The Glass Menagerie is a memory pla

The Glass Menagerie is a memory play, and its action is drawn from the memories of the narrator, Tom Wingfield. Tom is a character in the play, which is set in St. Louis in 1937. He is an aspiring poet who toils in a shoe warehouse to support his mother, Amanda, and sister, Laura. Mr. Wingfield, Tom and Laura’s father, ran off years ago and, except for one postcard, has not been heard from since.
Amanda, originally from a genteel Southern family, regales her children frequently with tales of her idyllic youth and the scores of suitors who once pursued her. She is disappointed that Laura, who wears a brace on her leg and is painfully shy, does not attract any gentlemen callers. She enrolls Laura in a business college, hoping that she will make her own and the family’s fortune through a business career. Weeks later, however, Amanda discovers that Laura’s crippling shyness has led her to drop out of the class secretly and spend her days wandering the city alone. Amanda then decides that Laura’s last hope must lie in marriage and begins selling magazine subscriptions to earn the extra money she believes will help to attract suitors for Laura. Meanwhile, Tom, who loathes his warehouse job, finds escape in liquor, movies, and literature, much to his mother’s chagrin. During one of the frequent arguments between mother and son, Tom accidentally breaks several of the glass animal figurines that are Laura’s most prized possessions.
Amanda and Tom discuss Laura’s prospects, and Amanda asks Tom to keep an eye out for potential suitors at the warehouse. Tom selects Jim O’Connor, a casual friend, and invites him to dinner. Amanda quizzes Tom about Jim and is delighted to learn that he is a driven young man with his mind set on career advancement. She prepares an elaborate dinner and insists that Laura wear a new dress. At the last minute, Laura learns the name of her caller; as it turns out, she had a devastating crush on Jim in high school. When Jim arrives, Laura answers the door, on Amanda’s orders, and then quickly disappears, leaving Tom and Jim alone. Tom confides to Jim that he has used the money for his family’s electric bill to join the merchant marine and plans to leave his job and family in search of adventure. Laura refuses to eat dinner with the others, feigning illness. Amanda, wearing an ostentatious dress from her glamorous youth, talks vivaciously with Jim throughout the meal.
As dinner is ending, the lights go out as a consequence of the unpaid electric bill. The characters light candles, and Amanda encourages Jim to entertain Laura in the living room while she and Tom clean up. Laura is at first paralyzed by Jim’s presence, but his warm and open behavior soon draws her out of her shell. She confesses that she knew and liked him in high school but was too shy to approach him. They continue talking, and Laura reminds him of the nickname he had given her: “Blue Roses,” an accidental corruption of pleurosis, an illness Laura had in high school. He reproaches her for her shyness and low self-esteem but praises her uniqueness. Laura then ventures to show him her favorite glass animal, a unicorn. Jim dances with her, but in the process, he accidentally knocks over the unicorn, breaking off its horn. Laura is forgiving, noting that now the unicorn is a normal horse. Jim then kisses her, but he quickly draws back and apologizes, explaining that he was carried away by the moment and that he actually has a serious girlfriend. Resigned, Laura offers him the broken unicorn as a souvenir.
