Additional analysis among subjects

Additional analysis among subjects with tea consumption assessed at baseline and reassessed 2 to 3 years later (n = 63,737; 91.4%) found that those who reported consistently to be a regular tea drinker had the most pronounced reduction in CRC risk (multivariate RR, 0.43; 95% CI, 0.24-0.77). The RRs were 0.91 (95% CI, 0.53-1.56) and 0.81 (95% CI, 0.50-1.30), respectively, for women who quitted tea drinking or started tea drinking after the baseline recruitment (data not shown in tables).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์เพิ่มเติมในเรื่องที่มีการใช้ชาประเมินที่พื้นฐาน และ reassessed 2-3 ปี (n = 63,737; 91.4%) พบว่า ผู้รายงานอย่างสม่ำเสมอว่า drinker ชาปกติมีการลดออกเสียงมากที่สุดในความเสี่ยงของ CRC (RR ตัวแปรพหุ 0.43; 95% CI, 0.24 0.77) RRs ได้ 0.91 (95% CI, 0.53-1.56) และ 0.81 (95% CI, 0.50-1.30), ตามลำดับ สำหรับผู้หญิงที่ดื่มชา quitted หรือชาดื่มหลังจากสรรหาบุคลากรข้อมูลพื้นฐาน (ข้อมูลไม่แสดงในตาราง) เริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์เพิ่มเติมในกลุ่มที่มีการบริโภคชาประเมินที่ baseline และคล้อย 2-3 ปีต่อมา (n = 63737; 91.4%) พบว่าผู้ที่รายงานอย่างต่อเนื่องที่จะเป็นดื่มชาเป็นประจำมีการลดลงเด่นชัดที่สุดในความเสี่ยงที่ซีอาร์ซี (หลายตัวแปร RR, 0.43 ; 95% CI, 0.24-0.77) RRs ที่ 0.91 (95% CI, 0.53-1.56) และ 0.81 (95% CI, 0.50-1.30) ตามลำดับสำหรับผู้หญิงที่เลิกดื่มชาหรือเริ่มต้นการดื่มชาหลังการสรรหาพื้นฐาน (ไม่ได้แสดงข้อมูลในตาราง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์เพิ่มเติมของวิชาที่มีการบริโภคชาประเมินที่ 0 และ reassessed 2 ถึง 3 ปีต่อมา ( n = 63737 ; ส่วนเปอร์เซ็นต์ ) พบว่าผู้ที่ดื่มชารายงานอย่างเป็นปกติ มีการลดความเสี่ยงเด่นชัดที่สุดใน CRC ( multivariate RR , 0.43 ; 95% CI , 0.24-0.77 ) การ rrs ได้เท่ากับ 0.91 ( 95% CI , 0.53-1.56 ) และ 0.81 ( 95% CI , 0.50-1.30 ) ตามลำดับสำหรับผู้หญิงที่เลิกดื่มชา หรือ เริ่มดื่มชาหลังจากเริ่มต้นการสรรหา ( ข้อมูลไม่แสดงในตาราง )