ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.. ที่กระท่อมเก่

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.. ที่กระท่อมเก่าๆ ชายป่าเชิงเขา มีหญิงชราแก้มตอบ แก่หง่อมผมหงอกขาวโพลน เนื้อตัวซีดเซียวอยู่คนหนึ่ง กำลังนอนแบ็บอยู่บนที่นอนเก่าๆ เหม็นอับ ผ้าห่มมุ้งหมอนขะมุกขะมอม โดยมีหลานสาว..เด็กหญิงตัวเล็กๆ แบบบางกระแมมกระมอมนั่งอยู่ข้างๆ อากาศหนาวมาก แต่หลานสาวไม่มีเสื้อผ้าหนาๆ ใส่กันหนาว จึงนั่งสั่น ค่อยๆ ตักข้าวป้อนยาย ขณะที่ยายนอนนิ่งไม่กระดุกกระดิก หลานสาวจึงวางจานข้าว แล้วเข้าไปซุกอกทั้งกอดทั้งหอมยาย จากนั้น.. ก็เดินไปคว้าถาดไม้ขีดไฟ กระเดียดเข้าเอว ออกไปขายในตลาด เหมือนอย่าที่เคยทำเป็นประจำทุกวัน เพื่อหาเงินมาดูแลยาย ข้างนอก..หิมะตกหนักมาก แม้อากาศเหน็บหนาวเท่าไร หลานสาวก็ต้องทนยืนร้องขายไม้ขีดไฟ
“ไม้ขีด ไม้ขีด ไหมคะ
ซื้อหน่อย ซีจ๊ะ” ขายอย่าง อ่อนน้อม
ผู้คน เดินผ่าน ไปมา
ไม่ชาย หางตา มองเด็ก แมมมอม
ขายไม่ได้ สักกลัก สักกล่อง
หน้าจ๋อย นั่งจ๋อง กอดเข่า จมจ่อม
ไม่มี เงินจะ ซื้อข้าว
ทำอย่างไรเล่า ยายผ่าย ยายผอม
หมดเงิน ซื้อยา ให้ยาย
น้ำตา รินไหล ระทม ตรมตรอม หลานสาวฉุกคิดขึ้นได้จึงรีบลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะไปขายในที่แห่งใหม่ที่น่าจะมีคนซื้อไม้ขีดไฟบ้างสักกล่อง..ก็ยังดี ทันใดนั้นเอง..หลานสาวก็ล้มตึงแน่นิ่งไป โดยที่ไม่มีใครสนใจเลยสักคน หลานสาวนอนหลับตาไม่ไหวติง ในขณะที่หูแว่ว ได้ยินเสียง แผ่วๆ ของยายร้องเพลงกล่อมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และแล้วหลานสาวก็ประคองมือที่สั่นเทา แข็งใจคว้าไม้ขีดไฟจากกลักออกมาจุด
จุดก้าน ที่หนึ่ง สว่าง
เด็กหญิง ตาค้าง เตาผิง ไฟล้อม
เปลวไฟ ให้ความ อบอุ่น
เด็กหญิง คุ้นคุ้น ไม่แมม ไม่มอม
ฉับพลัน ไม้ขีด หมดก้าน
ภาพที่ เห็นนั้น หายพลัน ไปพร้อม
จุดก้าน ที่สอง สว่าง
อาหาร จัดวาง ส่งกลิ่น ฮ้อมหอม
จาน ชาม กระริบ กระร่อย
รสชาติ อร่อย ละมุนละม่อม
ฉับพลัน ไม้ขีด หมดก้าน
ภาพที่ เห็นนั้น หายพลัน ไปพร้อม
จุดก้าน ที่สาม สว่าง
พ่อแม่ เคียงข้าง ทั้งกอด ทั้งหอม อ้อมกอดพ่อ แม่ อุ่นอุ่น
กลิ่นนั้น หอมกรุ่น ทะนุ ถนอม
ฉับพลัน ไม้ขีด หมดก้าน
ภาพที่ เห็นนั้น พลันหายไปพร้อม