Amanda enters the living room, full of good cheer. Jim hastily explains that he must leave because of an appointment with his fiancée. Amanda sees him off warmly but, after he is gone, turns on Tom, who had not known that Jim was engaged. Amanda accuses Tom of being an inattentive, selfish dreamer and then throws herself into comforting Laura. From the fire escape outside of their apartment, Tom watches the two women and explains that, not long after Jim’s visit, he gets fired from his job and leaves Amanda and Laura behind. Years later, though he travels far, he finds that he is unable to leave behind guilty memories of Laura.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Menagerie แก้วเป็นหน่วยความจำ และดำเนินการออกจากความทรงจำของผู้บรรยาย Tom Wingfield ทอมเป็นอักขระในการเล่น การตั้งค่าในเซนต์หลุยส์ในปีค.ศ. 1937 เขาเป็นกวีเป็นธีมที่ toils ในคลังสินค้ารองเท้าเพื่อสนับสนุนพระราชมารดา อแมนด้า และน้องสาว ลอรา บิดานาย Wingfield ทอม และของลอร่า วิ่งออฟ ปีผ่านมา ยก เว้นไปรษณีย บัตรหนึ่ง ได้ไม่ได้ยินจากตั้งแต่การ
อแมนด้า เดิมจากภาคใต้ครอบครัวพรรณ regales ลูกบ่อยของเยาวชนของเธองดงามและคะแนนของ suitors ที่ติดตามเธอครั้ง เธอจะผิดหวังว่า ลอร่า ที่สวมเป็นวงเล็บปีกกาบนขาของเธอ และขี้อายอย่างเจ็บปวด ดึงดูดผู้เรียกสุภาพบุรุษใด ๆ เธอลงทะเบียนลอร่าในวิทยาลัยธุรกิจ หวังว่า เธอจะทำให้ตนเองและของครอบครัวฟอร์จูนผ่านอาชีพธุรกิจ สัปดาห์หลังจาก ไร อมันดาพบว่า ความอายชื่อของลอร่าได้นำ เธอออกจากชั้นวางแอบสนุกเธอหลงเมืองคนเดียว อมันดาตัดสินใจแล้วว่า ความหวังสุดท้ายของลอร่าต้องอยู่ในงานแต่งงาน และเริ่มขายบอกรับเป็นสมาชิกวารสารจะได้รับเงินพิเศษที่เธอเชื่อว่า จะช่วยดึงดูด suitors สำหรับลอร่า ในขณะเดียวกัน ทอม ที่ loathes งานคลังสินค้า ค้นหาหนีในเหล้า ภาพยนตร์ และ วรรณกรรม มากแม่น้ำตกชากริน ในช่วงหนึ่งของอาร์กิวเมนต์บ่อยระหว่างมารดาและบุตร ทอมตั้งใจแบ่งหลายตุ๊กตาสัตว์แก้วที่อยู่ของลอร่าสุด prized ทรัพย์สิน
อแมนด้าและทอมกล่าวถึงแนวโน้มของลอร่า และอแมนด้าถามทอมจะเก็บตาออกสำหรับ suitors ไปที่คลังสินค้า ทอมเลือก Jim โอ เพื่อนสบาย ๆ และเชิญเขาไปทานอาหารค่ำ อแมนด้าแบบทดสอบทอมเกี่ยวกับจิม และมีความยินดีที่ได้เรียนรู้ว่า เขาเป็นชายหนุ่มซึ่งใจเขาไว้ก้าว เธอเตรียมอาหารประณีต และรมย์ว่า ลอร่าสวมใส่เสื้อผ้าใหม่ นาทีสุดท้าย ลอร่าทราบชื่อของผู้เรียกเธอ เป็นมันเปิดออก