A new role for the pavilions of par

A new role for the pavilions of participating countries
Let’s begin with the part of the exhibition represented by the pavilions administered independently by the participating countries—whose presence is a unique prerogative of the Venice Biennale. This time, the various commissioners and curators have not been simply informed of the theme adopted by la Biennale curator for “his/her” exhibition. The curator has instead set aside a specific argument for the contribution of all the pavilions (Absorbing Modernity 1914–2014); the suggestion was generally accepted and thus the national pavilions will themselves contribute to and be involved with the overall exhibition theme, entitled Fundamentals, and this will constitute a sizeable part of the overall work. With this initiative, we aim also to give renewed impetus to the relationship between pavilions and the main exhibition. The presence of the national pavilions in our exhibition has over the years resulted alternatively in aspirations to display the specific features of national identity or, on the contrary, to show the country’s ability to be a protagonist in the cosmopolitan world of art and architecture. With the formula adopted this year, the two possible aspirations—one’s own history and participation in modern society—combine, imparting new energy to the pluralism typical of the Biennale. Perhaps for this reason too, the number of participating countries has risen from 55 to 65.

La Biennale Exhibition
The history of the past one hundred years and the various ways adopted in different countries to absorb the modern constitutes the prelude to the Elements of Architecture section hosted in the Central Pavilion, where the curator offers the contemporary world those elements that should represent the reference points for the discipline, and its dialogue with clients and society. The involvement has been truly bold and innovative. To this must be added the special involvement of the curator in the separate Monditalia section in the Corderie, where some aspects of the situation in Italy are collected and shown through forty research projects conducted ad hoc under the guidance of Rem, to remind us of the complexity of this reality without complacency or prejudice, which is paradigmatic of what happens elsewhere in the world; a reality in which correlated problems not only must not be denied or concealed, but must be deliberately experienced as sources of regeneration and hence also as points of reference for architecture.

A research-based Exhibition
The role and task the curator has assumed differ profoundly to that of an arranger of distinct presences, of architects invited to talk about themselves, their work or their thinking, as occurred in past years. This time, the exhibition is the result of research effected under the guidance of the curator. There are some historic precedents to this in some of the early Architecture Biennales, but nothing comparable. The spirit of research is always something with which la Biennale concerns itself; but here it is la Biennale itself that is doing the research. And we are convinced of the importance of this development and this extraordinary opportunity Rem has offered us.

The participation of the Dance, Music, Theatre and Cinema sectors
It is well known that la Biennale operates in different sectors, not just in Art and Architecture (and in particular in Dance, Music, Theatre, and Cinema). And here too, Koolhaas has left nothing to chance. The Exhibition will include (in the Monditalia section) the presence of activities from these different Biennale sectors. Here, Dance, Music, Theatre, and Cinema will have dedicated spaces in which to present elements of complex life and spaces in which architecture may be imagined or planned. Our Directors of Dance, Music, Theatre, and Cinema have accepted the challenge and will be developing most of their programs (Festival and College) within the Corderie dell’Arsenale in the Architecture Exhibition. Never has all the Biennale been in the one exhibition so much as this year.

Why research exhibitions?
Why the need to undertake some in-depth research rather than offer a simple up-to-date portrayal of architects’ work? This is a need already felt in the field of art, and now in architecture too. Last year, la Biennale Arte was founded more than usual on a commitment to direct research by the curator. We said that this was useful for la Biennale so it could measure up with developments under way in the field of contemporary art. Contemporary art, which from avant-garde has become habitual, steered by the market and drowned in the unstoppable and pervasive distribution of images all around us, runs the risk of drifting towards conformity, with a dilution and trivialization of the relationship between the works and the observer, to the point of generating lack of interest. And in this context, the Art Exhibition, the Biennale of Massimiliano Gioni, reaffirmed and documented the need for man to create images free of practical intent, impelled by the urgency of his obsessions and utopias. And in architecture? For years, we have stressed the gap between architecture and civil society (individuals and institutions), which should instead express a demand for architecture; we note the dualism between excess and indifference in recent developments and here too, we see a danger of conformity, favored by economy and technology. For architecture, as for art, any developments should instead be guided by the conscious ability to express needs and desires. Here, with great courage and ambition, Koolhaas has reviewed the history of modernity in the past hundred years, and offers a new perspective of those “elements” that should constitute the points of reference for a regenerated and topical relationship between ourselves, our civilization, and architecture (Elements of Architecture).

La Biennale as “machine of desires”
We have stated the reasons urging us to look to research rather than a simple updating of what is going on. While information gains new tools and updating becomes simpler, it is those dangers of conformity and indifference that preoccupy us; indifference and conformity lead to passiveness and even extinguish the desire for art and architecture. A Biennale exhibition has the duty to oppose this; it has to know how to trip up this move towards conformity and revitalize those desires. Rediscovering “points” of reference to better express those desires is one of the ambitions of the present research, which is of course addressed to the professionals but looks to the general public above all.

A festival on display
On top of the presence of Dance, Music, Theatre, and Cinema, the Architecture Biennale will be enriched with discussions, meetings, debates (Weekend Specials) throughout the duration of the Exhibition which, given the special commitments made, has been extended to six months. The “Biennale Sessions” project, aimed at Universities, and Architecture Faculties around the world in particular, will be active again this year, as in every Biennale. And as in every Biennale, an important “educational” system aimed above all at the new generations will also be active.