จุดก้าน ที่สี่ สว่าง
เห็นยาย มานั่ง แจ่มใส ไม่ผอม
ในสวน สวยดั่ง สวรรค์
ส่งรัก ถึงกัน ไม่อ้อม ไม่ค้อม เห็นยาย กวักมือ ให้หา
เด็กหญิง สบตา พบรัก พรักพร้อม
ค่อย ค่อย ลอยไป หายาย
กอดแน่น แนบไว้ ยายลูบ กระหม่อม
แล้วเด็กหญิงผู้ขายไม้ขีดไฟก็หลับตาอย่างเป็นสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... ที่กระท่อมเก่า ๆ ชายป่าเชิงเขามีหญิงชราแก้มตอบแก่หง่อมผมหงอกขาวโพลนเนื้อตัวซีดเซียวอยู่คนหนึ่งกำลังนอนแบ็บอยู่บนที่นอนเก่า ๆ เหม็นอับผ้าห่มมุ้งหมอนขะมุกขะมอมโดยมีหลานสาว... เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ แบบบางกระแมมกระมอมนั่งอยู่ข้าง ๆ อากาศหนาวมากแต่หลานสาวไม่มีเสื้อผ้าหนา ๆ ใส่กันหนาวจึงนั่งสั่นค่อย ๆ ตักข้าวป้อนยายขณะที่ยายนอนนิ่งไม่กระดุกกระดิกหลานสาวจึงวางจานข้าวแล้วเข้าไปซุกอกทั้งกอดทั้งหอมยายจากนั้น... ก็เดินไปคว้าถาดไม้ขีดไฟกระเดียดเข้าเอวออกไปขายในตลาดเหมือนอย่าที่เคยทำเป็นประจำทุกวันเพื่อหาเงินมาดูแลยายข้างนอก... หิมะตกหนักมากแม้อากาศเหน็บหนาวเท่าไรหลานสาวก็ต้องทนยืนร้องขายไม้ขีดไฟ"ไม้ขีดไม้ขีดไหมคะ อ่อนน้อมขายอย่างซื้อหน่อยซีจ๊ะ" ผู้คนเดินผ่านไปมา ไม่ชายหางตามองเด็กแมมมอม ขายไม่ได้สักกลักสักกล่อง หน้าจ๋อยนั่งจ๋องกอดเข่าจมจ่อม ไม่มีเงินจะซื้อข้าว ทำอย่างไรเล่ายายผ่ายยายผอม หมดเงินซื้อยาให้ยาย น้ำตารินไหลระทมตรมตรอมหลานสาวฉุกคิดขึ้นได้จึงรีบลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะไปขายในที่แห่งใหม่ที่น่าจะมีคนซื้อไม้ขีดไฟบ้างสักกล่อง... ก็ยังดีทันใดนั้นเอง... หลานสาวก็ล้มตึงแน่นิ่งไปโดยที่ไม่มีใครสนใจเลยสักคนหลานสาวนอนหลับตาไม่ไหวติงในขณะที่หูแว่วได้ยินเสียงแผ่ว ๆ ของยายร้องเพลงกล่อมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและแล้วหลานสาวก็ประคองมือที่สั่นเทาแข็งใจคว้าไม้ขีดไฟจากกลักออกมาจุดจุดก้านที่หนึ่งสว่าง เด็กหญิงตาค้างเตาผิงไฟล้อม เปลวไฟให้ความอบอุ่น เด็กหญิงคุ้นคุ้นไม่แมมไม่มอม ฉับพลันไม้ขีดหมดก้าน ภาพที่เห็นนั้นหายพลันไปพร้อม จุดก้านที่สองสว่าง อาหารจัดวางส่งกลิ่นฮ้อมหอม จานชามกระริบกระร่อย รสชาติอร่อยละมุนละม่อม ฉับพลันไม้ขีดหมดก้าน ภาพที่เห็นนั้นหายพลันไปพร้อม จุดก้านที่สามสว่าง