Edible films based on red tilapia (

Edible films based on red tilapia (Oreochromis niloticus) washed mince in the presence of cryoprotectants at different levels were prepared by casting method using glycerol as plasticiser. Films containing cryoprotectants, except for 4% sucrose, had lower tensile strength (TS) accompanied with higher elongation at break (EAB), compared with the control film (P < 0.05). Water vapour permeability (WVP) of films increased (P < 0.05) but no changes in transparency value were observed in the presence of cryoprotectants, compared with the control film (P < 0.05). Light transmission of films in UV range (200–280 nm) was lowered in films containing cryoprotectants, but increased in the visible range (350–800 nm). Intermolecular interactions between cryoprotectants and protein molecules were found in the film as determined by FTIR spectroscopy. Thermo-gravimetric analysis revealed that films containing 2% sucrose and 2% sorbitol exhibited the lower degradation temperatures with the lower weight loss, compared with other samples. Film with cryoprotectants had a smoother and more homogeneous surface without cracks. However, cryoprotectants at higher level caused the gritty surface. Thus, cryoprotectants present in the fish mince or surimi acted as plasticising agent and directly affected properties of films.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟิล์มกินตามสีแดงปลานิล (Oreochromis niloticus) ล้างไส้ในต่อหน้าของ cryoprotectants ในระดับต่าง ๆ ได้เตรียม โดยการหล่อวิธีใช้กลีเซอรเป็น plasticiser ฟิล์มที่ประกอบด้วย cryoprotectants ยกเว้น 4% ซูโครส ได้ต่ำกว่าแรง (TS) มี elongation สูงที่แบ่ง (EAB), เมื่อเทียบกับฟิล์มควบคุม (P < 0.05) เพิ่ม permeability ไอน้ำ (WVP) ภาพยนตร์ (P < 0.05) แต่ไม่เปลี่ยนแปลงค่าความโปร่งใสถูกสังเกตในต่อหน้าของ cryoprotectants เมื่อเทียบกับฟิล์มควบคุม (P < 0.05) ส่งผ่านแสงของฟิล์มในช่วง UV (200-280 nm) ลดลงในฟิล์มประกอบด้วย cryoprotectants ได้เพิ่มขึ้นในระยะที่มองเห็น (350-800 nm) โต้ตอบ intermolecular ระหว่าง cryoprotectants และโปรตีนโมเลกุลพบในภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นไปตามก FTIR วิเคราะห์เทอร์โมต้องเปิดเผยว่า ฟิล์มที่ประกอบด้วยซูโครส 2% และ 2% ชนิดจัดแสดงอุณหภูมิลดต่ำลง ด้วยการลดน้ำหนัก เปรียบเทียบกับตัวอย่างอื่น ๆ ฟิล์มกับ cryoprotectants มีพื้นผิวเรียบ และเหมือนมากไม่ มีรอยแตก อย่างไรก็ตาม cryoprotectants ในระดับสูงทำให้เกิดผิวถึง ดังนั้น cryoprotectants อยู่ในไส้ปลา หรือซูริมิเนื่อง plasticising แทน และคุณสมบัติของฟิล์มที่รับผลกระทบโดยตรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์ขึ้นอยู่กับการกินปลานิลแดง (นิล) ล้างสับในการปรากฏตัวของ cryoprotectants ในระดับที่แตกต่างกันได้รับการจัดทำขึ้นโดยวิธีการหล่อโดยใช้กลีเซอรอลเป็น plasticiser ภาพยนตร์ที่มี cryoprotectants ยกเว้นน้ำตาลซูโครส 4% มีความต้านทานแรงดึงต่ำ (TS) พร้อมกับการยืดตัวสูงขึ้นในช่วงพัก (EAB) เมื่อเทียบกับฟิล์มควบคุม (P <0.05) การซึมผ่านไอน้ำ (WVP) ของภาพยนตร์ที่เพิ่มขึ้น (P <0.05) แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในมูลค่าความโปร่งใสถูกตั้งข้อสังเกตในการปรากฏตัวของ cryoprotectants เมื่อเทียบกับฟิล์มควบคุม (P <0.05) การส่งผ่านแสงของภาพยนตร์อยู่ในช่วงรังสียูวี (200-280 นาโนเมตร) ลดลงในภาพยนตร์ที่มี cryoprotectants แต่เพิ่มขึ้นในช่วงที่มองเห็นได้ (350-800 นาโนเมตร) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างโมเลกุลระหว่าง cryoprotectants และโมเลกุลโปรตีนที่พบในภาพยนตร์เรื่องนี้ตามที่กำหนดโดยสเปคโทร FTIR การวิเคราะห์ความร้อน gravimetric เปิดเผยว่าภาพยนตร์ที่มีน้ำตาลซูโครส 2% และซอร์บิทอ 2% แสดงอุณหภูมิที่ต่ำกว่าการย่อยสลายที่มีการสูญเสียน้ำหนักที่ลดลงเมื่อเทียบกับตัวอย่างอื่น ๆ ภาพยนตร์ที่มี cryoprotectants มีพื้นผิวที่เรียบเนียนและเป็นเนื้อเดียวกันมากขึ้นโดยไม่รอยแตก อย่างไรก็ตาม cryoprotectants ในระดับที่สูงขึ้นเกิดจากพื้นผิวทราย ดังนั้น cryoprotectants อยู่ในสับปลาหรือซูริมิทำหน้าที่เป็นตัวแทน plasticising และคุณสมบัติได้รับผลกระทบโดยตรงของภาพยนตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟิล์มบริโภคได้จากปลานิลสีแดง ( ปลานิล ) ล้างเนื้อในตนในระดับที่แตกต่างกันของสารป้องกันโปรตีนเสียสภาพเนื่องจากถูกเตรียมโดยวิธีการหล่อโดยใช้กลีเซอรอลเป็น plasticiser . ฟิล์มผสมสารป้องกันโปรตีนเสียสภาพเนื่องจาก ยกเว้น 4 % โดยมีค่าความต้านทานแรงดึง ( TS ) พร้อมกับสูงกว่าการยืดตัวที่จุดแตกหัก ( eab ) เมื่อเทียบกับฟิล์มควบคุม ( P < 0.05 )การซึมผ่านของไอน้ำ ( wvp ) ของฟิล์มเพิ่มขึ้น ( P < 0.05 ) แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในค่าความโปร่งใสได้ในการปรากฏตัวของสารป้องกันโปรตีนเสียสภาพเนื่องจากเมื่อเทียบกับฟิล์มควบคุม ( P < 0.05 ) การส่งผ่านแสงของฟิล์มในช่วง UV ( 200 – 280 nm ) เป็นฟิล์มที่มีสารป้องกันโปรตีนเสียสภาพเนื่องจากการลดลง แต่เพิ่มขึ้นในช่วงที่มองเห็นได้ ( 350 - 800 nm )สารป้องกันโปรตีนเสียสภาพเนื่องจากการปฏิสัมพันธ์ระหว่างโมเลกุลและโมเลกุลโปรตีนที่พบในฟิล์มตามที่กำหนดโดย FTIR spectroscopy . การวิเคราะห์เทอร์โมด้วยเปิดเผยว่า ภาพยนตร์ที่มีซูโครส 2% ซอร์บิทอล และ 2 ) ลดอุณหภูมิด้วยการลดการสูญเสียน้ำหนักเมื่อเทียบกับอย่างอื่นฟิล์มที่มีสารป้องกันโปรตีนเสียสภาพเนื่องจากมีพื้นผิวเรียบและเป็นเนื้อเดียวกันมากขึ้น ไม่มีรอยแตก อย่างไรก็ตาม สารป้องกันโปรตีนเสียสภาพเนื่องจากในระดับที่สูง ทำให้ผิวเนียน ดังนั้น สารป้องกันโปรตีนเสียสภาพเนื่องจากปัจจุบันในซูริมิปลาสับหรือทำตัวเป็น plasticising และตัวแทนโดยตรงมีผลต่อสมบัติของฟิล์ม .