Relation of motivation to performan

Relation of motivation to performance
All participants varied in the extent to which both their phase 2 and
test phase performance differed after the motivational interview manipulation/rest
period (% correct AFTER - % correct BEFORE), with an average
phase 2 difference score of +4.60% (SD = 9.49%) and an average
test phase difference score of +2.88% (SD = 13.75%). Most importantly,
individual differences in the motivation change ratings were significantly
correlated with changes in both learning phase 2 (r(40) = 0.471, p =
0.002) and test performance (r(40) = 0.574, p b 0.001) from BEFORE
to AFTER the manipulation/rest period (Fig. 3). Individuals who
expressed the greatest increases in motivation also evinced greater
gains in performance from the BEFORE to AFTER sessions. Thus, improved
learning performance AFTER the manipulation appears to depend
upon the extent to which motivation increased.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ของแรงจูงใจผลการดำเนินงานผู้เข้าร่วมทั้งหมดแตกต่างกันในขอบเขตที่ทั้งสองของระยะ 2 และทดสอบประสิทธิภาพระยะแตกต่างหลังการสอบสัมภาษณ์/พักผ่อนรอบระยะเวลา (%ถูกต้องหลังจาก - %แก้ไขก่อน), มีค่าเฉลี่ยระยะที่ 2 ความแตกต่างคะแนน +4.60% (SD = 9.49%) และค่าเฉลี่ยทดสอบระยะความแตกต่างคะแนน +2.88% (SD = 13.75%) สำคัญที่สุดแต่ละความแตกต่างในการจัดอันดับการเปลี่ยนแปลงของแรงจูงใจได้อย่างมากcorrelated กับการเปลี่ยนแปลงในทั้งสองขั้นตอนการเรียนรู้ 2 (r(40) = 0.471, p =0.002) และทดสอบประสิทธิภาพการทำงาน (r(40) = 0.574, p b 0.001) จาก BEFOREไปหลังระยะเวลาจัดการ/อื่น ๆ (Fig. 3) บุคคลที่แสดงการเพิ่มแรงจูงใจยิ่งใหญ่ที่สุดยัง evinced มากขึ้นกำไรในประสิทธิภาพจาก BEFORE กับหลังจากเซสชัน ดังนั้น ปรับปรุงประสิทธิภาพในการเรียนรู้หลังจากจัดการที่ปรากฏขึ้นอยู่ตามขอบข่ายการแรงจูงใจที่เพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ของแรงจูงใจในการประสิทธิภาพการทำงานของผู้เข้าร่วมทั้งหมดแตกต่างกันในขอบเขตที่พวกเขาทั้งสองขั้นตอนที่ 2 และผลการดำเนินงานขั้นตอนการทดสอบที่แตกต่างหลังจากที่สร้างแรงบันดาลใจให้สัมภาษณ์จัดการ/ ส่วนที่เหลือระยะเวลา(% หลังจากที่ถูกต้อง - ถูกต้องก่อนที่จะ%) โดยมีค่าเฉลี่ยขั้นตอนที่2 ความแตกต่างของคะแนน 4.60 % (SD = 9.49%) และค่าเฉลี่ยขั้นตอนการทดสอบความแตกต่างของคะแนน+ 2.88% (SD = 13.75%) สิ่งสำคัญที่สุดคือความแตกต่างของแต่ละบุคคลในการจัดอันดับการเปลี่ยนแปลงแรงจูงใจอย่างมีนัยสำคัญมีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงทั้งในขั้นตอนการเรียนรู้2 (R (40) = 0.471, p = 0.002) และผลการดำเนินการทดสอบ (R (40) = 0.574, PB 0.001) จากก่อนไปหลังระยะเวลาการจัดการ / ส่วนที่เหลือ (รูปที่. 3) บุคคลที่แสดงความยิ่งใหญ่ที่สุดในการเพิ่มขึ้นของแรงจูงใจมากขึ้นนอกจากนี้ยังแจ้งกำไรในการทำงานก่อนที่จะจากไปหลังจากที่การประชุม ดังนั้นการปรับปรุงประสิทธิภาพการเรียนรู้การจัดการหลังการปรากฏขึ้นอยู่กับขอบเขตที่แรงจูงใจเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจกับประสิทธิภาพ
ผู้เข้าร่วมทั้งหมดแตกต่างกันในขอบเขตที่พวกเขาทั้งสองเฟส 2 และเฟสทดสอบประสิทธิภาพกัน
หลังจากแรงจูงใจสัมภาษณ์การจัดการ / ส่วนที่เหลือ
ระยะเวลา ( % ถูกต้องหลังจาก - % ถูกต้องก่อน ) กับค่าเฉลี่ยความแตกต่างของคะแนน
เฟส 2 4.60 % ( SD = 9.49 % ) และมีค่าเฉลี่ย
ทดสอบความแตกต่างของคะแนน ( 2.88 % ( SD = 13.75 % )
ที่สำคัญที่สุดความแตกต่างระหว่างบุคคลในการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในการจัดอันดับ
มีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงในการเรียนรู้ทั้งใน ระยะที่ 2 ( R ( 40 ) = 0.471
, p = 0.002 ) และการทดสอบประสิทธิภาพ ( R ( 40 ) = 0.574 P B 0.001 ) จากก่อน
หลังจากระยะเวลาการพัก ( รูปที่ 3 ) บุคคลที่มีแรงจูงใจในการเพิ่มมากที่สุด

ยัง evinced มากขึ้นจากการปฏิบัติ จากก่อนไปหลังครั้งดังนั้น การปรับปรุงประสิทธิภาพการเรียนรู้หลังจากจัดการ

จะปรากฏขึ้นอยู่บนขอบเขตที่แรงจูงใจเพิ่มขึ้น