Several of these studies give clues

Several of these studies give clues as to factors which are unlikely to be the main causes of the reductions. A comparison of the 1954 and 1977 dental health surveys in Brisbane (2,3) indicates to a reduction of about 50% in caries, as measured by the number of decayed, missing and filled permanent teeth (DMFT) per child and averaged over the age groups, in the 23-year period. The 1977 survey distinguished between children who took fluoride tablets regularly, irregularly or not at all. Although there were differences in caries incidences between the three categories (which could reflect factors unrelated to fluoride levels), even the “no tablet” group had on average 40% less caries experience than that recorded in 1954 So fluoride tablets were not the principal cause of the reductions observed in Brisbane.

The first Sydney study (4) showed that children with “naturally sound” teeth increased from 3.8% in 1961 to 20.2% in 1967 and 28% in 1972. The paper, which was titled enthusiastically “The Dental Health Revolution”, was originally used widely to promote fluoridation in Australia. The authors stated that: “Almost certainly, the availability of fluoride both in tablet form and delivered through town water supplies has been the predominant factor…These very large reductions represent a modern triumph of preventive health care” (4). Yet the major proportion of the reported improvement had already occurred before Sydney was fluoridated in 1968. Moreover, no evidence was presented that fluoride tablets were widely used in the 1960s. Fluoride toothpaste was only introduced into Australia in 1967 (3). Although the index is unsuitable for more detailed studies which distinguish decayed, missing and filled teeth, the populations examined were very large (over 9,000 children at each examination) and the results clear-cut.

A second Sydney study (5) used the DMFT index, but was irrelevant for establishing any link with fluoridation, since it reported only on examinations in 1963 and 1982, but not around 1968 when Sydney was fluoridated. As in several other fluoridation studies, the key data were either not collected or not reported (6). Although the two Sydney papers have an author in common (James S. Lawson, a senior officer of the New South Wales Health Commission), the second paper does not even cite the first. This suggests that, once it became clear that the first Sydney study contained evidence unfavorable to fluoridation, it was a source of embarrassment to some fluoridation proponents who are apparently trying to denigrate it.

However, an independent confirmation of the large reductions in caries before fluoridation reported in the first Sydney study (4) is readily obtained by comparing the results of two surveys (7,8) separated by 20 years by Barnard. These surveys showed that the mean DMFT index (‘I’ denotes a permanent tooth which cannot be restored) for school children aged 13 and 14 declined from 11.0 in 1954-55 to 6.0 in 1972. The four years from 1968, when fluoridation commenced in Sydney, to 1972, would not have contributed significantly to the decline in caries prevalence in this age group (9).

The authors of one of the British studies (10) cited in Table 1 point out that sales of fluoride toothpaste in the United Kingdom were less than 5% of total sales in 1970, but rose to more than 95% of sales in 1977. They quote unpublished annual data from unfluoridated parts of Gloucestershire, collected from 1964 onwards, which show substantial improvements in children’s teeth before the use of fluoride toothpaste became significant.

Many of the studies in the Netherlands, reviewed by Kalsbeek (11), were carried out to evaluate the effectiveness of the school dental health programme. Temporal reductions in DMFT of about 50% occurred between 1970 and 1980, whether or not the children had taken part in the dental health education program. Kalsbeek also reviewed the use of fluoride tablets and toothpaste and concluded from the data that “factors other than the effects of different fluoride programmes must play a role.”

The study in the partly fluoridated city of Auckland, New Zealand (12), examined the influence of social class (which reflects environmental and lifestyle factors, such as diet) as well as fluoridation on dental health as measured by the levels of dental treatment received by children. The paper showed that treatment levels have continued to decline in both fluoridated and unfluoridated parts of the city and that these reductions are related strongly to social class, there being less caries in the “above average social rank” group than in other children. Thus the main ethical argument for fluoridation, that it should assist the disadvantaged, is not borne out by this study.

Fluoridation’s benefits

On 15 December 1980, the Dental Health Education and Research Foundation, one of the main fluoridation promotion bodies in New South Wales (NSW), issued a press release entitled, “Fluoridation dramatically cuts tooth decay in Tamworth” (13). This document, which highlighted results of a study conducted by the Department of Preventive Dentistry, Sydney University, and the Health Commission of NSW, stated in part:

Tamworth’s water supply was fluoridated in 1963, and the last survey in the area was conducted in August 1979. It shows decay reductions ranging from 71% in 15-year-olds to 95% in 6-year-olds…All those surveyed were continuous residents using town water.

The “95%” reduction actually corresponded to a reduction in DMFT from 1.3 in 1963 to 0.1 in 1979 (14), which is 92%. The press release implied incorrectly that all this reduction was due to fluoridation. However, it has been claimed that since the commencement of fluoridation that the maximum possible benefits from fluoridation are obtained in children who have drunk fluoridated water from birth. Six-year-olds would have done this by 1969, when, according to the published data (15), they had a DMFT index of 0.6. The further reduction in caries in optimally exposed 6-year-olds, observed in years following 1969, cannot be due to fluoridation.

Thus, one can say that at best fluoridation could have approximately halved the DMFT rate in 6-year-olds between 1963 and 1969. (Since there was no control population, one could also say that at worst fluoridation might have had no effect in that period.) But from 1969 to 1979, caries in 6-year-olds was reduced a further 83%, by some other factor(s) than fluoridation.

Figure 1 shows that the unknown factors caused in children of each age from 6 years to 9 years similar large reductions in caries. Unfortunately, there are no published data for Tamworth beyond 1979 or in the years between 1972 and 1979, and so it cannot be confirmed whether the large reductions observed (14,15) from 1972 to 1979 in children aged 10 to 15 were also due to these unknown factors.

