From Fig. 3 one can observe that su

From Fig. 3 one can observe that sunscreen A spread on glass is prone to undergo photo-oxidation as documented by the significant increase in TBARS upon UVA exposure, as previously observed (Damiani et al., 2010). This is in analogy with the photoinstability observed in the UV absorbance spectra (Fig. 1): any BMDBM not involved in cyclo-addition with OMC, can undergo cleavage leading to ROS which contribute to increasing TBARS levels following UVA exposure. Any ROS generated by photoactivation of TiO2 may also play a part in this increase (Carlotti et al., 2009). When sunscreen A was spread onto all the skin samples, an increase in TBARS was observed with respect to the non-irradiated control which was significant for pig ear skin and human SCE membranes, but not for pig SCE membranes. The increase observed is likely due to the photo-oxidation of the sunscreen as observed on the glass plates. Furthermore, any photo-products generated upon UVA exposure of the sunscreen may interact with the lipid components of the skin samples which could also contribute to increasing the TBARS levels. However, the TBARS assay cannot discriminate between break-down products of lipid peroxidation deriving from the sunscreen and those deriving from the skin samples. Despite this, of note is the fact that increased TBARS can be detected from UVA + sunscreen exposed skin when a photounstable sunscreen is used, despite the fact that all sunscreens nowadays contain antioxidants. This is undesirable because not only is the photoprotective efficiency of the sunscreen reduced, but also photo-induced lipid peroxidation in the sunscreen may lead to potentially toxic breakdown products which remain on the skin for as long as the sunscreen is present. At worst, they may interact with skin components and/or with other co-formulated sunscreen ingredients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 Fig. หนึ่งสามารถสังเกตได้ว่าครีมกันแดด A แพร่กระจายบนแก้วมักจะรับภาพออกซิเดชันเป็นเอกสารโดย TBARS เพิ่มอย่างมีนัยสำคัญเมื่อแสง UVA เป็นก่อนหน้านี้สังเกต (Damiani et al., 2010) นี้เป็นการเปรียบเทียบกับ photoinstability ในการ UV absorbance แรมสเป็คตรา (Fig. 1): BMDBM ใด ๆ ไม่เกี่ยวข้องกับ cyclo-เพิ่มกับ OMC สามารถรับปรินำ ROS ซึ่งนำไปสู่การเพิ่มระดับ TBARS ต่อแสง UVA ROS ใด ๆ สร้าง photoactivation ของ TiO2 อาจจะเล่นเป็นส่วนหนึ่งในการเพิ่มขึ้น (Carlotti et al., 2009) เมื่อครีมกันแดด A ถูกแพร่กระจายไปทั้งหมดผิวหนังตัวอย่าง การเพิ่ม TBARS ถูกตรวจสอบเกี่ยวกับการควบคุมไม่ใช่ irradiated ซึ่งสำคัญสำหรับหมูหูผิวหนังและเยื่อหุ้ม SCE มนุษย์ แต่ สำหรับหมู SCE เข้าไม่ การสังเกตเพิ่มขึ้นมีแนวโน้มจากภาพออกซิเดชันของครีมกันแดดที่พบบนแผ่นแก้ว นอกจากนี้ ภาพถ่ายผลิตภัณฑ์ใดสร้างเมื่อแสง UVA ของครีมกันแดดอาจโต้ตอบกับคอมโพเนนต์กระบวนอย่างผิวที่ยังสามารถนำไปสู่การเพิ่มระดับ TBARS อย่างไรก็ตาม วิเคราะห์ TBARS ไม่เหยียดระหว่างผลิตภัณฑ์แบ่งลง peroxidation ของไขมันที่บริษัทฯ จากครีมกันแดดและที่บริษัทฯ จากตัวอย่างของผิวหนัง แม้นี้ ตั๋วจะสามารถตรวจพบความจริงที่ว่าเพิ่ม TBARS จากผิวสัมผัสครีมกันแดด UVA เมื่อครีมกันแดด photounstable แม้ว่า sunscreens ทั้งหมดในปัจจุบันประกอบด้วยสารต้านอนุมูลอิสระ นี้เป็นผลเนื่องจากไม่เพียงแต่ เป็น photoprotective ประสิทธิภาพของครีมกันแดดลดลง แต่ยัง มี peroxidation ของไขมันทำให้เกิดภาพในครีมกันแดดอาจเป็นพิษอาจแบ่งผลิตภัณฑ์ที่อยู่บนผิวหนังสำหรับตราบเท่าที่ครีมกันแดดมีอยู่ ที่เลวร้ายที่สุด พวกเขาอาจโต้ตอบ กับส่วนประกอบของผิวหนัง และ/หรือ มีส่วนผสมของครีมกันแดดสูตรร่วมอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากรูปที่ 3 หนึ่งสามารถสังเกตเห็นครีมกันแดดที่แพร่กระจายบนกระจกมีแนวโน้มที่จะได้รับภาพออกซิเดชันเป็นเอกสารโดยการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน TBARS เมื่อสัมผัสรังสี UVA เป็นข้อสังเกตก่อนหน้านี้ (Damiani et al,. 