ANTIQUITYThe Alpine lands and the f

ANTIQUITY

The Alpine lands and the fertile plains of the Danube Valley had already been settled in prehistoric times. Rich deposits of mineral resources, especially salt and iron, facilitated the development of a prosperous Celtic population, which by the 1st century BC had become an important trading partner of the neighbouring Roman Empire. Around the time of the birth of Christ, this Noric kingdom was absorbed by the Romans and became an imperial province along with the other parts of present-day Austria that had been conquered and subdued at the same time: Rhaetia (western Austria) and Pannonia (eastern Lower Austria and Burgenland).

The Romans ruled over the region by the Danube for almost 500 years and founded numerous settlements. Yielding to the onslaught of tribal migrations, the Romans eventually withdrew from the Danube region abandoning their once-flourishing cities, such as Carnuntum in Pannonia.

Until the end of the 8th century, waves of migrants continued to flood across the area of present-day Austria: Germanic peoples crossed the Danube, while Hunnic horsemen from the east pressed as far westward as France. Later, eastern Austria was settled by the Avars, and Baiuvarii from the southern German area advanced along the Danube. Slavic peoples settled in northern Lower Austria, Carinthia and in southern Styria.

At the end of the 8th century, Charlemagne established the Carolingian East March between the rivers Enns, Raab and Drau (Drava) as a bulwark against further Avar advance. The Alpine region had gradually been christianized by Irish and Scottish monks by the end of the Roman period.


THE MIDDLE AGES

When the Babenbergs, a Bavarian noble family, were entrusted with the administration of the region in 976, Austria was still rather sparsely populated. With a clear sense of purpose the Babenbergs expanded their power in the centuries that followed, and with skillful marital policies they became one of the empire’s leading families. In 1156, Austria was elevated to the status of a duchy and was granted important privileges. By the time the last male Babenberg died in the mid-13th century, the dynasty had significantly expanded their dominion.

Following the brief interregnum of the Přemysl ruler Otakar II, the Habsburgs, whose origins lay in Swabia, were enfeoffed with the Duchy of Austria in 1282. With great skill and sense of purpose they constantly expanded their sphere of influence, acquiring the duchies of Styria, Carinthia and Tyrol through contracts of succession and adding Gorizia and Istria (with Trieste) to the areas under their control. Duke Albert V, who had married the daughter of Emperor Sigismund, himself became the first Habsburg to wear the imperial crown, following the death of his father-in-law in 1437.



MODERN AGE

Over the centuries that followed Albert’s successors wore the crown of the Holy Roman Empire with only short interruptions. The House of Habsburg used skilful marital policies to expand its territory, adding Burgundy and the Netherlands, and also ruling Spain. In 1522, the Habsburg dynasty was divided into a Spanish and an Austrian line, and the latter also acquired Bohemia and Hungary when the last Jagiellonian king died in 1526. The 16th and 17th centuries were marked by conflict with the Ottoman Empire, whose vast armies advanced through Austria and were beaten off at the gates of Vienna twice. Having successfully pushed back the Ottoman expansion, Austria acquired additional territories, emerging as a great European power.

In the second half of the 18th century, Empress Maria Theresa and her son Joseph II introduced sweeping reforms that provided the basis for a modern administrative government. The changes brought about on the map of Europe by the French Revolution and the subsequent Napoleonic Wars led to the dissolution of the Holy Roman Empire, and in 1806 Emperor Francis II renounced the Roman imperial crown. Two years earlier he had followed the lead of Napoleon and declared Austria an empire.

After suffering a number of crushing defeats in the course of the formation of the Italian state, the Habsburgs were forced to make concessions to a rising wave of nationalism. In 1867, Emperor Francis Joseph approved the establishment of the Dual Monarchy of Austria-Hungary. This multinational state collapsed after the First World War, not least because of the drive for independence among its numerous nationalities.



20TH CENTURY

As the surviving state of the former Dual Monarchy, Austria was proclaimed a republic in 1918, but it was difficult for this small nation to find its place in the new European order. In 1938 the country fell prey to the pressure of aggression by Hitler’s Germany and the unstable domestic political situation.

