No, sister," said the three brother

No, sister," said the three brothers with one voice, "that cannot be, we will go in search of this monster, and either he or we will perish.”
"Do not hope to kill him said the merchant this power is far too great. But Beauty's young life shall not be sacrificed: I am old, and cannot expect to live much longer, so I shall but give up a few years of my life, and shall only grieve for the sake of my children.”
"Never, father!" cried Beauty: "If you go back to the palace, you cannot hinder my going after you, though young, I am not over-fond of life, and I would much rather be eaten up by the monster, than die of grief for your loss.”
The merchant in vain tried to reason with Beauty, who still obstinately kept to her purpose, which, in truth, made her two sisters glad, for they were jealous of her, because everybody loved her.
The merchant was so grieved at the thoughts of losing his child, that he never once thought of the chest filled with gold, but at night, to his great surprise,he found it standing by his bedside He said nothing about his riches to his eldest daughters, for he knew very well it would at once make them want to return to town; but he told Beauty his secret, and she then said, that while he was away, two gentlemen had been on a visit at their cottage, who had fallen in love with her two sisters. She entreated her father to marry them without delay, for she was so sweet-natured, she only wished them to be happy.
Three months went by, only too fast, and then the merchant and Beauty got ready to set out for the palace of the beast. Upon this, the two sisters rubbed their eyes with an onion, to make believe they were crying, both the merchant and his sons cried in earnest. Only Beauty shed no tears They reached the palace in a very few hours, and the horse, bidding, went into the same stable as before. The merchant and Beauty walked towards the large hall, where they found a table covered with every dainty and two plates laid ready. The merchant had very little appetite; but Beauty, that she might the better hide her grief, placed herself at the table, and helped her father, he then began to eat herself, and, thought all the time that, to be sure, the beast had a mind to fatten her before he ate her up, since he had provided such good cheer for her. When they had done their supper, they heard a great noise, and the good old man began to b his poor child farewell, for he knew it was the beast coming to them. When Beauty first saw that frightful form, she was very much terrified, but tried to hide her feat. The creature walked up to her and eyed her all over-then asked her in a dreadful voice if she had come quite of her own accord.
"Yes," said Beauty.
"Then you are a good girl, and I am very much obliged to you."
This was such an astonishingly civil answer that Beauty's courage rose but it sank again when the beast, addressing the merchant, desired him to leave the palace next morning, and never return to it again. And so good night, merchant And good night, Beauty."
