In addition, the three methods were

In addition, the three methods were compared to each other. Using one tourniquet compared to two, there was no change in compressibility for 62 subjects, in whom the compressibility score remained at 1 (n = 1), at 2 (n = 30), and at 3 (n = 31). There was a decrease in compressibility from one to two tourniquets in a total of 38 participants, where compressibility decreased from 2 to 1 (n = 7), 3 to 2 (n = 30) and 3 to 1 (n = 1). No increase in compressibility was identified from use of one to two tourniquets. Use of one tourniquet compared to two tourniquets resulted in a weighted κ statistic of 0.39 (95% confidence interval [CI] 0.27–0.52), indicating some agreement. Fisher's exact test indicated a strong association between the two (p < 0.001).

In 6 subjects, no change in compressibility was noted with use of one tourniquet to the blood pressure cuff with a compressibility score of 1 (n = 1), compressibility score of 2 (n = 4), and compressibility score of 3 (n = 1). In a total of 93 participants, however, compressibility decreased from use of one tourniquet to use of the blood pressure cuff, in which compressibility decreased from 2 to 1 (n = 32), 3 to 2 (n = 20), and 3 to 1 (n = 41). Compressibility increased in one subject, from 2 to 3, from use of one tourniquet to the blood pressure cuff. Weighted κ statistic of −0.0003 (95% CI −0.022 to 0.023) indicated absolutely no agreement between one tourniquet and the blood pressure cuff. Fisher's exact test indicated a lack of association between the two methods (p = 0.063).

Comparison of use of two tourniquets to the blood pressure cuff revealed a total of 23 subjects with no change in compressibility, with compressibility = 1 (n = 9), compressibility = 2 (n = 13), and compressibility = 3 (n = 1). However, 76 participants had a decrease in compressibility from two tourniquets to the blood pressure cuff method, with change of compressibility score from 2 to 1 (n = 46), 3 to 2 (n = 11), and 3 to 1 (n = 19). Compressibility increased in one subject, from 2 to 3, from the use of two tourniquets to the blood pressure cuff. Weighted κ statistic of 0.054 (95% CI 0.009–0.098) again indicated absolutely no agreement. Fisher's exact test indicated a lack of association between the two (p = 0.14).