เธอมีความสนใจเรื่องเกี่ยวกับจิมในโรงเรียนมัธยม เมื่อมาถึงจิม ลอร่าตอบประตู ใบสั่งของอแมนด้า แล้ว หายไปอย่างรวดเร็ว ออกทอมและจิมคนเดียว ทอม confides กับจิมว่า เขาได้ใช้เงินสำหรับค่าไฟฟ้าของครอบครัวเข้าพ่อค้าทางทะเล และแผนการออกจากงานและครอบครัวในการค้นหาการผจญภัยของเขา ลอร่าไม่ยอมกินมื้ออื่น ๆ feigning เจ็บป่วย อแมนด้า สวมใส่เสื้อผ้าอยู่จากเยาวชนของเธองาม พูด vivaciously กับจิมตลอดอาหาร
เป็นสิ้นสุดอาหาร ไฟออกไปเป็นลำดับของการไฟฟ้าไม่ ตัวอักษรแสงเทียน และอแมนด้าให้จิมบันเทิงลอร่าในห้องขณะที่เธอและต้มล้าง ลอร่าเป็นอัมพาต โดยจิมปรากฏตัวครั้งแรก แต่พฤติกรรมของเขาอบอุ่น และเปิดเร็ว ๆ นี้ดึงเธอออกจากหอยของเธอ เธอ confesses ว่า เธอรู้ และชอบเขาในโรงเรียนมัธยม แต่ก็อายเกินไปที่จะเข้าหาเขา พวกเขายังคงพูดคุย และลอร่าเตือนให้ชื่อเล่นของเขาได้ให้เธอ: "สีกุหลาบ เป็นความเสียหายโดยไม่ตั้งใจของ pleurosis การเจ็บป่วยที่ลอร่าได้ในโรงเรียนมัธยม เขา reproaches เธอความอายของเธอและนับถือตนเองต่ำ แต่สรรเสริญเอกลักษณ์ของเธอ ลอร่าแล้วกิจการการแสดงของเธอแก้วโปรดสัตว์ ยูนิคอร์นเป็น เต้นจิม กับเธอ แต่ ในกระบวนการ เขาตั้งใจ knocks ผ่านยูนิคอร์น แบ่งออกเป็นฮอร์น ลอร่าได้ forgiving สังเกตที่ขณะนี้ยูนิคอร์น ม้าปกติ จิมแล้วจูบเธอ แต่เขากลับดึงอย่างรวดเร็ว และ apologizes อธิบายว่า เขาถูกดำเนินไปตามเวลา และว่า เขาจริง ๆ มีแฟนอย่างจริงจัง ลาออกจากตำแหน่ง ลอร่ามีเขายูนิคอร์นเสียเป็นของที่ระลึก
อแมนด้าเข้าห้องนั่งเล่น บุญดี จิมรีบอธิบายว่า เขาต้องปล่อย เพราะนัดหมายกับคู่หมั้นของเขา อแมนด้าเห็นเขาปิดอย่างอบอุ่น ได้ เปิดหลังจากที่เขาหายไป ทอม ที่ไม่รู้จักว่า จิมหมั้น อแมนด้าน่าทอมมีดรีมเมอร์ inattentive เห็นแก่ตัวการแล้ว พ่นตัวเองเป็นลูกค้าลอร่า จากบันไดหนีไฟภายนอกของอพาร์ทเมนท์ ทอมนาฬิกาผู้หญิงสอง และอธิบายว่า ไม่นานหลังจากเยี่ยมชมจิม เขาได้ยิงจากงานของเขา และอแมนด้าและลอร่าอยู่เบื้องหลัง ปีต่อมา แม้ว่าเขาเดินทางไกล เขาหาว่า เขาไม่สามารถทิ้งความทรงจำของลอร่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แก้วสัตว์เล่นหน่วยความจำและการกระทำของมันจะถูกดึงออกมาจากความทรงจำของผู้บรรยายทอมวิงฟิลด์ ทอมเป็นตัวละครในการเล่นซึ่งตั้งอยู่ในเมืองเซนต์หลุยส์ในปี 1937. เขาเป็นกวีที่ต้องการที่ toils ในคลังสินค้ารองเท้าเพื่อสนับสนุนแม่ของเขาอแมนดาและน้องสาวของลอร่า นายวิงฟิลด์ทอมและพ่อของลอร่าวิ่งออกปีที่ผ่านมาและยกเว้นหนึ่งโปสการ์ดยังไม่ได้รับการได้ยินจากตั้งแต่