"Good night, beast," she answered, as the monster shuffled out of the room.
“Ah! my dear child,” said the merchant, kissing his daughter, "I am half dead already, at the thought of leaving you with this deadful beast, you shall go back and let me stay in your place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มี น้อง สาว, "กล่าวว่า พี่น้องสามกับหนึ่งเสียง, " ที่ไม่ เราจะไปค้นหาสัตว์ประหลาดนี้ และเขาหรือเราจะพินาศได้ " "ไม่หวังที่จะฆ่าเขากล่าวว่า ผู้ขายอำนาจนี้จะมากเกินไป แต่ความสวยงามของหนุ่มสาวชีวิตจะไม่มีการเสียสละ: ฉันเก่า และไม่คาดหวังอยู่มากอีกต่อไป ดังนั้นฉันจะ แต่แพ้กี่ปีชีวิตของฉัน และจะตรมเพียงเพื่อลูกฉัน " "ไม่เคย พ่อ" ร้องความงาม: "ถ้าคุณกลับไปวัง คุณไม่สามารถขัดขวางฉันไปหลังจากที่คุณ แม้ว่าหนุ่ม ฉันไม่เกินฟอนด์ของชีวิต และฉันเพียงแต่ รับประทานขึ้น โดยมอนสเตอร์ กว่าตายความเศร้าโศกสูญเสียของคุณได้" ผู้ขายพยายามสู้เหตุผลกับความสวยงาม ที่ยังคง obstinately อยู่กับวัตถุประสงค์ของเธอ ที่ จริง น้องสาวของเธอสองคนดีใจ สำหรับพวกอิจฉาของเธอ เพราะทุกคนรักเธอ ผู้ขาย grieved ดังนั้นในความคิดของลูก ที่เขาไม่เคยคิดว่า ของหน้าอกที่เต็มไป ด้วยทอง การสูญเสีย แต่ในเวลากลางคืน ให้เขาประทับใจ เขาพบมันยืนอยู่ข้างเตียงของเขาเขากล่าวว่า ไม่มีอะไรเกี่ยวกับริชเชสของเขากับลูกสาวคนโต โดยสำหรับเขารู้ดีมันในครั้งเดียวจะทำให้พวกเขาต้องการกลับไปยังเมือง แต่เขาบอกว่า ความงามความลับ และเธอแล้ว กล่าว ที่ พัก สุภาพบุรุษสองได้เกี่ยวกับการเยี่ยมชมที่กระท่อมของพวกเขา ที่ได้ตกหลุมรักกับน้องสาวสองคนของเธอ เธอได้วิงวอนขอพ่อของเธอจะแต่งงานกับพวกเขาโดยไม่ชักช้า สำหรับเธอดังนั้นหวานมาก เธอเพียงปรารถนาให้มีความสุข สามเดือนไป โดย เร็วเกินไปเท่านั้น แล้ว ร้านค้าและความสวยงามมีพร้อมที่จะกำหนดสำหรับพาเลซของสัตว์ร้าย ตามนี้ สองสาว rubbed ตาของพวกเขา ด้วยการหอม จะทำให้เชื่อว่า พวกเขาได้ร้องไห้ ผู้ขายและบุตรร้องอย่างจริงจัง เดียวสวยน้ำตาไม่ เข้าถึงวังในเป็นชั่วโมงน้อยมาก และม้า ประมูลซื้อ เดินเข้าไปในคอกเดียวกันกับก่อนการ ร้านค้าและความงามเดินสู่ห้องโถงขนาดใหญ่ ที่พวกเขาพบตารางครอบคลุมกับทุกอร่อย และสองแผ่นพร้อมวาง ผู้ขายมีความอยากอาหารน้อยมาก แต่ความสวยงาม ที่เธออาจซ่อนดีความเศร้าโศกของเธอ วางตนเองในตาราง และช่วยพ่อของเธอ เขาเริ่มกินตัวเอง แล้ว คิดตลอดเวลาว่า แน่ใจ สัตว์ที่มีจิตใจจะอ้วนเธอก่อนเขากินเธอ เพราะเขามีให้เชียร์ดีเช่นเธอ เมื่อจะทำซุปเปอร์ของพวกเขา พวกเขาได้ยินเสียงดี คนดีเริ่มบีอำลาของเด็กยากจน สำหรับเขารู้ว่า ถูกสัตว์ร้ายมาให้ เมื่อความงามแรกเห็นที่แบบฟอร์ม frightful เธอเป็นคนกลัวมาก แต่พยายามซ่อนเพลงของเธอ สิ่งมีชีวิตเดินขึ้นเพื่อเธอ และตาทั้งหมดของเธอนั้นเกินคำถามเธอเสียง dreadful ถ้าเธอมามากของแอคคอร์ดเอง "ใช่ กล่าวว่า ความงาม "แล้ว คุณเป็นผู้หญิงที่ดี และฉันมากหน้าที่ให้คุณ" นี้ได้เช่นการเปลี่ยนแปลงประชาตอบที่ความกล้าหาญความสวยงามของกุหลาบ แต่จมอีกครั้งเมื่อสัตว์ ร้านค้า การแก้ปัญหาต้องให้เขาออกจากวังตอนเช้าถัดไป และไม่เคยกลับมาอีกครั้ง และดีคืน คืน ดีค้า ความงาม " "ไนท์ สัตว์ เธอตอบ เป็นมอนสเตอร์ที่สับออกไปนอกห้อง "อา ร้านค้า จูบลูกสาวของเขากล่าวว่า ลูกของฉันรัก "ฉันครึ่งตายแล้ว ในความคิดของการออกจากคุณกับสัตว์ deadful นี้ คุณจะกลับไป และผมอยู่ในสถานที่ของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีน้องสาว "กล่าวว่าพี่ชายสามคนกับหนึ่งเสียง" ที่ไม่สามารถเราจะไปในการค้นหาของมอนสเตอร์นี้และทั้งที่เขาหรือเราจะพินาศ.