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ วิธีการสามวิธีถูกเมื่อเทียบกับแต่ละอื่น ๆ ใช้สายรัดหนึ่งเมื่อเทียบกับสอง ก็เปลี่ยนแปลงไม่อัดสำหรับวิชา 62 ผู้ที่คะแนนอัดอยู่ที่ 1 (n = 1), ที่ 2 (n = 30), และ ที่ 3 (n = 31) มีการลดลงจากหนึ่งไปสองห้ามเลือดรวม 38 คน อัดที่อัดที่ลดลงจาก 2 เป็น 1 (n = 7), 3-2 (n = 30) และ 3 ต่อ 1 (n = 1) พบเพิ่มขึ้นในการอัดจากการใช้ห้ามเลือด 1-2 การใช้สายรัดหนึ่งเมื่อเทียบกับสองห้ามเลือดส่งผลให้สถิติκถ่วงน้ำหนักของ 0.39 (95% ช่วงความเชื่อมั่น [CI] 0.27 – 0.52), ระบุข้อตกลงบางอย่าง ทดสอบที่แน่นอนของ Fisher ระบุการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งระหว่างสอง (p < 0.001)ในวิชา 6 ไม่เปลี่ยนแปลงอัดบันทึกไว้ ด้วยการใช้สายรัดหนึ่งไปความดันโลหิตข้อมือมีคะแนนอัด 1 (n = 1), อัดคะแนน 2 (n = 4), และอัดคะแนน 3 (n = 1) จำนวน 93 คน อย่างไรก็ตาม อัดลดลงจากการใช้สายรัดหนึ่งการใช้กำไลความดันโลหิต ที่อัดที่ลดลงจาก 2 เป็น 1 (n = 32), 3-2 (n = 20), และ 3 ต่อ 1 (n = 41) อัดเพิ่มขึ้นในเรื่องหนึ่ง จาก 2 ไป 3 จากการใช้สายรัดหนึ่งเพื่อวางความดันโลหิต สถิติถัวκ −0.0003 (95% CI −0.022 กับ 0.023) ระบุไม่มีข้อตกลงระหว่างสายรัดหนึ่งและความดันโลหิตข้อมือ ทดสอบที่แน่นอนของ Fisher ระบุความสัมพันธ์ระหว่างสองวิธี (p = 0.063)เปรียบเทียบการใช้ห้ามเลือดสองกับกำไลดันเปิดเผยรวมวิชา 23 มีการเปลี่ยนแปลงไม่อัด อัดกับ = 1 (n = 9), อัด = 2 (n = 13), และอัด = 3 (n = 1) อย่างไรก็ตาม ร่วม 76 มีลดลงอัดจากสองห้ามเลือดวิธีความดันโลหิตข้อมือ มีการเปลี่ยนแปลงของคะแนนอัดจาก 2 เป็น 1 (n = 46), 3-2 (n = 11), และ 3 ต่อ 1 (n = 19) อัดเพิ่มขึ้นในเรื่องหนึ่ง จาก 2 ไป 3 จากการใช้ห้ามเลือดสองการวางความดันโลหิต สถิติκถัว 0.054 (95% CI 0.009-0.098) อีกระบุแน่นอนไม่มีข้อตกลง ทดสอบที่แน่นอนของ Fisher ระบุความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง (p = 0.14)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ทั้งสามวิธีที่ถูกเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ โดยใช้สายรัดเมื่อเทียบกับสองมีการเปลี่ยนแปลงในการอัด 62 วิชาในผู้ที่คะแนนการอัดอยู่ที่ 1 (n = 1) ที่ 2 (n = 30) และที่ 3 (n = 31) มีการลดลงในการอัด 1-2 ห้ามเลือดในจำนวน 38 คนที่อัดลดลง 2-1 (n = 7), 3-2 (n = 30) และ 3-1 เป็น (n = 1) ไม่มีการเพิ่มขึ้นของการอัดถูกระบุจากการใช้ 1-2 ห้ามเลือด การใช้สายรัดหนึ่งเมื่อเทียบกับสองห้ามเลือดส่งผลให้สถิติκถ่วงน้ำหนัก 0.39 (95% confidence interval [CI] 0.27-0.52) แสดงให้เห็นข้อตกลงบางอย่าง การทดสอบที่แน่นอนฟิชเชอร์ชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างสอง (p <0.001). ใน 6 วิชาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการอัดเป็นข้อสังเกตที่มีการใช้อย่างใดอย่างหนึ่งสายรัดกับดันโลหิตข้อมือที่มีคะแนนการอัดที่ 1 (n = 1) คะแนนการอัด 2 (n = 4) และอัดคะแนน 3 (n = 1) ในจำนวนของผู้เข้าร่วม 93 แต่อัดลดลงจากการใช้งานของหนึ่งในสายรัดกับการใช้ข้อมือความดันโลหิตซึ่งในการอัดลดลง 2-1 (n = 32), 3-2 (n = 20) และ 3 1 (n = 41) อัดที่เพิ่มขึ้นในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง 2-3 จากการใช้งานของหนึ่งในสายรัดข้อมือเพื่อความดันโลหิต สถิติκถ่วงน้ำหนักของ -0.0003 (95% CI -0.022 เพื่อ 0.023) ชี้ให้เห็นอย่างหนึ่งข้อตกลงระหว่างสายรัดข้อมือและความดันโลหิตไม่ การทดสอบที่แน่นอนฟิชเชอร์ชี้ให้เห็นถึงการขาดความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองวิธี (p = 0.063). การเปรียบเทียบการใช้สองห้ามเลือดไปดันโลหิตข้อมือเปิดเผยทั้งหมด 23 วิชาที่มีการเปลี่ยนแปลงในการอัดไม่กับการอัด = 1 (n = 9) อัด = 2 (n = 13) และอัด = 3 (n = 1) อย่างไรก็ตาม 76 ผู้เข้าร่วมมีการลดลงของการอัดจากสองห้ามเลือดกับวิธีดันโลหิตข้อมือให้กับการเปลี่ยนแปลงของคะแนนการอัด 2-1 (n = 46), 3-2 (n = 11) และ 3-1 (n = 19) อัดที่เพิ่มขึ้นในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง 2-3 จากการใช้งานของทั้งสองที่จะห้ามเลือดข้อมือความดันโลหิต สถิติκถ่วงน้ำหนัก 0.054 (95% CI 0.009-0.098) อีกครั้งชี้ให้เห็นอย่างไม่มีข้อตกลง การทดสอบที่แน่นอนฟิชเชอร์ชี้ให้เห็นถึงการขาดความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง (p = 0.14)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ วิธีการสามวิธีที่ถูกเมื่อเทียบกับแต่ละอื่น ๆ ใช้สายเทียบกับสองไม่มีการเปลี่ยนแปลงในตัวสำหรับ 62 คน ซึ่งการได้คะแนนอยู่ที่ 1 ( n = 1 ) , ที่ 2 ( n = 30 ) และที่ 3 ( n = 31 ) มีการลดลงในความสามารถจากหนึ่งไปสอง tourniquets ในทั้งหมด 38 คน ซึ่งลดลงจาก 2 ตัวที่ 1 ( n = 7 ) 3 2 ( n = 30 ) และ 3 ต่อ 1 ( n = 1 ) ไม่มีการเพิ่มการใช้ของถูกระบุจากหนึ่งไปสอง tourniquets . ใช้หนึ่งรัดแขนเทียบกับสอง tourniquets ส่งผลให้สถิติκถ่วงน้ำหนักของ 0.39 ( 95% ช่วงความเชื่อมั่น [ CI ] 0.27 ( 0.52 ) ซึ่งข้อตกลง ฟิชเชอร์แน่นอนทดสอบ พบว่า ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างสอง ( p < 0.001 )ใน 6 วิชา ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการใช้สายรัดห้ามเลือดไว้ด้วย คือ หนึ่ง ไปที่วัดความดันด้วยคะแนนตัวที่ 1 ( n = 1 ) คะแนนความสามารถของ 2 ( n = 4 ) และคะแนนความสามารถของ 3 ( n = 1 ) ในรวม 93 คน อย่างไรก็ตาม การลดลงจากการใช้สายรัดเพื่อหนึ่งใช้เลือดความดันข้อมือ ซึ่งการลดลงจาก 2 เป็น 1 ( n = 32 ) , 3 - 2 ( n = 20 ) และ 3 ต่อ 1 ( n = 40 ) การเพิ่มขึ้นในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง จาก 2 ไป 3 , จากการใช้สายหนึ่งไปที่วัดความดัน . สถิติκถ่วงน้ำหนักของ− 0.0003 ( 95% Cl − 0.022 ถึง 0.023 ) พบไม่มีข้อตกลงระหว่างสายรัดและความดันโลหิตข้อมือ . ฟิชเชอร์แน่นอนการทดสอบพบขาดสมาคมระหว่างสองวิธี ( P = 0.063 )การเปรียบเทียบการใช้สอง tourniquets ไปที่วัดความดัน พบทั้งหมด 23 คน โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงในตัว กับตัว = 1 ( n = 9 ) การ = 2 ( n = 13 ) ตัว = 3 ( n = 1 ) อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้เข้าร่วมได้ลดลงจากสองตัว tourniquets ไปที่วัดความดันวิธีการ กับการเปลี่ยนแปลงของคะแนนความสามารถจาก 2 เป็น 1 ( n = 46 ) , 3 - 2 ( n = 11 ) และ 3 ต่อ 1 ( n = 19 ) การเพิ่มขึ้นในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง จาก 2 ไป 3 , จากการใช้สอง tourniquets ไปที่วัดความดัน . สถิติκถ่วงน้ำหนักของ 0.054 ( 95% CI เท่ากับ– 0.098 ) อีกครั้ง พบไม่มีข้อตกลง ฟิชเชอร์แน่นอนการทดสอบพบขาดสมาคมระหว่างสอง ( p = 0.12 )