Amanda มีพื้นเพมาจากครอบครัวใต้งดงาม regales ลูก ๆ ของเธอบ่อยครั้งกับเรื่องราวของเด็กหนุ่มที่งดงามของเธอและคะแนนของ คู่ครองที่เคยไล่เธอ เธอผิดหวังที่ลอร่าที่สวมรั้งที่ขาของเธอเป็นคนขี้อายและเจ็บปวดไม่ดึงดูดโทรสุภาพบุรุษใด เธอโรคลอร่าในวิทยาลัยธุรกิจโดยหวังว่าเธอจะทำให้เธอเองและโชคลาภของคนในครอบครัวผ่านการทำงานของธุรกิจ สัปดาห์ต่อมา แต่อแมนดาพบว่าลอร่าอายทำให้หมดอำนาจได้นำเธอออกจากชั้นเรียนและแอบใช้จ่ายวันของเธอหลงเมืองเพียงอย่างเดียว อแมนดาจากนั้นก็ตัดสินใจที่ความหวังสุดท้ายของลอร่าต้องอยู่ในการแต่งงานและเริ่มขายสมัครสมาชิกนิตยสารที่จะได้รับเงินพิเศษที่เธอเชื่อว่าจะช่วยดึงดูดคู่ครองกับลอร่า ขณะที่ทอมเจ้าผู้เกลียดงานคลังสินค้าของเขาพบว่าหลบหนีในสุราภาพยนตร์และวรรณกรรมมากเพื่อความผิดหวังของแม่ของเขา ในช่วงหนึ่งของการขัดแย้งบ่อยระหว่างแม่และลูกชายของทอมบังเอิญช่วงหลายกระเบื้องแก้วสัตว์ที่มีลอร่าทรัพย์สินมีค่าที่สุด
ของอแมนดาและทอมหารือเกี่ยวกับโอกาสของลอร่าและอแมนดาถามทอมที่จะเก็บตาออกสำหรับคู่ครองที่มีศักยภาพที่คลังสินค้า ทอมเลือกจิมโอคอนเนอร์เพื่อนสบาย ๆ และชวนเขาไปทานอาหารเย็น อแมนดา quizzes ทอมเกี่ยวกับจิมและมีความยินดีที่จะเรียนรู้ว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่ขับเคลื่อนด้วยความคิดของเขาตั้งอยู่บนความก้าวหน้าในอาชีพ เธอเตรียมอาหารค่ำอย่างละเอียดและยืนยันว่าลอร่าสวมใส่ชุดใหม่ ในนาทีสุดท้ายลอร่าเรียนรู้ชื่อของผู้โทรของเธอ มันจะเปิดออกเธอมีความสนใจเกี่ยวกับการทำลายล้างจิมในโรงเรียนมัธยม เมื่อจิมมาถึงลอร่าตอบประตูตามคำสั่งของอแมนดาและจากนั้นได้อย่างรวดเร็วหายไปทิ้งทอมและจิมคนเดียว ทอมปรับทุกข์กับจิมว่าเขาได้ใช้เงินสำหรับค่าไฟฟ้าของครอบครัวของเขาที่จะเข้าร่วมการค้าทางทะเลและวางแผนที่จะออกจากงานและครอบครัวของเขาในการค้นหาของการผจญภัย ลอร่าปฏิเสธที่จะกินอาหารค่ำกับคนอื่น ๆ แกล้งทำเป็นเจ็บป่วย อแมนดาสวมชุดโอ้อวดจากเยาวชนเสน่ห์ของเธอพูดกับจิม vivaciously ตลอดมื้อ
อาหารค่ำในขณะที่กำลังจะสิ้นสุดไฟออกไปเป็นผลมาจากค่าไฟฟ้าค้างชำระ ตัวอักษรแสงเทียนและอแมนดากระตุ้นให้จิมลอร่าเพื่อความบันเทิงในห้องนั่งเล่นในขณะที่เธอและทอมทำความสะอาด ลอร่าเป็นอัมพาตในช่วงแรกจากการปรากฏตัวของจิม แต่พฤติกรรมที่อบอุ่นและเปิดในไม่ช้าเขาดึงเธอออกจากเปลือกของเธอ เธอสารภาพว่าเธอรู้และชอบเขาในโรงเรียนมัธยม แต่ก็อายเกินไปที่จะเข้าใกล้เขา พวกเขายังคงพูดคุยและลอร่าทำให้เขานึกถึงชื่อเล่นเขาได้รับของเธอ: "ฟ้าดอกกุหลาบ" ความเสียหายจากอุบัติเหตุของ pleurosis เจ็บป่วยลอร่ามีอยู่ในโรงเรียนมัธยม