"" อย่าหวังว่าจะฆ่าเขากล่าวว่าผู้ประกอบการค้าอำนาจนี้อยู่ไกล มากเกินไป แต่ชีวิตสาวงามที่จะไม่ต้องเสียสละ. ผมเก่าและไม่สามารถคาดหวังที่จะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปดังนั้นฉัน แต่จะให้ขึ้นไม่กี่ปีที่ผ่านมาในชีวิตของฉันและมีเพียงจะเสียใจเพื่อประโยชน์ของเด็ก ๆ ของฉัน
"." ! ไม่เคยพ่อ "ความงามร้องไห้:" ถ้าคุณกลับไปยังพระราชวังคุณจะไม่สามารถขัดขวางการไปของผมหลังจากที่คุณ แต่หนุ่มผมไม่ได้มากกว่ารักชีวิตและผมค่อนข้างมากจะกินโดยมอนสเตอร์กว่า ตายจากความเศร้าโศกจากการสูญเสียของคุณ.
"พ่อค้าในไร้สาระพยายามที่จะให้เหตุผลกับความงามที่ยังคงเก็บไว้หัวชนฝากับวัตถุประสงค์ของเธอซึ่งในความเป็นจริงทำให้เธอน้องสาวสองคนดีใจเพราะพวกเขาเป็นที่อิจฉาของเธอเพราะทุกคนรักเธอ.
ผู้ประกอบการค้าก็เป็นทุกข์ใจเช่นนั้นในความคิดของการสูญเสียลูกของเขาว่าเขาไม่เคยคิดว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นของหน้าอกที่เต็มไปด้วยทอง แต่ในเวลากลางคืนที่จะแปลกใจที่ดีของเขาเขาพบว่ามันยืนอยู่ข้างเตียงของเขาเขากล่าวว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับความร่ำรวยของเขาเพื่อลูกสาวคนโตของเขา เพราะเขารู้ดีว่ามันจะได้ในครั้งเดียวทำให้พวกเขาต้องการที่จะกลับไปเมือง; แต่เขาบอกความงามความลับของเขาและเธอก็กล่าวว่าในขณะที่เขาอยู่ห่างออกไปสองสุภาพบุรุษได้รับการเยี่ยมที่กระท่อมของพวกเขาที่ได้ตกหลุมรักกับพี่สาวสองคนของเธอ เธอวิงวอนพ่อของเธอจะแต่งงานกับพวกเขาโดยไม่ชักช้าเพราะเธอจึงหวานอัธยาศัยเธออยากให้พวกเขามีความสุข.