Until the signing of the Austrian State Treaty in 1955, the independent Republic of Austria, which had been set up in 1945 with the help of the Allied Forces, remained occupied by the four great powers: France, Great

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมัยโบราณดินแดนอัลไพน์และที่ราบอุดมสมบูรณ์หุบเขานูบได้รับการชำระแล้วในสมัยก่อนประวัติศาสตร์ ฝากอุดมไปด้วยทรัพยากรแร่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกลือ และ เหล็ก อำนวยความสะดวกการพัฒนารุ่งเรืองเซลติกประชากร ที่ โดยศตวรรษที่ 1 เป็นคู่ค้าสำคัญของจักรวรรดิโรมันใกล้เคียง ในช่วงเวลาของการเกิดของพระเยซูคริสต์ อาณาจักร Noric นี้ถูกดูดซึม โดยชาวโรมัน และเป็น จังหวัดอิมพีเรียลพร้อมกับส่วนอื่น ๆ ของออสเตรียในปัจจุบันที่มีการเอาชนะ และสงบลงในเวลาเดียวกัน: Rhaetia (ออสเตรียตะวันตก) และพันโนเนีย (ตะวันออกออสเตรียและเบอร์เกนแลนด์)ชาวโรมันปกครองทั่วภูมิภาคโดยนูบเกือบ 500 ปี และก่อตั้งการจับคู่มากมาย ส่งการโจมตีของเผ่าโยกย้าย ชาวโรมันในที่สุดออกจากภูมิภาคดานูบทิ้งเฟื่องฟูเมื่อเมือง เช่น Carnuntum ในพันโนเนียจนถึงสิ้นศตวรรษที่ 8 คลื่นของยังคงน้ำท่วมทั่วพื้นที่ของออสเตรียปัจจุบัน: ชนเจอร์มานิคข้ามแม่น้ำดานูบ กด horsemen ฮันจากตะวันออกไกลให้ช้าลงที่ฝรั่งเศส ในภายหลัง ออสเตรียตะวันออกยุติการ Avars และ Baiuvarii จากเยอรมันภาคขั้นสูงตามนูบ กลุ่มชนสลาฟตัดสิน ในเหนือโลเวอร์ ออสเตรีย คารินเทีย และสไทเรียภาคใต้ปลายศตวรรษที่ 8 ชาร์เลอมาญก่อตั้งตะวันออกการอแล็งเฌียงมีนาคมระหว่างแม่น้ำ Enns, Raab และ Drau (Drava) เป็นป้อมปราการกับเติม Avar ล่วงหน้า เขตอัลไพน์มีค่อย ๆ christianized สงฆ์ไอริช และสก็อต โดยช่วงโรมันยุคกลางเมื่อ Babenbergs ตระกูลบาวาเรีย รับมอบหมาย ด้วยการดูแลของภูมิภาคใน 976 ออสเตรียถูกยังค่อนข้างมีประชากร มีวัตถุประสงค์ชัดเจน Babenbergs การขยายอำนาจในศตวรรษที่ตาม และนโยบายสถานภาพฝีมือ พวกเขากลายเป็นหนึ่งในครอบครัวชั้นนำของจักรวรรดิ ใน 1156 ออสเตรียถูกยกระดับสถานะของเป็นดัชชี และรับสำคัญ โดยเวลา Babenberg ชายครั้งสุดท้ายที่เสียชีวิตในศตวรรษที่กลาง ราชวงศ์อย่างมากได้ขยายอาณาจักรของพวกเขาต่อ interregnum สั้น ๆ ของไม้บรรทัด Přemysl Otakar II, Habsburgs มาวางใน Swabia ถูก enfeoffed กับดัชชีออสเตรียในปีค.ศ. 1282 มีทักษะที่ดีและเข้าใจวัตถุประสงค์ของ พวกเขาอย่างต่อเนื่องขยายเขตอิทธิพลของตน หา duchies สไทเรีย คารินเทีย และสถานที่ผ่านทางสัญญาราชบัลลังก์ และเพิ่ม Gorizia และ Istria (Trieste) ที่มีพื้นที่ภายใต้การควบคุมของพวกเขา V Albert Duke ได้แต่งงานลูกสาวของจักรพรรดิ Sigismund ตัวเองเป็นยนต์แรกสวมมงกุฎอิมพีเรียล ต่อการตายของพ่อตาของเขาใน 1437 MODERN AGEOver the centuries that followed Albert’s successors wore the crown of the Holy Roman Empire with only short interruptions. The House of Habsburg used skilful marital policies to expand its territory, adding Burgundy and the Netherlands, and also ruling Spain. In 1522, the Habsburg dynasty was divided into a Spanish and an Austrian line, and the latter also acquired Bohemia and Hungary when the last Jagiellonian king died in 1526. The 16th and 17th centuries were marked by conflict with the Ottoman Empire, whose vast armies advanced through Austria and were beaten off at the gates of Vienna twice. Having successfully pushed back the Ottoman expansion, Austria acquired additional territories, emerging as a great European power.In the second half of the 18th century, Empress Maria Theresa and her son Joseph II introduced sweeping reforms that provided the basis for a modern administrative government. The changes brought about on the map of Europe by the French Revolution and the subsequent Napoleonic Wars led to the dissolution of the Holy Roman Empire, and in 1806 Emperor Francis II renounced the Roman imperial crown. Two years earlier he had followed the lead of Napoleon and declared Austria an empire.After suffering a number of crushing defeats in the course of the formation of the Italian state, the Habsburgs were forced to make concessions to a rising wave of nationalism. In 1867, Emperor Francis Joseph approved the establishment of the Dual Monarchy of Austria-Hungary. This multinational state collapsed after the First World War, not least because of the drive for independence among its numerous nationalities. 20TH CENTURYAs the surviving state of the former Dual Monarchy, Austria was proclaimed a republic in 1918, but it was difficult for this small nation to find its place in the new European order. In 1938 the country fell prey to the pressure of aggression by Hitler’s Germany and the unstable domestic political situation.Until the signing of the Austrian State Treaty in 1955, the independent Republic of Austria, which had been set up in 1945 with the help of the Allied Forces, remained occupied by the four great powers: France, Great