เขาตำหนิเธออายและต่ำความนับถือตนเองของเธอ แต่สรรเสริญเป็นเอกลักษณ์ของเธอ ลอร่าแล้วกิจการที่จะแสดงให้เขาเห็นสัตว์กระจกที่เธอชื่นชอบยูนิคอร์น จิมเต้นรำกับเธอ แต่ในกระบวนการที่เขาตั้งใจเคาะกว่ายูนิคอร์นแตกออกของฮอร์น ลอร่าเป็นให้อภัยสังเกตว่าตอนนี้ยูนิคอร์นเป็นม้าปกติ จิมแล้วจูบเธอ แต่เขารีบดึงกลับมาและขอโทษอธิบายว่าเขาได้ดำเนินไปโดยขณะนี้และที่จริง ๆ แล้วเขามีแฟนอย่างจริงจัง ลาออกจากลอร่ามีเขายูนิคอร์นหักเป็นของที่ระลึก
ของอแมนดาเข้ามาในห้องนั่งเล่นที่เต็มไปด้วยกำลังใจที่ดี จิมรีบอธิบายว่าเขาต้องออกเพราะนัดกับคู่หมั้นของเขา อแมนดาเห็นเขาออกไปอย่างอบอุ่น แต่หลังจากที่เขาหายไปจะเปิดทอมที่ไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าจิมกำลัง Amanda ทอมโทษของการไม่ตั้งใจเห็นแก่ตัวฝันแล้วโยนตัวเองลงไปในปลอบโยนลอร่า จากบันไดหนีไฟที่อยู่ด้านนอกของอพาร์ทเมนของพวกเขาทอมนาฬิกาผู้หญิงสองคนและอธิบายว่าไม่นานหลังจากการเยี่ยมชมของจิมเขาได้รับการไล่ออกจากงานของเขาและใบอแมนดาและลอร่าที่อยู่เบื้องหลัง ปีต่อมาแม้ว่าเขาจะเดินทางไกลเขาพบว่าเขาไม่สามารถที่จะทิ้งความทรงจำที่ผิดของลอร่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แก้วสวนสัตว์ป่าเป็นหน่วยความจำเล่นและการกระทำของมันจะถูกวาดจากความทรงจำ ของผู้บรรยาย ทอม วิงฟิลด์ . ทอมเป็นนิสัยในการเล่น ซึ่งตั้งอยู่ในเซนต์ หลุยส์ ในมลรัฐ เขาเป็นนักเขียนกวีที่ toils ในรองเท้า คลังสินค้า เพื่อสนับสนุนแม่ของเขา อแมนด้า และน้องสาว ลอร่า นายวิงฟิลด์ ทอม และ พ่อของลอร่าหนีไปเมื่อหลายปีก่อนและยกเว้นสำหรับโปสการ์ดไม่เคยได้ยินจากตั้งแต่ .
อแมนด้า มาจากเสงี่ยมภาคใต้ครอบครัว Regales ลูกบ่อยกับเรื่องเล่าของเยาวชนที่งดงามของเธอ และคะแนนของโจทก์ที่เคยจีบเธอ เธอผิดหวังที่ลอร่าที่สวมรัดที่ขาของเธอ และเจ็บปวดขี้อาย ไม่ดึงดูดท่านสุภาพบุรุษใด ๆ ลอร่าเธอ enrolls ในวิทยาลัยธุรกิจหวังว่า เธอจะทำให้ตัวเองและครอบครัวโชคดีผ่านอาชีพธุรกิจ สัปดาห์ต่อมา แต่อแมนด้าค้นพบว่าลอร่า crippling ความอายทำให้เธอออกจากห้องอย่างลับๆ และใช้จ่ายวันของเธอที่เดินในเมืองคนเดียวอแมนด้า แล้วตัดสินใจว่า ความหวังสุดท้ายของลอร่าต้องนอนในการแต่งงานและเริ่มต้นขายสมัครสมาชิกนิตยสารที่จะได้รับเงินพิเศษที่เธอเชื่อว่าจะช่วยดึงดูด suitors สำหรับลอร่า ขณะเดียวกัน ทอม คนที่เกลียดงานคลังสินค้าของเขาพบหลบหนีในเหล้า ภาพยนตร์ และวรรณกรรม มากเพื่อความผิดหวังของแม่ของเขา . ในช่วงหนึ่งของการขัดแย้งที่พบบ่อยระหว่างแม่และลูกทอมเผลอแบ่งหลายแก้วสัตว์ figurines ที่ลอร่า prized ที่สุดข้าวของ อแมนด้า และ ทอม ลอร่า