Acknowledgements
I wish to thank our partner, Rolex, and all the other companies that have generously assisted and helped us. I also wish to thank all the international public institutions and the many donors who have been of the greatest importance in the realization of the 14th International Architecture Exhibition.
My thanks to the Ministry for Cultural Affairs, which maintains its firm support at a time that is not easy for the public finances, together with the local institutions that support la Biennale in various ways: the City of Venice and the Veneto Region.
I extend my thanks to the Authorities who are variously involved and have an interest in the structures in which we work, and to the Venetian Soprintendenze.
My warm thanks also to Rem and all his collaborators, the numerous researchers involved in putting together this Exhibition. I thank, too, the directors of the Dance, Music, Theatre, and Cinema sectors: Virgilio Sieni, Ivan Fedele, Àlex Rigola, and Alberto Barbera.
My final thanks go to the staff of la Biennale who have worked with their usual professionalism in realizing this Exhibition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทบาทใหม่สำหรับพาวิลเลียนของประเทศที่เข้าร่วม
ของให้เริ่ม ด้วยส่วนของนิทรรศการที่แสดง โดยศาลาจัดการอย่างอิสระ โดยประเทศที่เข้าร่วมซึ่งมีสถานะเป็นอำนาจเฉพาะของ Biennale เวนิส คราวนี้ ในคณะกรรมาธิการต่าง ๆ และ curators มีไม่รับเพียงแจ้งชุดรูปแบบที่รับรอง โดยภัณฑารักษ์ Biennale ลาสำหรับนิทรรศการ"เขา/เธอ" ภัณฑารักษ์ที่ได้แต่ดองอาร์กิวเมนต์เฉพาะสำหรับสัดส่วนของทั้งหมดพาวิลเลี่ยน (ดูดความทันสมัยในปี 2014 – 1914); คำแนะนำที่เป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปจึง พาวิลเลี่ยนแห่งชาติจะมีส่วนร่วม และจะเกี่ยวข้องกับธีมนิทรรศการโดยรวม สิทธิพื้นฐาน และนี้จะเป็นส่วนสำหรับผู้พิการของงานโดยรวม มีความคิดริเริ่มนี้ เราจุดมุ่งหมายยังให้แรงผลักดันต่ออายุความสัมพันธ์ระหว่างศาลาและนิทรรศการหลัก ศาลาชาติในนิทรรศการของเราก็มีปีเกิดหรือในความปรารถนาแสดงคุณลักษณะเฉพาะ ของเอกลักษณ์ประจำชาติ หรือ ตรงกัน ข้าม การแสดงความสามารถของประเทศให้เป็นเอกในโลกแห่งศิลปะและสถาปัตยกรรม มีสูตรรับรองปีนี้ ความปรารถนาได้สอง — ประวัติตนเองและมีส่วนร่วมในสังคมสมัยใหม่ซึ่งรวม imparting pluralism ของ Biennale พลังงานใหม่ อาจด้วยเหตุนี้ เกินไป จำนวนประเทศที่เข้าร่วมได้เพิ่มขึ้นจาก 55 กับ 65.

ลา Biennale นิทรรศการ
ประวัติร้อยปีและวิธีการต่าง ๆ นำมาใช้ในประเทศต่าง ๆ เพื่อดูดซับความทันสมัยถือพรีลูดส่วนองค์ประกอบของสถาปัตยกรรมในศาลากลาง ที่ภัณฑารักษ์ที่แห่งโลกสมัยนั้นองค์ประกอบที่ควรแสดงถึงจุดอ้างอิงสำหรับการลงวินัย และการสนทนากับลูกค้าและสังคม มีส่วนร่วมได้อย่างแท้จริงเป็นตัวหนา และนวัตกรรม นี้ต้องเพิ่มมีส่วนร่วมที่ภัณฑารักษ์พิเศษในแยกส่วน Monditalia ใน Corderie ที่เก็บรวบรวม และแสดงผ่านโครงการวิจัยสี่สิบที่ดำเนินกิจการภายใต้การแนะนำของ Rem เพื่อเตือนเราเกี่ยวกับความซับซ้อนของความเป็นจริงนี้โดย complacency หรืออคติ ลักษณะบางประการของสถานการณ์ในอิตาลี ซึ่งเป็นของสิ่งที่เกิดขึ้นอื่น ๆ ในโลก paradigmatic แต่ต้องเป็นจริงซึ่งปัญหา correlated ไม่เพียงแต่ต้องไม่ปฏิเสธ หรือปก ปิด ประสบการณ์โดยเจตนาเป็นแหล่งฟื้นฟู และดังนั้น นอกจากนี้การที่เป็นจุดอ้างอิงสำหรับสถาปัตยกรรม

งานนิทรรศการงานวิจัย
บทบาทและภัณฑารักษ์ที่ได้ถือว่างานแตกต่างกันซึ้งที่เป็น arranger ของ presences แตกต่างกัน ของสถาปนิกเชิญพูดคุยเกี่ยวกับตัวเอง ทำงาน หรือความ คิดของพวกเขา ตามที่เกิดขึ้นในปีที่ผ่านมา เวลานี้ นิทรรศการนี้เป็นผลวิจัยผลภายใต้การแนะนำของภัณฑารักษ์ที่ มีบางประวัติศาสตร์เซลล์ที่ถูกอ้างนี้ในบาง Biennales สถาปัตยกรรมก่อน แต่ไม่มีอะไรเทียบได้ จิตวิญญาณของการวิจัยอยู่เสมอสิ่งที่ลา Biennale เกี่ยวกับตัวเอง แต่นี่มันคือลา Biennale เองที่จะทำการวิจัย เรากำลัง convinced ความสำคัญของการพัฒนานี้ และ Rem โอกาสพิเศษนี้ได้นำเสนอเรา