A similar reduction beyond the maximum possible for fluoridation is observed for children of each age from 6 to 9 in the published data from Canberra (16), which cover the period from 1964, the stated year of fluoridation, to 1974. In particular, DMFT rates declined by 50% in 6-year-olds from 1970 to 1974 and by 54% in 7-year-olds from 1971 to 1974. These reductions in optimally exposed children cannot be due to fluoridation. Published post-1974 data are needed to check on further reductions in optimally exposed children aged over 9 years.

From 1977 onwards, data have been systematically collected from the school dental services in each Australian state and territory (9,17). Table 2 shows the degree of fluoridation in each of these states/territories in 1977 and 1983 and also the dates of fluoridation of the capital cities of these regions. Each of these cities dominates the population of the state or territory in which it lies. The evidence presented in Fig. 2 and Table 2 suggests that states and territories which had been extensively fluoridated for at least 9 years before 1977 (Tasmania, Western Australia and New South Wales) had qualitatively similar large reductions in caries from 1977 to 1983 as a state which was only extensively fluoridated in 1977 (Victoria) and a state which had a small and declining fraction of fluoridation (Queensland). Although the results of the school dental health survey are recorded by age and state, the data have only been published (9,17,18) so far for ages 6-13 averaged in each state, or for each age for the whole of Australia. There is evidence that the use of fluoride toothpaste in Australia reached a high plateau around 1978, so these observed reductions in caries can be due neither to fluoride toothpaste (9) nor to fluoridated water.

It is to be hoped that similar data on caries reductions in “optimally exposed” children will be sought in other fluoridated countries. In a region of Gloucestershire, United Kingdom where the main water supply was naturally fluoridated with 0.9 p.p.m. fluoride until 1972, reductions in caries of 51% were observed in 12-year old children between 1964 and 1979 (19). Factors other than fluoridated water must have caused these reductions. After 1972, the main water supply was drawn from a bore with less than 0.2 p.p.m. fluoride, so a recent survey of caries there would be of great interest.

Benefits overestimated?

In some fluoridated areas (for example Tamworth, Australia), temporal reductions in caries have been wrongly credited to fluoridation. The magnitude of these reductions is similar in both fluoridated and unfluoridated areas, and is also generally comparable with that traditionally attributed to fluoridation. Can it be concluded that communities which prefer not to fluoridate, either because of concern about potential health hazards (20-25) or for ethical reasons (for example compulsory medication; medication with an uncontrolled dose), do not necessarily face higher levels of tooth decay than fluoridated communities? In other words, is it re

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายการศึกษานี้ให้เบาะแสเป็นปัจจัยซึ่งไม่น่าจะเป็นสาเหตุหลักของการลด การเปรียบเทียบของการสำรวจทันตสุขภาพ 1954 และ 1977 ในบริสเบน (2,3) ว่า ลดประมาณ 50% ในผุ วัดจากจำนวนผุ หายไป และเติมฟัน (DMFT) ต่อเด็ก และ averaged มากกว่ากลุ่มอายุ ในระยะเวลา 23 ปี สำรวจ 1977 แตกต่างระหว่างเด็กที่เอายาเม็ดฟลูออไรด์เป็นประจำ อย่างไม่สม่ำเสมอ หรือไม่ แม้ว่าจะมี ความแตกต่างในผุ incidences ระหว่างประเภทสาม (ซึ่งสามารถสะท้อนให้เห็นถึงปัจจัยที่ไม่เกี่ยวข้องกับระดับฟลูออไรด์), แม้กลุ่ม "ไม่มีแท็บเล็ต" ได้โดยเฉลี่ย 40% พบผุน้อยกว่าที่บันทึกไว้ใน 1954 ดังนั้นยาเม็ดฟลูออไรด์ไม่หลักสาเหตุของการลดในบริสเบนการศึกษาซิดนีย์แรก (4) พบว่า เด็ก มีฟัน "เสียงธรรมชาติ" เพิ่มขึ้นจาก 3.8% ใน 1961 20.2% ในค.ศ. 1967 และ 28% ในปี 1972 กระดาษ ที่มีชื่อว่าใหม่ ๆ "ทันตกรรมสุขภาพปฏิวัติ" เดิมใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อส่งเสริม fluoridation ในออสเตรเลีย ผู้เขียนระบุไว้ที่: "เกือบแน่นอน ความพร้อมของฟลูออไรด์ทั้งสองในแท็บเล็ตแบบฟอร์ม และส่งผ่านเมืองค่อนแล้วกันตัว... ลดขนาดใหญ่เหล่านี้แสดงถึงชัยชนะที่ทันสมัยของการดูแลสุขภาพเชิงป้องกัน" (4) ได้ สัดส่วนสำคัญของการปรับปรุงรายงานได้เกิดขึ้นแล้วก่อนที่ซิดนีย์ถูก fluoridated ในปี 2511 นอกจากนี้ ไม่ถูกแสดงว่า ยาเม็ดฟลูออไรด์ถูกใช้อย่างกว้างขวางในปี 1960 ยาสีฟันฟลูออไรด์เฉพาะที่นำเข้าสู่ออสเตรเลียใน 1967 (3) แม้ว่าดัชนีเหมาะสมสำหรับศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมที่แยกฟันผุ หายไป และเติม ประชากรที่ตรวจสอบมีขนาดใหญ่มาก (9000 กว่าเด็กสอบละ) และผลลัพธ์ที่แน่ชัดการศึกษาซิดนีย์สอง (5) ใช้ดัชนี DMFT แต่มีความเกี่ยวข้องในการสร้างการเชื่อมโยงกับ fluoridation เนื่องจากมันรายงานเฉพาะในสอบใน 1963 และ 1982 แต่ไม่ประมาณ 1968 เมื่อถูก fluoridated ซิดนีย์ ในหลายอื่น ๆ fluoridation ศึกษา คีย์ข้อมูลอาจไม่ถูกจัดเก็บ หรือไม่รายงาน (6) แม้ว่าเอกสารซิดนีย์สองมีผู้เขียนร่วมกัน (James S. ลอว์สัน เจ้าหน้าที่อาวุโสคณะใหม่ใต้เวลส์สุขภาพ), กระดาษสองไม่ได้อ้างอิงครั้งแรก แนะนำว่า เมื่อมันกลายเป็นว่า ศึกษาซิดนีย์แรกอยู่ร้ายเพื่อ fluoridation หลักฐานชัดเจน เป็นแหล่งของความลำบากใจให้ proponents fluoridation บางที่เห็นได้ชัดว่าพยายาม denigrate มันอย่างไรก็ตาม การยืนยันการลดขนาดใหญ่ในผุก่อน fluoridation รายงานในการศึกษาซิดนีย์แรก (4) อิสระจะพร้อมได้รับ โดยการเปรียบเทียบผลของการสำรวจ 2 (7,8) โดย 20 ปีโดย Barnard การสำรวจนี้พบว่าเฉลี่ย DMFT ดัชนี ('ฉัน' หมายถึงฟันที่ไม่สามารถเรียกคืน) สำหรับเด็กนักเรียนอายุ 13 และ 14 ปฏิเสธจาก 11.0 ใน 1954-55 ที่ 6.0 ในการ สี่ปีจาก 1968 เมื่อ fluoridation เริ่มในซิดนีย์ 1972 จะไม่มีส่วนมากจะลดลงในชุกผุในกลุ่มอายุนี้ (9)ผู้เขียนหนึ่งของการศึกษาภาษาอังกฤษ (10) อ้างถึงในตารางที่ 1 จุดออกที่ยอดขายของยาสีฟันฟลูออไรด์ในสหราชอาณาจักรไม่น้อยกว่า 5% ของยอดขายรวมในปี 1970 กุหลาบมากกว่า 95% ของยอดขายใน 1977 พวกเขาเสนอยกเลิกประกาศข้อมูลประจำปีจาก unfluoridated ส่วนของกลอสเตอร์เชอร์ จากไป 1964 ซึ่งแสดงการปรับปรุงพบในฟันเด็กก่อนใช้ยาสีฟันฟลูออไรด์เป็นสำคัญหลายการศึกษาในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตรวจทาน โดย Kalsbeek (11), ได้ดำเนินการเพื่อประเมินประสิทธิภาพของโครงการทันตสุขภาพโรงเรียน ลดชั่วคราวใน DMFT ประมาณ 50% เกิดขึ้นระหว่างปี 1970 และ 1980 ว่าเด็กได้ใช้ส่วนในโปรแกรมการศึกษาสุขภาพฟันหรือไม่ Kalsbeek ยังทบทวนการใช้ยาเม็ดฟลูออไรด์และยาสีฟัน และสรุปจากข้อมูลว่า "ปัจจัยอื่น ๆ ผลของฟลูออไรด์ต่าง ๆ โปรแกรมต้องเล่นบทบาท"การศึกษาในบางส่วน fluoridated เมืองของโอ๊คแลนด์ นิวซีแลนด์ (12), ตรวจสอบอิทธิพลของชนชั้น (ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงสิ่งแวดล้อมและปัจจัยต่าง ๆ วิถีชีวิต เช่นอาหาร) และ fluoridation สุขภาพทันตกรรมวัดโดยระดับของการรักษาทันตกรรมรับเด็ก กระดาษที่แสดงให้เห็นว่า มีต่อรักษาระดับประเทศทั้ง fluoridated และ unfluoridated ส่วนของเมือง และที่ลดเหล่านี้เกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับชนชั้น มีกำลังน้อยกว่าผุใน "ข้างต้นเฉลี่ยอันดับสังคม" กลุ่มมากกว่าเด็กอื่น ๆ ดังนั้น หลักจริยธรรมอาร์กิวเมนต์สำหรับ fluoridation ที่ควรช่วยผู้ จะไม่แบกรับออก โดยการศึกษานี้ประโยชน์ของ fluoridation15 1980 ธันวาคม ทันตกรรมสุขภาพการศึกษาและวิจัยมูลนิธิ หนึ่งของร่างกายการส่งเสริมหลัก fluoridation ในใหม่ใต้เวลส์ (นิวเซาธ์เวลส์), ออกข่าว ได้รับ "Fluoridation กรณีตัดฟันผุในแทมเวอธ์" (13) เอกสารนี้ ซึ่งเน้นผลลัพธ์ของการศึกษาที่ดำเนินการ โดยที่ฝ่ายป้องกันทันตกรรม มหาวิทยาลัยซิดนีย์ และการสุขภาพค่าคอมมิชชันของนิวเซาธ์ เวลส์ ระบุบางส่วน:น้ำของแทมเวอธ์ถูก fluoridated ใน 1963 และแบบสำรวจล่าสุดในพื้นที่ได้ดำเนินการในเดือนสิงหาคมปีค.ศ. 1979 แสดงลดผุตั้งแต่ 71% ใน 15 ปีถึง 95% ใน 6 ปี... ทั้งหมดที่สำรวจมีผู้อยู่อาศัยอย่างต่อเนื่องโดยใช้เมืองน้ำการลด "95%"จริง corresponded การลด DMFT จาก 1.3 ใน 1963 กับ 0.1 ในปีค.ศ. 1979 (14), ซึ่งเป็น 92% ข่าวประชาสัมพันธ์นัยถูกที่ลดลงนี้เกิด fluoridation อย่างไรก็ตาม มีการอ้างว่า ตั้งแต่เริ่มของ fluoridation ที่สุดสูงสุดได้รับประโยชน์จาก fluoridation จะได้รับในเด็กที่ได้ดื่มน้ำ fluoridated จากเกิดการ 6 ปีจะได้แล้วนี้ โดย 1969 เมื่อ ตามเผยแพร่ข้อมูล (15), มีดัชนี DMFT ของ 0.6 การลดการผุในสัมผัสอย่างเหมาะสม 6 ปี พบในปี 1969 ต่อไป ไม่เนื่องจาก fluoridationดังนั้น หนึ่งสามารถพูดได้ว่า ดีที่สุด fluoridation จะได้ประมาณถูกแบ่งครึ่งอัตรา DMFT ใน 6 ปี 1963 และ 1969 (เนื่องจากมีประชากรไม่ควบคุม หนึ่งอาจจะบอกว่า เลวร้ายที่สุดที่ fluoridation อาจจะมีไม่มีผลในรอบระยะเวลาที่) แต่จาก 1969 ถึง 1979 ผุในเด็กอายุ 6 ปีลดเพิ่มเติม 83% โดยบาง factor(s) อื่น ๆ กว่า fluoridationรูปที่ 1 แสดงว่า ปัจจัยที่ไม่รู้จักเกิดในเด็กแต่ละอายุ 6 ปี 9 ปีลดขนาดใหญ่คล้ายในผุ อับ มีไม่เผยแพร่ข้อมูลในแทมเวอธ์ เกิน 1979 หรือ ในปี 1972 และปี 1979 และดังนั้นจึงไม่สามารถยืนยันว่า การลดขนาดใหญ่สังเกต (14,15) จาก 1972 1979 ในเด็ก อายุ 10 ถึง 15 แนะนำเนื่องจากปัจจัยเหล่านี้ไม่รู้จักลดคล้ายเหนือสุดสูงสุดสำหรับ fluoridation จะสังเกตเด็กแต่ละอายุตั้งแต่ 6 ถึง 9 ในการเผยแพร่ข้อมูลจากแคนเบอร์รา (16), ซึ่งครอบคลุมระยะเวลาตั้งแต่ปี 1964, fluoridation ปีระบุถึง 1974 โดยเฉพาะ DMFT ราคาลดลง 50% ใน 6 ปีจากปี 1970 ถึง 1974 และ 54% ใน 7 ปีจากปี 1971 ถึง 1974 ลดเหล่านี้ในเด็กที่สัมผัสอย่างเหมาะสมไม่ได้เนื่องจาก fluoridation เผยแพร่ข้อมูลประกาศ-1974 เป็นการตรวจสอบเพิ่มเติมลดในสัมผัสอย่างเหมาะสมสำหรับเด็กอายุ 9 ปีจาก 1977 เป็นต้นไป ข้อมูลระบบสะสมไว้จากการให้บริการทันตกรรมโรงเรียนในแต่ละรัฐของออสเตรเลียและดินแดน (9,17) ตารางที่ 2 แสดงระดับของ fluoridation ในแต่ละรัฐ/อาณาเขตเหล่านี้ใน 1977 1983 และยัง fluoridation ของเมืองหลวงของภูมิภาคเหล่านี้วัน แต่ละเมืองเหล่านี้กุมอำนาจประชากรของรัฐหรืออาณาเขตที่อยู่ หลักฐานที่แสดงใน Fig. 2 และตารางที่ 2 ชี้ให้เห็นว่า รัฐและดินแดนที่ได้รับการ fluoridated อย่างกว้างขวางน้อย 9 ปีก่อน 1977 (ทัสมาเนีย ออสเตรเลีย และนิวเซาธ์เวลส์) มีลดขนาดใหญ่คล้าย qualitatively ในผุจาก 1977 การ 1983 เป็นสิ่งที่ถูก fluoridated เฉพาะอย่างกว้างขวางใน 1977 (วิคตอเรีย) และรัฐที่มีขนาดเล็ก และลดลงถูกกว่า fluoridation (รัฐควีนส์แลนด์) แม้ว่าผลลัพธ์ของโรงเรียนที่มีบันทึกแบบสำรวจสุขภาพฟัน โดยอายุ และสถานะ ข้อมูลได้เฉพาะรับประกาศ (9,17,18) จนอายุ 6-13 averaged ในแต่ละรัฐ หรือทั้งหมดของออสเตรเลียแต่ละอายุ มีหลักฐานว่า การใช้ยาสีฟันฟลูออไรด์ในออสเตรเลียถึงที่ราบสูงสูงประมาณ 1978 เพื่อลดเหล่านี้พบในผุอาจครบกำหนดไม่ ให้ยาสีฟันฟลูออไรด์ (9) หรือน้ำ fluoridatedIt is to be hoped that similar data on caries reductions in “optimally exposed” children will be sought in other fluoridated countries. In a region of Gloucestershire, United Kingdom where the main water supply was naturally fluoridated with 0.9 p.p.m. fluoride until 1972, reductions in caries of 51% were observed in 12-year old children between 1964 and 1979 (19). Factors other than fluoridated water must have caused these reductions. After 1972, the main water supply was drawn from a bore with less than 0.2 p.p.m. fluoride, so a recent survey of caries there would be of great interest.Benefits overestimated?In some fluoridated areas (for example Tamworth, Australia), temporal reductions in caries have been wrongly credited to fluoridation. The magnitude of these reductions is similar in both fluoridated and unfluoridated areas, and is also generally comparable with that traditionally attributed to fluoridation. Can it be concluded that communities which prefer not to fluoridate, either because of concern about potential health hazards (20-25) or for ethical reasons (for example compulsory medication; medication with an uncontrolled dose), do not necessarily face higher levels of tooth decay than fluoridated communities? In other words, is it re