สามเดือนผ่านไปเพียงเร็วเกินไปและจากนั้นผู้ประกอบการค้าและความงามได้พร้อมที่จะออกพระราชวังของ สัตว์ เมื่อนี้สองสาวน้องสาวลูบตาของพวกเขากับหัวหอมที่จะทำให้เชื่อว่าพวกเขาร้องไห้ทั้งผู้ค้าและลูกชายของเขาร้องไห้อย่างจริงจัง เฉพาะความงามหลั่งน้ำตาไม่มีพวกเขามาถึงพระราชวังในเวลาไม่กี่ชั่วโมงมากและม้าการเสนอราคาเดินเข้าไปในห้องเดียวกับก่อนที่จะมีเสถียรภาพ ผู้ประกอบการค้าและความงามเดินไปที่ห้องโถงขนาดใหญ่ที่พวกเขาพบตารางปกคลุมไปด้วยทุกโอชะและแผ่นเปลือกโลกสองแผ่นวางพร้อม ผู้ประกอบการค้ามีความอยากอาหารน้อยมาก แต่ความงามที่เธออาจจะดีกว่าที่ซ่อนความเศร้าโศกของเธอวางตัวเองที่โต๊ะและช่วยพ่อของเธอจากนั้นเขาก็เริ่มที่จะกินตัวเองและคิดตลอดเวลาว่าเพื่อให้แน่ใจว่าสัตว์นั้นมีจิตใจที่จะทำให้อ้วนของเธอ ก่อนที่เขาจะกินเธอขึ้นนับตั้งแต่ที่เขาได้ให้กำลังใจเช่นที่ดีสำหรับเธอ เมื่อพวกเขาได้ทำอาหารมื้อเย็นของพวกเขาได้ยินเสียงที่ดีและคนเก่าที่ดีเริ่มที่จะขอำลาลูกของเขาไม่ดีเพราะเขารู้ว่ามันเป็นสัตว์ที่มากับพวกเขา เมื่อความงามครั้งแรกที่เห็นว่ารูปแบบที่น่าตกใจเธอกลัวมาก แต่พยายามที่จะซ่อนความสำเร็จของเธอ สิ่งมีชีวิตเดินขึ้นไปของเธอและตาของเธอไปทั่วแล้วถามเธอด้วยเสียงที่น่ากลัวถ้าเธอได้มาค่อนข้างสอดคล้องของเธอเอง.
"ใช่" กล่าวว่าความงาม.
"แล้วคุณจะเป็นคนดีและฉันจำเป็นอย่างมาก เพื่อคุณ.
"นี่คือคำตอบดังกล่าวเป็นพลเรือนอย่างน่าอัศจรรย์ที่ความกล้าหาญความงามเพิ่มขึ้นแต่มันจมลงอีกครั้งเมื่อสัตว์ที่อยู่ร้านค้าที่ต้องการให้เขาออกจากพระราชวังในเช้าวันถัดไปและไม่กลับไปอีกครั้ง และคืนที่ดีเพื่อให้ผู้ประกอบการค้าและคืนที่ดีงาม.
"" คืนที่ดี, สัตว์"เธอตอบว่าเป็นมอนสเตอร์ที่เดินออกจากห้องไป." อา! เด็กที่รักของฉัน "ผู้ประกอบการค้ากล่าวว่าการจูบลูกสาวของเขา" ผม ฉันตายครึ่งแล้วที่คิดว่าการออกจากคุณกับสัตว์ deadful นี้คุณจะกลับไปและแจ้งให้เราอยู่ในสถานที่ของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่นะพี่ " บอกว่า สามพี่น้องกับหนึ่งเสียง " ไม่ได้ เราจะไปในการค้นหาของมอนสเตอร์ตัวนี้ และให้เขาหรือเรา จะพินาศ . "
" อย่าหวังฆ่าเขาบอกว่าพ่อค้าพลังงานนี้อยู่ไกลมาก แต่ความงามของหนุ่มสาว ชีวิตจะไม่เสียสละ : ฉันเก่าและไม่สามารถคาดว่าจะอยู่อีกไม่นาน ผมจะ แต่เลิกไม่กี่ปีของชีวิตของฉันแล้วจะเสียใจเพราะลูกของฉัน "
" ไม่ พ่อ ! " ร้องไห้ความงาม : " ถ้าคุณกลับไปที่วัง เจ้าไม่สามารถขัดขวางผมจะตามคุณ แต่ยัง ผมไม่ได้ไปรักชีวิต และฉันก็ยอมกินโดยมอนสเตอร์มาก มากกว่าตายจากความเศร้าโศกกับการสูญเสียของคุณ . "
พ่อค้าก็พยายามอธิบายเหตุผลกับความงามที่ ยังคงดื้อรั้น เก็บเพื่อวัตถุประสงค์ของเธอ ซึ่งในความจริงทำให้สองสาวดีใจ เพราะเขาหึงเธอเพราะทุกคนรักเธอ
พ่อค้าก็ทุกข์ที่ความคิดของการสูญเสียลูกของเขา เขาไม่คิดเลยว่าหน้าอกที่เต็มไปด้วยทอง แต่ตอนกลางคืน แปลกใจที่ดีของเขา เขาพบว่ามันยืนอยู่ข้างเตียงของเขาเขากล่าวว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับความมั่งคั่งของตนกับลูกสาวคนโตของเขาเพราะเขารู้ดีว่ามันในครั้งเดียวทำให้พวกเขาต้องการที่จะกลับเมือง แต่เขาบอกเคล็ดลับความงามของเขา และเธอก็บอกว่า ขณะที่เขาไป , สุภาพบุรุษสองท่านที่ได้รับในการเข้าชมที่พักของตน ที่ตกหลุมรักเธอสองพี่น้อง เธอขอร้องพ่อของเธอแต่งงานกับเขาโดยไม่รอช้า เธอจึงหวานปกติ เธอแค่อยากให้เขามีความสุข .