พ่อแม่เคียงข้างทั้งกอดทั้งหอมอ้อมกอดพ่อแม่อุ่นอุ่น กลิ่นนั้นหอมกรุ่นทะนุถนอม ฉับพลันไม้ขีดหมดก้าน ภาพที่เห็นนั้นพลันหายไปพร้อม จุดก้านที่สี่สว่าง เห็นยายมานั่งแจ่มใสไม่ผอม ในสวนสวยดั่งสวรรค์ ส่งรักถึงกันไม่อ้อมไม่ค้อมเห็นยายกวักมือให้หา เด็กหญิงสบตาพบรักพรักพร้อม ค่อยค่อยลอยไปหายาย กอดแน่นแนบไว้ยายลูบกระหม่อม แล้วเด็กหญิงผู้ขายไม้ขีดไฟก็หลับตาอย่างเป็นสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว .. ที่กระท่อมเก่า ๆ ชายป่าเชิงเขา มีหญิงชราแก้มตอบแก่หง่อมผมหงอกขาวโพลนเนื้อตัวซีดเซียวอยู่คนหนึ่งกำลังนอนแบ็บอยู่บนที่นอนเก่า ๆ เหม็นอับผ้าห่มมุ้งหมอนขะมุกขะมอมโดยมีหลานสาว .. เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ แบบบางกระแมมกระ มอมนั่งอยู่ข้างๆอากาศหนาวมาก แต่หลานสาวไม่มีเสื้อผ้าหนา ๆ ใส่กันหนาวจึงนั่งสั่นค่อยๆตักข้าวป้อนยายขณะที่ยายนอนนิ่งไม่กระดุกกระดิกหลานสาวจึงวางจานข้าวแล้วเข้าไปซุกอก ทั้งกอดทั้งหอมยายจากนั้น .. ก็เดินไปคว้าถาดไม้ขีดไฟกระเดียดเข้า เอวออกไปขายในตลาดเหมือนอย่าที่เคยทำเป็นประจำทุกวันเพื่อหาเงินมาดูแลยายข้างนอก .. หิมะตกหนักมากแม้อากาศเหน็บหนาวเท่าไร
ไม้ขีดไหมคะ
ซื้อหน่อยซีจ๊ะ "ขายอย่างอ่อนน้อม
คุณผู้ของคุณคนเดินทางทหารผ่านไปมา
ไม่คุณชายหางคุณตามองที่คุณเด็กแมมมอม
ขายไม่ได้สักกลักสักกล่อง
หน้าจ๋อยนั่งจ๋องกอดเข่าจมจ่อม
ไม่มีเงินจะซื้อคุณข้าว
ทำอย่างไรเล่ายาย ยายผอมผ่าย
หมดเงินซื้อยาให้ยาย
เพลงน้ำตาคุณรินไหลระทมตรมตรอม โดยที่ไม่มีใครสนใจเลยสักคน หลานสาวนอนหลับตาไม่ไหวติงในขณะที่หูแว่วได้ยินเสียงแผ่วๆ
ที่คุณหนึ่งสว่าง
เด็กหญิงตาค้างเตาผิงไฟล้อม
เปลวไฟให้ความสามารถอบอุ่น
เด็กหญิงคุ้นคุ้นไม่แมมไม่มอม
ฉับพลันไม้ขีดหมดก้าน
ภาพที่เห็นนั้นหายพลันไปพร้อม
จุดก้านที่สองสว่าง
อาหารจัดวางส่งกลิ่นฮ้อมหอมตั้งขึ้น
จานชามกระริบ กระร่อย
รสชาติอร่อยละมุนละม่อม
ฉับพลันไม้ขีดหมดก้าน
ภาพที่เห็นนั้นหายพลันไปพร้อม
จุดก้านที่สามสว่าง
พ่อคุณแม่เคียงข้างทั้งกอดทั้งหอมตั้งขึ้นอ้อมกอดพ่อคุณแม่อุ่นอุ่น
กลิ่นนั้นหอมตั้งขึ้นกรุ่นทะนุถนอม
ฉับพลันไม้ขีดหมดก้าน
ภาพที่เห็นนั้นพลันหายไปพร้อม
จุดก้านที่สี่สว่าง
เห็นยายมานั่งแจ่มใสไม่ผอม
ในห้างหุ้นส่วนจำกัดสวนสวยดั่งสวรรค์