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายการศึกษาเหล่านี้ให้เบาะแสเป็นปัจจัยที่ไม่น่าจะเป็นสาเหตุหลักของการลด เปรียบเทียบปี 1954 และ 1977 การสำรวจทันตสุขภาพในบริสเบน (2,3) หมายถึงการลดลงของประมาณ 50% ในโรคฟันผุเป็นวัดจากจำนวนความผุกร่อนหายไปและเต็มไปฟันถาวร (DMFT) ต่อเด็กและเฉลี่ยมากกว่า กลุ่มอายุในช่วงเวลา 23 ปี การสำรวจ 1977 โดดเด่นระหว่างเด็กที่เอายาเม็ดฟลูออไรเป็นประจำสม่ำเสมอหรือไม่ทั้งหมด แม้ว่าจะมีความแตกต่างในอุบัติการณ์โรคฟันผุระหว่างสามประเภท (ซึ่งอาจสะท้อนให้เห็นถึงปัจจัยที่ไม่เกี่ยวข้องกับระดับฟลูออไร) แม้แต่ "ไม่มีแท็บเล็ต" กลุ่มมีค่าเฉลี่ย 40% น้อยประสบการณ์ฟันผุกว่าที่บันทึกไว้ในปี 1954 เม็ดฟลูออไรดังนั้นเขาไม่ได้เป็นสาเหตุหลัก ของการลดข้อสังเกตในบริสเบน. การศึกษาครั้งแรกที่ซิดนีย์ (4) แสดงให้เห็นว่าเด็กที่มี "ธรรมชาติเสียง" ฟันเพิ่มขึ้นจาก 3.8% ในปี 1961-20.2% ในปี 1967 และ 28% ในปี 1972 กระดาษซึ่งมีชื่อว่ากระตือรือร้น "ทันตกรรม สุขภาพปฏิวัติ "ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในขั้นต้นเพื่อส่งเสริม fluoridation ในออสเตรเลีย ผู้เขียนระบุไว้ว่า: "เกือบจะแน่นอนพร้อมของฟลูออไรทั้งในรูปแบบแท็บเล็ตและส่งผ่านน้ำเมืองที่ได้รับปัจจัยเด่น ... เหล่านี้ลดลงมากเป็นตัวแทนของชัยชนะที่ทันสมัยของการดูแลสุขภาพเชิงป้องกัน" (4) แต่สัดส่วนที่สำคัญของการปรับปรุงรายงานได้เกิดขึ้นแล้วก่อนที่จะได้รับการ fluoridated ซิดนีย์ในปี 1968 นอกจากนี้ยังไม่มีหลักฐานที่ถูกนำเสนอว่าเม็ดฟลูออไรถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในปี 1960 ยาสีฟันฟลูออไรเป็นที่รู้จักเพียงเข้าประเทศออสเตรเลียในปี 1967 (3) แม้ว่าดัชนีที่ไม่เหมาะสมสำหรับการศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมที่แตกต่างผุกร่อนหายไปและฟันที่เต็มไปด้วยประชากรที่ตรวจสอบมีขนาดใหญ่มาก (มากกว่า 9,000 เด็กที่มีการตรวจสอบในแต่ละ) และผลที่ชัดเจน. การศึกษาซิดนีย์ที่สอง (5) ใช้ดัชนี DMFT แต่ก็ไม่เกี่ยวข้องในการสร้างการเชื่อมโยงกับ fluoridation ใด ๆ เพราะมันเพียง แต่ในรายงานการสอบในปี 1963 และปี 1982 แต่ไม่ได้รอบ 1968 เมื่อซิดนีย์ fluoridated ในขณะที่การศึกษา fluoridation อื่น ๆ อีกหลายข้อมูลที่สำคัญได้อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้เก็บรวบรวมหรือไม่ได้รายงาน (6) แม้ว่าทั้งสองเอกสารซิดนีย์มีผู้เขียนในการร่วมกัน (เจมส์เอสลอว์สันเจ้าหน้าที่อาวุโสของนิวเซาธ์เวลส์คณะกรรมการสุขภาพ) ซึ่งเป็นกระดาษที่สองไม่ได้กล่าวถึงเป็นครั้งแรก นี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อมันเป็นที่ชัดเจนว่าการศึกษาซิดนีย์เป็นครั้งแรกที่มีหลักฐานไม่เอื้อให้ fluoridation มันเป็นแหล่งที่มาของความลำบากใจให้บางผู้เสนอ fluoridation ที่จะเห็นได้ชัดว่าพยายามที่จะลบรอยมัน. แต่ยืนยันเป็นอิสระจากการลดลงของขนาดใหญ่ในโรคฟันผุก่อน fluoridation รายงานในการศึกษาครั้งแรกที่ซิดนีย์ (4) ได้อย่างง่ายดายโดยการเปรียบเทียบผลของการสำรวจสอง (7,8) แยกจากกันโดย 20 ปีโดยบาร์นาร์ด การสำรวจนี้แสดงให้เห็นว่าค่าเฉลี่ยดัชนี DMFT ('ฉัน' หมายถึงฟันแบบถาวรซึ่งไม่สามารถเรียกคืน) สำหรับเด็กนักเรียนอายุ 13 และ 14 ลดลงจาก 11.0 ใน 1954-55 ถึง 6.0 ในปี 1972 สี่ปีนับจากปี 1968 เมื่อเริ่ม fluoridation ซิดนีย์, 1972, จะไม่ได้มีส่วนสำคัญต่อการลดลงของโรคฟันผุชุกในกลุ่มอายุนี้ (9). ผู้เขียนของหนึ่งในการศึกษาของอังกฤษ (10) อ้างถึงในตารางที่ 1 ชี้ว่ายอดขายของยาสีฟันฟลูออไรในสหราชอาณาจักร น้อยกว่า 5% ของยอดขายรวมในปี 1970 แต่เพิ่มขึ้นเป็นมากกว่า 95% ของยอดขายในปี 1977 พวกเขาพูดข้อมูลประจำปีที่ไม่ได้เผยแพร่จากส่วน unfluoridated ของกลอสเตอร์ที่เก็บได้จากปี 1964 เป็นต้นไปซึ่งแสดงให้เห็นการปรับปรุงที่สำคัญในฟันเด็กก่อนการใช้งานของ ยาสีฟันฟลูออไรกลายเป็นอย่างมีนัยสำคัญ. จำนวนมากของการศึกษาในประเทศเนเธอร์แลนด์ตรวจสอบโดย Kalsbeek (11) ได้รับการดำเนินการในการประเมินประสิทธิผลของโปรแกรมสุขภาพในโรงเรียนทันตกรรมที่ การลดลงชั่วคราวใน DMFT ประมาณ 50% ที่เกิดขึ้นระหว่างปี 1970 และปี 1980 หรือไม่ว่าเด็กได้มีส่วนร่วมในโปรแกรมการศึกษาสุขภาพฟัน Kalsbeek ทบทวนการใช้ยาเม็ดฟลูออไรและยาสีฟันและได้ข้อสรุปจากข้อมูลที่ "ปัจจัยอื่น ๆ นอกเหนือจากผลกระทบของโปรแกรมฟลูออไรที่แตกต่างกันจะต้องมีบทบาทสำคัญ." การศึกษาในเมือง fluoridated ส่วนหนึ่งของโอ๊คแลนด์นิวซีแลนด์ (12), การตรวจสอบ อิทธิพลของระดับชั้นทางสังคม (ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมและปัจจัยการดำเนินชีวิตเช่นการรับประทานอาหาร) เช่นเดียวกับ fluoridation เกี่ยวกับสุขภาพฟันที่วัดจากระดับของการรักษาทางทันตกรรมที่ได้รับจากเด็ก กระดาษที่แสดงให้เห็นว่าการรักษาระดับได้ลดลงต่อเนื่องทั้งในส่วน fluoridated และ unfluoridated ของเมืองและที่ลดลงเหล่านี้จะเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับระดับชั้นทางสังคมมีการผุน้อยใน "ยศสูงกว่าค่าเฉลี่ยของสังคม" กลุ่มกว่าเด็กคนอื่น ๆ ดังนั้นการโต้แย้งทางจริยธรรมหลักสำหรับ fluoridation ว่าควรให้ความช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสไม่ได้ลมออกจากการศึกษาครั้งนี้. ประโยชน์ Fluoridation ของเมื่อวันที่15 ธันวาคม 1980 การศึกษาทันตสุขภาพและมูลนิธิวิจัยซึ่งเป็นหนึ่งในร่างกายของโปรโมชั่น fluoridation หลักในนิวเซาธ์เวลส์ ( เอ็นเอส) ออกแถลงข่าวเรื่อง "Fluoridation อย่างมากลดฟันผุในเวิร์ท" (13) เอกสารนี้ซึ่งเน้นผลการศึกษาที่ดำเนินการโดยภาควิชาทันตกรรมป้องกันมหาวิทยาลัยซิดนีย์และสุขภาพคณะกรรมาธิการของเอ็นเอสกล่าวว่าในส่วน: เวิร์ทของน้ำประปา fluoridated ในปี 1963 