The objective of this study was to

The objective of this study was to examine the effects of combining corn DDGS with crude glycerin on growth performance and carcass traits to determine if a high level of crude glycerin supplementation could counteract the impact of corn DDGS on fatty acid profile of pork adipose. The experimental design was a 3 × 2 factorial arrangement of treatments with three levels of corn DDGS (0, 150, or 250 g/kg diet) and two levels of crude glycerin (0 or 100 g/kg diet). Pigs were fed one of six experimental diets over a 3-phase feeding program for 84 d with each diet within phase formulated to be equal in metabolizable energy (ME) and standardized ileal digestible lysine (SID Lys). Pigs and feeders were weighed every 14 d to determine average daily gain (ADG), average daily feed intake (ADFI) and feed efficiency (G:F). On d-84, pigs were weighed and scanned using real-time ultrasound to obtain fat depth and longissimus dorsi muscle (LM) area. Pigs were then harvested at a commercial abattoir and a sample of adipose was collected from the jowl of each pig. Because there was no interaction between level of corn DDGS and crude glycerin fed, only main effects are presented. Pig performance and carcass characteristics were not affected by dietary treatment (P≥0.05). Differences in fatty acid composition were present due to dietary treatment. Increasing the level of corn DDGS reduced concentration of both saturated fatty acids (SFA) and monounsaturated fatty acids (MUFA) and increased the concentration of polyunsaturated fatty acids (PUFA) in pork jowl adipose (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบผลกระทบของการรวม DDGS ข้าวโพดกับกลีเซอรีนดิบประสิทธิภาพการเจริญเติบโตและลักษณะซากเพื่อตรวจสอบถ้าระดับกลีเซอรีนดิบแห้งเสริมสามารถถอนผลกระทบของข้าวโพด DDGS บนส่วนกำหนดค่าของกรดไขมันของหมู adipose การออกแบบการทดลองได้เป็น 3 × 2 แฟกจัดรักษาระดับสามของข้าวโพด DDGS (0, 150 หรือ 250 กรัม/กิโลกรัมอาหาร) และระดับที่สองของกลีเซอรีนดิบ (0 หรือ 100 กรัม/กิโลกรัมอาหาร) สุกรที่เลี้ยงอาหารทดลองหกหนึ่งผ่าน 3-เฟสอาหาร d 84 กับอาหารแต่ละโปรแกรมในขั้นตอนทำ metabolizable พลังงาน (ME) ที่เท่ากัน และมาตรฐานไลซีน digestible ileal (SID Lys) สุกรและ feeders ได้น้ำหนักดีทุก 14 กำหนดกำไรเฉลี่ยต่อวัน (ADG) ทุกวันเฉลี่ยอาหารบริโภค (ADFI) และประสิทธิภาพ (G:F) อาหาร d-84 สุกรมีน้ำหนัก และการสแกนโดยใช้เครื่องอัลตราซาวด์แบบเรียลไทม์เพื่อให้ได้ความลึกไขมันและ longissimus dorsi กล้ามเนื้อ (LM) ตั้งไว้ สุกรได้เก็บเกี่ยวผลผลิตแล้วที่โรงฆ่าสัตว์เพื่อการค้า และรวบรวมไว้จากติดของหมูแต่ละตัวอย่างของ adipose เนื่องจากมีไม่โต้ตอบระหว่างระดับของข้าวโพด DDGS และกลีเซอรีนดิบที่เลี้ยง มีแสดงเฉพาะหลักผล ลักษณะงานและซากหมูไม่ถูกกระทบจากการบำบัดกาก (P≥0.05) ความแตกต่างในองค์ประกอบของกรดไขมันมีอยู่เนื่องจากอาหารการรักษา เพิ่มระดับของ DDGS ข้าวโพดลดความเข้มข้นของกรดไขมันอิ่มตัว (SFA) และกรดไขมัน monounsaturated (MUFA) และเพิ่มความเข้มข้นของกรดไขมันไม่อิ่มตัว (PUFA) ในหมูติด adipose (P < 0.01) สุกรที่เลี้ยงอาหารกิโลกรัมกลีเซอรีนดิบ 100 กรัมมีความเข้มข้นสูงของ MUFA และความเข้มข้นต่ำของ PUFA (P < 0.05) อาหารที่ประกอบด้วยถึง 250 กรัมข้าวโพด DDGS กิโลกรัมและ 100 กรัมกลีเซอรีนดิบกิโลกรัมละสนับสนุนเจริญเติบโตของสุกรที่สิ้นสุด อย่างไรก็ตาม เพิ่มระดับอาหารของ DDGS ข้าวโพดเพิ่มความเข้มข้นของกรดไขมันในระดับที่สมใน adipose ติดหมู และนี้ไม่ถูก ameliorated โดยอาหารกลีเซอรีนดิบ 100 กรัม/กิโลกรัม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการรวม DDGS ข้าวโพดกับกลีเซอรีนดิบต่อการเจริญเติบโตและลักษณะซากเพื่อตรวจสอบว่าอยู่ในระดับสูงของการเสริมกลีเซอรีนดิบสามารถรับมือกับผลกระทบของ DDGS ข้าวโพดในรายละเอียดของกรดไขมันในเนื้อหมูไขมัน การออกแบบการทดลองคือการจัด 3 × 2 ปัจจัยของการรักษาที่มีสามระดับของ DDGS ข้าวโพด (0, 150, หรือ 250 กรัม / กิโลกรัมอาหาร) และสองระดับของกลีเซอรีนดิบ (0 หรือ 100 กรัม / กิโลกรัมอาหาร) หมูได้รับการเลี้ยงดูหนึ่งในหกของอาหารทดลองกว่าโปรแกรมการให้อาหาร 3 เฟส 84 งกับการรับประทานอาหารในแต่ละขั้นตอนสูตรจะเท่ากับพลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้ (ME) และมาตรฐาน ileal ไลซีนย่อย (SID ลิซ) หมูและอาหารได้รับการชั่งน้ำหนักทุกๆ 14 วันเพื่อตรวจสอบกําไรเฉลี่ยต่อวัน (ADG) เฉลี่ยปริมาณอาหารที่บริโภคในชีวิตประจำวัน (Adfi) และประสิทธิภาพการใช้อาหาร (G: F) D-84, หมูถูกชั่งน้ำหนักและการสแกนโดยใช้อัลตราซาวนด์เรียลไทม์เพื่อให้ได้ความลึกไขมันและกล้ามเนื้อ longissimus Dorsi (LM) พื้นที่ หมูเก็บเกี่ยวแล้วที่โรงฆ่าสัตว์ในเชิงพาณิชย์และตัวอย่างของไขมันที่ถูกเก็บรวบรวมจากแก้มหมูแต่ละ เพราะมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างระดับของ DDGS ข้าวโพดและกลีเซอรีนดิบอาหารไม่มีผลกระทบหลักเพียง แต่จะนำเสนอ ประสิทธิภาพการทำงานของหมูและลักษณะซากที่ไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาอาหาร (P≥0.05) ความแตกต่างในองค์ประกอบของกรดไขมันที่อยู่ในปัจจุบันเนื่องจากการรักษาอาหาร การเพิ่มระดับของ DDGS ข้าวโพดลดความเข้มข้นของกรดไขมันทั้งอิ่มตัว (SFA) และกรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว (MUFA) และเพิ่มความเข้มข้นของกรดไขมันไม่อิ่มตัว (PUFA) ในหมูไขมันแก้ม (p <0.01) สุกร 100 กรัมกลีเซอรีนดิบ / กก. อาหารที่มีความเข้มข้นสูงของ MUFA และความเข้มข้นที่ต่ำกว่าของ PUFA (P <0.05) อาหารที่มีถึง 250 กรัมข้าวโพด DDGS / กก. และ 100 กรัมกลีเซอรีนดิบ / กก. การเจริญเติบโตของการสนับสนุนของสุกรขุน อย่างไรก็ตามการเพิ่มระดับการบริโภคอาหารของ DDGS ข้าวโพดเพิ่มความเข้มข้นของกรดไขมันไม่อิ่มตัวในเนื้อหมูไขมันแก้มและนี่ก็ไม่ได้ดีขึ้นโดยการให้อาหาร 100 กรัม / กกกลีเซอรีนดิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการรวม DDGs ข้าวโพดกับกลีเซอรีนดิบต่อการเจริญเติบโตและคุณภาพซาก เพื่อตรวจสอบว่า ระดับของกลีเซอรีนดิบเสริมสามารถลดผลกระทบของ DDGs ข้าวโพดในโปรไฟล์ของกรดไขมันหมูไขมัน . โดยทำการทดลอง 3 × 2 แบบการจัดเรียงของการรักษาที่มีสามระดับของ DDGs ข้าวโพด ( 0 , 150หรือ 250 กรัม / กิโลกรัมอาหาร ) และสองระดับของกลีเซอรีนดิบ ( 0 หรือ 100 กรัม / กิโลกรัมอาหาร ) สุกรจะได้รับอาหารทดลองทุกสูตรหนึ่งในหกกว่า 3 D ด้วยโปรแกรมการให้อาหารสำหรับอาหารภายในระยะ 84 แต่ละสูตรจะเท่ากับค่าพลังงานใช้ประโยชน์ได้ ( ฉัน ) และมาตรฐาน ileal ย่อย ไลซีน ( ซิด . ) สุกรและ feeders ) หนักทุก 14 D เพื่อตรวจสอบได้ทุกวัน เฉลี่ย ( ADG )มีปริมาณอาหารที่กินทุกวัน ( adfi ) และประสิทธิภาพการใช้อาหาร ( G : F ) ใน d-84 หมูเป็นหนักและสแกนโดยใช้อัลตราซาวนด์แบบเรียลไทม์เพื่อให้ได้ความลึกไขมันและโคเมารถกล้ามเนื้อ ( LM ) พื้นที่ สุกรที่โรงฆ่าสัตว์ แล้วเก็บเกี่ยวในเชิงพาณิชย์และตัวอย่างของไขมันรวบรวมจากขากรรไกรล่างของแต่ละหมู เพราะไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างระดับ DDGs ข้าวโพดและกลีเซอรีนดิบให้อาหารแต่ผลหลักที่นำเสนอ ประสิทธิภาพและคุณภาพซากสุกร ไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาอาหาร ( P ≥ 0.05 ) ความแตกต่างในองค์ประกอบของกรดไขมันอยู่ในปัจจุบันเนื่องจากการรักษาอาหาร .การเพิ่มระดับความเข้มข้นของทั้ง DDGs ข้าวโพดลดกรดไขมันอิ่มตัว ( SFA ) และกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( MUFA ) และการเพิ่มความเข้มข้นของกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( PUFA ) ในหมูติดไขมัน ( P < 0.01 ) สุกรที่ได้รับ 100 กรัม / กิโลกรัม กลีเซอรีนดิบอาหารที่มีความเข้มข้นสูง และลดความเข้มข้นของ PUFA MUFA ( P < 0.05 )อาหารที่มีถึง 250 กรัม / กิโลกรัม และข้าวโพด DDGs กลีเซอรีนดิบ 100 กรัม / กิโลกรัม รองรับการเจริญเติบโตของสุกรระยะขุน อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของระดับของใยอาหาร DDGs ข้าวโพดเพิ่มความเข้มข้นของกรดไขมันไม่อิ่มตัวในติดหมูไขมันและนี่ไม่ใช่ภาค โดยการให้อาหาร 100 กรัม / กก. กลีเซอรีนดิบ .