มีส่วนร่วมของภาคการเต้น ดนตรี โรงละคร และโรงภาพยนตร์
เป็นที่รู้จักว่า Biennale ลาทำงาน ในภาคต่าง ๆ ไม่ใช่ ในศิลปะและสถาปัตยกรรม (และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการรำ ดนตรี ละคร ทางโรงภาพยนตร์) และที่นี่เกินไป Koolhaas มีเหลืออะไรให้โอกาส นิทรรศการที่จะรวม (ในส่วน Monditalia) ของกิจกรรมจากภาค Biennale ต่าง ๆ เหล่านี้ ที่นี่ เต้นรำ ดนตรี ละคร และโรงภาพยนตร์จะได้ทุ่มเทช่องที่นำเสนอองค์ประกอบของชีวิตซับซ้อนและช่องว่างที่สถาปัตยกรรมอาจจะจินตนาการ หรือการวางแผนการ กรรมการของเราเต้น เพลง ละคร และภาพยนตร์ที่ได้รับการยอมรับความท้าทาย และจะสามารถพัฒนาส่วนใหญ่ของโปรแกรม (เทศกาลและวิทยาลัย) ภายใน dell'Arsenale Corderie ในนิทรรศการสถาปัตยกรรม ไม่ทั้งหมด Biennale มีนิทรรศการหนึ่งดังมากที่นี้ปี

ทำไมวิจัยนิทรรศการ?
ทำไมต้องทำวิจัยเชิงลึกบางอย่าง มากกว่าที่ให้วาดภาพล่าสุดเป็นเรื่องของงานสถาปนิก นี่คือความจำเป็นแล้วรู้สึกด้านศิลปะ และตอนนี้ ในสถาปัตยกรรมมากเกินไป ปี ลา Biennale Arte ถูกก่อตั้งขึ้น กว่าปกติบนมาวิจัย โดยภัณฑารักษ์ที่โดยตรง เรากล่าวว่า นี้เป็นประโยชน์สำหรับ Biennale ลาเพื่อจะสามารถวัดค่า ด้วยพัฒนาเดินทางด้านศิลปะร่วมสมัย ศิลปะร่วมสมัย ซึ่งจาก avant-garde ได้กลายเป็นเคย steered โดยตลาด และจมในการกระจายผ่านพ้น และชุมชนที่แพร่หลายของภาพทั้งหมดรอบตัวเรา ทำของลอยไปให้สอดคล้อง เจือจางและ trivialization ของความสัมพันธ์ระหว่างงานและนักการ ไปยังจุดของการสร้างไม่น่าสนใจ และ ใน บริบทนี้ นิทรรศการศิลปะ การ Biennale ของ Massimiliano Gioni โอ และเอกสารจำเป็นสำหรับมนุษย์ เพื่อสร้าง ภาพฟรีเจตนาปฏิบัติ impelled โดยของ obsessions และ utopias ของเขา และสถาปัตยกรรมได้อย่างไร ปี เราได้เน้นช่องว่างระหว่างสถาปัตยกรรมและสังคม (บุคคลและสถาบัน), ซึ่งควรแสดงความต้องการสถาปัตยกรรม แทน เราทราบ dualism เกินและท่านในการพัฒนาล่าสุด และที่นี่เกินไป เราเห็นอันตรายของให้สอดคล้อง ปลอดเศรษฐกิจและเทคโนโลยี สำหรับสถาปัตยกรรม ศิลปะ สำหรับพัฒนาใด ๆ ควรแต่จะแนะนำ โดยสามารถใส่ใจความต้องและปรารถนา ที่นี่ มีความกล้าหาญที่ยิ่งใหญ่และความใฝ่ฝัน Koolhaas ได้ตรวจสอบประวัติของความทันสมัยในอดีตร้อยปี และมุมมองใหม่ที่ "องค์ประกอบ" ที่ควรเป็นจุดอ้างอิงสำหรับการสร้าง และเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่างตนเอง ของอารยธรรม และสถาปัตยกรรม (องค์ประกอบของสถาปัตยกรรม)

Biennale ลาเป็น "เครื่องของปรารถนา"
เราได้ระบุสาเหตุกระตุ้นให้เรามองการวิจัยมากกว่าการปรับปรุงเรื่องของสิ่งที่เกิดขึ้น ในขณะที่ข้อมูลกำไรมือใหม่ และปรับปรุงงานเรียบง่าย เป็นอันตรายเหล่านั้นให้สอดคล้องและท่านที่ตรึงเรา ท่านและให้สอดคล้องทำให้ passiveness และจะดับความปรารถนาในศิลปะและสถาปัตยกรรม นิทรรศการ Biennale มีหน้าที่ต่อต้านนี้ จะได้รู้วิธีการเดินทางค่าย้ายนี้ต่อให้สอดคล้อง และฟื้นฟูความต้องการเหล่านั้น Rediscovering "คะแนน" ของการอ้างอิงเพื่อแสดงความต้องการเหล่านั้นดีกว่า เป็นหนึ่งในความทะเยอทะยานของการวิจัยปัจจุบัน ที่แน่นอนต่างกับมืออาชีพ แต่ดูไปข้างต้นทั้งหมด

เทศกาลบนจอแสดงผล
บนสถานะของการเต้นรำ ดนตรี ละคร และโรงภาพยนตร์ Biennale สถาปัตยกรรมจะอุดมไป ด้วยสนทนา ประชุม ดำเนิน (นัดพิเศษ) ตลอดระยะเวลาของนิทรรศการซึ่ง ให้ผูกพันพิเศษทำ มีการขยายถึงหกเดือน โครงการ "เซสชัน Biennale" มุ่งมหาวิทยาลัย และคณะสถาปัตยกรรมทั่วโลกโดยเฉพาะ จะใช้งานได้อีกครั้งในปีนี้ ใน Biennale ทุก และเป็นในทุก Biennale ระบบ "การศึกษา" สำคัญมุ่งเหนือสิ่งที่คนรุ่นใหม่จะสามารถใช้งาน