และการสำรวจที่ผ่านมาในพื้นที่ได้ดำเนินการในเดือนสิงหาคม 1979 มันแสดงให้เห็นการลดลงของการสลายตัวตั้งแต่ 71% ใน 15 ปี olds ถึง 95% ในรอบ 6 ปี olds ... ทั้งหมดที่สำรวจมีผู้อยู่อาศัยอย่างต่อเนื่องโดยใช้น้ำเมือง. ว่า "95%" ลดจริงตรงกับการลดลงของ DMFT จาก 1.3 ใน 1963-.1 ในปี 1979 (14) ซึ่งเป็น 92% แถลงข่าวโดยนัยไม่ถูกต้องทั้งหมดที่ลดลงนี้เป็นเพราะ fluoridation แต่จะได้รับการอ้างว่าตั้งแต่เริ่ม fluoridation ว่าผลประโยชน์ที่เป็นไปได้สูงสุดจากการ fluoridation จะได้รับในเด็กที่ได้ดื่มน้ำ fluoridated ตั้งแต่แรกเกิด หกปี olds จะทำนี้โดยปี 1969 เมื่อตามข้อมูลที่เผยแพร่ (15) พวกเขามีดัชนี DMFT 0.6 การลดลงต่อไปในโรคฟันผุในสัมผัสได้อย่างดีที่สุด 6 ปี olds สังเกตในปี 1969 ไม่ได้เนื่องจาก fluoridation. ดังนั้นหนึ่งสามารถพูดได้ว่าที่ fluoridation ที่ดีที่สุดอาจจะมีประมาณครึ่งอัตรา DMFT ใน 6 ปี olds ระหว่าง 1963 และปี 1969 (ตั้งแต่มีการควบคุมไม่ประชากรหนึ่งยังอาจกล่าวได้ว่าที่ fluoridation ที่เลวร้ายที่สุดอาจจะไม่มีผลในช่วงเวลาที่.) แต่ 1969-1979, โรคฟันผุใน 6 ปี olds ลดลงอีก 83% โดย ปัจจัยอื่น ๆ (s) กว่า fluoridation. รูปที่ 1 แสดงให้เห็นว่าปัจจัยที่ไม่รู้จักที่เกิดในเด็กอายุตั้งแต่ 6 ในแต่ละปีที่ผ่านมา 9 ปีการลดลงของขนาดใหญ่ที่คล้ายกันในการเกิดฟันผุ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีการเผยแพร่ข้อมูลสำหรับเวิร์ทเกิน 1979 หรือในปีที่ผ่านมาระหว่างปี 1972 และปี 1979 และดังนั้นจึงไม่สามารถยืนยันได้ว่าการลดลงของขนาดใหญ่ที่สังเกต (14,15) 1972-1979 ในเด็กอายุ 10-15 ก็ยังเกิดจากการ ปัจจัยเหล่านี้ไม่รู้จัก. ลดลงเกินกว่าที่คล้ายกันเป็นไปได้สูงสุดสำหรับ fluoridation เป็นที่สังเกตสำหรับเด็กแต่ละวัย 6-9 ในข้อมูลที่เผยแพร่จาก Canberra (16) ซึ่งครอบคลุมระยะเวลาตั้งแต่ปี 1964 ซึ่งเป็นปีที่ระบุไว้ของ fluoridation, 1974 โดยเฉพาะอย่างยิ่งอัตรา DMFT ลดลง 50% ในรอบ 6 ปี olds 1970-1974 และ 54% ใน 7 ปี olds 1971 จากปี 1974 ที่จะลดลงในเด็กเหล่านี้สัมผัสได้อย่างดีที่สุดไม่ได้เนื่องจาก fluoridation ข้อมูลที่เผยแพร่โพสต์ 1974 ที่มีความจำเป็นในการตรวจสอบการลดลงต่อไปในเด็กสัมผัสได้อย่างดีที่สุดอายุกว่า 9 ปี. จาก 1977 เป็นต้นไปข้อมูลที่เก็บรวบรวมได้จากระบบบริการทันตกรรมในโรงเรียนแต่ละรัฐของออสเตรเลียและดินแดน (9,17) ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึงระดับของ fluoridation ในแต่ละรัฐเหล่านี้ / ดินแดนในปี 1977 และปี 1983 และยังเป็นวันที่ fluoridation ในเมืองที่เป็นเมืองหลวงของภูมิภาคนี้ แต่ละเมืองเหล่านี้ครอบงำประชากรของรัฐหรือดินแดนที่มันอยู่ หลักฐานที่นำเสนอในรูป ที่ 2 และตารางที่ 2 แสดงให้เห็นว่ารัฐและดินแดนที่ได้รับการ fluoridated อย่างกว้างขวางเป็นเวลาอย่างน้อย 9 ปีก่อน 1977 (แทสเมเนียออสเตรเลียตะวันตกและนิวเซาธ์เวลส์) มีคุณภาพลดลงของขนาดใหญ่ที่คล้ายกันในโรคฟันผุ 1977-1983 เป็นของรัฐซึ่งเป็นเพียง fluoridated อย่างกว้างขวาง ในปี 1977 (วิกตอเรีย) และรัฐที่มีขนาดเล็กและส่วนที่ลดลงของ fluoridation (ที่รัฐควีนส์แลนด์) แม้ว่าผลการสำรวจสุขภาพในโรงเรียนทันตกรรมที่มีการบันทึกไว้ตามอายุและรัฐข้อมูลที่ได้รับการตีพิมพ์จากระบบเท่านั้น (9,17,18) เพื่อให้ห่างไกลสำหรับทุกวัย 6-13 เฉลี่ยในแต่ละรัฐหรืออายุทั้งของออสเตรเลียในแต่ละ . มีหลักฐานว่ามีการใช้ยาสีฟันฟลูออไรในออสเตรเลียถึงที่ราบสูงรอบปี 1978 เหล่านี้จึงลดลงสังเกตได้ในการเกิดฟันผุได้เนื่องจากไม่ว่าจะเป็นการยาสีฟันฟลูออไร (9) ไม่ให้น้ำ fluoridated. มันจะหวังว่าข้อมูลที่คล้ายกันในการลดโรคฟันผุ ใน "สัมผัสได้อย่างดีที่สุด" เด็กจะได้รับการขอในประเทศ fluoridated อื่น ๆ ในภาคเหนือของกลอสเตอร์, สหราชอาณาจักรที่น้ำประปาหลัก fluoridated ธรรมชาติกับฟลูออไร ppm 0.9 จนถึงปี 1972 การลดลงของโรคฟันผุ 51% พบในเด็กอายุ 12 ปีระหว่าง 1964 และ 1979 (19) ปัจจัยอื่น ๆ กว่าน้ำ fluoridated ต้องได้ก่อให้เกิดการลดลงของเหล่านี้ หลังจากปี 1972 น้ำประปาหลักถูกดึงออกมาจากการเจาะที่มีน้อยกว่าลูออไรด์ 0.2 ppm ดังนั้นการสำรวจล่าสุดของโรคฟันผุจะมีที่น่าสนใจมาก. ประโยชน์เกินไป? ในบางพื้นที่ fluoridated (ตัวอย่างเช่นเวิร์ท, ออสเตรเลีย) ลดลงชั่วคราวใน โรคฟันผุได้รับการยกย่องอย่างผิดพลาดไป fluoridation ความสำคัญของการลดลงของเหล่านี้จะคล้ายกันในพื้นที่ทั้งสอง fluoridated และ unfluoridated และยังโดยทั่วไปเปรียบได้กับที่ประกอบประเพณีที่ fluoridation จึงสามารถสรุปได้ว่าชุมชนที่ไม่ต้องการ fluoridate ทั้งเนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับอันตรายที่อาจเกิดขึ้นต่อสุขภาพ (20-25) หรือด้วยเหตุผลทางจริยธรรม (เช่นยาภาคบังคับ; ยากับยาที่ไม่สามารถควบคุมได้) ไม่จำเป็นต้องเผชิญกับระดับที่สูงขึ้นของฟัน การสลายตัวของชุมชน fluoridated กว่า? ในคำอื่น ๆ มันอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายของการศึกษาเหล่านี้ให้เบาะแสเป็นปัจจัยซึ่งจะไม่ใช่สาเหตุหลักของการลด การเปรียบเทียบ พ.ศ. 2497 และ ปี 1977 การสำรวจทันตสุขภาพในบริสเบน ( 2 , 3 ) แสดงให้เห็นการลดลงประมาณ 50 % ในการเป็นวัดโดยจำนวนเสื่อมสลายหายไป และเติมฟันถาวร ( dmft ) ต่อเด็ก และเฉลี่ยมากกว่ากลุ่มอายุ ใน 23 ปีในการสำรวจที่แตกต่างระหว่างเด็ก 1977 ที่เอายาเม็ดฟลูออไรด์เป็นประจำ ไม่สม่ำเสมอ หรือไม่ แม้ว่ามีความแตกต่างในการเหตุการณ์ระหว่างสามประเภท ( ซึ่งอาจสะท้อนให้เห็นถึงปัจจัยที่ไม่เกี่ยวข้องกับระดับฟลูออไรด์ )แม้ " แท็บเล็ต " กลุ่มที่มีประสบการณ์ฟันผุเฉลี่ยร้อยละ 40 น้อยกว่าที่บันทึกไว้ในปี 1954 ดังนั้นยาเม็ดฟลูออไรด์ ไม่ใช่สาเหตุหลักของการตรวจสอบในบริสเบน .

