but at the center of their work the

but at the center of their work they continue to be reliant on social and thus prescribed expectation to the political and valued . where and how does one draw the line between still acceptable and no longer acceptable exposure?

How susceptible to compromise are the presupposed standards? Should the possibility of and ecological catastrophe be accepted, for instant , in order to satisfy economics interests ? What are necessities, supposed necessities , nad necessities hat must be changed?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ที่ทำงานของพวกเขา ที่พวกเขายังคงต้องพึ่งพาสังคม และกำหนดดังนั้นความคาดหวังทางการเมือง และบริษัท สถานที่ และลักษณะไม่หนึ่งวาดเส้นระหว่างแสงยังยอมรับ และไม่ยอมรับ?

ว่าไวต่อการประนีประนอมมีมาตรฐานมีสมมติฐานล่วงหน้า ควรเป็นไปได้ของและแผ่นดินไหวระบบนิเวศรับ ทันที เพื่อตอบสนองผลประโยชน์เศรษฐกิจ ปัจจัย ปัจจัยที่ควรคืออะไร และปัจจัยหาดใหญ่ต้องเปลี่ยน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ที่เป็นศูนย์กลางของการทำงานของพวกเขาที่พวกเขายังคงเป็นที่พึ่งพาทางสังคมและความคาดหวังที่กำหนดจึงจะทางการเมืองและมูลค่า ที่และวิธีการหนึ่งจะวาดเส้นระหว่างที่ยังคงได้รับการยอมรับและไม่ยอมรับความเสี่ยง? วิธีที่ไวต่อการประนีประนอมเป็นมาตรฐาน presupposed? ควรจะเป็นไปได้ของภัยพิบัติทางระบบนิเวศและเป็นที่ยอมรับทันทีเพื่อที่จะตอบสนองความสนใจเศรษฐศาสตร์? สิ่งที่จำเป็นจำเป็นควรจำเป็น nad หมวกต้องมีการเปลี่ยนแปลงหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ที่ศูนย์ของงานของพวกเขา พวกเขายังคงต้องพึ่งพาสังคม และดังนั้นจึง กำหนดความคาดหวังทางการเมืองและมีคุณค่า ที่ไหนและอย่างไร วาดเส้นระหว่างยังยอมรับได้ และไม่ยอมรับความเสี่ยง ?

แล้วเสี่ยงต่อการประนีประนอมเป็น presupposed มาตรฐาน ? ควรโอกาสของภัยพิบัติทางนิเวศวิทยาและได้รับการยอมรับสำหรับทันทีเพื่อตอบสนองความสนใจเศรษฐศาสตร์ ? อะไรเป็นปัจจัยที่ , ควรเป็นปัจจัย และหมวก ต้องเปลี่ยนไป