ถาม-ตอบ
ฉันต้องขอขอบคุณบริษัท Rolex และทั้งหมดบริษัทอื่น ๆ ที่ได้รับความช่วยเหลือ และช่วยเรา ผมต้องขอขอบคุณสถาบันสาธารณะที่ต่างประเทศทั้งหมดและผู้บริจาคหลายที่ทำงานสำคัญยิ่งในสำนึกของ 14 สถาปัตยกรรมนานาชาตินิทรรศการ
ขอบคุณไปที่สำนักงานปลัดกระทรวงวัฒนธรรม การรักษาบริษัทสนับสนุนในขณะที่ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเงินสาธารณะ ร่วมกับสถาบันท้องถิ่นที่สนับสนุนลา Biennale ในหลายวิธี: เมืองเวนิสและภูมิภาคเวเนโต
ฉันขยายขอบคุณไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพิ่ม และมีความสนใจในโครงสร้าง ในที่ที่เราทำงาน และเวเนเชียน Soprintendenze.
ขอบคุณอบอุ่นให้ Rem และทั้งหมดของผู้ร่วมงาน วิจัยต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการวางนิทรรศการนี้ร่วมกัน ฉันขอขอบคุณ เกินไป กรรมการภาคการเต้น ดนตรี ละคร และโรงภาพยนตร์: Virgilio Sieni, Ivan Fedele, Àlex Rigola ก Alberto Barbera
ขอบคุณสุดท้ายไปพนักงาน Biennale ลาที่ทำงาน ด้วยความเป็นมืออาชีพของพวกเขาตามปกติในนิทรรศการนี้ตระหนักถึง การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทบาทใหม่สำหรับศาลาของประเทศที่เข้าร่วม
ขอเริ่มต้นด้วยส่วนหนึ่งของการจัดแสดงนิทรรศการแสดงโดยศาลายาอิสระโดยประเทศที่มีส่วนร่วมในการแสดงตนเป็นสิทธิพิเศษที่เป็นเอกลักษณ์ของเวนิซ Biennale ขณะนี้คณะกรรมาธิการต่างๆและภัณฑารักษ์ยังไม่ได้รับแจ้งเพียงของชุดรูปแบบที่ใช้โดย la Biennale ภัณฑารักษ์สำหรับ "เขา / เธอ" นิทรรศการ ผู้ปกครองได้มีการกำหนดไว้แทนอาร์กิวเมนต์เฉพาะเจาะจงสำหรับการมีส่วนร่วมของศาลาทั้งหมด (ดูดทันสมัย ​​1914-2014); ข้อเสนอแนะที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปและทำให้ศาลาของประเทศตัวเองจะมีส่วนร่วมและมีส่วนร่วมกับรูปแบบการจัดแสดงนิทรรศการรวมสิทธิพื้นฐานและสิ่งนี้จะเป็นส่วนหนึ่งที่ใหญ่มากของการทำงานโดยรวม มีความคิดริเริ่มนี้เรามุ่งมั่นที่จะให้แรงผลักดันที่จะต่ออายุความสัมพันธ์ระหว่างศาลาและนิทรรศการหลัก การปรากฏตัวของศาลาแห่งชาติในการจัดแสดงนิทรรศการของเรามีมากกว่าปีที่ผ่านมาส่งผลให้เกิดแรงบันดาลใจในอีกทางเลือกหนึ่งที่จะแสดงคุณลักษณะเฉพาะของบัตรประจำตัวประชาชนหรือในทางที่จะแสดงความสามารถของประเทศที่จะเป็นตัวเอกในโลกสากลของศิลปะและสถาปัตยกรรม ด้วยสูตรที่นำมาใช้ในปีนี้ประวัติของตัวเองที่เป็นไปได้หนึ่งในแรงบันดาลใจที่สองและการมีส่วนร่วมในสังคมที่ทันสมัยรวมการให้พลังงานใหม่ให้กับฝ่ายทั่วไปของ Biennale บางทีอาจจะเป็นเพราะเหตุนี้ด้วยจำนวนของประเทศที่เข้าร่วมได้เพิ่มขึ้น 55-65 La Biennale นิทรรศการประวัติความเป็นมาของการที่ผ่านมาหนึ่งร้อยปีและวิธีการต่างๆที่นำมาใช้ในประเทศที่แตกต่างกันในการดูดซับที่ทันสมัยถือเป็นการโหมโรงที่จะองค์ประกอบของส่วนสถาปัตยกรรม เป็นเจ้าภาพในกลางพาวิลเลียนที่มีผู้ปกครองโลกร่วมสมัยองค์ประกอบเหล่านั้นที่ควรจะเป็นตัวแทนของจุดอ้างอิงสำหรับการมีระเบียบวินัยและการสนทนากับลูกค้าและสังคม การมีส่วนร่วมที่ได้รับอย่างแท้จริงเป็นตัวหนาและนวัตกรรม ในการนี้จะต้องมีการเพิ่มการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองพิเศษในส่วนที่แยกต่างหากใน Monditalia Corderie ที่บางแง่มุมของสถานการณ์ในอิตาลีจะถูกเก็บรวบรวมและแสดงให้เห็นผ่านโครงการวิจัยสี่สิบดำเนินการเฉพาะกิจภายใต้การแนะนำของ Rem เพื่อเตือนเรา ความซับซ้อนของความเป็นจริงโดยไม่ต้องพึงพอใจหรือความอยุติธรรมซึ่งเป็นกระบวนทัศน์ของสิ่งที่เกิดขึ้นที่อื่น ๆ ในโลกนี้ ความเป็นจริงที่มีความสัมพันธ์กับปัญหาไม่เพียง แต่จะต้องไม่ถูกปฏิเสธหรือมองไม่เห็น แต่จะต้องมีประสบการณ์จงใจเป็นแหล่งที่มาของการฟื้นฟูและด้วยเหตุนี้ยังเป็นจุดของการอ้างอิงสำหรับสถาปัตยกรรมนิทรรศการวิจัยตามบทบาทและงานของผู้ปกครองที่มีความแตกต่างกันอย่างสุดซึ้งสันนิษฐานไป ที่ประสานของการแสดงที่แตกต่างของสถาปนิกได้รับเชิญไปพูดคุยเกี่ยวกับตัวเองในการทำงานของพวกเขาหรือความคิดของพวกเขาที่เกิดขึ้นในปีที่ผ่านมา เวลานี้การจัดแสดงนิทรรศการเป็นผลมาจากการวิจัยผลกระทบภายใต้การแนะนำของผู้ปกครอง มีประวัติศาสตร์บางทำนองนี้ในบางส่วนของสถาปัตยกรรมต้น Biennales มี แต่ไม่มีอะไรเทียบได้ จิตวิญญาณของการวิจัยเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับ la Biennale ตัวเองเสมอ แต่ที่นี่มันเป็น la Biennale ตัวเองที่มีการทำวิจัย และเรามีความเชื่อในความสำคัญของการพัฒนานี้และโอกาสพิเศษนี้ Rem ได้เสนอให้เรามีส่วนร่วมของการเต้นรำ, เพลง, ละครและโรงภาพยนตร์ภาคเป็นที่ทราบกันดีว่า la Biennale การดำเนินงานในภาคส่วนที่แตกต่างกันไม่เพียง แต่ในศิลปะและสถาปัตยกรรม ( และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเต้นรำ, เพลง, โรงละครและโรงภาพยนตร์) และนี่เกินไป Koolhaas ได้ไม่มีอะไรเหลือให้โอกาส นิทรรศการจะรวมถึง (ในส่วน Monditalia) การปรากฏตัวของกิจกรรมจากภาคที่แตกต่างกันเหล่านี้ Biennale ที่นี่, เต้นรำ, เพลง, โรงละครและโรงภาพยนตร์จะมีเฉพาะช่องว่างในการที่จะนำเสนอองค์ประกอบของชีวิตที่ซับซ้อนและช่องว่างในสถาปัตยกรรมซึ่งอาจจะคิดหรือวางแผนไว้ กรรมการของเราเต้นรำ, เพลง, ละคร, ภาพยนตร์และได้รับการยอมรับความท้าทายและจะได้รับการพัฒนามากที่สุดของโปรแกรมของพวกเขา (และเทศกาลวิทยาลัย) ภายใน Corderie dell'Arsenale ในนิทรรศการสถาปัตยกรรม ไม่ได้ทั้งหมด Biennale รับในหนึ่งการจัดแสดงนิทรรศการเพื่อให้มากที่สุดเท่าที่ในปีนี้ทำไมการจัดนิทรรศการการวิจัย? ทำไมต้องทำวิจัยบางอย่างในเชิงลึกมากกว่าการให้ง่าย up-to-วันที่ภาพของการทำงานของสถาปนิก '? นี้ไม่จำเป็นต้องรู้สึกว่าอยู่แล้วในด้านของศิลปะและสถาปัตยกรรมในตอนนี้เกินไป