The first step in creating a Hubble

The first step in creating a Hubble diagram is to plot the distances to several galaxies. Unfortunately, measuring distances in astronomy is extremely difficult; but fortunately, all you need for a Hubble diagram are relative distances to galaxies, not necessarily their actual or "absolute" distances measured in miles or light-years. Relative distances are measured with respect to a convenient but arbitrary standard like the Andromeda galaxy or the Virgo cluster: we can say that the Perseus Cluster is five times the distance of the Virgo Cluster, for example. To measure relative distance, astronomers need some way to compare galaxies. Since galaxies are so similar, astronomers assume that they all have the same average properties, such as brightness and size. When we assume that two galaxies' intrinsic brightness and size are the same, any differences in brightness or size between them are due only to differing distances away from us. For example, we can assume that a galaxy that appears twice as large as another galaxy is half as far from us.One of the easiest ways to compare galaxies is to compare their magnitudes. Magnitude can be used to measure the brightness of any celestial object, including stars and galaxies. In magnitude, higher numbers correspond to fainter objects, lower numbers to brighter objects; the very brightest objects have negative magnitudes. An increase of one number in magnitude corresponds to an increase in brightness by a factor of about 2.51 - a magnitude four object is 2.51 times brighter than a magnitude five object. The sun has magnitude -26. The brightest star in the Northern sky, Sirius, has magnitude
-1.5. The brightest galaxy is the Andromeda Galaxy, which has magnitude 3.5.

The faintest object you can see with your eyes has a magnitude of about 6. The faintest object the SDSS telescope can see has a magnitude of about 23. SDSS measures magnitudes in five wavelengths of light: ultraviolet (u), green (g), red (r), two infrared wavelengths (i and z).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนแรกในการสร้างไดอะแกรมฮับเบิลจะลงจุดระยะไปหลายกาแล็กซี อับ การวัดระยะในทางดาราศาสตร์เป็นเรื่องยากมาก แต่โชคดี สิ่งที่คุณต้องการสำหรับไดอะแกรมฮับเบิลมีระยะสัมพันธ์กับกาแล็กซี ไม่จำเป็นต้องการที่แท้จริง หรือระยะ "สัมบูรณ์" วัดไมล์หรือ light-years วัดระยะทางสัมพัทธ์ตามมาตรฐานกำหนด แต่สะดวกเช่นกาแล็คซี่ Andromeda หรือคลัสเตอร์ราศีกันย์: เราสามารถพูดได้ว่า คลัสเตอร์เพอร์ซุสเป็นห้าครั้งระยะของคลัสเตอร์ราศีกันย์ เช่น การวัดระยะทางสัมพัทธ์ นักดาราศาสตร์ต้องคนบางกาแล็กซี ตั้งแต่กาแล็กซีจึงคล้าย ดาราสมมติว่า พวกเขาทั้งหมดมีคุณสมบัติเฉลี่ยเดียวกัน เช่นความสว่างและขนาด เมื่อเราสมมติว่า สองกาแล็กซีความสว่างลักษณะและขนาดเดียวกัน