rice has a critical role in Asia’s

rice has a critical role in Asia’s food security, hence, it is politically sensitive and vulnerable to national government policy actions and private sector speculation. In India, for example, Gulati et al. (2011) characterized India’s historical rice trade policy as “stop-go” which contributed to the uncertainty in the international rice market. The government sets minimum support prices and provides input subsidies at the farm level; coupled with policies on procurement, stocks, and distribution. They note that until 1991, exports of common rice in India were subject to canalization, minimum export price (MEP), and export quotas. In 1994 export bans on non-basmati rice and MEP for basmati rice were eliminated. The export ban on non-basmati rice was re-implemented in 2007/2008. The MEP for basmati rice was also re-introduced. Gradual liberalization of non-basmati rice started in 2010, mainly because of increasing pressure from maintaining an abnormally high level of rice stocks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวมีบทบาทสำคัญในการรักษาความปลอดภัยอาหารเอเชียจึงเป็นทางการเมืองที่สำคัญและเสี่ยงต่อการกระทำของนโยบายรัฐบาลแห่งชาติและการเก็งกำไรภาคเอกชน ในประเทศอินเดียเช่น Gulati ตอัล (2011) ลักษณะนโยบายการค้าข้าวในประวัติศาสตร์อินเดียขณะที่ "หยุดไป" ซึ่งทำให้ความไม่แน่นอนในตลาดข้าวระหว่างประเทศรัฐบาลกำหนดราคาขั้นต่ำที่ได้รับการสนับสนุนและให้เงินอุดหนุนนำเข้าในระดับฟาร์ม; ควบคู่ไปกับนโยบายการจัดซื้อหุ้นและการจัดจำหน่าย พวกเขาทราบว่าจนถึงปี 1991 การส่งออกข้าวที่พบในอินเดียเป็นเรื่องที่ปรับปรุงร, ราคาส่งออกขั้นต่ำ (MEP) และโควต้าการส่งออก ในปี 1994 เรย์แบนการส่งออกข้าวบาสมาติกที่ไม่ MEP และข้าวบาสมาติกถูกตัดออกการห้ามการส่งออกข้าวบาสมาติกที่ไม่เป็นอีกครั้งที่นำมาใช้ใน 2007/2008 MEP ข้าวบาสมาติกก็ยังนำมาใช้อีกครั้ง การเปิดเสรีอย่างค่อยเป็นค่อยไปของข้าวบาสมาติกที่ไม่เริ่มต้นในปี 2010 ส่วนใหญ่เป็นเพราะความดันที่เพิ่มขึ้นจากการรักษาในระดับสูงผิดปกติของหุ้นข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าวมีบทบาทสำคัญในความปลอดภัยอาหารของเอเชีย ดังนั้น จึงมีความสำคัญทางการเมือง และการเก็งรัฐบาลแห่งชาตินโยบายการดำเนินการและภาคเอกชนกำไร ในอินเดีย เช่น Gulati et al. (2011) ลักษณะนโยบายค้าข้าวประวัติศาสตร์ของอินเดีย "stop-go" ที่ส่วนความไม่แน่นอนในตลาดข้าวระหว่างประเทศ รัฐบาลกำหนดราคาขั้นต่ำสนับสนุน และให้เงินอุดหนุนเข้าในระดับฟาร์ม ควบคู่กับนโยบายการจัดซื้อ หุ้น และแจกจ่าย พวกเขาทราบว่า จนถึงปี 1991 การส่งออกข้าวทั่วไปในอินเดียถูก canalization ราคาส่งออกขั้นต่ำ (MEP), และโควตาการส่งออก ในปี 1994 ส่งออกห้ามบนไม่ใช่ข้าว และ MEP สำหรับข้าวถูกตัดออก ห้าม ส่งออกที่ไม่ใช่ข้าวที่ดำเนินการในปี 2007/2008 MEP สำหรับข้าวที่ยังแนะนำอีกครั้ง ค่อย ๆ เปิดเสรีไม่ใช่ข้าวของเริ่มต้นใน 2010 ส่วนใหญ่เนื่องจากการเพิ่มความดันจากการรักษาระดับความสูงผิดปกติของหุ้นข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าวมีบทบาทที่สำคัญในการรักษาความ ปลอดภัย อาหารของเอเชียดังนั้นจึงมีความสำคัญในทางการเมืองและมีความเสี่ยงต่อการเก็งกำไรค่าเงินบาท ภาค เอกชนและการดำเนินการนโยบายรัฐบาลของชาติ ในประเทศอินเดียสำหรับตัวอย่างเช่น gulati et al . ( 2011 )ลักษณะนโยบายการค้าข้าวทางประวัติศาสตร์ของประเทศอินเดีย"หยุด - ไป"ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการความไม่แน่นอนที่ในตลาดข้าวระหว่างประเทศได้รัฐบาลได้กำหนดราคาการสนับสนุนต่ำสุดและจัดให้บริการการอุดหนุนอินพุตในระดับฟาร์มที่ควบคู่ไปกับนโยบายในการจัดหาหุ้นและการจัดจำหน่าย พวกเขาทราบว่าจนกว่าปี 1991 การส่งออกข้าวของทั่วไปในประเทศอินเดียมีขึ้นอยู่กับ canalization ราคาส่งออกต่ำสุด(การตรวจสอบ MEP )และโควต้าส่งออก ในปี 1994 สามารถส่งออกข้าวและในการตรวจสอบ MEP ไม่ใช่ข้าวบาสมาติ,สำหรับข้าวข้าวบาสมาติ,ก็แพ้บ้านการส่งออกข้าวไม่ใช่ข้าวบาสมาติ,เป็นอีกครั้งที่ได้นำไปใช้ใน 2007/2008 การตรวจสอบ MEP สำหรับข้าวข้าวบาสมาติ,เป็นอีกครั้งนอกจากนั้นยังนำ การเปิดเสรีอย่างค่อยเป็นค่อยไปของข้าวไม่ใช่ข้าวบาสมาติ,เริ่มในปี 2010 เป็นหลักเนื่องจากความกดดันเพิ่มขึ้นจากการรักษาระดับสูงของหุ้นที่ผิดปกติข้าว