เมื่อปีที่แล้ว la Biennale Arte ก่อตั้งขึ้นมากกว่าปกติในการมุ่งมั่นที่จะวิจัยโดยตรงโดยผู้ปกครอง เรากล่าวว่าเรื่องนี้เป็นประโยชน์สำหรับ la Biennale จึงสามารถวัดขึ้นกับการพัฒนาตามวิธีการในด้านศิลปะร่วมสมัย ศิลปะร่วมสมัยซึ่งจากเปรี้ยวจี๊ดได้กลายเป็นนิสัยนำโดยตลาดและจมน้ำตายในการจัดจำหน่ายผ่านพ้นและแพร่หลายของภาพทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเราจะเสี่ยงต่อการลอยต่อไปตามที่มีการลดสัดส่วนและ trivialization ของความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานและ สังเกตการณ์ไปยังจุดของการสร้างขาดความสนใจ และในบริบทนี้หอนิทรรศการ Biennale ของ Massimiliano Gioni กรุณาธิคุณและเอกสารที่จำเป็นสำหรับคนที่จะสร้างภาพอิสระจากความตั้งใจที่จะปฏิบัติปวดตามความเร่งด่วนของความหลงไหลและ utopias ของเขา และในสถาปัตยกรรม สำหรับปีนี้เราได้เน้นช่องว่างระหว่างสถาปัตยกรรมและภาคประชาสังคม (บุคคลและสถาบัน) ซึ่งควรแสดงความต้องการสำหรับสถาปัตยกรรม; เราทราบคู่ระหว่างส่วนเกินและไม่แยแสในการพัฒนาที่ผ่านมาและที่นี่ด้วยเราเห็นอันตรายของการตามที่ได้รับการสนับสนุนจากภาวะเศรษฐกิจและเทคโนโลยี สำหรับสถาปัตยกรรมเป็นศิลปะการพัฒนาใด ๆ ควรจะแทนได้รับคำแนะนำจากความสามารถในการใส่ใจในการแสดงความต้องการและความปรารถนา ที่นี่ด้วยความกล้าหาญและความทะเยอทะยาน Koolhaas ได้ดูประวัติของความทันสมัยในร้อยปีที่ผ่านมาและนำเสนอมุมมองใหม่ในบรรดา "องค์ประกอบ" ที่ควรจะเป็นจุดของการอ้างอิงสำหรับความสัมพันธ์และสร้างใหม่เฉพาะที่ตัวเองระหว่างอารยธรรมของเรา และสถาปัตยกรรม (องค์ประกอบของสถาปัตยกรรม) La Biennale ว่า "เครื่องของความต้องการของ" เราได้ระบุเหตุผลที่กระตุ้นให้เรามองไปที่การวิจัยมากกว่าการปรับปรุงง่ายของสิ่งที่เกิดขึ้น ในขณะที่ข้อมูลได้รับเครื่องมือใหม่และการปรับปรุงจะง่ายเป็นอันตรายเหล่านั้นให้สอดคล้องและไม่แยแสที่เกาะกุมจิตใจของเรา ไม่แยแสและนำไปสู่ความสอดคล้องกับการอยู่เฉยๆและแม้กระทั่งความปรารถนาที่จะดับศิลปะและสถาปัตยกรรม นิทรรศการ Biennale มีหน้าที่ที่จะต่อต้านนี้; จะมีการทราบวิธีการเดินทางขึ้นย้ายไปตามนี้และฟื้นฟูความต้องการของผู้ rediscovering "จุด" ของการอ้างอิงที่ดีในการแสดงความต้องการเหล่านั้นเป็นหนึ่งในความทะเยอทะยานของการวิจัยในปัจจุบันซึ่งเป็นหลักสูตรที่จ่าหน้าถึงมืออาชีพ แต่มีลักษณะที่ให้ประชาชนทั่วไปไปทุกเทศกาลบนจอแสดงผลด้านบนของการแสดงตนของการเต้นรำที่ เพลงละครและภาพยนตร์สถาปัตยกรรม Biennale จะอุดมไปด้วยการอภิปรายการประชุมอภิปราย (วันหยุดสุดสัปดาห์พิเศษ) ตลอดระยะเวลาของการจัดนิทรรศการที่ให้ความมุ่งมั่นเป็นพิเศษทำให้ได้รับการขยายถึงหกเดือน "Biennale ประชุมโครงการ" มุ่งเป้าไปที่มหาวิทยาลัยและคณะสถาปัตยกรรมทั่วโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะใช้งานอีกครั้งในปีนี้เช่นเดียวกับในทุก Biennale และในขณะที่ทุก Biennale, ที่สำคัญ "การศึกษา" ระบบวัตถุประสงค์ข้างต้นทั้งหมดที่คนรุ่นใหม่จะได้รับการใช้งานกิตติกรรมประกาศผมขอขอบคุณพันธมิตร Rolex ของเราและทุก บริษัท อื่น ๆ ที่ได้รับการช่วยเหลืออย่างไม่เห็นแก่ตัวและช่วยให้เรา ฉันยังต้องการที่จะขอขอบคุณทุกสถาบันของรัฐต่างประเทศและผู้บริจาคจำนวนมากที่ได้รับความสำคัญมากที่สุดในการก่อให้เกิดการจัดนิทรรศการสถาปัตยกรรมนานาชาติที่ 14 ของฉันเพื่อขอบคุณกระทรวงวัฒนธรรมที่ยังคงได้รับการสนับสนุนของ บริษัท ในเวลาที่ ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับการเงินของประชาชนร่วมกับสถาบันในประเทศที่สนับสนุน la Biennale ในรูปแบบต่างๆ: เมืองเวนิซและเวเนโตภาคฉันขอขอบคุณฉันไปที่เจ้าหน้าที่ที่มีส่วนร่วมที่แตกต่างและมีความสนใจในโครงสร้างที่เรา การทำงานและการ Soprintendenze เวนิสขอบคุณที่อบอุ่นของฉันยัง Rem และทำงานร่วมกันทั้งหมดของนักวิจัยจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับการวางร่วมกันจัดนิทรรศการนี้ ผมขอขอบคุณด้วยคณะกรรมการของการเต้นรำ, เพลง, โรงละครและโรงภาพยนตร์ภาค: Virgilio Sieni อีวาน Fedele อเล็กซ์ Rigola และอัลบาร์เบราขอบคุณสุดท้ายของฉันไปให้กับเจ้าหน้าที่ของ la Biennale ที่ได้ทำงานด้วยความเป็นมืออาชีพของพวกเขาตามปกติใน ทราบว่านิทรรศการนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทบาทใหม่ในศาลาของประเทศที่เข้าร่วม
เริ่มจากส่วนหนึ่งของนิทรรศการแสดงโดยศาลาปกครองอย่างอิสระโดยประเทศที่เข้าร่วมแสดงตนซึ่งเป็นเอกสิทธิ์เฉพาะของ Biennale เวนิส เวลา นี้คณะกรรมาธิการต่างๆ และภัณฑารักษ์ได้เพียงแจ้งของกระทู้ที่รับรองโดย La Biennale ผู้ดูแล " นิทรรศการของเขา / เธอ " ผู้ดูแลแทนตั้งค่าอาร์กิวเมนต์ที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการจัดแสดงทั้งหมด ( ดูดซับความทันสมัย 1914 – 2014 )ข้อเสนอแนะ และยอมรับกันโดยทั่วไป ดังนั้น ศาลาแห่งชาติจะตัวเองมีส่วนร่วมและเกี่ยวข้องกับรูปแบบนิทรรศการรวมสิทธิพื้นฐาน และนี้จะเป็นส่วนใหญ่ของงานโดยรวม ด้วยความคิดริเริ่มนี้เรามุ่งให้แรงผลักดันต่ออายุความสัมพันธ์ระหว่างศาลาและนิทรรศการหลักการปรากฏตัวของศาลาแห่งชาติในนิทรรศการของเรามีกว่าปี ส่งผลให้ หรือปรารถนาที่จะแสดงคุณสมบัติเฉพาะของเอกลักษณ์ประจำชาติ หรือในทางตรงกันข้าม การแสดงความสามารถของประเทศที่จะเป็นตัวละครเอกในโลกสากลของศิลปะและสถาปัตยกรรม กับสูตรที่ใช้ในปีนี้ทั้งสองได้รับแรงบันดาลใจหนึ่งของประวัติศาสตร์และการมีส่วนร่วมในสังคมสมัยใหม่ รวมให้พลังงานใหม่ให้คณะกรรมการการเลือกตั้งทั่วไปของ Biennale อาจจะเพราะเหตุผลนี้ด้วย จำนวนประเทศที่เข้าร่วมได้เพิ่มขึ้นจาก 55 ถึง 65