ส่งรักถึงกันไม่อ้อมไม่ค้อมเห็นยายกวักมือให้หา
เด็กหญิงสบตาพบรักพรักพร้อม
ค่อยค่อยลอยไปหายาย
กอดแน่นแนบไว้ยายลูบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว . . . . . . . ที่กระท่อมเก่าๆชายป่าเชิงเขามีหญิงชราแก้มตอบแก่หง่อมผมหงอกขาวโพลนเนื้อตัวซีดเซียวอยู่คนหนึ่งกำลังนอนแบ็บอยู่บนที่นอนเก่าๆเหม็นอับผ้าห่มมุ้งหมอนขะมุกขะมอมโดยมีหลานสาว . . เด็กหญิงตัวเล็กๆแบบบางกระแมมกระมอมนั่งอยู่ข้างๆอากาศหนาวมากแต่หลานสาวไม่มีเสื้อผ ้าหนาๆใส่กันหนาวจึงนั่งสั่นค่อยๆตักข้าวป้อนยายขณะที่ยายนอนนิ่งไม่กระดุกกระดิกหลานสาวจึงวางจานข้าวแล้วเข้าไปซุกอกทั้งกอดทั้งหอมยายจากนั้น . . . . . . . ก็เดินไปคว้าถาดไม้ขีดไฟกระเดียดเข้าเอวออกไปขายในตลาดเหมือนอย่าที่เคยทำเป็นประจำทุกวันเพื่อหาเงินมาดูแลยายข้างนอกหิมะตกหนักมากแม้อากาศเหน็บหนาวเท่าไรหลานสาวก็ต้องทนยืนร้องขายไม้ขีดไฟ . ." ไม้ขีดไม้ขีดไหมคะซื้อหน่อยซีจ๊ะ " ขายอย่างอ่อนน้อมผู้คนเดินผ่านไปมาไม่ชายหางตามองเด็กแมมมอมขายไม่ได้สักกลักสักกล่องหน้าจ๋อยนั่งจ๋องกอดเข่าจมจ่อมไม่มีเงินจะซื้อข้าวทำอย่างไรเล่ายายผ่ายยายผอมหมดเงินซื้อยาให้ยายน้ำตารินไหลระทมตรมตรอมหลานสาวฉุกคิดขึ้นได้จึงรีบลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะไปขายในที่แห่งใหม่ที่น่าจะมีคนซื้อไม้ขีดไฟบ้างสักกล่อง . . ก็ยังดีทันใดนั้นเอง . . หลานสาวก็ล้มตึงแน่นิ่งไปโดยที่ไม่มีใครสนใจเลยสักคนหลานสาวนอนหลับตาไม่ไหวติงในขณะที่หูแว่วได้ยินเสียงแผ่ว จะของยายร้องเพลงกล่อมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและแล้วหลานสาวก็ประคองมือที่สั่นเทาแข็งใจคว้าไม้ขีดไฟจากกลักออกมาจุดจุดก้านที่หนึ่งสว่างเด็กหญิงตาค้างเตาผิงไฟล้อมเปลวไฟให้ความอบอุ่นเด็กหญิงคุ้นคุ้นไม่แมมไม่มอมฉับพลันไม้ขีดหมดก้านภาพที่เห็นนั้นหายพลันไปพร้อมจุดก้านที่สองสว่างอาหารจัดวางส่งกลิ่นฮ้อมหอมจานชามกระริบกระร่อยรสชาติอร่อยละมุนละม่อมฉับพลันไม้ขีดหมดก้านภาพที่เห็นนั้นหายพลันไปพร้อมจุดก้านที่สามสว่างพ่อแม่เคียงข้างทั้งกอดทั้งหอมอ้อมกอดพ่อแม่อุ่นอุ่นกลิ่นนั้นหอมกรุ่นทะนุถนอมฉับพลันไม้ขีดหมดก้านภาพที่เห็นนั้นพลันหายไปพร้อมจุดก้านที่สี่สว่างเห็นยายมานั่งแจ่มใสไม่ผอมในสวน