ความแตกต่างในความสว่างหรือขนาดระหว่างพวกเขากำหนดไว้เท่ากับระยะทางที่แตกต่างจากเรา เช่นนี้ เราสามารถสมมติว่า กาแล็กซี่ที่ปรากฏสองครั้งใหญ่กาแล็กซี่อื่นห่างครึ่งตามที่เรา หนึ่งในวิธีที่ง่ายที่สุดเปรียบเทียบดาราจักรคือการเปรียบเทียบของ magnitudes ขนาดที่สามารถใช้ในการวัดความสว่างของวัตถุฟ้าใด ๆ รวมถึงดาวและกาแล็กซี ขนาด หมายเลขสูงขึ้นตรงกับวัตถุหวังที่รำไร เลขล่างวัตถุสว่าง วัตถุสว่างมากมี magnitudes ลบ การเพิ่มขึ้นของจำนวนหนึ่งขนาดสอดคล้องกับการเพิ่มความสว่าง โดยปัจจัยเกี่ยวกับ 2.51 - วัตถุสี่ขนาดคือ 2.51 เท่าสว่างกว่าวัตถุขนาดห้า ดวงอาทิตย์มีขนาด-26 ดาวที่สว่างที่สุดในท้องฟ้าเหนือ Sirius มีขนาด -1.5. The brightest galaxy is the Andromeda Galaxy, which has magnitude 3.5.The faintest object you can see with your eyes has a magnitude of about 6. The faintest object the SDSS telescope can see has a magnitude of about 23. SDSS measures magnitudes in five wavelengths of light: ultraviolet (u), green (g), red (r), two infrared wavelengths (i and z).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนแรกในการสร้างแผนภาพฮับเบิลเป็นพล็อตระยะทางหลายกาแลคซี แต่น่าเสียดายที่การวัดระยะทางดาราศาสตร์เป็นเรื่องยากมาก; แต่โชคดีที่ทั้งหมดที่คุณต้องการสำหรับแผนภาพฮับเบิลเป็นระยะทางเทียบกับกาแลคซีไม่จำเป็นต้องของพวกเขาที่เกิดขึ้นจริงหรือ "แน่นอน" ระยะทางที่วัดได้ในไมล์หรือปีแสง ระยะทางญาติจะถูกวัดด้วยความเคารพให้มีมาตรฐานความสะดวกสบาย แต่โดยพลการเช่นกาแล็กซีแอนโดรเมหรือคลัสเตอร์ราศีกันย์: เราสามารถพูดได้ว่าคลัสเตอร์เซอุสเป็นครั้งที่ห้าระยะทางของราศีกันย์คลัสเตอร์เช่น ในการวัดระยะทางญาตินักดาราศาสตร์ต้องมีวิธีการบางอย่างเพื่อเปรียบเทียบกาแลคซี ตั้งแต่กาแลคซีที่มีความคล้ายคลึงเช่นนั้นนักดาราศาสตร์คิดว่าพวกเขาทุกคนมีคุณสมบัติที่เฉลี่ยเดียวกันเช่นความสว่างและขนาด เมื่อเราคิดว่าสองกาแลคซี 'ความสว่างที่แท้จริงและขนาดเดียวกันความแตกต่างใด ๆ ในความสว่างหรือขนาดระหว่างพวกเขามีกำหนดระยะทางเดียวที่จะแตกต่างกันออกไปจากเรา ตัวอย่างเช่นเราสามารถสรุปได้ว่ากาแลคซีที่ปรากฏใหญ่เป็นสองเท่าอีกจักรวาลเป็นครึ่งหนึ่งเท่าจาก us.One วิธีที่ง่ายที่สุดในการเปรียบเทียบกาแลคซีคือการเปรียบเทียบขนาดของพวกเขา ขนาดสามารถนำมาใช้ในการวัดความสว่างของวัตถุท้องฟ้าใด ๆ รวมทั้งดาวและกาแลกซี่ ในขนาดที่สูงกว่าตัวเลขที่สอดคล้องกับวัตถุจางตัวเลขที่ต่ำกว่าไปยังวัตถุที่สว่าง; มากวัตถุที่สว่างมีขนาดเชิงลบ การเพิ่มขึ้นของจำนวนหนึ่งในขนาดที่สอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของความสว่างโดยปัจจัยที่เกี่ยวกับ 2.51 - การขนาดสี่วัตถุคือ 2.51 ครั้งสว่างกว่าขนาดห้าวัตถุ ดวงอาทิตย์มีขนาด -26 ดาวสว่างในท้องฟ้าเหนือซิเรียสมีขนาด
-1.5 กาแล็กซี่ที่มีความสว่างเป็นแอนโดรเมกาแล็กซี่ซึ่งมีขนาด 3.5. วัตถุ faintest คุณสามารถมองเห็นด้วยตาของคุณมีขนาดประมาณ 6 วัตถุ faintest กล้องโทรทรรศน์ SDSS สามารถดูมีขนาดประมาณ 23 SDSS มาตรการเคาะในห้าความยาวคลื่นที่ ของแสง: อัลตราไวโอเลต (U), สีเขียว (G), สีแดง (R) สองความยาวคลื่นอินฟราเรด (i และ z)