เรียนซิดนีย์แรก ( 4 ) พบว่า เด็กมี " เสียง " เป็นธรรมชาติฟันเพิ่มขึ้นจาก 3.8% ในปี 1961 ถึง 20.2% ในปี 1967 และ 28% ในปี กระดาษซึ่งเป็นชื่ออย่างกระตือรือร้น " การปฏิวัติ " สุขภาพฟัน ก็ถูกใช้อย่างกว้างขวางเพื่อส่งเสริมการเติมฟลูออไรด์ในออสเตรเลีย ผู้เขียนได้ระบุว่า : " เกือบจะแน่นอนประโยชน์ของฟลูออไรด์ทั้งในรูปแบบของแท็บเล็ต และส่งผ่านเมืองน้ำ เสบียงได้รับปัจจัย . . . . . . . โดด reductions ขนาดใหญ่มากเหล่านี้แสดงถึงชัยชนะที่ทันสมัยของการดูแลสุขภาพเชิงป้องกัน " ( 4 )แต่สัดส่วนที่สำคัญของรายงานการปรับปรุงได้เกิดขึ้นก่อนที่ซิดนีย์เป็นฟลูออไรด์ใน 1968 นอกจากนี้ยังไม่มีหลักฐานเสนอยาเม็ดฟลูออไรด์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในช่วงปี 1960 . ยาสีฟันผสมฟลูออไรด์เพียงเข้าไปในออสเตรเลียในปี 1967 ( 3 ) แม้ว่าดัชนีจะไม่เหมาะสมสำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมศึกษาซึ่งแยกแยะเสื่อมสลายหายไป และเติมฟันประชากรที่ศึกษามีขนาดใหญ่มาก ( มากกว่า 9 , 000 คน ในแต่ละการตรวจสอบ ) และผลชัดเจน

