When was sent on errands, I always

When was sent on errands, I always took my book. used to carry bread with me. Enough of it was always in the house and I was always welcome to it. I had more bread than some of the poor white children in the neighborhood. This bread I used to give to these hungry children and they, in return, would give me the valuable bread of knowledge, With their help, I finally succeeded in learning to read. I would sometimes talk with them about slavery. I would say, "you will be free as soon as you are 21 years old, but I am a slave for life, Do l not have the same right to be free as you?" These words used to trouble them. They would express for me the greatest sympathy and console me with the hope that something would occur so that I might be free one day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อส่งในธุระ ผมมักจะเอาหนังสือของฉัน ใช้ในการทำขนมปังกับฉัน พอมันเป็นเสมอในบ้าน และผมยินดีมันเสมอ ผมมีขนมปังมากขึ้นกว่าบางส่วนของเด็กยากจนขาวในย่าน ขนมปังนี้เคยให้เด็ก ๆ หิวและพวกเขา ในทางกลับกัน จะให้ฉันขนมปังมีคุณค่าของความรู้ ด้วยความช่วยเหลือ ผมก็ประสบความสำเร็จในการเรียนการอ่าน บางครั้งฉันจะพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับทาส ผมจะบอกว่า "คุณจะได้รับฟรีทันทีที่คุณอยู่ 21 ปี แต่ฉันเป็นทาสชีวิต ทำ l ไม่มีสิทธิเช่นเดียวกันต้องเป็นคุณ" คำเหล่านี้ใช้กับปัญหาเหล่านั้น พวกเขาจะแสดงให้ฉันเห็นอกเห็นใจและคอนโซลผมหวังว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นดังนั้นอาจฟรีหนึ่งวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อถูกส่งไปทำธุระผมมักจะเอาหนังสือของฉัน ใช้ในการดำเนินขนมปังกับฉัน เพียงพอของมันอยู่เสมอในบ้านและฉันก็ยินดีต้อนรับเสมอไป ผมมีขนมปังมากกว่าบางส่วนของเด็กสีขาวที่ยากจนในพื้นที่ใกล้เคียง ขนมปังนี้ผมใช้เพื่อมอบให้แก่เด็กหิวเหล่านี้และพวกเขาในการกลับไปจะให้ฉันขนมปังที่มีคุณค่าของความรู้ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขาในที่สุดผมก็ประสบความสำเร็จในการเรียนรู้ที่จะอ่าน บางครั้งผมจะพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับการเป็นทาส ผมจะบอกว่า "คุณจะได้รับฟรีทันทีที่คุณจะอายุ 21 ปี แต่ผมทาสสำหรับชีวิตที่ไม่ L ไม่ได้มีสิทธิเหมือนกันที่จะเป็นอิสระในขณะที่คุณ?" คำพูดเหล่านี้ใช้ปัญหาให้พวกเขา พวกเขาจะแสดงให้ฉันเห็นอกเห็นใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและปลอบใจฉันด้วยความหวังว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นเพื่อที่ฉันอาจจะฟรีวันหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อถูกส่งไปทำธุระ ผมมักจะเอาหนังสือของฉัน เคยพกขนมปังมาด้วย พออยู่ในบ้าน และผมยินดีต้อนรับเสมอครับ ฉันมีขนมปังมากกว่าบางส่วนของเด็กขาวที่ยากจนในชุมชน ขนมปังนี้ผมเคยให้เด็กที่หิวโหยพวกนี้ พวกเขา กลับ จะให้ฉันอาหารที่มีคุณค่าของความรู้ ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขา ในที่สุดผมก็ทำสำเร็จในการเรียนรู้ที่จะอ่าน ผมชอบพูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับทาส ผมจะบอกว่า , " คุณจะได้รับฟรีเมื่อคุณอายุ 21 ปี แต่ ฉันเป็นทาสไปตลอดชีวิต ผมไม่มีสิทธิที่จะเป็นอิสระเป็นคุณ ? คำเหล่านี้ใช้ในปัญหาเหล่านั้น พวกเขาจะแสดงให้ฉันพึงพอใจมากที่สุด และคอนโซลผมด้วยความหวังว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นเพื่อที่ฉันอาจจะได้ฟรี 1 วัน