Biennale นิทรรศการ ลาประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาหนึ่งร้อยปี และวิธีการต่าง ๆนำมาใช้ในประเทศที่แตกต่างกันเพื่อดูดซับที่ทันสมัยถือเป็นบทนำขององค์ประกอบของสถาปัตยกรรม ส่วนเจ้าภาพในศาลากลาง ที่ผู้ดูแลมีโลกร่วมสมัยองค์ประกอบเหล่านั้นควรเป็นตัวแทนของจุดอ้างอิงสำหรับวินัย และการสนทนากับลูกค้าและสังคมการมีส่วนร่วมได้รับอย่างแท้จริงเป็นตัวหนาและนวัตกรรม แบบนี้ต้องเพิ่มพิเศษการมีส่วนร่วมของผู้ดูแลในส่วน monditalia แยกใน corderie ที่บางแง่มุมของสถานการณ์ในอิตาลีถูกรวบรวมและแสดงผ่าน 40 โครงการวิจัยที่ดำเนินการเฉพาะกิจภายใต้คำแนะนำของเรม เพื่อเตือนเราของความซับซ้อนของความเป็นจริงนี้โดยไม่มีความพึงพอใจ หรืออคติซึ่งเป็น paradigmatic สิ่งที่เกิดขึ้นที่อื่น ๆในโลก ความเป็นจริงใน ซึ่งมีปัญหาไม่เพียง แต่จะต้องไม่ปฏิเสธหรือปกปิด แต่ต้องตั้งใจ ประสบการณ์เป็นแหล่งที่มาของการฟื้นฟูและดังนั้นจึงเป็นจุดอ้างอิงสำหรับสถาปัตยกรรม


