The gazes all focused onto Xiao Che

The gazes all focused onto Xiao Che again, and many people silently sighed in their hearts. However, Xiao Che did not even have a trace of a want to beg or sorrowful expression on his face. After listening to Xiao Yunhai words, he just smiled slightly with signs of sarcasm: “Clan Master and the elders need not be troubled, since I don’t belong to your Xiao Clan at all, then I will leave… Furthermore I will leave right now!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gazes ทั้งหมดเน้นไป Che เสี่ยวอีกครั้ง และหลายคนถอนหายใจเงียบ ๆ ในหัวใจของพวกเขา อย่างไรก็ตาม Che เสี่ยวได้แม้ได้ติดตามต้องอ้อนวอนหรือนิพจน์อกตรมบนใบหน้าของเขา หลังจากฟังคำเสี่ยวหยุนไห่ เพียงยิ้มเล็กน้อยกับอาการประชด: "ต้นตระกูลและพวกต้องไม่มีปัญหา เนื่องจากผมไม่อยู่ในตระกูลของคุณเสี่ยวเลย แล้วจะฝาก... นอกจากนี้ ฉันจะทำให้ขณะนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

gazes มุ่งเน้นไปยังทุกเสี่ยวเจ๊อีกครั้งและหลายคนถอนหายใจเงียบ ๆ ในหัวใจของพวกเขา แต่เสี่ยวเจ๊ไม่ได้มีร่องรอยของความต้องการที่จะขอหรือการแสดงออกทางสีหน้าเศร้าบนใบหน้าของเขา หลังจากฟังคำเสี่ยว Yunhai เขาเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยมีสัญญาณของการถากถาง "ตระกูลโทและพวกผู้ใหญ่ไม่จำเป็นต้องเป็นทุกข์เพราะผมไม่ได้เป็นแซ่เสี่ยวของคุณที่ทั้งหมดแล้วฉันจะออก ... นอกจากฉันจะออกทางด้านขวา ในขณะนี้! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สายการบินทั้งหมดเน้นบนเสี่ยวเช อีก หลายๆ คนเงียบๆถอนหายใจอยู่ในใจ แต่เสี่ยวเช ไม่ได้มีร่องรอยของต้องการขอร้องทุกข์หรือการแสดงออกบนใบหน้าของเขา หลังจากฟังเสี่ยวหยุนไห่คำ เขาก็ยิ้มเล็กน้อยกับอาการประชดประชัน " มาสเตอร์ของตระกูลและผู้ใหญ่ไม่ต้องมีปัญหา เพราะผมไม่ได้เป็นของเสี่ยวเผ่าทั้งหมดแล้วผมจะออกไป . . . นอกจากผมจะออกไปเดี๋ยวนี้ "