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมัยโบราณที่ดินอัลไพน์และที่ราบอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำดานูบวัลเลย์ได้รับการตั้งรกรากอยู่ในสมัยก่อนประวัติศาสตร์ เงินฝากที่อุดมไปด้วยทรัพยากรแร่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกลือและเหล็กอำนวยความสะดวกในการพัฒนาของประชากรเซลติกเจริญรุ่งเรืองซึ่งโดยศตวรรษที่ 1 ได้กลายเป็นคู่ค้าที่สำคัญของเพื่อนบ้านจักรวรรดิโรมัน ในช่วงเวลาของการเกิดของพระคริสต์ราชอาณาจักร Noric นี้ถูกดูดกลืนโดยชาวโรมันและกลายเป็นจังหวัดอิมพีเรียลพร้อมกับส่วนอื่น ๆ ของวันปัจจุบันออสเตรียที่ได้รับการเอาชนะและเงียบในเวลาเดียวกัน: Rhaetia (ตะวันตกออสเตรีย) และ Pannonia (Eastern เออร์ออสเตรียและ Burgenland). ชาวโรมันปกครองภาคเหนือโดยแม่น้ำดานูบเป็นเวลาเกือบ 500 ปีและก่อตั้งการชำระหนี้จำนวนมาก ผลผลิตเพื่อการโจมตีของการอพยพของชนเผ่าชาวโรมันในที่สุดก็ถอนตัวออกจากภูมิภาคแม่น้ำดานูบละทิ้งเมืองที่ครั้งหนึ่งเคยเจริญรุ่งเรืองของพวกเขาเช่น Carnuntum ใน Pannonia. จนถึงปลายศตวรรษที่ 8 คลื่นของแรงงานข้ามชาติยังคงน้ำท่วมทั่วพื้นที่ปัจจุบันวัน ออสเตรีย: ดั้งเดิมข้ามแม่น้ำดานูบในขณะที่ขี่ม้า Hunnic จากทางทิศตะวันออกกดเท่าไปทางทิศตะวันตกฝรั่งเศส ต่อมาทางทิศตะวันออกออสเตรียได้รับการตัดสินโดยอาวาร์และ Baiuvarii จากพื้นที่ทางตอนใต้ของเยอรมันขั้นสูงตามแนวแม่น้ำดานูบ ชนชาติสลาฟตั้งรกรากอยู่ในภาคเหนือตอนล่างออสเตรียคารินเทียและในภาคใต้สติเรีย. ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 8 ชาร์ลที่จัดตั้งขึ้น Carolingian ตะวันออกมีนาคมระหว่างแม่น้ำ Enns, Raab และ Drau (ด) เป็นปราการป้องกันล่วงหน้าวาร์ต่อไป ภูมิภาคอัลไพน์ได้รับการค่อยๆ Christianized โดยพระสงฆ์ไอริชและสก็อตในตอนท้ายของระยะเวลาโรมัน. กลางวัยเมื่อ Babenbergs, ตระกูลขุนนางบาวาเรียได้รับการไว้วางใจกับการบริหารงานของภูมิภาคใน 976 ที่ออสเตรียยังคงค่อนข้างประชากรเบาบาง ด้วยความรู้สึกที่ชัดเจนของวัตถุประสงค์ Babenbergs ขยายอำนาจของพวกเขาในศตวรรษที่ตามและมีนโยบายการสมรสฝีมือพวกเขากลายเป็นหนึ่งในครอบครัวชั้นนำของจักรวรรดิ ใน 1156, ออสเตรียได้รับการยกระดับสถานะของขุนนางและได้รับการส่งเสริมที่สำคัญ เมื่อถึงเวลาที่ชายสุดท้ายเบนเบิร์กเสียชีวิตในช่วงกลางศตวรรษที่ 13 ราชวงศ์ได้ขยายอย่างมีนัยสำคัญการปกครองของพวกเขา. หลังจากที่ว่างสั้น ๆ ของผู้ปกครองPřemysl Otakar ครั้งที่สองที่ Habsburgs ซึ่งมีต้นกำเนิดอยู่ในสวาเบียถูก enfeoffed กับขุนนางแห่งออสเตรีย ใน 1282. มีทักษะที่ดีและความรู้สึกของวัตถุประสงค์ที่พวกเขาอย่างต่อเนื่องขยายรูปทรงกลมของพวกเขามีอิทธิพลต่อการซื้อของ duchies สติเรีย, คารินเทียและ Tyrol ผ่านสัญญาของความสำเร็จและการเพิ่ม Gorizia และอิสเตรีย (กับเอสเต) ไปยังพื้นที่ที่อยู่ภายใต้การควบคุมของตน ดยุคอัลเบิร์ V ที่ได้แต่งงานกับลูกสาวของจักรพรรดิสมันด์ตัวเองกลายเป็นคนแรกเบิร์กส์สวมมงกุฎราชินีต่อไปนี้การตายของพ่อเขยของเขาใน 1437. ยุคใหม่ในรอบศตวรรษที่ตามสืบทอดอัลเบิร์สวมมงกุฎของ จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่มีการหยุดชะงักในระยะสั้นเท่านั้น บ้านเบิร์กส์ใช้นโยบายสมรสฝีมือที่จะขยายอาณาเขตของตนเพิ่มเบอร์กันดีและเนเธอร์แลนด์และยังปกครองสเปน ใน 1522 ราชวงศ์เบิร์กส์แบ่งออกเป็นภาษาสเปนและออสเตรียและหลังยังได้รับโบฮีเมียและฮังการีเมื่อกษัตริย์พระองค์สุดท้าย Jagiellonian เสียชีวิตในปี 1526. ที่ 16 และ 17 ศตวรรษที่ถูกทำเครื่องหมายด้วยความขัดแย้งกับจักรวรรดิออตโตซึ่งมีกองทัพใหญ่ ก้าวเข้าไปในประเทศออสเตรียและถูกตีออกที่ประตูของกรุงเวียนนาเป็นครั้งที่สอง หลังจากประสบความสำเร็จในการผลักดันให้กลับมาขยายตัวออตโตมันออสเตรียได้รับดินแดนเพิ่มเติมที่เกิดขึ้นเป็นอำนาจยุโรปที่ดี. ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 18, มาเรียเทเรซ่าคุณหญิงและลูกชายของเธอโจเซฟ ii แนะนำการปฏิรูปกวาดที่ให้พื้นฐานสำหรับรัฐบาลในการบริหารที่ทันสมัย การเปลี่ยนแปลงที่นำเกี่ยวกับบนแผนที่ของยุโรปโดยการปฏิวัติฝรั่งเศสและต่อมาโปเลียนนำไปสู่การล่มสลายของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และใน 1806 จักรพรรดิฟรานซิส II สละมงกุฎจักรพรรดิโรมัน เมื่อสองปีก่อนเขาได้ตามที่นำของนโปเลียนและประกาศออสเตรียอาณาจักร. หลังจากทรมานจำนวนของการบดเอาชนะในหลักสูตรของการก่อตัวของรัฐอิตาลีที่ Habsburgs ถูกบังคับให้ให้สัมปทานให้กับคลื่นที่เพิ่มขึ้นของลัทธิชาตินิยม ในปี 1867 สมเด็จพระจักรพรรดิฟรานซิสโจเซฟอนุมัติการจัดตั้งแบบ Dual สถาบันพระมหากษัตริย์แห่งออสเตรียฮังการี รัฐข้ามชาตินี้ทรุดตัวลงหลังจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่งไม่น้อยเพราะของไดรฟ์สำหรับความเป็นอิสระในหมู่เชื้อชาติต่าง ๆ นานาของตน. ศตวรรษที่ 20 ในฐานะที่เป็นรัฐที่รอดตายของอดีตคู่สถาบันพระมหากษัตริย์, ออสเตรียได้รับการประกาศเป็นสาธารณรัฐในปี 1918 แต่มันก็เป็นเรื่องยากสำหรับขนาดเล็กนี้ ประเทศที่จะหาสถานที่ในการสั่งซื้อใหม่ในยุโรป ในปี 1938 ประเทศที่ลดลงเหยื่อความดันของการรุกรานโดยฮิตเลอร์ของเยอรมนีและไม่เสถียรสถานการณ์ทางการเมืองในประเทศ. จนกว่าจะลงนามในสนธิสัญญารัฐออสเตรียในปี 1955 เป็นอิสระสาธารณรัฐออสเตรียซึ่งได้รับการจัดตั้งขึ้นในปี 1945 ด้วยความช่วยเหลือของ กองกำลังพันธมิตรยังคงครอบครองโดยสี่อำนาจที่ดี: ฝรั่งเศส,