จัดนิทรรศการวิจัยบทบาทและงานผู้ดูแลสันนิษฐานกันว่าสุด เป็นผู้จัดการของหนักที่แตกต่างกันสถาปนิกชวนคุยเรื่องตัวเอง ทำงาน หรือความคิดของพวกเขาเช่นที่เกิดขึ้นในปีที่ผ่านมา เวลา นี้ นิทรรศการ เป็นผลจากการวิจัยผลกระทบภายใต้คำแนะนำของผู้ดูแล มีประวัติศาสตร์ตัวอย่างนี้ในบางส่วนของสถาปัตยกรรมก่อน biennales แต่ไม่มีอะไรที่เทียบเคียง จิตวิญญาณของการวิจัยอยู่เสมอบางสิ่งบางอย่างที่ La ความกังวลทำด้วยตัวเองแต่ที่นี่มันเป็น ลา ทำด้วยตัวเองที่ทำวิจัย และเราเชื่อในความสำคัญของการพัฒนานี้และโอกาสพิเศษแบบนี้มีให้เรา

การมีส่วนร่วมของการเต้นรำ , ดนตรี , โรงละครและภาพยนตร์ภาค
มันเป็นที่รู้จักกันดีว่า La Biennale ประกอบธุรกิจในภาคต่าง ๆ ไม่ใช่แค่ในศิลปะและสถาปัตยกรรม ( และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเต้น ดนตรี ละครเวทีและภาพยนตร์ ) และที่นี่ด้วย คูลฮาสไม่มีอะไรเหลือให้โอกาส นิทรรศการจะรวม ( ในส่วน monditalia ) การแสดงตนของกิจกรรมเหล่านี้แตกต่างจากละครภาค ที่นี่ , เต้น , เพลง , ละคร , ภาพยนตร์ และจะทุ่มเทเป็นที่นำเสนอองค์ประกอบของชีวิตที่ซับซ้อนและช่องว่างที่สถาปัตยกรรมอาจจะคิดหรือวางแผนไว้ ผู้อำนวยการของเรา เต้น ดนตรี ละครเวทีและภาพยนตร์ได้รับการยอมรับความท้าทาย และจะพัฒนามากที่สุดของโปรแกรมของพวกเขา ( เทศกาลและวิทยาลัย ) ภายใน corderie dell'arsenale ในสถาปัตยกรรมนิทรรศการ เคยมีการนำมาเป็นนิทรรศการเลยปีนี้

