูชีววิทยาและพันธุศาสตร์ ในขณะที่ความแตกต่างระหว่างความก้าวหน้าของการทำกิจกรรมกลาง โรค และผลต่อการ บูรณาการของพวกเขาในรูปแบบเฉพาะ แนวคิดคือต้องการการใช้แสงซึ่งทางระบาดวิทยามะเร็ง มุ่งวัดแสงชีวภาพที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมได้อย่างถูกต้องและแม่นยํา ในบางกรณีมีชัดเจนในการปรับปรุงโดยใช้การสัมผัสไบโอมาร์คเกอร์ เช่นในกรณีของปัสสาวะเครื่องหมายของอะฟลาทอกซินและ ยาสูบ โดยเฉพาะการทาน .กลาง ( Effect ) ซึ่งวัดแรกในทั่วไปไม่ถาวร ชีวภาพ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในต่อเนื่องระหว่างแสงและการพัฒนามะเร็ง เหล่านี้รวมถึงเซลล์หรือเนื้อเยื่อที่มีการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงโครโมโซม , ดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอและโปรตีน การแสดงออกและการดัดแปลงในหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับมะเร็ง ( เช่น DNA ซ่อมแซม , การตอบสนอง , ฯลฯ )การวิเคราะห์ของการกลายพันธุ์ที่ได้มาเป็นตัวอย่างของอาจสำคัญ ซึ่งควรจะตรวจสอบและพิจารณาแหล่งที่มาจากอคติและ confounding ในการศึกษาระบาดวิทยาโมเลกุลไม่ควรน้อยกว่าที่เข้มงวดกว่าในประเภทอื่น ๆของการศึกษาระบาดวิทยา .เป้าหมายที่ครอบคลุมเป็นการบูรณาการของประเภทที่แตกต่างกันของความเสี่ยงและผลทางชีวภาพเพื่อสร้างโปรไฟล์สำหรับบุคคลที่มีสุขภาพดีเช่นเดียวกับผู้ป่วย