2010) นี่คือการเปรียบเทียบกับ photoinstability ข้อสังเกตในการดูดกลืนแสงยูวีสเปกตรัม (รูปที่ 1): BMDBM ใด ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการ cyclo-นอกจากนี้ด้วย OMC สามารถได้รับนำไปสู่​​ความแตกแยก ROS ซึ่งนำไปสู่​​การเพิ่มระดับ TBARS ต่อไปนี้การเปิดรับแสงยูวี ROS ใด ๆ ที่สร้างขึ้นโดย photoactivati​​on ของ TiO2 นอกจากนี้ยังอาจมีส่วนร่วมในการเพิ่มขึ้นนี้ (Carlotti และคณะ. 2009) เมื่อครีมกันแดดกระจายไปยังทุกตัวอย่างผิวเพิ่มขึ้นใน TBARS เป็นข้อสังเกตที่เกี่ยวกับการควบคุมที่ไม่ผ่านการฉายรังสีที่มีนัยสำคัญสำหรับผิวหูหมูและเยื่อ SCE มนุษย์ แต่ไม่ได้สำหรับเยื่อ SCE หมู เพิ่มขึ้นสังเกตได้คือน่าจะเกิดจากภาพออกซิเดชันของสารกันแดดที่พบในแผ่นกระจก นอกจากนี้ภาพใด ๆ ผลิตภัณฑ์ที่สร้างขึ้นเมื่อได้รับรังสี UVA ครีมกันแดดอาจโต้ตอบกับองค์ประกอบของไขมันผิวของตัวอย่างซึ่งอาจนำไปสู่​​การเพิ่มระดับ TBARS แต่การทดสอบ TBARS ไม่สามารถเห็นความแตกต่างระหว่างผลิตภัณฑ์ทำลายลงของเกิด lipid peroxidation มาจากครีมกันแดดและผู้ที่มาจากตัวอย่างหนัง อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ทราบเป็นความจริงที่เพิ่มขึ้น TBARS สามารถตรวจพบจากรังสี UVA + ครีมกันแดดทาผิวเมื่อครีมกันแดด photounstable ถูกนำมาใช้แม้จะมีความจริงที่ว่าครีมกันแดดในปัจจุบันมีสารต้านอนุมูลอิสระ นี้เป็นที่ไม่พึงประสงค์เพราะไม่เพียง แต่เป็นที่มีประสิทธิภาพ photoprotective ครีมกันแดดลดลง แต่ยังมีภาพเกิด peroxidation ไขมันในครีมกันแดดอาจนำไปสู่​​ผลิตภัณฑ์ที่มีการสลายสารพิษที่อาจเกิดขึ้นซึ่งยังคงอยู่บนผิวนานที่สุดเท่าที่ครีมกันแดดเป็นปัจจุบัน ที่เลวร้ายที่สุดที่พวกเขาอาจมีผลกระทบกับส่วนประกอบของผิวและ / หรือที่มีส่วนผสมครีมกันแดดร่วมสูตรอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากรูปที่ 3 หนึ่งสามารถสังเกตว่าครีมกันแดดทาแก้วมีแนวโน้มที่จะได้รับการบันทึกไว้เป็นภาพถ่ายโดยเพิ่มขึ้นอย่างมากในปกติเมื่อรังสี UVA แสง ตามที่เคยปฏิบัติ ( damiani et al . , 2010 ) นี้จะคล้ายคลึงกับที่พบในสเปกตรัมการดูดกลืนแสงยูวี photoinstability ( รูปที่ 1 ) : ใด ๆ bmdbm ไม่ได้เกี่ยวข้องกับวงเพิ่มกับค่าสามารถผ่านความแตกแยกนำไปสู่ผลตอบแทนซึ่งมีส่วนช่วยเพิ่มระดับปกติตาม UVA แสง ผลตอบแทนใด ๆที่สร้างขึ้นโดย photoactivation ของ TiO2 ยังอาจมีส่วนร่วมในการเพิ่มขึ้นนี้ ( carlotti et al . , 2009 ) เมื่อครีมกันแดดก็กระจายลงบนตัวอย่างผิวหนังเพิ่มโดยวัดจากส่วนที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมที่ไม่ฉายรังสี ซึ่งสำคัญสำหรับผิวสวยและหูหมูเยื่อมนุษย์ แต่ไม่ใช่หมู SCE เยื่อ พบว่ามีแนวโน้มเพิ่มขึ้น เนื่องจากรูปแบบของสารกันแดดสังเกตบนแก้วจาน นอกจากนี้ภาพถ่ายใด ๆผลิตภัณฑ์ที่สร้างขึ้นเมื่อรังสี UVA แสงของครีมกันแดดอาจโต้ตอบกับไขมัน ส่วนประกอบของผิวตัวอย่าง ซึ่งจะมีส่วนช่วยเพิ่มโดยวัดระดับ อย่างไรก็ตาม ปกติ ( ไม่สามารถแยกแยะระหว่างแบ่งผลิตภัณฑ์ของ lipid peroxidation อันเกิดจากครีมกันแดด และผู้ที่ได้รับจากหนังตัวอย่าง แม้นี้หมายเหตุคือความจริงที่เพิ่มขึ้น โดยวัดสามารถตรวจพบได้จากรังสี UVA ครีมกันแดดผิวสัมผัสเมื่อครีมกันแดด photounstable ใช้แม้จะมีความจริงที่ว่าทั้งหมดครีมกันแดดในปัจจุบันประกอบด้วยสารต้านอนุมูลอิสระ นี้คือ ที่ไม่พึงประสงค์ เพราะไม่เพียงเป็น photoprotective ประสิทธิภาพของครีมกันแดดลดลงแต่ภาพที่เกิด lipid peroxidation ในครีมกันแดดอาจทำให้เกิดพิษอาจแบ่งผลิตภัณฑ์ที่ยังคงอยู่บนผิว ตราบเท่าที่ครีมกันแดดที่เป็นปัจจุบัน ที่เลวร้ายที่สุดก็อาจโต้ตอบกับผิวส่วนประกอบและ / หรืออื่น ๆวัสดุ Co สูตรครีมกันแดด