ทำไมงานวิจัยนิทรรศการ ?
ทำไมต้องรับปากบางการวิจัยในเชิงลึกมากกว่าการเสนอภาพที่ทันสมัยเรียบง่ายของงานสถาปนิก 'นี้เป็นต้องรู้สึกในด้านศิลปะ และตอนนี้ทางสถาปัตยกรรมด้วย ปีล่าสุด , La Biennale ศิลปะก่อตั้งขึ้นกว่าปกติในความมุ่งมั่นเพื่อการวิจัยโดยตรง โดยผู้ดูแล เรากล่าวว่า นี้เป็นประโยชน์สำหรับ La Biennale ดังนั้นมันอาจวัดด้วยการพัฒนาภายใต้วิธีการในฟิลด์ของศิลปะร่วมสมัย ศิลปะร่วมสมัยที่ได้กลายเป็นนิสัยเปรี้ยวจี๊ด ,steered โดยตลาดและจมน้ำตายในผ่านพ้นและกระจายแพร่หลายของภาพทั้งหมดรอบเรา จะเสี่ยงลอยไป ตามด้วยการเจือจางและ trivialization ของความสัมพันธ์ระหว่างงานและผู้สังเกตการณ์ไปยังจุดของการขาดความสนใจ และในบริบทนี้ นิทรรศการศิลปะ การนำของ gioni Massimiliano ,ยืนยันและเอกสารต้องการผู้ชายที่จะสร้างภาพฟรีในทางปฏิบัติ เจตนา impelled โดยเร่งด่วนของเขา obsessions และ utopias . และในสถาปัตยกรรม ? สำหรับปี เราได้เน้นช่องว่างระหว่างสถาปัตยกรรมและประชาสังคม ( บุคคลและสถาบัน ซึ่งควรแสดงความต้องการสถาปัตยกรรมเราทราบคู่ระหว่างส่วนเกินและไม่แยแสในการพัฒนาล่าสุดและที่นี่ด้วย เราดูอันตรายจึง โปรด โดยเศรษฐกิจและเทคโนโลยี สถาปัตยกรรมเป็นศิลปะ การพัฒนาใด ๆควรจะได้รับการชี้นำโดยมีสติความสามารถที่จะแสดงความต้องการและความปรารถนา ที่นี่ มีความกล้าหาญและความมุ่งมั่น คูลฮาส , มีการทบทวนประวัติของความทันสมัยในรอบ 100 ปีและมีมุมมองใหม่ที่ " องค์ประกอบ " ว่าควรเป็นจุดอ้างอิงสำหรับการสร้างใหม่และความสัมพันธ์เฉพาะระหว่างตัวเรา ของเรา อารยธรรมและสถาปัตยกรรม ( องค์ประกอบของสถาปัตยกรรม ) .

la Biennale " เครื่องจักรแห่งความปรารถนา "
เราได้ระบุเหตุผลให้เราต้องมองไปที่การวิจัยมากกว่าง่ายปรับปรุง เกิดอะไรขึ้นขณะที่ข้อมูลจากเครื่องมือใหม่และการปรับปรุงจะง่ายกว่า มันเป็นพวกอันตรายของตามและไม่แยแสที่สาละวนเรา ; ไม่แยแสและสอดคล้องและนำไปสู่ passiveness แม้ดับความปรารถนาสำหรับศิลปะและ สถาปัตยกรรม เป็น Biennale นิทรรศการมีหน้าที่คัดค้านเรื่องนี้ ต้องรู้วิธีที่จะเดินทางขึ้น ย้ายนี้สอดคล้องและปรับต่อความปรารถนาเหล่านั้นค้นพบ " จุด " ในการอ้างอิงถึงดีกว่าแสดงความปรารถนานั้นเป็นหนึ่งในจุดมุ่งหมายของการวิจัย ซึ่งแน่นอนว่า ถึงผู้เชี่ยวชาญ แต่ดูเหมือนประชาชนทั่วไปข้างต้นทั้งหมด


เป็นเทศกาลที่แสดงด้านบนของการเต้น ดนตรี ละคร ภาพยนตร์ และ สถาปัตยกรรม Biennale จะ ร่ำรวยด้วยการสนทนา การประชุมการอภิปราย ( วันหยุดพิเศษ ) ตลอดระยะเวลาของนิทรรศการ ซึ่งได้รับภาระผูกพันพิเศษทำ ได้ขยายถึงหกเดือน " การนำการประชุม " โครงการ มุ่งเป้าไปที่มหาวิทยาลัย และคณะสถาปัตยกรรมทั่วโลก โดยจะใช้งานอีกครั้งในปีนี้ , ตามที่ทุก Biennale และในละครทุก ,ที่สำคัญ " การศึกษา " ระบบมีวัตถุประสงค์ข้างต้นทั้งหมดที่คนยุคใหม่จะยังสามารถใช้งาน

ขอบคุณ
ผมขอขอบคุณหุ้นส่วนของเรา , Rolex , และทุก บริษัท อื่นที่มีเพื่อช่วยให้เราฉันยังอยากจะขอบคุณนานาชาติสถาบันสาธารณะและผู้บริจาคหลายที่มีความสําคัญยิ่งในการรับรู้ของ 14 นิทรรศการสถาปัตยกรรมนานาชาติ
ขอบคุณไปยังกระทรวงวัฒนธรรม ซึ่งยังคงสนับสนุนบริษัทของที่ เวลาที่ไม่ง่ายสำหรับการเงินสาธารณะร่วมกับท้องถิ่นสถาบันที่สนับสนุน La Biennale ในรูปแบบต่างๆ : เมืองเวนิสและภูมิภาคเวเนโต .
ผมขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ที่หลากหลายที่เกี่ยวข้อง และมีความสนใจในโครงสร้างที่เราทำงานและ Venetian soprintendenze .
ขอบคุณอบอุ่นยัง REM และผู้ร่วมงานของเขานักวิจัยที่เกี่ยวข้องในการวางกันมากมายงานนี้ ผมขอขอบคุณด้วยกรรมการของ เต้น ดนตรี ละครเวที และภาพยนตร์ ส่วนเวอร์จิลิโอ sieni Ivan fedele Àเล็กซ์ , rigola และ Alberto Barbera .
ขอบคุณสุดท้ายของฉันไปให้พนักงานลา Biennale ที่ได้ทำงานกับมืออาชีพที่ปกติของพวกเขาในรู้ตัว
นิทรรศการนี้