3 เดือนผ่านไปเพียงเร็วเกินไป และพ่อค้า และความงามก็พร้อมที่จะออกเดินทางไปยังพระราชวังของสัตว์ร้าย บนนี้ สองสาวลูบนัยน์ตาด้วยหัวหอม สมมตพวกเขาร้องไห้ ทั้งพ่อค้าและบุตรชายของเขาร้องไห้อย่างจริงจัง ความสวยงามเท่านั้น ไม่มีน้ำตา ถึงวังในไม่กี่ชั่วโมง และม้า , ประมูล , เข้าไปในเดียวกันมั่นคงเช่นเดิมพ่อค้าและความงาม เดินไปที่ห้องโถงขนาดใหญ่ที่พวกเขาพบตารางครอบคลุมกับทุก " และสองแผ่นวางพร้อม ร้านค้ามีความอยากอาหารน้อยมาก แต่ความสวยงามที่เธอจะซ่อนความเศร้าโศกของเธอขึ้นวางเองที่โต๊ะ และช่วยพ่อของเขาแล้วเริ่มกินเอง และคิดอยู่ตลอดเวลาว่า แน่ใจนะสัตว์มีจิตใจที่จะอ้วนของเธอ ก่อนที่เขาจะกินเธอ ตั้งแต่ที่เขาได้ให้ไว้ดี ให้กำลังใจเธอ เมื่อพวกเขาทำพวกเขาเย็น พวกเขาได้ยินเสียงที่ดี ชายชราดีเริ่ม B อำลาลูกของเขา เพราะเขารู้ว่ามันเป็นสัตว์ที่มากับพวกเขา เมื่อแรกเห็นความงามที่น่ากลัวแบบเธอมาก ตกใจ แต่พยายามซ่อนฝีมือของเธอสิ่งมีชีวิตที่เดินมาหาเธอและตาของเธอไปทั่ว แล้วถามเธอด้วยเสียงที่น่ากลัว ถ้าเธอได้มาค่อนข้างเล่า .
" ใช่ " ความงาม .
" แล้วคุณเป็นผู้หญิงที่ดีและฉันมากต้องคุณ "
นี้เป็นเช่นที่ตอบเรื่องแพ่ง ความงามของกุหลาบ แต่ความกล้ามันจมลงอีกครั้งเมื่อสัตว์ที่อยู่พ่อค้า ที่ต้องการให้เขาออกจากวัง ในตอนเช้าและไม่หวนกลับมาอีก และราตรีสวัสดิ์ พ่อค้า และราตรีสวัสดิ์ ความงาม "
" ราตรีสวัสดิ์ , สัตว์ , " เธอตอบ เป็นสัตว์ประหลาดสับออกจากห้อง .
" อ๊ะ ! ลูกรัก " พ่อค้าถามจูบลูกสาวของเขา " ผมจะตายอยู่แล้ว ที่คิดจะออกจากคุณกับสัตว์ deadful นี้ , คุณจะต้องกลับไป และปล่อยให้ฉันอยู่ในสถานที่ของคุณ