เรียนซิดนีย์ที่สอง ( 5 ) การใช้ดัชนี dmft แต่สำหรับการสร้างการเชื่อมโยงใด ๆที่ไม่เกี่ยวข้องกับฟลูออไรด์ เพราะรายงานเฉพาะการสอบใน 1963 และ 1982 แต่ไม่ได้ 1968 เมื่อซิดนีย์ คือ ฟลูออไรด์ ในการศึกษาสารอื่น ๆ หลายข้อมูลที่สำคัญ ถ้าไม่เก็บ หรือ ไม่รายงาน ( 6 ) แม้ว่าสองซิดนีย์ เอกสาร มีผู้เขียนเหมือนกัน ( เจมส์ เอส ลอว์สัน เจ้าหน้าที่อาวุโสของรัฐนิวเซาท์เวลส์ของออสเตรเลียสุขภาพคณะกรรมการ ) , กระดาษที่สองไม่ได้อ้างอิงก่อน นี้แสดงให้เห็นว่า เมื่อมันกลายเป็นที่ชัดเจนว่าการศึกษาซิดนีย์ก่อนมีหลักฐานเพื่อ fluoridation ร้าย ,มันเป็นแหล่งที่มาของความอึดอัดใจให้กับบางฟลูออไรด์ผู้เสนอที่กลายเป็นว่าพยายามที่จะใส่ร้ายป้ายสีมัน

