2.2 High-low contexts of culture Or

2.2 High-low contexts of culture Originally, the concept "high- and low-context culture' was proposed by the anthropologist, Edward T. Hall (1914-2009. Hall (1976) proposed the term 'high-low context to imply to messages used in daily communication in each culture, "the high- context refers to the speaking style that highly depends on contexts in the collectivism culture, so it can be indirect and let the contexts explain, while "the low- context' refers to the speaking style that lowly depends on contexts in the individualism culture, so it must be more direct. To specify the issue of culture, there are a lot of cultural surveys conducted by many researchers to investigate values and ways of thinking of people around the world. Among them, Hofstede (1984; 1991; 2001; 2005; 2006)'s survey is one of the most well-known, accepted, and clearly described studies. Though Hofstede's research is focused on work-related values, the conclusion and discussion of his studies can imply the general views of people in each culture. The analyses of Hofstede (1984; 1991; 2001) and Hofstede and Hofstede (2005) can be concluded that there are five dimensions of cultures, as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2 ก่อบริบทของวัฒนธรรมเดิม แนวคิด "สูงต่ำบริบท และวัฒนธรรม ' ถูกเสนอ โดยนักมานุษยวิทยา Edward T. Hall (1914-2009 ฮอลล์ (1976) เสนอคำว่า ' สูงต่ำบริบทเป็นนัยในข้อความที่ใช้ในการสื่อสารประจำวันในแต่ละวัฒนธรรม, "สูงบริบทหมายถึงลักษณะการพูดที่สูงขึ้นอยู่กับบริบทใน collectivism ดังนั้นมันจะอ้อม และให้บริบทที่อธิบาย ในขณะ" บริบทต่ำ ' หมายถึงลักษณะการพูดที่ lowly ขึ้นอยู่กับบริบทในวัฒนธรรมปัจเจก ดังนั้นมันต้องโดยตรงมากขึ้น การระบุปัญหาของวัฒนธรรม มีจำนวนมากของแบบสำรวจทางวัฒนธรรมที่ดำเนินการ โดยนักวิจัยหลายคนเพื่อตรวจสอบค่าและทางความคิดของคนทั่วโลก ในหมู่พวกเขา ไร Hofstede (1984; 1991; 2001; 2005; 2006) ของการสำรวจเป็นการศึกษาที่รู้จักมากที่สุด ยอมรับ และอธิบายไว้อย่างชัดเจนอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ว่างานวิจัยของไร Hofstede มุ่งเน้นเกี่ยวกับงานค่า บทสรุปและอภิปรายศึกษาสามารถบ่งบอกมุมมองทั่วไปของผู้คนในแต่ละวัฒนธรรม วิเคราะห์ของไร Hofstede (1984; 1991; 2001) และไร Hofstede และไร Hofstede (2005) สามารถสรุปได้ว่า มีมิติของวัฒนธรรม เป็นดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 บริบทสูงต่ำของวัฒนธรรมเดิมแนวคิด "สูงและต่ำบริบทวัฒนธรรม 'ถูกเสนอโดยนักมานุษยวิทยาเอ็ดเวิร์ดตันฮอลล์ (1914-2009. ฮอลล์ (1976) ได้เสนอคำว่า' บริบทสูงต่ำเพื่อกล่าวเป็นนัยว่า ข้อความที่ใช้ในการสื่อสารในชีวิตประจำวันในแต่ละวัฒนธรรม "บริบทสูงหมายถึงสไตล์การพูดที่สูงขึ้นอยู่กับบริบทในวัฒนธรรมส่วนรวมเพื่อที่จะสามารถเป็นทางอ้อมและให้บริบทอธิบายขณะที่" บริบทต่ำ 'หมายถึง พูดสไตล์ที่ต่ำต้อยขึ้นอยู่กับบริบทในวัฒนธรรมปัจเจกดังนั้นมันจะต้องตรงมากขึ้น. ในการระบุปัญหาของวัฒนธรรมที่มีจำนวนมากของการสำรวจทางวัฒนธรรมที่ดำเนินการโดยนักวิจัยหลายคนที่จะตรวจสอบค่านิยมและวิธีการคิดของผู้คนทั่วโลก ในหมู่พวกเขา Hofstede (1984; 1991; 2001; 2005; 2006) การสำรวจก็คือหนึ่งในที่สุดที่รู้จักกันดีได้รับการยอมรับและอธิบายอย่างชัดเจนการศึกษาวิจัยแม้ว่า Hofstede จะมุ่งเน้นไปที่ค่าการทำงานที่เกี่ยวข้องกับข้อสรุปและอภิปราย. การศึกษาของเขาสามารถบ่งบอกถึงมุมมองของคนทั่วไปในแต่ละวัฒนธรรม การวิเคราะห์ของ Hofstede (1984; 1991; 2001) และ Hofstede และ Hofstede (2005) สามารถสรุปได้ว่ามีห้ามิติของวัฒนธรรมดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 สูงต่ำบริบทของวัฒนธรรมเดิมแนวความคิด " สูง - ต่ำและบริบทวัฒนธรรม " เสนอโดยนักมานุษยวิทยา เอ็ดเวิร์ด ที. ฮอลล์ ( 1914-2009 . ห้องโถง ( 1976 ) ได้เสนอสูง - ต่ำระยะบริบท " หมายถึงข้อความที่ใช้ในการสื่อสารในชีวิตประจำวันในแต่ละวัฒนธรรม " สูง - บริบท หมายถึง การพูดในลักษณะที่สูง ขึ้นอยู่กับบริบทใน collectivism วัฒนธรรมให้สามารถทางอ้อมและให้บริบทอธิบาย ขณะที่ " ต่ำ - บริบท " หมายถึงการพูด สไตล์ที่ชั้นต่ำ ขึ้นอยู่กับบริบทในด้านวัฒนธรรม ดังนั้นต้องโดยตรงมากขึ้น การระบุปัญหาของวัฒนธรรม มีวัฒนธรรมการสํารวจโดยมากนักวิจัยเพื่อศึกษาค่านิยม และวิธีการคิดของคนทั่วโลก ในหมู่พวกเขา , ฮอฟสติด ( 1984 ; 1991 ; 2001 2005 2006 ) การสำรวจเป็นหนึ่งในที่รู้จักกันดีมากที่สุดได้รับการยอมรับและอธิบายอย่างชัดเจน ศึกษา แม้ว่าฮอฟสติดการวิจัยจะเน้นค่านิยมเกี่ยวกับงาน สรุปและอภิปรายของการศึกษาของเขาสามารถบ่งบอกมุมมองทั่วไปของประชาชนในแต่ละวัฒนธรรม การวิเคราะห์ของฮอฟสติด ( 1984 ; 1991 ; 2001 ) และฮอฟสติดฮอฟสติด ( 2005 ) และสามารถสรุปได้ว่า มี 5 มิติของวัฒนธรรมดังนี้