หารือโอกาสและอแมนด้าถามทอมที่จะเก็บตาออกสำหรับ suitors ที่มีศักยภาพในคลังสินค้า ทอมเลือกจิม โอคอนเนอร์ , เพื่อนๆ และเชิญเขามาทานอาหารเย็นด้วยเป็นแบบทดสอบเกี่ยวกับจิม ทอม และมีความยินดีที่จะเรียนรู้ว่าเขาเป็นขับหนุ่มของเขาตัดสินใจเกี่ยวกับความก้าวหน้าในอาชีพ เธอเตรียมอาหารเย็นที่ซับซ้อนและยืนยันว่าลอร่าใส่ชุดใหม่ นาทีสุดท้าย ลอร่า เรียนรู้ชื่อของผู้โทรของเธอ กลับกลายเป็นว่า เธอมีแรงบีบคั้น จิม ในโรงเรียนมัธยม เมื่อจิมมาถึงลอร่าตอบประตูตามคำสั่งของอแมนด้าและรีบหายตัวไป ทิ้งให้ทอมและจิม คนเดียว ทอม confides จิมว่าเขาได้ใช้เงินของครอบครัวของเขาค่าไฟฟ้าที่จะเข้าร่วมแผนพาณิชย์นาวี และทิ้งงานและครอบครัวของเขาในการค้นหาของการผจญภัย ลอร่าไม่ยอมกินข้าวกับคนอื่นๆ แกล้งทำเป็นป่วย อแมนด้า สวมใส่ชุดโอ้อวดจากเยาวชนที่หรูหราของเธอพูดคุยอย่างมีชีวิตชีวากับจิมตลอดมื้อ
เป็นเย็นจบ ไฟดับเพราะค่าไฟที่ยังไม่ได้จ่าย ตัวอักษรแสงเทียน และอแมนด้า กระตุ้นจิมให้ลอร่า ในห้องนั่งเล่น ขณะที่เธอและทอม ทำความสะอาด ลอร่าตอนแรกเป็นอัมพาตโดยการแสดงของจิม แต่พฤติกรรมของเขาอบอุ่นและเปิดแล้วดึงเธอออกจากหอยเธอเธอสารภาพว่าเธอ รู้ และ ชอบเขาในโรงเรียนมัธยม แต่อายเกินกว่าที่จะเข้าใกล้เขา เขาพูดต่อ และ ลอร่า ทำให้เขานึกถึงฉายาที่เขาให้เธอ : " กุหลาบสีน้ำเงิน " ความเสียหายจากอุบัติเหตุของ pleurosis การเจ็บป่วย ลอร่าได้ในโรงเรียนมัธยม เขาตำหนิเธอเขินอายของเธอ และความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองต่ำ แต่สรรเสริญเป็นเอกลักษณ์ของเธอลอร่าแล้ว กิจการที่เขาแสดงสัตว์ แก้วที่เธอชื่นชอบ ยูนิคอร์น เต้นจิมกับเธอ แต่ในกระบวนการที่เขาบังเอิญ knocks ยูนิคอร์น แบ่งออกของฮอร์น ลอร่าจะให้อภัย สังเกตว่าตอนนี้ยูนิคอร์นเป็นม้าธรรมดา จิม แล้วจูบเธอ แต่เขารีบดึงกลับ และขอโทษอธิบายว่า เขาถูกพัดพาไปตามช่วงเวลา และจริงๆ แล้ว เขามีแฟนจริงจัง ลาออก , ลอร่าเสนอเขายูนิคอร์นแตกเป็นที่ระลึก
อแมนด้าเข้าสู่ห้องนั่งเล่น เต็มดี เชียร์ จิมรีบอธิบายว่า เขาต้องไป เพราะนัดกับคู่หมั้นของเขา . . . . อแมนด้าเห็นเขาอย่างอบอุ่น แต่หลังจากที่เขาไปเปิดทอม ที่ไม่รู้ว่า จิมเคยหมั้นอแมนด้า กล่าวหาว่า ทอม ของถูกเพิกเฉย ฝันเห็นแก่ตัวแล้วโยนตัวเองเข้าไปปลอบใจลอร่า จากการหนีไฟ นอกห้องของพวกเขา , ทอม นาฬิกาผู้หญิงทั้งสองคน และอธิบายว่า ไม่นานหลังจากการเยี่ยมชมของจิม เขาถูกไล่ออกจากงานของเขาและใบ Amanda และลอร่าไว้เบื้องหลัง ปีต่อมา เขาเดินทางไปไกล เขาพบว่าเขาไม่สามารถที่จะทิ้งความทรงจำ
ผิดลอร่า