อย่างไรก็ตาม การยืนยันความเป็นอิสระของขนาดใหญ่ลดลงในการรายงานในการศึกษาก่อนการเติมฟลูออไรด์ในซิดนีย์ ( 4 ) พร้อมนำผลของการเปรียบเทียบสอง ( 7 , 8 ) โดยแยก 20 ปีโดยเบอร์นาร์ด .การสำรวจนี้พบว่าดัชนี dmft ( ‘ ' แสดงถาวรที่ไม่สามารถเรียกคืนฟัน ) สำหรับโรงเรียน เด็กอายุ 13 และ 14 ลดลงจาก 12.8% ใน 1954-55 6.0 ใน 1972 . สี่ปี 1968 เมื่อ fluoridation เริ่มในซิดนีย์ , 1972 , จะไม่มีส่วนอย่างมากที่จะปฏิเสธในการความชุกในกลุ่มอายุนี้

( 9 )ผู้เขียนของการศึกษาอังกฤษ ( 10 ) อ้างใน ตาราง 1 ชี้ให้เห็นว่ายอดขายของยาสีฟันผสมฟลูออไรด์ในสหราชอาณาจักรเป็นน้อยกว่า 5% ของยอดขายรวมในปี 1970 แต่เพิ่มขึ้นเป็นกว่า 95% ของยอดขายในปี 1977 พวกเขาอ้างข้อมูลประจำปีเผยแพร่จาก unfluoridated ส่วนของ Gloucestershire , รวบรวมจากปี 1964 เป็นต้นมา